Psalm 77

1 Dem Musikmeister über die Jeduthuniden; von Asaph ein Psalm. Laut ruf’ ich zu Gott, ja ich will schreien,

Przewodnikowi chóru dla Jedutuna. Psalm Asafa. [Wzniosłem] swój głos do Boga i zawołałem; [wzniosłem] swój głos do Boga i mnie wysłuchał.

2 Wenn Drangsalszeiten über mich kommen, such’ ich den Allherrn; meine Hand ist nachts ohn’ Ermatten ausgestreckt, meine Seele will sich nicht trösten lassen.

W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.

3 Denk’ ich an Gott, so muß ich seufzen; sinne ich nach, so verzagt mein Geist. (SELA)

Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. (Sela)

4 Du hältst mir die Augenlider offen, ich bin voll Unruhe und kann nicht reden.

Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem [tak] zaniepokojony, że nie potrafię mówić.

5 Ich überdenke die Tage der Vorzeit, die längst entschwundenen Jahre;

Rozpamiętuję dni przeszłe [i] dawne lata.

6 ich denke bei Nacht an mein Saitenspiel, ich sinne in meinem Herzen nach, und es grübelt mein Geist und fragt:

Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:

7 »Wird der Allherr auf ewig verstoßen und niemals wieder Gnade üben?

Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?

8 Ist seine Güte für immer erschöpft? sind seine Verheißungen abgetan für alle Zukunft?

Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?

9 Hat Gott vergessen, gnädig zu sein, oder im Zorn sein Erbarmen verschlossen?« (SELA)

Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? (Sela)

10 Da sagte ich mir: »Das bekümmert mich schmerzlich, daß das Walten des Höchsten sich hat geändert.«

I powiedziałem: To jest moja niemoc; [jednak będę wspominał] lata prawicy Najwyższego.

11 Ich will gedenken der Taten des HERRN, will gedenken deiner Wunder von der Vorzeit her,

Będę wspominał dzieła PANA, będę wspominał twoje dawne cuda.

12 will sinnen über all dein Tun und deine großen Taten erwägen.

Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.

13 O Gott, erhaben ist dein Weg: wo ist eine Gottheit so groß wie Gott?

Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak [nasz] Bóg?

14 Du bist der Gott, der Wunder tut, du hast deine Macht an den Völkern bewiesen,

Ty [jesteś] Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.

15 hast dein Volk erlöst mit starkem Arm, die Kinder Jakobs und Josephs. (SELA)

Odkupiłeś [swoim] ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. (Sela)

16 Als die Wasser dich sahen, o Gott, als die Wasser dich sahen, erbebten sie, auch die Tiefen des Weltmeers zitterten;

Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody [i] ulękły się, poruszyły się głębiny.

17 die Wolken ergossen sich in strömenden Regen, das Gewölk ließ Donner erkrachen, und deine Pfeile fuhren einher;

Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.

18 deine Donnerstimme dröhnte am Himmelsgewölbe, Blitze erhellten den Erdkreis, es bebte und schwankte die Erde.

Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.

19 Durchs Meer ging dein Weg dahin und dein Pfad durch gewaltige Fluten; doch deine Spuren waren nicht zu erkennen.

Twoja droga [wiodła] przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.

20 Du hast dein Volk geführt wie eine Herde unter Leitung von Mose und Aaron.

Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.