< Psalm 48 >
1 Ein Lied, ein Psalm von den Korahiten. Groß ist der HERR und hoch zu preisen
Маре есте Домнул ши лэудат де тоць ын четатя Думнезеулуй ностру, пе мунтеле Луй чел сфынт.
2 Herrlich ragt empor, die Wonne der ganzen Erde, der Zionsberg, der wahre Götterberg, die Stadt eines großen Königs.
Фрумоасэ ынэлциме, букурия ынтрегулуй пэмынт, есте мунтеле Сионулуй; ын партя де мязэноапте есте четатя Марелуй Ымпэрат.
3 Gott hat in ihren Palästen sich kundgetan als eine feste Burg.
Думнезеу, ын каселе Луй ымпэрэтешть, есте куноскут ка ун турн де скэпаре.
4 Denn siehe, die Könige hatten sich versammelt, waren vereint herangezogen;
Кэч ятэ кэ ымпэраций се адунасерэ: доар ау трекут ымпреунэ,
5 doch als sie’s sahen, waren sie betroffen, erschraken, flohen bestürzt davon;
ау привит-о, ау ынлемнит, с-ау темут ши ау луат-о ла фугэ.
6 Zittern erfaßte sie dort, Angst wie ein Weib in Wehen.
Й-а апукат ун тремур аколо, ка дуреря уней фемей ла фачере.
7 Durch einen Oststurm zertrümmertest du die stolzen Tharsisschiffe.
Ау фост изгониць де паркэ ар фи фост луаць де вынтул де рэсэрит, каре сфэрымэ корэбииле дин Тарсис.
8 Wie wir’s gehört, so haben wir’s nun gesehen in der Stadt des HERRN der Heerscharen, unsres Gottes Stadt: Gott läßt sie auf ewig feststehn. (SELA)
Ынтокмай кум аузисерэм спунынду-се, аша ам вэзут ын четатя Домнулуй оштирилор, ын четатя Думнезеулуй ностру: Думнезеу о ва фаче сэ дэйнуяскэ пе вечие.
9 Wir gedenken, o Gott, deiner Gnade inmitten deines Tempels.
Думнезеуле, ла бунэтатя Та не гындим ын мижлокул Темплулуй Тэу!
10 Wie dein Name, o Gott, so reicht auch dein Ruhm bis an die Enden der Erde; mit Gerechtigkeit ist deine Rechte gefüllt.
Ка ши Нумеле Тэу, Думнезеуле, ши лауда Та рэсунэ пынэ ла марӂиниле пэмынтулуй; дряпта Та есте плинэ де ындураре.
11 Des freue sich der Zionsberg, jubeln mögen die Töchter Judas um deiner Gerichte willen!
Се букурэ мунтеле Сионулуй ши се веселеск фийчеле луй Иуда де жудекэциле Тале.
12 Umkreist den Zion, umwandelt ihn rings und zählt seine Türme;
Стрэбатець Сионул ши околици-л, нумэраци-й турнуриле,
13 betrachtet genau seine Bollwerke, mustert seine Paläste, damit ihr dem künftgen Geschlecht erzählet,
привици-й ынтэритура ши черчетаци-й палателе, ка сэ повестиць челор че вор вени дупэ ей!
14 daß dies ist Gott, unser Gott: immer und ewig wird er uns führen [bis zum Tode].
Ятэ, Думнезеул ачеста есте Думнезеул ностру ын вечь де вечь; Ел ва фи кэлэуза ноастрэ пынэ ла моарте.