< Psalm 94 >

1 Du Gott der Rache, o HERR, du Gott der Rache, erscheine!
O SENYÈ, Bondye a vanjans lan, Bondye a vanjans lan, kite limyè vin parèt!
2 Erhebe dich, Richter der Erde, vergilt den Stolzen nach ihrem Tun!
Vin leve, O Jij sou tè a. Bay rekonpans a moun ògeye yo.
3 Wie lange noch sollen die Gottlosen, HERR, wie lange noch sollen die Gottlosen jubeln,
Pou konbyen de tan mechan yo, O SENYÈ, pou konbyen de tan mechan yo va leve tèt yo wo?
4 sollen sie geifern und trotzige Reden führen, alle Übeltäter stolz sich brüsten?
Yo vide pawòl yo, yo pale avèk ògèy. Tout moun ki fè mechanste yo vante tèt yo.
5 Dein Volk, o HERR, zertreten sie und bedrücken dein Erbe;
Yo kraze pèp Ou a, O SENYÈ. Yo aflije eritaj Ou a.
6 sie erwürgen Witwe und Fremdling und morden die Waisen
Yo touye vèv yo avèk etranje a. Yo asasine òfelen yo.
7 und sagen dabei: »Nicht sieht es der HERR« oder: »Nicht merkt es der Gott Jakobs.«
Yo fin di: “SENYÈ a pa wè, ni Bondye Jacob la p ap okipe sa a.”
8 Nehmt Verstand an, ihr Unvernünftigen im Volk, und ihr Toren: wann wollt ihr Einsicht gewinnen?
Veye sa a, nou menm ki ensansib pami pèp la; Kilè n ap konprann, nou menm ki bèt?
9 Der das Ohr gepflanzt, der sollte nicht hören? Der das Auge gebildet, der sollte nicht sehn?
(Sila) ki plante zòrèy la, èske Li pa tande? (Sila) ke te fòme zye a, èske Li pa wè.
10 Der die Völker erzieht, der sollte nicht strafen, er, der die Menschen Erkenntnis lehrt?
(Sila) ki fè chatiman nasyon yo, èske Li p ap fè repwòch? (Sila) ki enstwi lòm; Li konnen!
11 Der HERR kennt wohl die Gedanken der Menschen, daß nur ein Hauch sie sind.
SENYÈ a konnen panse a lòm, ke se sèlman yon souf ke yo ye.
12 Wohl dem Manne, den du, HERR, in Zucht nimmst, und den du aus deinem Gesetz belehrst,
Beni se nonm ke Ou bay chatiman an, O SENYÈ, ke Ou enstwi nan lalwa Ou a,
13 damit er sich Ruhe verschaffe vor Unglückstagen, bis dem Frevler die Grube man gräbt!
pou Ou kapab bay li sekou nan jou advèsite yo, jiskaske yon fòs fin fouye pou mechan yo.
14 Denn der HERR wird sein Volk nicht verstoßen und sein Erbe nicht verlassen;
Paske SENYÈ a p ap abandone pèp Li a, ni Li p ap lage pèp eritaj Li a.
15 denn Recht muß doch Recht bleiben, und ihm werden alle redlich Gesinnten sich anschließen.
Paske jijman an va devni dwat ankò e tout pèp ladwati yo va swiv li.
16 Wer leistet mir Beistand gegen die Bösen? Wer tritt für mich ein gegen die Übeltäter?
Se kilès ki va kanpe pou mwen kont malfektè yo? Se kilès ki va pran pozisyon li pou mwen kont (sila) ki fè mechanste yo?
17 Wäre der HERR nicht mein Helfer gewesen, so wohnte meine Seele wohl schon im stillen Land.
Si SENYÈ a pa t sekou mwen, nanm mwen ta fin abite nan andwa silans lan.
18 Sooft ich dachte: »Mein Fuß will wanken«, hat deine Gnade, HERR, mich immer gestützt;
Si mwen ta di: “Pye m glise,” Lanmou dous Ou a, O SENYÈ, va kenbe m.
19 bei der Menge meiner Sorgen in meiner Brust haben deine Tröstungen mir das Herz erquickt.
Lè panse twoub mwen yo vin ogmante anndan m, konsolasyon Ou yo fè kè m kontan.
20 Sollte verbündet dir sein der Richterstuhl des Unheils, der Verderben schafft durch Gesetzesverdrehung?
Èske yon twòn mechan kapab fè amitye avèk Ou? Yon moun ki imajine fè mal pa dekrè?
21 Sie tun sich ja zusammen gegen das Leben des Gerechten und verurteilen unschuldig Blut.
Yo vin reyini ansanm kont lavi moun dwat yo, e kondane inosan yo a lanmò.
22 Doch der HERR ist mir zur festen Burg geworden, mein Gott zu meinem Zufluchtsfelsen;
Men SENYÈ a se toujou sitadèl mwen e Bondye mwen an, wòch ki pwoteje mwen an.
23 er läßt ihren Frevel auf sie selber fallen und wird sie ob ihrer Bosheit vertilgen: ja vertilgen wird sie der HERR, unser Gott.
Li te fè mechanste pa yo retounen sou yo, e va koupe retire yo nèt nan mechanste pa yo. SENYÈ nou an va koupe retire yo.

< Psalm 94 >