< Psalm 31 >
1 Dem Musikmeister; ein Psalm von David. Bei dir, HERR, suche ich Zuflucht:
Aw Bawipa, nang awh ni kang thuk hy, chah koeh ni phyih sak; na dyngnaak awh ce ni hul lah.
2 Neige dein Ohr mir zu, eile zu meiner Rettung herbei, sei mir ein schützender Fels, eine feste Burg, mir zu helfen!
Nang haa keng law nawhtaw, kai hul aham ang tawnna law lah; kang thuknaak lungnu na awm nawh, ka hulkung vawngcak na awm lah.
3 Du bist ja doch mein Fels und meine Burg, um deines Namens willen wirst du mich führen und leiten,
Nang taw kang thuknaak ingkaw ka vawngnu na, na awm a dawngawh nang ming ak caming ni ceh pyi nawhtaw ni hqui lah.
4 mich befrein aus dem Netz, das man heimlich mir gestellt; denn du bist meine Schutzwehr.
Ka haiawh a dun qu thang awhkawng ni loet sak lah, nang taw kang thuknaak kung na na awm a dawngawh.
5 In deine Hand befehl’ ich meinen Geist: du wirst mich erlösen, o HERR, du treuer Gott.
Na kut awh kang myihla ni pe nyng; Aw Bawipa awitak Khawsa ni hul lah.
6 Du hassest, die sich an nichtige Götzen halten, doch ich vertraue auf den HERRN.
Kawna amak awm myiqawl ak bawkkhqi ce sawh na nyng saw; Bawipa ce ypna nyng.
7 Ich will jubeln und fröhlich sein ob deiner Gnade, daß du mein Elend hast angeschaut, auf die Angst meiner Seele geachtet
Na lungnaak awh ce zeelmang ing awm vang, kawtih nang ing ka kyinaak ce hu law tiksaw kang myihla ing a khuikhanaak ce sim hyk ti.
8 und mich der Gewalt des Feindes nicht preisgegeben, nein, meine Füße gestellt hast auf weiten Raum.
Ka qaal a venawh amni pe nawh ka khaw qawi ve hun nepnaak awh ning dyih sak hyk ti.
9 Sei mir gnädig, o HERR, denn ich bin in Bedrängnis; getrübt vor Gram ist mir mein Auge, meine Seele und mein Leib;
Aw Bawipa ngaihang kawbin na ka awm a dawngawh, kai ve nim qeen lah; kak kawseet aih awh mik awm am dai hqa voel nyng; kang myihla ingkaw ka pum awm kawseet lungnat zawk hy.
10 denn in Kummer verzehrt sich mein Leben und meine Jahre in Seufzen; erschöpft durch mein Verschulden ist meine Kraft, und verfallen sind meine Gebeine.
Ka hqingnaak ve kawsetnaak ing daih nawh ka kumkhqi awm ko ang kqangnaak ing khaw kum boeih hy; ka khuikha aih awh kak tha awm boet hqoeng nawh, ka quh awm ak tha am awm voel hy.
11 Für alle meine Feinde bin ich zum Hohn geworden, von meinen Nachbarn gemieden und ein Schrecken für meine Bekannten: wer mich sieht auf der Straße, flieht scheu vor mir.
Ka qaalkhqi dawngawh, ka pilnamkhqi ing ni hep unawh; ka pyikhqi ing nik kqih uhy - lam awh kai anik hukhqi ing ni centaak boeih uhy.
12 Entschwunden bin ich wie ein Toter dem Gedenken, bin geworden wie ein zerbrochnes Gefäß.
Ak thi hawh amyihna cekkhqi ing nim hilh boeih uhy; dek-am ak kqek zak amyihna ni ka awm hqoeng hawh.
13 Ich habe ja viele zischeln gehört: »Grauen ringsum!« Wenn sie vereint sich gegen mich beraten, sinnen sie darauf, mir das Leben zu rauben.
Thlang khawzah ing a mini tengnaak awi doeng za nyng; voei a vang awh kqihnaak hqoeng na awm hy; kai ing am ka ngaihnaak ben awh ce za qu unawh ka hqingnaak him aham cai uhy.
14 Doch ich vertraue auf dich, o HERR; ich sage: »Nur du bist mein Gott.«
Cehlai, Bawipa nang ni ka ni ypnaak; “nang taw ka Khawsa ni” ti nyng.
15 In deiner Hand steht meine Zeit: rette mich aus der Hand meiner Feinde und meiner Verfolger!
Ka tymkhqi ve nang a kut khuiawh ni a awm; ka qaalkhqi ingkaw kai anik hqutkhqi kut khui awhkawng ni hul lah.
16 Laß leuchten dein Angesicht über deinem Knecht, hilf mir durch deine Gnade!
Na tyihzawih ak khan awh na haai hlangpan sak nawh; amak dyt thai na lungnaak ing ni hul lah.
17 HERR, laß mich nicht enttäuscht werden, denn ich rufe dich an! Laß die Frevler enttäuscht werden, laß sie, zum Schweigen gebracht, in die Unterwelt fahren! (Sheol )
Aw Bawipa, chah koeh ni phyih sak, nang a venawh ni kak khy law; cehlai thlak chekhqi taw chah phyih sak nawh phyi khuiawh awimyh na zaih sak khing lah. (Sheol )
18 Verstummen müssen die Lügenlippen, die Freches reden gegen den Gerechten in Hochmut und Verachtung!
Cekkhqi ing qaai awi amik kqawnnaak hui ce sit sak lah, oek qunaak ingkaw hepnaak ing thlakdyngkhqi ce amik kaa naak a dawngawh.
19 Wie groß ist deine Güte, die du vorbehältst denen, die dich fürchten, die du denen erzeigst, die ihre Zuflucht offen vor aller Welt zu dir nehmen!
Nang anik kqihkhqi aham cun pe nawh, thlanghqingkhqi haiawh nang awh ak thukkhqi aham na taak zoseennaak taw bau soeih hy.
20 Du schirmst sie mit deines Angesichts Schirm vor den Bosheitsplänen der Menschen, birgst sie in einer Hütte vor der Anfeindung der Zungen.
Ang hyp na ak tengkungkhqi ven awhkawng na haai awhkaw awmnaak hun awh ak mawng na ta hyk ti.
21 Gepriesen sei der HERR, daß er mir seine Gnade wunderbar hat erwiesen in einer festen Stadt!
Khawk bau cak awh ka awm awh kawpoek kyi qeennaak ce ang dang law sak a dawngawh, Bawipa venawh thangleeknaak awm seh nyng.
22 Ich zwar hatte gedacht in meiner Verzagtheit, ich sei verstoßen fern von deinen Augen; doch du hast mein lautes Flehen gehört, als ich zu dir rief.
Ka ly aih awh, “ning hawi taak valh hawh amih hyk ti!” ti nyng. Cehlai, qeennaak ka thoeh law awh ce qeennaak ing kak khynaak awi ce ngai law hyk ti.
23 Liebet den HERRN, ihr seine Frommen alle! Die Treuen behütet der HERR, vergilt aber reichlich dem, der Hochmut übt.
A thlakciimkhqi boeih aw, Bawipa ce lungna lah uh! Bawipa ing ypawm thlangkhqi ce hqui a sawi nawh ak oek qu thlangkhqi taw a khawboe amyihna thung pehy.
24 Seid stark, und euer Herz sei unverzagt, ihr alle, die ihr harret des HERRN!
Nangmih Bawipa awh ngaih-unaak ak takhqi boeih namik tha awm sak unawh na mim thin caksak lah uh.