< Psalm 83 >

1 Ein Lied, ein Psalm Asaphs. O Gott, halte dich nicht zurück,
Asafa dziesma. Ak Dievs, neciet klusu, neesi kā mēms un nekavējies, ak stiprais Dievs!
2 Denn siehe, deine Feinde toben, und die dich hassen, tragen das Haupt hoch!
Jo redzi, Tavi ienaidnieki trako un Tavi nīdētāji paceļ galvu.
3 Gegen dein Volk ersinnen sie einen Anschlag und beraten sich gegen deine Schutzbefohlnen;
Tie ņēmās viltīgus padomus pret Taviem ļaudīm un sarunājās pret tiem, ko Tu glabā.
4 sie sagen: »Kommt, wir wollen sie vertilgen als Volk: des Namens Israel soll man fürder nicht gedenken!«
Tie saka tā: nāciet, izdeldēsim tos, ka tie vairs nav tauta, un ka Israēla vārds vairs netop pieminēts.
5 Ja, sie haben einmütigen Sinns sich beraten, ein Bündnis gegen dich geschlossen:
Jo no sirds tie kopā ir sarunājušies un derību pret Tevi derējuši,
6 die Zelte Edoms und der Ismaeliter, Moab und die Hagriter,
Edoma un Ismaēliešu teltis, Moabs un Hagarieši,
7 Gebal und Ammon und Amalek, das Philisterland samt den Bewohnern von Tyrus.
Ģebals, Amons un Amaleks, Fīlisti ar Tirus iedzīvotājiem.
8 Auch Assur hat sich zu ihnen gesellt, es leiht den Nachkommen Lots seinen Arm. (SELA)
Arī Asurs stāv viņiem klāt un ir Lata bērniem par elkoni. (Sela)
9 Verfahre mit ihnen wie einst mit Midian, wie mit Sisera, wie mit Jabin am Bache Kison,
Dari tiem kā Midijanam, kā Siseram, kā Jabinam pie Kisones upes.
10 die bei Endor den Untergang fanden, mit ihren Leibern das Erdreich düngten!
Tie ir samaitāti Endorā un palikuši zemei par mēsliem.
11 Mache sie, ihre Edlen, wie Oreb und Seeb, und wie Sebah und Zalmunna alle ihre Fürsten,
Dari tos un viņu lielos kungus tā kā Orebu un Zebu, un visus viņu virsniekus kā Zebahu un Calmunu,
12 die gesprochen hatten: »Wir wollen für uns erobern die Fluren Gottes!«
Kas sacīja: ņemsim to jauko Dieva zemi sev par mantu.
13 Mein Gott, mache sie gleich dem verwehten Laub, wie Spreu vor dem Winde!
Mans Dievs, dari tos par viesuli, par pelavām vēja priekšā.
14 Wie Feuer, das den Wald verzehrt, wie Flammen, welche die Berge versengen:
Tā kā uguns mežu sadedzina, un kā liesma kalnus iededzina;
15 so verfolge sie mit deinem Sturm und schrecke sie mit deiner Windsbraut!
Tāpat dzenies tiem pakaļ ar Savu vētru un iztrūcini tos ar Savām aukām.
16 Laß Beschämung ihr Antlitz bedecken, auf daß sie nach deinem Namen fragen, o HERR!
Pildi viņu vaigus ar kaunu, ka tie, Kungs, meklē Tavu Vārdu.
17 Laß sie beschämt und erschreckt sein für immer, in Schande geraten und vergehn!
Lai tie top kaunā un iztrūcinājās mūžīgi mūžam un kļūst apkaunoti un iet bojā.
18 Sie müssen erkennen, daß du, dessen Name »HERR« ist, du allein der Höchste bist über die ganze Erde.
Lai tie atzīst, ka Tu vien ar Savu Vārdu esi Tas Kungs, tas Visuaugstākais pār visu pasauli.

< Psalm 83 >