< Offenbarung 2 >
1 »Dem Engel der Gemeinde in Ephesus schreibe: So spricht der, welcher die sieben Sterne fest in seiner rechten Hand hält und der inmitten der sieben goldenen Leuchter wandelt:
இபி²ஷஸ்த²ஸமிதே ர்தூ³தம்’ ப்ரதி த்வம் இத³ம்’ லிக²; யோ த³க்ஷிணகரேண ஸப்த தாரா தா⁴ரயதி ஸப்தாநாம்’ ஸுவர்ணதீ³பவ்ரு’க்ஷாணாம்’ மத்⁴யே க³மநாக³மநே கரோதி ச தேநேத³ம் உச்யதே|
2 Ich kenne deine Werke und deine Arbeit und dein standhaftes Ausharren und (weiß), daß du Böse nicht zu ertragen vermagst; du hast auch die geprüft, welche sich für Apostel ausgeben, ohne es zu sein, und hast Lügner in ihnen erkannt.
தவ க்ரியா: ஸ்²ரம: ஸஹிஷ்ணுதா ச மம கோ³சரா: , த்வம்’ து³ஷ்டாந் ஸோடு⁴ம்’ ந ஸ²க்நோஷி யே ச ப்ரேரிதா ந ஸந்த: ஸ்வாந் ப்ரேரிதாந் வத³ந்தி த்வம்’ தாந் பரீக்ஷ்ய ம்ரு’ஷாபா⁴ஷிணோ விஜ்ஞாதவாந்,
3 Auch standhaftes Ausharren besitzest du und hast um meines Namens willen schwere Lasten getragen und bist nicht müde geworden.
அபரம்’ த்வம்’ திதிக்ஷாம்’ வித³தா⁴ஸி மம நாமார்த²ம்’ ப³ஹு ஸோட⁴வாநஸி ததா²பி ந பர்ய்யக்லாம்யஸ்தத³பி ஜாநாமி|
4 Aber ich habe an dir auszusetzen, daß du deine erste Liebe aufgegeben hast.
கிஞ்ச தவ விருத்³த⁴ம்’ மயைதத் வக்தவ்யம்’ யத் தவ ப்ரத²மம்’ ப்ரேம த்வயா வ்யஹீயத|
5 Denke also daran, von welcher Höhe du herabgefallen bist; und gehe in dich und tue die ersten Werke wieder! Sonst komme ich über dich und werde deinen Leuchter von seiner Stelle rücken, wenn du nicht in dich gehst.
அத: குத: பதிதோ (அ)ஸி தத் ஸ்ம்ரு’த்வா மந: பராவர்த்த்ய பூர்வ்வீயக்ரியா: குரு ந சேத் த்வயா மநஸி ந பரிவர்த்திதே (அ)ஹம்’ தூர்ணம் ஆக³த்ய தவ தீ³பவ்ரு’க்ஷம்’ ஸ்வஸ்தா²நாத்³ அபஸாரயிஷ்யாமி|
6 Doch das hast du (für dich), daß du die Werke der Nikolaiten hassest, die auch mir verhaßt sind.
ததா²பி தவேஷ கு³ணோ வித்³யதே யத் நீகலாயதீயலோகாநாம்’ யா: க்ரியா அஹம் ரு’தீயே தாஸ்த்வமபி ரு’தீயமே|
7 Wer ein Ohr hat, der höre, was der Geist den Gemeinden sagt: Wer da überwindet, dem werde ich zu essen geben vom Baume des Lebens, der im Paradiese Gottes steht.«
யஸ்ய ஸ்²ரோத்ரம்’ வித்³யதே ஸ ஸமிதீ: ப்ரத்யுச்யமாநாம் ஆத்மந: கதா²ம்’ ஸ்²ரு’ணோது| யோ ஜநோ ஜயதி தஸ்மா அஹம் ஈஸ்²வரஸ்யாராமஸ்த²ஜீவநதரோ: ப²லம்’ போ⁴க்தும்’ தா³ஸ்யாமி|
8 »Und dem Engel der Gemeinde in Smyrna schreibe: So spricht der Erste und der Letzte, der tot gewesen und wieder lebendig geworden ist:
அபரம்’ ஸ்முர்ணாஸ்த²ஸமிதே ர்தூ³தம்’ ப்ரதீத³ம்’ லிக²; ய ஆதி³ரந்தஸ்²ச யோ ம்ரு’தவாந் புநர்ஜீவிதவாம்’ஸ்²ச தேநேத³ம் உச்யதே,
9 Ich kenne deine Drangsal und deine Armut – dennoch bist du reich –; ich weiß auch, daß du von denen geschmäht wirst, welche Juden zu sein behaupten und es doch nicht sind, sondern sie sind eine Synagoge des Satans.
தவ க்ரியா: க்லேஸோ² தை³ந்யஞ்ச மம கோ³சரா: கிந்து த்வம்’ த⁴நவாநஸி யே ச யிஹூதீ³யா ந ஸந்த: ஸ²யதாநஸ்ய ஸமாஜா: ஸந்தி ததா²பி ஸ்வாந் யிஹூதீ³யாந் வத³ந்தி தேஷாம்’ நிந்தா³மப்யஹம்’ ஜாநாமி|
10 Fürchte dich nicht vor den Leiden, die dir noch bevorstehen! Siehe, der Teufel hat vor, einige von euch ins Gefängnis zu werfen, damit ihr erprobt werdet, und ihr werdet eine zehntägige Drangsalszeit zu bestehen haben. Beweise dich getreu bis in den Tod, so will ich dir den (Sieges-) Kranz des Lebens geben!
த்வயா யோ ய: க்லேஸ²: ஸோட⁴வ்யஸ்தஸ்மாத் மா பை⁴ஷீ: பஸ்²ய ஸ²யதாநோ யுஷ்மாகம்’ பரீக்ஷார்த²ம்’ காம்’ஸ்²சித் காராயாம்’ நிக்ஷேப்ஸ்யதி த³ஸ² தி³நாநி யாவத் க்லேஸோ² யுஷ்மாஸு வர்த்திஷ்யதே ச| த்வம்’ ம்ரு’த்யுபர்ய்யந்தம்’ விஸ்²வாஸ்யோ ப⁴வ தேநாஹம்’ ஜீவநகிரீடம்’ துப்⁴யம்’ தா³ஸ்யாமி|
11 Wer ein Ohr hat, der höre, was der Geist den Gemeinden sagt: Wer da überwindet, dem soll der zweite Tod nichts anhaben können.«
யஸ்ய ஸ்²ரோத்ரம்’ வித்³யதே ஸ ஸமிதீ: ப்ரத்யுச்யமாநாம் ஆத்மந: கதா²ம்’ ஸ்²ரு’ணோது| யோ ஜயதி ஸ த்³விதீயம்ரு’த்யுநா ந ஹிம்’ஸிஷ்யதே|
12 »Und dem Engel der Gemeinde in Pergamon schreibe: So spricht der, welcher das scharfe, zweischneidige Schwert hat:
அபரம்’ பர்கா³மஸ்த²ஸமிதே ர்தூ³தம்’ ப்ரதீத³ம்’ லிக², யஸ்தீக்ஷ்ணம்’ த்³விதா⁴ரம்’ க²ங்க³ம்’ தா⁴ரயதி ஸ ஏவ பா⁴ஷதே|
13 Ich weiß, wo du wohnst, nämlich da, wo der Thron des Satans steht; doch du hältst meinen Namen fest und hast den Glauben an mich auch in den Tagen des Antipas, meines treuen Zeugen, nicht verleugnet, der bei euch ermordet worden ist, dort, wo der Satan wohnt.
தவ க்ரியா மம கோ³சரா: , யத்ர ஸ²யதாநஸ்ய ஸிம்’ஹாஸநம்’ தத்ரைவ த்வம்’ வஸஸி தத³பி ஜாநாமி| த்வம்’ மம நாம தா⁴ரயஸி மத்³ப⁴க்தேரஸ்வீகாரஸ்த்வயா ந க்ரு’தோ மம விஸ்²வாஸ்யஸாக்ஷிண ஆந்திபா: ஸமயே (அ)பி ந க்ரு’த: | ஸ து யுஷ்மந்மத்⁴யே (அ)கா⁴நி யத: ஸ²யதாநஸ்தத்ரைவ நிவஸதி|
14 Doch ich habe einiges wenige an dir auszusetzen; denn du hast dort Leute unter dir, die an die Lehre Bileams sich halten, der den Balak unterwies, die Israeliten zum Bösen zu verführen, nämlich Götzenopferfleisch zu essen und Unzucht zu treiben.
ததா²பி தவ விருத்³த⁴ம்’ மம கிஞ்சித்³ வக்தவ்யம்’ யதோ தே³வப்ரஸாதா³த³நாய பரதா³ரக³மநாய சேஸ்ராயேல: ஸந்தாநாநாம்’ ஸம்முக² உந்மாத²ம்’ ஸ்தா²பயிதும்’ பா³லாக் யேநாஸி²க்ஷ்யத தஸ்ய பி³லியம: ஸி²க்ஷாவலம்பி³நஸ்தவ கேசித் ஜநாஸ்தத்ர ஸந்தி|
15 So hast auch du solche unter dir, die sich in derselben Weise an die Lehre der Nikolaiten halten.
ததா² நீகலாயதீயாநாம்’ ஸி²க்ஷாவலம்பி³நஸ்தவ கேசித் ஜநா அபி ஸந்தி ததே³வாஹம் ரு’தீயே|
16 Gehe also in dich, sonst komme ich bald über dich und werde jene mit dem Schwert meines Mundes bekämpfen.
அதோ ஹேதோஸ்த்வம்’ மந: பரிவர்த்தய ந சேத³ஹம்’ த்வரயா தவ ஸமீபமுபஸ்தா²ய மத்³வக்தஸ்த²க²ங்கே³ந தை: ஸஹ யோத்ஸ்யாமி|
17 Wer ein Ohr hat, der höre, was der Geist den Gemeinden sagt: Wer da überwindet, dem werde ich von dem verborgenen Manna (zu essen) geben; auch will ich ihm einen weißen Stein geben, auf dem ein neuer Name geschrieben steht, den außer dem Empfänger niemand kennt.«
யஸ்ய ஸ்²ரோத்ரம்’ வித்³யதே ஸ ஸமிதீ: ப்ரத்யுச்யமாநாம் ஆத்மந: கதா²ம்’ ஸ்²ரு’ணோது| யோ ஜநோ ஜயதி தஸ்மா அஹம்’ கு³ப்தமாந்நாம்’ போ⁴க்தும்’ தா³ஸ்யாமி ஸு²ப்⁴ரப்ரஸ்தரமபி தஸ்மை தா³ஸ்யாமி தத்ர ப்ரஸ்தரே நூதநம்’ நாம லிகி²தம்’ தச்ச க்³ரஹீதாரம்’ விநா நாந்யேந கேநாப்யவக³ம்யதே|
18 »Und dem Engel der Gemeinde in Thyatira schreibe: So spricht der Sohn Gottes, der Augen hat wie eine Feuerflamme und dessen Füße dem schimmernden Golderz gleichen:
அபரம்’ து²யாதீராஸ்த²ஸமிதே ர்தூ³தம்’ ப்ரதீத³ம்’ லிக²| யஸ்ய லோசநே வஹ்நிஸி²கா²ஸத்³ரு’ஸே² சரணௌ ச ஸுபித்தலஸங்காஸௌ² ஸ ஈஸ்²வரபுத்ரோ பா⁴ஷதே,
19 Ich kenne deine Werke: deine Liebe und deine Treue, deine Hilfsbereitschaft und dein standhaftes Ausharren, und weiß, daß deine Werke in letzter Zeit noch zahlreicher sind als die ersten.
தவ க்ரியா: ப்ரேம விஸ்²வாஸ: பரிசர்ய்யா ஸஹிஷ்ணுதா ச மம கோ³சரா: , தவ ப்ரத²மக்ரியாப்⁴ய: ஸே²ஷக்ரியா: ஸ்²ரேஷ்டா²ஸ்தத³பி ஜாநாமி|
20 Doch ich habe an dir auszusetzen, daß du das Weib Isebel gewähren läßt, die sich für eine Prophetin ausgibt und als Lehrerin wirkt und meine Knechte dazu verführt, Unzucht zu treiben und Götzenopferfleisch zu essen.
ததா²பி தவ விருத்³த⁴ம்’ மயா கிஞ்சித்³ வக்தவ்யம்’ யதோ யா ஈஷேப³ல்நாமிகா யோஷித் ஸ்வாம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நீம்’ மந்யதே வேஸ்²யாக³மநாய தே³வப்ரஸாதா³ஸ²நாய ச மம தா³ஸாந் ஸி²க்ஷயதி ப்⁴ராமயதி ச ஸா த்வயா ந நிவார்ய்யதே|
21 Ich habe ihr eine Frist zur Umkehr gegeben, doch sie will sich von ihrer Unzucht nicht bekehren.
அஹம்’ மந: பரிவர்த்தநாய தஸ்யை ஸமயம்’ த³த்தவாந் கிந்து ஸா ஸ்வீயவேஸ்²யாக்ரியாதோ மந: பரிவர்த்தயிதும்’ நாபி⁴லஷதி|
22 Siehe, ich werfe sie aufs Krankenlager und stürze die, welche mit ihr die Ehe brechen, in große Trübsal (Kap. 18), wenn sie sich nicht vom Treiben dieser (Buhlerin) abwenden;
பஸ்²யாஹம்’ தாம்’ ஸ²ய்யாயாம்’ நிக்ஷேப்ஸ்யாமி, யே தயா ஸார்த்³த⁴ம்’ வ்யபி⁴சாரம்’ குர்வ்வந்தி தே யதி³ ஸ்வக்ரியாப்⁴யோ மநாம்’ஸி ந பராவர்த்தயந்தி தர்ஹி தாநபி மஹாக்லேஸே² நிக்ஷேப்ஸ்யாமி
23 und ihre Kinder will ich an einer Seuche sterben lassen; dann werden alle Gemeinden erkennen, daß ich es bin, der Nieren und Herzen erforscht, und ich werde einem jeden von euch nach seinen Werken vergelten.
தஸ்யா: ஸந்தாநாம்’ஸ்²ச ம்ரு’த்யுநா ஹநிஷ்யாமி| தேநாஹம் அந்த: கரணாநாம்’ மநஸாஞ்சாநுஸந்தா⁴நகாரீ யுஷ்மாகமேகைகஸ்மை ச ஸ்வக்ரியாணாம்’ ப²லம்’ மயா தா³தவ்யமிதி ஸர்வ்வா: ஸமிதயோ ஜ்ஞாஸ்யந்தி|
24 Euch anderen aber in Thyatira, allen denen, welche sich zu dieser Lehre nicht halten, da ihr die ›Tiefen des Satans‹, wie sie behaupten, nicht erkannt habt – euch sage ich: Ich lege euch keine weitere Last auf;
அபரம் அவஸி²ஷ்டாந் து²யாதீரஸ்த²லோகாந் அர்த²தோ யாவந்தஸ்தாம்’ ஸி²க்ஷாம்’ ந தா⁴ரயந்தி யே ச கைஸ்²சித் ஸ²யதாநஸ்ய க³ம்பீ⁴ரார்தா² உச்யந்தே தாந் யே நாவக³தவந்தஸ்தாநஹம்’ வதா³மி யுஷ்மாஸு கமப்யபரம்’ பா⁴ரம்’ நாரோபயிஷ்யாமி;
25 nur haltet das fest, was ihr besitzt, bis ich komme!
கிந்து யத்³ யுஷ்மாகம்’ வித்³யதே தத் மமாக³மநம்’ யாவத்³ தா⁴ரயத|
26 Und wer da überwindet und in meinen Werken bis ans Ende verharrt, dem will ich Macht über die Heiden geben,
யோ ஜநோ ஜயதி ஸே²ஷபர்ய்யந்தம்’ மம க்ரியா: பாலயதி ச தஸ்மா அஹம் அந்யஜாதீயாநாம் ஆதி⁴பத்யம்’ தா³ஸ்யாமி;
27 und er soll sie mit eisernem Stabe weiden, wie man irdenes Geschirr zerschlägt,
பித்ரு’தோ மயா யத்³வத் கர்த்ரு’த்வம்’ லப்³த⁴ம்’ தத்³வத் ஸோ (அ)பி லௌஹத³ண்டே³ந தாந் சாரயிஷ்யதி தேந ம்ரு’த்³பா⁴ஜநாநீவ தே சூர்ணா ப⁴விஷ்யந்தி|
28 wie auch ich (solche Macht) von meinem Vater empfangen habe; und ich will ihm den Morgenstern geben.
அபரம் அஹம்’ தஸ்மை ப்ரபா⁴தீயதாராம் அபி தா³ஸ்யாமி|
29 Wer ein Ohr hat, der höre, was der Geist den Gemeinden sagt.«
யஸ்ய ஸ்²ரோத்ரம்’ வித்³யதே ஸ ஸமிதீ: ப்ரத்யுச்யமாநாம் ஆத்மந: கதா²ம்’ ஸ்²ரு’ணோது|