Psalm 50

1 Ein Psalm von Asaph. Der Gott der Götter, der HERR, redet und ruft der Erde zu

Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.

2 aus Zion, der Krone der Schönheit, strahlt Gott in lichtem Glanz hervor:

Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.

3 unser Gott kommt und kann nicht schweigen, verzehrendes Feuer geht vor ihm her, und rings um ihn her stürmt es gewaltig.

Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.

4 Er ruft dem Himmel droben zu und der Erde, um sein Volk zu richten:

Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.

5 »Versammelt mir meine Gesetzestreuen, die den Bund mit mir geschlossen beim Opfer!«

Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.

6 Da taten die Himmel seine Gerechtigkeit kund; denn Gott selbst ist’s, der da Gericht hält. (SELA)

Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. (Sela)

7 »Höre, mein Volk, und laß mich reden, Israel, daß ich dich ernstlich warne: Gott, dein Gott bin ich!

Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.

8 Nicht deiner Opfer wegen rüge ich dich, sind doch deine Brandopfer stets mir vor Augen.

Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.

9 Doch ich mag nicht Stiere nehmen aus deinem Hause, nicht Böcke aus deinen Hürden;

Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.

10 denn mein ist alles Wild des Waldes, das Getier auf meinen Bergen zu Tausenden.

Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.

11 Ich kenne jeden Vogel auf den Bergen, und was auf dem Felde sich regt, steht mir zur Verfügung.

Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.

12 Hätte ich Hunger: ich brauchte es dir nicht zu sagen, denn mein ist der Erdkreis und all seine Fülle.

Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.

13 Esse ich etwa das Fleisch von Stieren, und soll ich das Blut von Böcken trinken?

Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?

14 Bringe Dank dem HERRN als Opfer dar und bezahle so dem Höchsten deine Gelübde,

Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;

15 und rufe mich an am Tage der Not, so will ich dich retten, und du sollst mich preisen!«

A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.

16 Zum Gottlosen aber spricht der Allherr: »Was hast du meine Satzungen aufzuzählen und meinen Bund im Munde zu führen,

Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?

17 da du selbst doch die Zucht mißachtest und meinen Worten den Rücken kehrst?

Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.

18 Siehst du einen Dieb, so befreundest du dich mit ihm, und mit Ehebrechern hast du Gemeinschaft;

Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.

19 deinem Munde läßt du freien Lauf zur Bosheit, und deine Zunge zettelt Betrug an;

Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.

20 du sitzest da und redest (Böses) gegen deinen Bruder und bringst den Sohn deiner Mutter in Verruf!

Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.

21 Das (alles) hast du getan, und ich habe geschwiegen; da hast du gedacht, ich sei so wie du. Das mache ich dir zum Vorwurf und gebe dir’s zu bedenken.

Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.

22 O beherzigt das wohl, ihr Gottvergeßnen: sonst raffe ich euch hinweg ohne Rettung!

Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.

23 Wer Dank als Opfer darbringt, erweist mir Ehre, und wer unsträflich wandelt, den lasse ich schauen Gottes Heil.«

Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.