Psalm 49

1 Dem Musikmeister, von den Korahiten, ein Psalm. Höret dies, ihr Völker alle,

Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Psalmo. Aŭskultu ĉi tion, ĉiuj popoloj; Atentu, ĉiuj loĝantoj de la mondo,

2 sowohl ihr Söhne des Volks als ihr Herrensöhne, beide, so reich wie arm!

Kaj altrangulo kaj malaltrangulo, Riĉulo kaj malriĉulo kune.

3 Mein Mund soll volle Weisheit reden, und meines Herzens Sinnen soll höchste Einsicht sein:

Mia buŝo diros saĝaĵon, Kaj la penso de mia koro prudentaĵon.

4 ich will mein Ohr einer Gleichnisrede leihen, will mein Rätsel eröffnen bei Saitenklang.

Mi klinos mian orelon al sentenco; Sur harpo mi esprimos mian enigmon.

5 Warum sollt’ ich mich fürchten in bösen Tagen, wenn die Bosheit meiner Verfolger mich umgibt,

Kial mi devus timi en tagoj de malbono, Kiam min ĉirkaŭas la malboneco de miaj persekutantoj,

6 die auf ihr Vermögen vertrauen und mit ihrem großen Reichtum prahlen?

Kiuj fidas sian potencon Kaj fanfaronas per sia granda riĉeco?

7 Den Bruder loszukaufen vermag ja doch kein Mensch, noch an Gott das Lösegeld für ihn zu zahlen

Fraton tute ne liberigos homo, Nek donos al Dio elaĉeton por li

8 - denn unerschwinglich hoch ist der Kaufpreis für ihr Leben: er muß davon Abstand nehmen für immer –,

(Multekosta estus la elaĉeto de ilia animo, Kaj neniam tio estos),

9 damit er dauernd weiterlebe und die Grube nicht zu sehen bekomme.

Ke li restu viva eterne, Ke li ne vidu la tombon.

10 Nein, er bekommt es zu sehen, daß sterben die Weisen, und Toren und Dumme gleicherweise umkommen und müssen andern ihr Gut hinterlassen:

Oni ja vidas, ke saĝuloj mortas, Kaj ankaŭ malsaĝulo kaj sensciulo pereas Kaj lasas al aliaj sian havon.

11 Gräber sind ihre Behausung für immer, ihre Wohnungen von Geschlecht zu Geschlecht, ob sie auch Länder mit ihren Namen benannten.

Ilia deziro estas, ke iliaj domoj ekzistu por ĉiam, Kaj iliaj loĝejoj de generacio al generacio; Ili nomas siajn bienojn laŭ siaj nomoj.

12 Ja, der Mensch – in Herrlichkeit lebt er nicht fort: er gleicht den Tieren, die abgetan werden.

Sed homo ne restas longe en honoro; Li egaliĝas al bruto buĉota.

13 Dies ist das Schicksal derer, die voll Zuversicht sind, und der Ausgang derer, die ihren Reden Beifall schenken. (SELA)

Tia estas ilia vojo, ilia espero, Kaj iliaj posteuloj aprobas ilian opinion. (Sela)

14 Wie Schafe werden sie ins Totenreich versetzt; der Tod weidet sie, und über sie herrschen die Frommen am Morgen; dem Totenreich zur Vernichtung fällt ihre Gestalt anheim, so daß ihr keine Wohnung bleibt. (Sheol h7585)

Kiel ŝafoj ili estos metataj en Ŝeolon; La morto ilin paŝtos; Kaj matene virtuloj ilin ekposedos, Kaj ilia bildo pereos en Ŝeol, perdinte loĝejon. (Sheol h7585)

15 Aber Gott wird meine Seele erlösen aus des Totenreichs Gewalt, denn er wird mich annehmen. (SELA) (Sheol h7585)

Sed Dio liberigos mian animon el la mano de Ŝeol, Ĉar Li prenos min. (Sela) (Sheol h7585)

16 Drum rege dich nicht auf, wenn jemand reich wird, wenn seines Hauses Herrlichkeit sich mehrt;

Ne timu, kiam homo riĉiĝas, Kiam grandiĝas la gloro de lia domo.

17 denn im Tode nimmt er das alles nicht mit: seine Herrlichkeit fährt nicht mit ihm hinab.

Ĉar mortante li nenion prenos; Ne iros post li malsupren lia honoro.

18 Mag er sich auch im Leben glücklich preisen und mag man ihn rühmen, daß es ihm wohlergehe:

Ĉar kvankam li ĝuigas sian animon dum sia vivado, Kaj oni vin laŭdas por tio, ke vi faras al vi bone,

19 er wird doch eingehn zum Geschlecht seiner Väter, die das Tageslicht nimmermehr sehen.

Tamen li iros al la generacio de siaj patroj, Kiuj neniam vidos lumon.

20 Der Mensch, in Herrlichkeit lebend, doch ohne Einsicht, gleicht den Tieren, die abgetan werden.

Homo, kiu estas en honoro, sed ne havas prudenton, Estas egala al bruto buĉota.