Psalm 53

1 Dem Musikmeister, nach (der Singweise = Melodie) »die Krankheit«; ein Lehrgedicht von David. Die Toren sprechen in ihrem Herzen:

Небунул зиче ын инима луй: „Ну есте Думнезеу!” С-ау стрикат оамений, ау сэвыршит фэрэделеӂь урыте, ну есте ничунул каре сэ факэ бинеле.

2 Gott schaut hernieder vom Himmel aus nach den Menschenkindern, um zu sehn, ob da sei ein Verständiger, einer, der nach Gott fragt.

Думнезеу Се уйтэ де ла ынэлцимя черурилор песте фиий оаменилор, ка сэ вадэ дакэ есте чинева каре сэ фие причепут ши сэ кауте пе Думнезеу.

3 Doch alle sind sie abgefallen, insgesamt entartet; da ist keiner, der Gutes tut, auch nicht einer.

Дар тоць с-ау рэтэчит, тоць с-ау стрикат; ну есте ничунул каре сэ факэ бинеле, ничунул мэкар.

4 Haben denn keinen Verstand die Übeltäter, die mein Volk verzehren? Die Gottes Brot wohl essen, doch ohne ihn anzurufen?

Шь-ау пердут оаре минтя чей че сэвыршеск нелеӂюиря де мэнынкэ пе попорул Меу кум мэнынкэ пыня ши ну кямэ пе Думнезеу?

5 Damals gerieten sie in Angst und Schrecken, ohne daß Grund zum Erschrecken war; denn Gott zerstreute die Gebeine deiner Belagerer; du machtest sie zuschanden, denn Gott hatte sie verworfen.

Атунч вор тремура де спаймэ фэрэ сэ фие врео причинэ де спаймэ; Думнезеу ва рисипи оаселе челор че тэбэрэск ымпотрива та, ый вей фаче де рушине, кэч Думнезеу й-а лепэдат.

6 Ach, daß doch aus Zion die Rettung Israels käme! Wenn Gott einst wendet das Schicksal seines Volkes, wird Jakob jubeln, Israel sich freuen!

О, чине ва фаче сэ порняскэ дин Сион избэвиря луй Исраел? Кынд ва адуче Думнезеу ынапой пе принший де рэзбой ай попорулуй Сэу, Иаков се ва весели ши Исраел се ва букура.