Psalm 21

1 Dem Musikmeister; ein Psalm von David. O HERR, ob deiner Kraft freut sich der König,

Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa. Panie! w mocy twojej raduje się król, a w zbawieniu twojem wielce się weseli.

2 Seines Herzens Verlangen hast du ihm erfüllt und den Wunsch seiner Lippen ihm nicht versagt; (SELA)

Dałeś mu żądość serca jego, a prośby ust jego nie odmówiłeś mu. (Sela)

3 denn mit Glück und Segen bist du ihm begegnet, hast aufs Haupt ihm gesetzt eine Krone von Feingold.

Albowiemeś go uprzedził błogosławieństwy hojnemi; włożyłeś na głowę jego koronę ze złota szczerego.

4 Leben erbat er von dir: du hast’s ihm gewährt, der Jahre Fülle auf endlose Zeit.

Prosił cię o żywot, a dałeś mu przedłużenie dni na wieki wieków.

5 Groß ist sein Ruhm durch deine Hilfe, mit Glanz und Hoheit hast du ihn geschmückt;

Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem; chwałą i zacnością przyodziałeś go;

6 für die Dauer hast du ihn zum Segen gemacht, ihn beglückt mit Freude vor deinem Angesicht.

Boś go wystawił na rozmaite błogosławieństwo aż na wieki; rozweseliłeś go weselem oblicza twego.

7 Denn der König vertraut auf den HERRN und wird durch des Höchsten Gnade nicht wanken.

Gdyż król nadzieję ma w Panu, a z miłosierdzia Najwyższego nie będzie poruszony.

8 Deine Hand wird treffen alle deine Feinde, deine Rechte alle erreichen, die dich hassen.

Znajdzie ręka twoja wszystkich nieprzyjaciół twoich, prawica twoja dosięże wszystkich, co cię w nienawiści mają.

9 Du wirst sie wie einen Feuerofen machen, sobald du erscheinst; der HERR wird sie verschlingen in seinem Zorn, und Feuer wird sie verzehren.

Uczynisz ich jako piec ognisty czasu gniewu twego; Pan w popędliwości swojej wytraci ich, a ogień ich pożre.

10 Ihren Nachwuchs wirst du vom Erdboden tilgen und ihr Geschlecht aus der Menschenwelt.

Plemię ich z ziemi wygubisz, a nasienie ich z synów ludzkich.

11 Wenn Böses sie gegen dich planen, auf Arglist sinnen: sie werden nichts vermögen;

Albowiem czyhali na twoje złe; zmyślali radę, której dowieść nie mogli.

12 denn du wirst sie zwingen, die Flucht zu ergreifen, mit deinem Bogen auf ihr Antlitz zielen.

Przetoż wystawisz ich za cel; cięciwę twą wyciągniesz przeciwko twarzy ich.

13 Erhebe dich, HERR, in deiner Kraft: wir wollen dein Heldentum besingen und preisen.

Podnieśże się, Panie! w mocy twojej, tedy będziemy śpiewać i wysławiać możność twoję.