< Psalm 25 >
1 Von David. Zu dir, o HERR, erheb’ ich meine Seele,
Psalm Dawidowy. Do ciebie, Panie! duszę moję podnoszę.
2 mein Gott, auf dich vertraue ich:
Boże mój! w tobie ufam; niech nie będę zawstydzony, niech się nie weselą nieprzyjaciele moi ze mnie.
3 Nein, keiner, der auf dich harrt, wird enttäuscht; enttäuscht wird nur, wer dich treulos verläßt. –
A tak wszyscy, którzy oczekują ciebie, nie będą zawstydzeni; zawstydzeni będą bez przyczyny nieprawość czyniący.
4 Tu mir kund, o HERR, deine Wege, deine Pfade lehre mich!
Panie! daj mi poznać drogi twe, ścieżek twoich naucz mię.
5 Laß mich wandeln in deiner Wahrheit und lehre mich, denn du bist der Gott meines Heils: deiner harre ich allezeit. –
Daj, abym chodził w prawdzie twojej, i naucz mię; boś ty jest Bóg zbawienia mego; ciebie oczekuję dnia każdego.
6 Gedenke der Erweise deines Erbarmens, o HERR, und daß deine Gnadenverheiße aus der Urzeit stammen;
Wspomnij na litości twoje, Panie! i na miłosierdzia twoje, które są od wieku.
7 gedenke nicht der Sünden meiner Jugend und meiner Vergehen: nein, nach deiner Gnade gedenke meiner um deiner Güte willen!
Grzechów młodości mojej, i przestępstw moich nie racz pamiętać; według miłosierdzia twego wspomnij na mię, dla dobroci twojej, Panie!
8 Gütig und aufrichtig ist der HERR; darum weist er den Sündern den rechten Weg,
Dobry i prawy jest Pan; przetoż drogi naucza grzeszników.
9 läßt Bedrückte wandeln in richtiger Weise und lehrt die Dulder seinen Weg.
Poprowadzi cichych w sądzie, a nauczy pokornych drogi swojej.
10 Alle Pfade des HERRN sind Gnade und Treue denen, die seinen Bund und seine Gebote halten.
Wszystkie ścieżki Pańskie są miłosierdzie i prawda tym, którzy strzegą przymierza jego, i świadectwa jego.
11 Um deines Namens willen, o HERR, vergib mir meine Schuld, denn sie ist groß! –
Panie! dla imienia twego odpuść nieprawość moję, bo wielka jest.
12 Wie steht’s mit dem Mann, der den HERRN fürchtet? Dem zeigt er den Weg, den er wählen soll.
Jestże człowiek, co się boi Pana? Nauczy go drogi, którąby miał obrać.
13 Er selbst wird wohnen im Glück, und seine Kinder werden das Land besitzen.
Dusza jego w dobrem przemieszkiwać będzie, a nasienie jego odziedziczy ziemię.
14 Freundschaft hält der HERR mit denen, die ihn fürchten, und sein Bund will zur Erkenntnis sie führen. –
Tajemnica Pańska objawiona jest tym, którzy się go boją, a przymierze swoje oznajmuje im.
15 Meine Augen sind stets auf den HERRN gerichtet, denn er wird meine Füße aus dem Netze ziehn.
Oczy moje ustawicznie patrzą na Pana; albowiem on wywodzi z sieci nogi moje.
16 Wende dich mir zu und sei mir gnädig! Denn einsam bin ich und elend.
Wejrzyjże na mię, a zmiłuj się nademną; bom jest nędzny i opuszczony.
17 Die Ängste meines Herzens sind schwer geworden: o führ’ mich heraus aus meinen Nöten!
Utrapienia serca mego rozmnożyły się; z ucisków moich wywiedź mię.
18 Sieh mein Elend an und mein Ungemach und vergib mir alle meine Sünden! –
Obacz udręczenie moje, i pracę moję, a odpuść wszystkie grzechy moje.
19 Sieh meine Feinde an, wie viele ihrer sind und wie sie mich hassen mit frevlem Haß.
Obacz nieprzyjaciół moich, jako się rozmnożyli, a mają mię niesłusznie w nienawiści.
20 Behüte meine Seele und rette mich, nicht enttäuscht laß mich werden: ich traue auf dich!
Strzeż duszy mojej, a wyrwij mię, abym nie był pohańbiony; bo w tobie nadzieję mam.
21 Unschuld und Redlichkeit mögen mich behüten, denn ich harre deiner, o HERR! –
Niewinność i szczerość niech mię strzegą; bom na cię oczekiwał.
22 O Gott, erlöse Israel aus allen seinen Nöten!
O Boże! wybawże Izraela ze wszystkich ucisków jego.