< Psalm 60 >
1 Dem Musikmeister, nach (der Singweise = Melodie) »Lilie des Zeugnisses«; ein Lied Davids zum Lehren, als er mit den Syrern von Mesopotamien und mit den Syrern von Zoba Krieg führte und Joab zurückkehrte und die Edomiter im Salztal schlug, zwölftausend Mann. Gott, du hast uns verworfen, uns zersprengt,
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Гувалиқ нилупәри» дегән аһаңда оқулсун дәп, Давут язған «Миқтам» күйи: — (Давут Арам-Наһараим вә Арам-Зобаһдики Сурийәликләр билән җәң қилғанда, [униң сәрдари болған] Йоаб җәңгә қайта берип, «Шор вадиси»да Едомдикиләрдин он икки миң әскәрни қиличлиған чағда йезилған) И Худа, Сән бизни чәткә қақтиң; Бизни парә-парә қиливәттиң, Сән биздин рәнҗидиң; Әнди бизни йениңға қайтурғин!
2 Du hast das Land erschüttert, hast es zerrissen: o heile seine Risse, denn es wankt!
Сән зиминни тәвритип йеривәткән едиң; Әнди униң бөсүклирини сақайтқайсән; Чүнки у дәлдәңшип кәтти!
3 Dein Volk hast du Hartes erleben lassen, hast Taumelwein uns zu trinken gegeben;
Сән Өз хәлқиңгә күлпәт-харлиқларни көргүздүң; Сән бизгә алақзадиликниң шарабини ичкүздүң.
4 doch deinen Getreuen hast eine Flagge du wehen lassen, damit sie sich flüchten konnten vor dem Bogen (des Feindes). (SELA)
Сән Өзүңдин әйминидиғанларға туғ тикләп бәргәнсән; У һәқиқәтни аян қилишқа көтирилиду. (Селаһ)
5 Daß deine Geliebten gerettet werden, hilf uns mit deiner Rechten, erhöre uns!
Өз сөйгәнлириң ниҗатлиқ тепиши үчүн, Оң қолуң билән қутқузғайсән, [Дуайимни] иҗабәт қилғайсән.
6 Gott hat in seiner Heiligkeit gesprochen: »(Als Sieger) will ich frohlocken, will Sichem verteilen und das Tal von Sukkoth (als Beutestück) vermessen.
Худа Өз пак-муқәддәслигидә шундақ дегән: — «Мән тәнтәнә қилимән, Мән Шәкәм диярини бөлүп беримән, Суккот вадисини [тәқсим қилишқа] өлчәймән.
7 Mein ist Gilead, mein auch Manasse, und Ephraim ist meines Hauptes Schutzwehr, Juda mein Herrscherstab.
Гилеад Маңа мәнсуптур, Манассәһму Маңа мәнсуптур; Әфраим болса бешимдики дубулғамдур, Йәһуда Мениң әмир-пәрман чиқарғучимдур;
8 Moab (dagegen) ist mein Waschbecken, auf Edom werfe ich meinen Schuh; jauchze mir zu, Philisterland!«
Моаб Мениң жуюнуш җавурумдур; Едомға чоруғумни ташлаймән; Филистийә, Мениң сәвәвимдин тәнтәнә қилиңлар!»
9 Wer führt mich hin zur festen Stadt, wer geleitet mich bis Edom?
Ким Мени бу мустәһкәм шәһәргә башлап кирәлисун? Ким Мени Едомға елип баралисун?
10 Hast nicht du uns, o Gott, verworfen und ziehst nicht aus, o Gott, mit unsern Heeren?
И Худа, Сән бизни растинла чәткә қақтиңму? Қошунлиримиз билән биллә җәңгә чиқмамсән?
11 O schaff uns Hilfe gegen den Feind! denn nichtig ist Menschenhilfe.
Бизни зулумлардин қутулушқа ярдәмләшкәйсән, Чүнки инсанниң ярдими бекардур!
12 Mit Gott werden wir Taten vollführen, und er wird unsre Bedränger zertreten.
Худа арқилиқ биз чоқум батурлуқ көрситимиз; Бизгә зулум қилғучиларни чәйлигүчи дәл У Өзидур!