Offenbarung 22
1 Weiter zeigte er mir einen Strom von Wasser des Lebens, klar wie Kristall, der aus dem Throne Gottes und des Lammes hervorfloß.
அநந்தரம்’ ஸ ஸ்ப²டிகவத் நிர்ம்மலம் அம்ரு’ததோயஸ்ய ஸ்ரோதோ மாம் அஉர்ஸ²யத் தத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய மேஷஸா²வகஸ்ய ச ஸிம்’ஹாஸநாத் நிர்க³ச்ச²தி|
2 Auf beiden Seiten des Stromes, halbwegs zwischen ihm und den Straßen der Stadt, standen Lebensbäume, die zwölfmal Früchte tragen: in jedem Monat bringen sie ihre Früchte, und die Blätter der Bäume dienen den Völkern zur Heilung.
நக³ர்ய்யா மார்க³மத்⁴யே தஸ்யா நத்³யா: பார்ஸ்²வயோரம்ரு’தவ்ரு’க்ஷா வித்³யந்தே தேஷாம்’ த்³வாத³ஸ²ப²லாநி ப⁴வந்தி, ஏகைகோ வ்ரு’க்ஷ: ப்ரதிமாஸம்’ ஸ்வப²லம்’ ப²லதி தத்³வ்ரு’க்ஷபத்ராணி சாந்யஜாதீயாநாம் ஆரோக்³யஜநகாநி|
3 Es wird dort auch nichts mehr vom Bann Getroffenes geben, vielmehr wird der Thron Gottes und des Lammes in ihr stehen, und seine Knechte werden ihm dienen
அபரம்’ கிமபி ஸா²பக்³ரஸ்தம்’ புந ர்ந ப⁴விஷ்யதி தஸ்யா மத்⁴ய ஈஸ்²வரஸ்ய மேஷஸா²வகஸ்ய ச ஸிம்’ஹாஸநம்’ ஸ்தா²ஸ்யதி தஸ்ய தா³ஸாஸ்²ச தம்’ ஸேவிஷ்யந்தே|
4 und werden sein Angesicht schauen, und sein Name wird auf ihren Stirnen stehen.
தஸ்ய வத³நத³ர்ஸ²நம்’ ப்ராப்ஸ்யந்தி பா⁴லேஷு ச தஸ்ய நாம லிகி²தம்’ ப⁴விஷ்யதி|
5 Es wird dort auch keine Nacht mehr geben, und man bedarf keines Lampenlichts und keines Sonnenlichts; denn Gott der Herr wird ihnen leuchten, und sie werden als Könige in alle Ewigkeit herrschen. (aiōn g165)
ததா³நீம்’ ராத்ரி: புந ர்ந ப⁴விஷ்யதி யத: ப்ரபு⁴: பரமேஸ்²வரஸ்தாந் தீ³பயிஷ்யதி தே சாநந்தகாலம்’ யாவத்³ ராஜத்வம்’ கரிஷ்யந்தே| (aiōn g165)
6 Dann sagte er zu mir: »Diese Worte sind zuverlässig und wahrhaftig, und der Herr, der Gott der Prophetengeister, hat seinen Engel gesandt, um seinen Knechten anzuzeigen, was in Bälde geschehen muß.«
அநந்தரம்’ ஸ மாம் அவத³த், வாக்யாநீமாநி விஸ்²வாஸ்யாநி ஸத்யாநி ச, அசிராத்³ யை ர்ப⁴விதவ்யம்’ தாநி ஸ்வதா³ஸாந் ஜ்ஞாபயிதும்’ பவித்ரப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ ப்ரபு⁴: பரமேஸ்²வர: ஸ்வதூ³தம்’ ப்ரேஷிதவாந்|
7 »Und wisse wohl: ich komme bald! Selig ist, wer die Worte der Weissagung dieses Buches festhält!«
பஸ்²யாஹம்’ தூர்ணம் ஆக³ச்சா²மி, ஏதத்³க்³ரந்த²ஸ்ய ப⁴விஷ்யத்³வாக்யாநி ய: பாலயதி ஸ ஏவ த⁴ந்ய: |
8 Und ich, Johannes, bin es, der dies gehört und gesehen hat; und als ich es gehört und gesehen hatte, warf ich mich dem Engel, der mir dies (alles) gezeigt hatte, zu Füßen nieder, um ihn anzubeten;
யோஹநஹம் ஏதாநி ஸ்²ருதவாந் த்³ரு’ஷ்டவாம்’ஸ்²சாஸ்மி ஸ்²ருத்வா த்³ரு’ஷ்ட்வா ச தத்³த³ர்ஸ²கதூ³தஸ்ய ப்ரணாமார்த²ம்’ தச்சரணயோரந்திகே (அ)பதம்’|
9 aber er sagte zu mir: »Nicht doch! Ich bin (nur) ein Mitknecht von dir und deinen Brüdern, den Propheten, sowie von denen, welche die Worte dieses Buches festhalten. Bete Gott an!«
தத: ஸ மாம் அவத³த் ஸாவதா⁴நோ ப⁴வ மைவம்’ க்ரு’ரு, த்வயா தவ ப்⁴ராத்ரு’பி⁴ ர்ப⁴விஷ்யத்³வாதி³பி⁴ரேதத்³க்³ரந்த²ஸ்த²வாக்யபாலநகாரிபி⁴ஸ்²ச ஸஹதா³ஸோ (அ)ஹம்’| த்வம் ஈஸ்²வரம்’ ப்ரணம|
10 Dann fuhr er fort: »Lege die Worte der Weissagung dieses Buches nicht unter Siegel! Denn die Zeit (ihrer Erfüllung) ist nahe.
ஸ புந ர்மாம் அவத³த், ஏதத்³க்³ரந்த²ஸ்த²ப⁴விஷ்யத்³வாக்யாநி த்வயா ந முத்³ராங்கயிதவ்யாநி யத: ஸமயோ நிகடவர்த்தீ|
11 Wer Unrecht tut, möge noch weiter Unrecht tun und der Schuldbefleckte sich weiterhin beflecken; aber auch der Gerechte möge weiterhin Gerechtigkeit üben und der Heilige sich weiterhin heiligen!«
அத⁴ர்ம்மாசார இத: பரமப்யத⁴ர்ம்மம் ஆசரது, அமேத்⁴யாசார இத: பரமப்யமேத்⁴யம் ஆசரது த⁴ர்ம்மாசார இத: பரமபி த⁴ர்ம்மம் ஆசரது பவித்ராசாரஸ்²சேத: பரமபி பவித்ரம் ஆசரது|
12 »Siehe, ich komme bald und mein Lohn mit mir, um einem jeden nach seinem Werk zu vergelten.
பஸ்²யாஹம்’ தூர்ணம் ஆக³ச்சா²மி, ஏகைகஸ்மை ஸ்வக்ரியாநுயாயிப²லதா³நார்த²ம்’ மத்³தா³தவ்யப²லம்’ மம ஸமவர்த்தி|
13 Ich bin das A und das O, der Erste und der Letzte, der Anfang und das Ende.
அஹம்’ க: க்ஷஸ்²ச ப்ரத²ம: ஸே²ஷஸ்²சாதி³ரந்தஸ்²ச|
14 Selig sind die, welche ihre Kleider waschen, damit sie ein Anrecht an den Baum des Lebens erlangen und durch die Tore in die Stadt eingehen (können)!
அமுதவ்ரு’க்ஷஸ்யாதி⁴காரப்ராப்த்யர்த²ம்’ த்³வாரை ர்நக³ரப்ரவேஸா²ர்த²ஞ்ச யே தஸ்யாஜ்ஞா: பாலயந்தி த ஏவ த⁴ந்யா: |
15 Draußen sind die Hunde und die Zauberer, die Unzüchtigen und die Mörder, die Götzendiener und alle, welche die Lüge lieben und üben.«
குக்குரை ர்மாயாவிபி⁴: புங்கா³மிபி⁴ ர்நரஹந்த்ரு’பி⁴ ர்தே³வார்ச்சகை: ஸர்வ்வைரந்ரு’தே ப்ரீயமாணைரந்ரு’தாசாரிபி⁴ஸ்²ச ப³ஹி: ஸ்தா²தவ்யம்’|
16 »Ich, Jesus, habe meinen Engel gesandt, um euch dieses vor den Gemeinden zu bezeugen. Ich bin der Wurzelsproß vom Geschlecht Davids, der helle Morgenstern.«
மண்ட³லீஷு யுஷ்மப்⁴யமேதேஷாம்’ ஸாக்ஷ்யதா³நார்த²ம்’ யீஸு²ரஹம்’ ஸ்வதூ³தம்’ ப்ரேஷிதவாந், அஹமேவ தா³யூதோ³ மூலம்’ வம்’ஸ²ஸ்²ச, அஹம்’ தேஜோமயப்ரபா⁴தீயதாராஸ்வரூப: |
17 Und der Geist und die Braut sagen: »Komm!«, und wer es hört, der sage: »Komm!«, und wen da dürstet, der komme! Wer Verlangen trägt, der empfange Wasser des Lebens umsonst!
ஆத்மா கந்யா ச கத²யத: , த்வயாக³ம்யதாம்’| ஸ்²ரோதாபி வத³து, ஆக³ம்யதாமிதி| யஸ்²ச த்ரு’ஷார்த்த: ஸ ஆக³ச்ச²து யஸ்²சேச்ச²தி ஸ விநா மூல்யம்’ ஜீவநதா³யி ஜலம்’ க்³ரு’ஹ்லாது|
18 Ich (Johannes) bezeuge jedem, der die Worte der Weissagung dieses Buches hört: Wenn jemand zu ihnen etwas hinzufügt, so wird Gott auf ihn die Plagen legen, von denen in diesem Buche geschrieben steht;
ய: கஸ்²சித்³ ஏதத்³க்³ரந்த²ஸ்த²ப⁴விஷ்யத்³வாக்யாநி ஸ்²ரு’ணோதி தஸ்மா அஹம்’ ஸாக்ஷ்யமித³ம்’ த³தா³மி, கஸ்²சித்³ யத்³யபரம்’ கிமப்யேதேஷு யோஜயதி தர்ஹீஸ்²வரோக்³ரந்தே²(அ)ஸ்மிந் லிகி²தாந் த³ண்டா³ந் தஸ்மிந்நேவ யோஜயிஷ்யதி|
19 und wenn jemand von den Worten dieses Buches der Weissagung etwas wegnimmt, so wird Gott ihm seinen Anteil am Baume des Lebens und an der heiligen Stadt wegnehmen, von denen in diesem Buche geschrieben steht.
யதி³ ச கஸ்²சித்³ ஏதத்³க்³ரந்த²ஸ்த²ப⁴விஷ்யத்³வாக்யேப்⁴ய: கிமப்யபஹரதி தர்ஹீஸ்²வரோ க்³ரந்தே² (அ)ஸ்மிந் லிகி²தாத் ஜீவநவ்ரு’க்ஷாத் பவித்ரநக³ராச்ச தஸ்யாம்’ஸ²மபஹரிஷ்யதி|
20 Es spricht der, welcher dies bezeugt: »Ja, ich komme bald!« »Amen, komm, Herr Jesus!«
ஏதத் ஸாக்ஷ்யம்’ யோ த³தா³தி ஸ ஏவ வக்தி ஸத்யம் அஹம்’ தூர்ணம் ஆக³ச்சா²மி| ததா²ஸ்து| ப்ரபோ⁴ யீஸோ², ஆக³ம்யதாம்’ ப⁴வதா|
21 Die Gnade des Herrn Jesus sei mit allen.
அஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்யாநுக்³ரஹ: ஸர்வ்வேஷு யுஷ்மாஸு வர்த்ததாம்’| ஆமேந்|
