< Psalm 83 >

1 Ein Lied, ein Psalm Asaphs. O Gott, halte dich nicht zurück,
Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!
2 Denn siehe, deine Feinde toben, und die dich hassen, tragen das Haupt hoch!
Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.
3 Gegen dein Volk ersinnen sie einen Anschlag und beraten sich gegen deine Schutzbefohlnen;
Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.
4 sie sagen: »Kommt, wir wollen sie vertilgen als Volk: des Namens Israel soll man fürder nicht gedenken!«
Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.
5 Ja, sie haben einmütigen Sinns sich beraten, ein Bündnis gegen dich geschlossen:
Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:
6 die Zelte Edoms und der Ismaeliter, Moab und die Hagriter,
La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,
7 Gebal und Ammon und Amalek, das Philisterland samt den Bewohnern von Tyrus.
Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;
8 Auch Assur hat sich zu ihnen gesellt, es leiht den Nachkommen Lots seinen Arm. (SELA)
Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)
9 Verfahre mit ihnen wie einst mit Midian, wie mit Sisera, wie mit Jabin am Bache Kison,
Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,
10 die bei Endor den Untergang fanden, mit ihren Leibern das Erdreich düngten!
Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.
11 Mache sie, ihre Edlen, wie Oreb und Seeb, und wie Sebah und Zalmunna alle ihre Fürsten,
Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,
12 die gesprochen hatten: »Wir wollen für uns erobern die Fluren Gottes!«
Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!
13 Mein Gott, mache sie gleich dem verwehten Laub, wie Spreu vor dem Winde!
Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.
14 Wie Feuer, das den Wald verzehrt, wie Flammen, welche die Berge versengen:
Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,
15 so verfolge sie mit deinem Sturm und schrecke sie mit deiner Windsbraut!
Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.
16 Laß Beschämung ihr Antlitz bedecken, auf daß sie nach deinem Namen fragen, o HERR!
Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.
17 Laß sie beschämt und erschreckt sein für immer, in Schande geraten und vergehn!
Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.
18 Sie müssen erkennen, daß du, dessen Name »HERR« ist, du allein der Höchste bist über die ganze Erde.
Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.

< Psalm 83 >