< Psalm 47 >
1 Dem Musikmeister, von den Korahiten, ein Psalm. Ihr Völker alle, klatscht in die Hände,
Dura buʼaa faarfattootaatiif. Faarfannaa Ilmaan Qooraahi. Isin saboonni hundinuu harka keessan rukutaa; sagalee ol fudhadhaatii gammachuudhaan Waaqaaf ililchaa.
2 Denn der HERR, der Höchste, ist furchtbar, ein mächtiger König über die ganze Erde.
Waaqayyo Waaqa Waan Hundaa Olii, Mootichi guddaan lafa hundumaa, sodaachisaadhaatii!
3 Er hat Völker unter unsre Herrschaft gebeugt und Völkerschaften unter unsre Füße;
Inni saboota nu jala, namootas miilla keenya jala galcheera.
4 er hat uns unser Erbteil auserwählt, den Stolz Jakobs, den er liebt. (SELA)
Innis nu warra Yaaqoob isa inni jaallate sanaaf ulfina taaneef, dhaala keenya nuu fileera.
5 Aufgefahren ist Gott unter Jauchzen, der HERR beim Schall der Posaunen.
Waaqni ililleedhaan, Waaqayyo sagalee malakataatiin ol baʼe.
6 Lobsinget Gott, lobsinget, lobsingt unserm König, lobsinget!
Faarfannaa galataa Waaqaaf faarfadhaa; faarfannaa galataa faarfadhaa; faarfannaa galataa Mootii keenyaaf faarfadhaa; faarfannaa galataa faarfadhaa.
7 Denn König der ganzen Erde ist Gott: so singt ihm denn ein kunstvolles Lied!
Waaqni Mootii lafa hundaa ti; faarfannaa galataa hubannaadhaan faarfadhaa.
8 Gott ist König geworden über die Völker, Gott hat sich gesetzt auf seinen heiligen Thron.
Waaqni saboota irratti Mootii dha; Waaqni teessoo isaa qulqulluu irra taaʼeera.
9 Die Edlen der Völker haben sich versammelt als das Volk des Gottes Abrahams; denn Gott sind untertan die Schilde der Erde: hoch erhaben steht er da.
Qondaaltonni sabootaa, akkuma saba Waaqa Abrahaamitti walitti qabamu; mootonni lafa irraa kan Waaqaatii; innis guddisee ol ol jedheera.