Psalm 34
1 Von David, als er sich vor Abimelech irrsinnig stellte und dieser ihn von sich trieb, so daß er von dannen ging. Ich will den HERRN allzeit preisen,
Van David, toen hij zich voor Abimé als een krankzinnige had aangesteld, door hem was weggejaagd, en was heengegaan. Altijd wil ik Jahweh prijzen, Steeds trilt zijn lofzang in mijn mond.
2 Des HERRN soll meine Seele sich rühmen, die Demütigen sollen es hören und sich freuen.
Mijn ziel zal roemen in Jahweh; Bedrukten zullen het horen, en juichen.
3 Verherrlicht mit mir den HERRN und laßt uns gemeinsam seinen Namen erheben!
Verheerlijkt Jahweh met mij, Laat ons te zamen zijn Naam verheffen:
4 Sooft den HERRN ich suchte, hat er mich erhört und aus allen meinen Ängsten mich befreit.
Ik heb Jahweh gesmeekt; Hij heeft mij verhoord, En mij van al mijn angsten bevrijd.
5 Wer auf ihn blickt, wird heiteren Sinnes, und sein Antlitz braucht nicht beschämt zu erröten.
Ziet naar Hem op, dan straalt gij van vreugde, En uw gelaat zal niet blozen van schaamte.
6 Hier ist ein (solcher) Dulder, der rief: da hörte der HERR und half ihm aus all seinen Nöten.
Hier is een rampzalige, die om hulp heeft geroepen: Jahweh heeft hem gehoord, en van al zijn ellende verlost.
7 Der Engel des HERRN lagert sich rings um die Gottesfürchtigen und rettet sie.
De engel van Jahweh slaat zijn legerplaats op Rond die Hem vrezen, om ze te redden!
8 Schmecket und sehet, wie freundlich der HERR ist: wohl dem Manne, der auf ihn vertraut!
Smaakt en beseft dan de goedheid van Jahweh; Gelukkig de man, die zijn hoop op Hem stelt.
9 Fürchtet den HERRN, ihr seine Heiligen! denn die ihn fürchten, leiden keinen Mangel.
Vreest Jahweh, zijn vromen, Want die Hem duchten, ontbreekt het aan niets;
10 Junge Löwen müssen darben und leiden Hunger; doch wer den HERRN sucht, entbehrt nichts Gutes.
Rijken kunnen verarmen en hongeren, Die Jahweh zoekt, komt niets te kort.
11 Kommt her, ihr Kinder, hört mir zu: die Furcht des HERRN will ich euch lehren!
Komt nu, kinderen, en luistert naar mij! Ik leer u, hoe men Jahweh moet vrezen,
12 Wer ist der Mann, der langes Leben begehrt, der viele Tage sich wünscht, um Glück zu genießen?
En wie het is, die van het leven geniet, Lengte van dagen zich wenst, om het goede te zien:
13 Hüte deine Zunge vor Bösem und deine Lippen vor Worten des Trugs!
Bewaar uw tong voor het kwaad, En uw lippen voor leugen;
14 Halte dich fern vom Bösen und tu das Gute, suche den Frieden und jage ihm nach!
Vlucht het kwaad, doe enkel wat goed is; Zoek de vrede, en jaag hem na!
15 Die Augen des HERRN sind auf die Gerechten gerichtet und seine Ohren auf ihr Hilfsgeschrei.
De ogen van Jahweh zijn op de vromen gericht, Zijn oren naar hun smeken gekeerd;
16 Das Antlitz des HERRN steht gegen die Frevler, um ihr Gedächtnis auszutilgen von der Erde.
Maar Jahweh’s aanschijn blikt grimmig tegen de bozen, Om hun gedachtenis van de aarde te delgen.
17 Wenn sie schreien, so hört es der HERR und rettet sie aus all ihren Nöten.
De vromen roepen, en Jahweh verhoort hen, En verlost ze van al hun ellende;
18 Der HERR ist nahe den zerbrochenen Herzen, hilft denen, die zerschlagenen Geistes sind.
Gebroken harten blijft Jahweh nabij, Vermorzelde zielen komt Hij te hulp.
19 Zahlreich sind die Leiden des Gerechten, doch aus allen rettet ihn der HERR.
Hoe talrijk de rampen van den rechtvaardige ook zijn, Jahweh redt hem er uit;
20 Er behütet alle seine Gebeine, daß nicht eins von ihnen zerbrochen wird.
Jahweh is voor al zijn beenderen bezorgd, Niet één daarvan wordt gebroken.
21 Den Gottlosen wird das Unglück töten, und wer den Gerechten haßt, muß es büßen.
De zonde brengt den boze de dood, En wie den rechtvaardige haat, moet het boeten.
22 Der HERR erlöst die Seele seiner Knechte, und alle, die zu ihm sich flüchten, brauchen nicht zu büßen.
Maar zijn dienaars spaart Jahweh het leven; Wie tot Hem vlucht, zal het nimmer berouwen.
