Psalm 83
1 Ein Lied, ein Psalm Asaphs. O Gott, halte dich nicht zurück,
Асафниң күй-нахшиси: — И Худа, үн чиқармай турувалма, Җим турувалма, сүкүт қилип турувалма, и Тәңрим!
2 Denn siehe, deine Feinde toben, und die dich hassen, tragen das Haupt hoch!
Чүнки мана, Сениң дүшмәнлириң давраң қилмақта, Саңа өчмәнләр баш көтәрмәктә.
3 Gegen dein Volk ersinnen sie einen Anschlag und beraten sich gegen deine Schutzbefohlnen;
Улар қувлуқ билән Сениң хәлқиңгә сүйқәст қилиду, Сениң һимайә қилип қәдирлигәнлириң билән қаршилишишни мәслиһәтлишиду.
4 sie sagen: »Kommt, wir wollen sie vertilgen als Volk: des Namens Israel soll man fürder nicht gedenken!«
Улар: — «Жүрүңлар, уларни милләт қатаридин йоқ қилайли! Исраилниң нами иккинчи тилға елинмисун!» — демәктә.
5 Ja, sie haben einmütigen Sinns sich beraten, ein Bündnis gegen dich geschlossen:
Улар һәмнәпәс, һәмдил мәслиһәтләшти; Улар Саңа қарши иттипақ түзди.
6 die Zelte Edoms und der Ismaeliter, Moab und die Hagriter,
Мана, Едом вә Исмаилларниң чедирлири, Моаб һәм Һагрийлар;
7 Gebal und Ammon und Amalek, das Philisterland samt den Bewohnern von Tyrus.
Гәбал, Аммон, вә Амаләк; Филистийә һәмдә Тур аһалилири,
8 Auch Assur hat sich zu ihnen gesellt, es leiht den Nachkommen Lots seinen Arm. (SELA)
Асурийәму уларға қошулди; Улар Лут оғуллириға яр-йөләк болуп кәлгән. (Селаһ)
9 Verfahre mit ihnen wie einst mit Midian, wie mit Sisera, wie mit Jabin am Bache Kison,
Сән Кишон дәриясида Мидиянийларға, Сисераға вә Ябинға қандақ тақабил турған болсаң, Уларғиму шундақ қилғайсән;
10 die bei Endor den Untergang fanden, mit ihren Leibern das Erdreich düngten!
Булар Ән-Дор йезисида қирилған еди, Йәр үчүн тизәк-оғутқа айланған еди.
11 Mache sie, ihre Edlen, wie Oreb und Seeb, und wie Sebah und Zalmunna alle ihre Fürsten,
Уларниң әмирлирини Орәб вә Зеәбкә, Уларниң даһийлирини Зәбаһ һәм Залмуннаға охшаш қилғайсән;
12 die gesprochen hatten: »Wir wollen für uns erobern die Fluren Gottes!«
Чүнки улар: «Худаниң чимән-яйлақлирини өзимизгә мүлүк қиливалайли!» — дәп ейтқан.
13 Mein Gott, mache sie gleich dem verwehten Laub, wie Spreu vor dem Winde!
И Худайим, уларни домилинидиған қамғақтәк, Шамалда учурулған саман кәби сорувәткәйсән.
14 Wie Feuer, das den Wald verzehrt, wie Flammen, welche die Berge versengen:
От орманлиққа туташқанға охшаш, Ялқун тағларни көйдүргәнгә охшаш,
15 so verfolge sie mit deinem Sturm und schrecke sie mit deiner Windsbraut!
Сән йәнә уларни бориниң билән қоғлиғайсән, Қара қуюниң билән вәһимигә салғайсән;
16 Laß Beschämung ihr Antlitz bedecken, auf daß sie nach deinem Namen fragen, o HERR!
Уларниң Сениң намиңни издиши үчүн, Уларниң йүзлирини шәрм-һая билән чөмдүргәйсән, и Пәрвәрдигар!
17 Laß sie beschämt und erschreckt sein für immer, in Schande geraten und vergehn!
Улар номустин әбәдий шәрмәндә болсун, Җаһанға рәсва болуп йоқитилсун.
18 Sie müssen erkennen, daß du, dessen Name »HERR« ist, du allein der Höchste bist über die ganze Erde.
Улар билсунки, Намиң Пәрвәрдигар болған Сәнла пүткүл җаһандики Әң Алий Болғучидурсән.
