Offenbarung 9
1 Und der fünfte Engel stieß in die Posaune: da sah ich einen Stern, der vom Himmel auf die Erde gefallen war; und der Schlüssel zum Schlund des Abgrundes wurde ihm gegeben. (Abyssos g12)
ตต: ปรํ สปฺตมทูเตน ตูรฺยฺยำ วาทิตายำ คคนาตฺ ปฺฤถิวฺยำ นิปติต เอกสฺตารโก มยา ทฺฤษฺฏ: , ตไสฺม รสาตลกูปสฺย กุญฺชิกาทายิฯ (Abyssos g12)
2 Er schloß also den Schlund des Abgrundes auf: da stieg Rauch aus dem Schlunde empor wie der Rauch eines großen Ofens, und die Sonne und die Luft wurden durch den Rauch des Schlundes verfinstert. (Abyssos g12)
เตน รสาตลกูเป มุกฺเต มหาคฺนิกุณฺฑสฺย ธูม อิว ธูมสฺตสฺมาตฺ กูปาทฺ อุทฺคต: ฯ ตสฺมาตฺ กูปธูมาตฺ สูรฺยฺยากาเศา ติมิราวฺฤเตาฯ (Abyssos g12)
3 Aus dem Rauch kamen dann Heuschrecken hervor auf die Erde; denen wurde eine Kraft gegeben, wie sonst die Skorpione auf Erden sie besitzen,
ตสฺมาทฺ ธูมาตฺ ปตงฺเคษุ ปฺฤถิวฺยำ นิรฺคเตษุ นรโลกสฺถวฺฤศฺจิกวตฺ พลํ เตโภฺย'ทายิฯ
4 und es wurde ihnen geboten, sie sollten dem Gras der Erde sowie allem Grün und allen Bäumen keinen Schaden zufügen, sondern allein den Menschen, die nicht das Siegel Gottes auf ihrer Stirn trügen.
อปรํ ปฺฤถิวฺยาสฺตฺฤณานิ หริทฺวรฺณศากาทโย วฺฤกฺษาศฺจ ไต รฺน สึหิตวฺยา: กินฺตุ เยษำ ภาเลษฺวีศฺวรสฺย มุทฺรายา องฺโก นาสฺติ เกวลํ เต มานวาไสฺต รฺหึสิตวฺยา อิทํ ต อาทิษฺฏา: ฯ
5 Weiter wurde ihnen die Weisung gegeben, sie nicht zu töten, sondern sie sollten fünf Monate lang gequält werden; und die Art der Qual, die sie verursachten, sollte wie die eines Skorpions sein, wenn er einen Menschen sticht.
ปรนฺตุ เตษำ พธาย นหิ เกวลํ ปญฺจ มาสานฺ ยาวตฺ ยาตนาทานาย เตภฺย: สามรฺถฺยมทายิฯ วฺฤศฺจิเกน ทษฺฏสฺย มานวสฺย ยาทฺฤศี ยาตนา ชายเต ไตรปิ ตาทฺฤศี ยาตนา ปฺรทียเตฯ
6 In jenen Tagen werden die Menschen den Tod suchen, ihn aber nicht finden; sie werden sich danach sehnen, zu sterben, aber der Tod flieht vor ihnen hinweg.
ตสฺมินฺ สมเย มานวา มฺฤตฺยุํ มฺฤคยิษฺยนฺเต กินฺตุ ปฺราปฺตุํ น ศกฺษฺยนฺติ, เต ปฺราณานฺ ตฺยกฺตุมฺ อภิลษิษฺยนฺติ กินฺตุ มฺฤตฺยุเสฺตโภฺย ทูรํ ปลายิษฺยเตฯ
7 Die Heuschrecken waren aber wie Rosse gestaltet, die zum Kampf gerüstet sind; auf ihren Köpfen trugen sie (einen Aufsatz) wie Kränze von Gold, und ihre Gesichter waren wie die von Menschen;
เตษำ ปตงฺคานามฺ อากาโร ยุทฺธารฺถํ สุสชฺชิตานามฺ อศฺวานามฺ อาการสฺย ตุลฺย: , เตษำ ศิร: สุ สุวรฺณกิรีฏานีว กิรีฏานิ วิทฺยนฺเต, มุขมณฺฑลานิ จ มานุษิกมุขตุลฺยานิ,
8 Haare hatten sie (so lang) wie Frauenhaare, und ihr Gebiß war wie das von Löwen;
เกศาศฺจ โยษิตำ เกศานำ สทฺฤศา: , ทนฺตาศฺจ สึหทนฺตตุลฺยา: ,
9 und sie hatten Brustharnische wie eiserne Panzer, und das Rauschen ihrer Flügel klang wie das Gerassel von Kriegswagen mit vielen Rossen, die in den Kampf stürmen.
เลาหกวจวตฺ เตษำ กวจานิ สนฺติ, เตษำ ปกฺษาณำ ศพฺโท รณาย ธาวตามศฺวรถานำ สมูหสฺย ศพฺทตุลฺย: ฯ
10 Auch haben sie Schwänze, die denen der Skorpione ähnlich sind, und Stachel, und in ihren Schwänzen liegt ihre Kraft, den Menschen fünf Monate lang Schaden zuzufügen.
วฺฤศฺจิกานามิว เตษำ ลางฺคูลานิ สนฺติ, เตษุ ลางฺคูเลษุ กณฺฏกานิ วิทฺยนฺเต, อปรํ ปญฺจ มาสานฺ ยาวตฺ มานวานำ หึสนาย เต สามรฺถฺยปฺราปฺตา: ฯ
11 Als König haben sie über sich den Engel des Abgrundes, der auf hebräisch ›Abaddon‹, auf griechisch ›Apollyon‹ heißt. (Abyssos g12)
เตษำ ราชา จ รสาตลสฺย ทูตสฺตสฺย นาม อิพฺรียภาษยา อพทฺโทนฺ ยูนานียภาษยา จ อปลฺลุโยนฺ อรฺถโต วินาศก อิติฯ (Abyssos g12)
12 Das erste Wehe ist vorüber, es kommen aber noch zwei Wehe nach diesem!
ปฺรถม: สนฺตาโป คตวานฺ ปศฺย อิต: ปรมปิ ทฺวาภฺยำ สนฺตาปาภฺยามฺ อุปสฺถาตวฺยํฯ
13 Nun stieß der sechste Engel in die Posaune: da hörte ich aus den vier Hörnern des goldenen Altars, der vor Gott steht, eine Stimme,
ตต: ปรํ ษษฺฐทูเตน ตูรฺยฺยำ วาทิตายามฺ อีศฺวรสฺยานฺติเก สฺถิตายา: สุวรฺณเวทฺยาศฺจตุศฺจูฑาต: กสฺยจิทฺ รโว มยาศฺราวิฯ
14 die gebot dem sechsten Engel, der die Posaune hatte: »Binde die vier Engel los, die am großen Strome Euphrat gefesselt sind!«
ส ตูรีธาริณํ ษษฺฐทูตมฺ อวทตฺ, ผราตาเขฺย มหานเท เย จตฺวาโร ทูตา พทฺธา: สนฺติ ตานฺ โมจยฯ
15 Da wurden die vier Engel losgebunden, die auf Stunde und Tag, auf Monat und Jahr in Bereitschaft standen, um den dritten Teil der Menschen zu töten.
ตตสฺตทฺทณฺฑสฺย ตทฺทินสฺย ตนฺมาสสฺย ตทฺวตฺสรสฺย จ กฺฤเต นิรูปิตาเสฺต จตฺวาโร ทูตา มานวานำ ตฺฤตียำศสฺย พธารฺถํ โมจิตา: ฯ
16 Die Zahl der Scharen des Reiterheeres betrug zweihundert Millionen – ich hörte nämlich ihre Zahl –;
อปรมฺ อศฺวาโรหิไสนฺยานำ สํขฺยา มยาศฺราวิ, เต วึศติโกฏย อาสนฺฯ
17 und wie ich in meinem Gesicht sah, hatten die Rosse und ihre Reiter folgendes Aussehen: sie trugen feuerrote, hyazinthblaue und schwefelgelbe Panzer, und die Köpfe ihrer Rosse waren wie Löwenköpfe, und aus ihrem Maul kam Feuer, Rauch und Schwefel hervor.
มยา เย 'ศฺวา อศฺวาโรหิณศฺจ ทฺฤษฺฏาสฺต เอตาทฺฤศา: , เตษำ วหฺนิสฺวรูปาณิ นีลปฺรสฺตรสฺวรูปาณิ คนฺธกสฺวรูปาณิ จ วรฺมฺมาณฺยาสนฺ, วาชินาญฺจ สึหมูรฺทฺธสทฺฤศา มูรฺทฺธาน: , เตษำ มุเขโภฺย วหฺนิธูมคนฺธกา นิรฺคจฺฉนฺติฯ
18 Durch diese drei Plagen wurde ein Drittel der Menschen getötet, nämlich durch das Feuer, den Rauch und den Schwefel, der aus ihrem Maul herauskam.
เอไตสฺตฺริภิ รฺทณฺไฑรรฺถตเสฺตษำ มุเขโภฺย นิรฺคจฺฉทฺภิ รฺวหฺนิธูมคนฺธไก รฺมานุษาณำ ตุตียำโศ 'ฆานิฯ
19 Die Kraft dieser Rosse liegt nämlich in ihrem Maul und in ihren Schwänzen; denn ihre Schwänze sehen wie Schlangen aus und haben Köpfe, mit denen sie Unheil anrichten.
เตษำ วาชินำ พลํ มุเขษุ ลางฺคูเลษุ จ สฺถิตํ, ยตเสฺตษำ ลางฺคูลานิ สรฺปาการาณิ มสฺตกวิศิษฺฏานิ จ ไตเรว เต หึสนฺติฯ
20 Doch die übrigen Menschen, die durch diese Plagen nicht ums Leben gekommen waren, bekehrten sich trotzdem nicht von ihrem gewohnten Tun, daß sie von der Anbetung der bösen Geister und der Götzenbilder von Gold und Silber, von Erz, Stein und Holz, die doch weder sehen noch hören noch gehen können, abgelassen hätten;
อปรมฺ อวศิษฺฏา เย มานวา ไต รฺทณฺไฑ รฺน หตาเสฺต ยถา ทฺฤษฺฏิศฺรวณคมนศกฺติหีนานฺ สฺวรฺณเราปฺยปิตฺตลปฺรสฺตรกาษฺฐมยานฺ วิคฺรหานฺ ภูตำศฺจ น ปูชยิษฺยนฺติ ตถา สฺวหสฺตานำ กฺริยาภฺย: สฺวมนำสิ น ปราวรฺตฺติตวนฺต:
21 nein, sie bekehrten sich nicht von ihren Mordtaten und Zaubereien, von ihrer Unzucht und ihren Diebstählen.
สฺวพธกุหกวฺยภิจารเจารฺโยฺยโภฺย 'ปิ มนำสิ น ปราวรฺตฺติตวนฺต: ฯ
