Psalm 51

1 Dem Musikmeister; ein Psalm von David, als der Prophet Nathan zu ihm kam, nachdem er sich mit Bathseba vergangen hatte. Sei mir gnädig, o Gott, nach deiner Güte!

Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida, gdy do niego przyszedł prorok Natan po tym, jak on wszedł do Batszeby. Zmiłuj się nade mną, Boże, według twojego miłosierdzia; według twojej wielkiej litości zgładź moje występki.

2 Wasche völlig mir ab meine Schuld und mache mich rein von meiner Missetat!

Obmyj mnie zupełnie z mojej nieprawości i oczyść mnie z mego grzechu.

3 Ach, ich erkenne meine Vergehen wohl, und meine Missetat steht mir immerdar vor Augen!

Uznaję bowiem moje występki, a mój grzech zawsze jest przede mną.

4 Gegen dich allein hab’ ich gesündigt und habe getan, was böse ist in deinen Augen, auf daß du recht behältst mit deinen Urteilssprüchen und rein dastehst mit deinem Richten.

Przeciw tobie, tobie samemu, zgrzeszyłem i zło uczyniłem na twoich oczach, abyś okazał się sprawiedliwy w swoich słowach i czysty w swoim sądzie.

5 Ach, in Schuld bin ich geboren, und in Sünde hat meine Mutter mich empfangen.

Oto zostałem zrodzony w nieprawości i w grzechu poczęła mnie moja matka.

6 Du hast Gefallen an Wahrheit im innersten Herzen, und im Verborg’nen läßt du mich Weisheit erkennen.

Oto miłujesz prawdę wewnętrzną i w głębi serca dasz mi poznać mądrość.

7 Entsündige mich mit Ysop, daß ich rein werde, wasche mich, daß ich weißer werde als Schnee.

Oczyść mnie hizopem, a będę oczyszczony; obmyj mnie, a stanę się bielszy od śniegu.

8 Laß mich (wieder) Freude und Wonne empfinden, daß die Glieder frohlocken, die du zerschlagen.

Daj mi usłyszeć radość i wesele; niech się rozradują kości, które skruszyłeś.

9 Verhülle dein Antlitz vor meinen Sünden und tilge alle meine Missetaten!

Odwróć swe oblicze od moich grzechów i zgładź wszystkie moje nieprawości.

10 Schaffe mir, Gott, ein reines Herz und stell’ einen neuen, festen Geist in meinem Innern her!

Stwórz we mnie serce czyste, o Boże, i odnów we mnie ducha prawego.

11 Verwirf mich nicht von deinem Angesicht und nimm deinen heiligen Geist nicht weg von mir!

Nie odrzucaj mnie sprzed twego oblicza i nie odbieraj mi swego Ducha Świętego.

12 Gib, daß ich deiner Hilfe mich wieder freue, und rüste mich aus mit einem willigen Geist!

Przywróć mi radość twego zbawienia i wesprzyj mnie duchem ochoczym.

13 Dann will ich die Übertreter deine Wege lehren, und die Missetäter sollen zu dir sich bekehren.

[Wtedy] będę nauczał przestępców twoich dróg i grzesznicy nawrócą się do ciebie.

14 Errette mich von Blutschuld, o Gott, du Gott meines Heils, damit meine Zunge deine Gerechtigkeit jubelnd preise!

Uwolnij mnie od winy [za przelanie] krwi, o Boże, Boże mego zbawienia, a mój język będzie wysławiał twoją sprawiedliwość.

15 O Allherr, tu mir die Lippen auf, damit mein Mund deinen Ruhm verkünde!

Panie, otwórz moje wargi, a moje usta będą głosić twoją chwałę.

16 Denn an Schlachtopfern hast du kein Gefallen, und brächte ich Brandopfer dar: du möchtest sie nicht.

Ty bowiem nie pragniesz ofiar, choćbym ci je dał, ani nie przyjmiesz całopalenia.

17 Opfer, die Gott gefallen, sind ein zerbrochner Geist; ein zerbrochnes und zerschlagnes Herz wirst du, o Gott, nicht verschmähen. –

Ofiary dla Boga [to] duch skruszony; sercem skruszonym i zgnębionym nie wzgardzisz, o Boże!

18 Tu doch Gutes an Zion nach deiner Gnade: baue Jerusalems Mauern wieder auf!

Okaż dobroć Syjonowi według twego upodobania; odbuduj mury Jeruzalem.

19 Dann wirst du auch Wohlgefallen haben an richtigen Opfern, an Brand- und Ganzopfern; dann wird man Farren opfern auf deinem Altar.

Wtedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, ofiary ogniste i całopalenia; wtedy będą składać cielce na twoim ołtarzu.