Psalm 145
1 Ein Loblied von David. Ich will dich erheben, mein Gott, du König,
«Αίνεσις του Δαβίδ.» Θέλω σε υψόνει, Θεέ μου, βασιλεύ· και θέλω ευλογεί το όνομά σου εις τον αιώνα και εις τον αιώνα.
2 An jedem Tage will ich dich preisen und deinen Namen rühmen immer und ewig!
Καθ' εκάστην ημέραν θέλω σε ευλογεί· και θέλω αινεί το όνομά σου εις τον αιώνα και εις τον αιώνα.
3 Groß ist der HERR und hoch zu rühmen, und seine Größe ist unausforschlich.
Μέγας ο Κύριος και αξιΰμνητος σφόδρα· και η μεγαλωσύνη αυτού ανεξιχνίαστος.
4 Ein Geschlecht wird dem andern rühmen deine Werke und kundtun deine gewaltigen Taten.
Γενεά εις γενεάν θέλει επαινεί τα έργα σου, και τα μεγαλείά σου θέλουσι διηγείσθαι.
5 Von der herrlichen Pracht deiner Hoheit will ich reden, und von deinen Wundertaten (will ich singen).
Θέλω λαλεί περί της ενδόξου μεγαλοπρεπείας της μεγαλειότητός σου και περί των θαυμαστών έργων σου·
6 Von der Macht deines furchtbaren Waltens wird man reden, und deine Größe – davon will ich erzählen!
και θέλουσι λέγει την δύναμιν των φοβερών σου κατορθωμάτων, και θέλω διηγείσθαι την μεγαλωσύνην σου·
7 Den Ruhm deiner reichen Güte wird man verkünden und jubelnd preisen deine Gerechtigkeit.
Θέλουσι διαδίδει την μνήμην του πλήθους της αγαθότητός σου, και θέλουσιν αλαλάξει την δικαιοσύνην σου.
8 Gnädig und barmherzig ist der HERR, langmütig und reich an Güte.
Ελεήμων και οικτίρμων ο Κύριος· μακρόθυμος και πολυέλεος.
9 Der HERR ist gütig gegen alle, und sein Erbarmen umfaßt alle seine Werke.
Αγαθός ο Κύριος προς πάντας· και οι οικτιρμοί αυτού επί πάντα τα ποιήματα αυτού.
10 Alle deine Werke werden dich loben, HERR, und deine Frommen dich preisen;
Πάντα τα ποιήματά σου, Κύριε, θέλουσι σε αινεί· και οι όσιοί σου θέλουσι σε ευλογεί.
11 die Herrlichkeit deines Königtums werden sie rühmen und reden von deiner Macht,
Την δόξαν της βασιλείας σου θέλουσι κηρύττει και θέλουσι διηγείσθαι το μεγαλείόν σου·
12 um den Menschenkindern kundzutun seine mächtigen Taten und die herrliche Pracht seines Königtums.
διά να γνωστοποιήσωσιν εις τους υιούς των ανθρώπων τα μεγαλεία αυτού, και την δόξαν της μεγαλοπρεπείας της βασιλείας αυτού.
13 Dein Reich ist ein Reich für alle Ewigkeiten, und deine Herrschaft besteht durch alle Geschlechter. Getreu ist der HERR in seinen Worten und heilig in all seinem Tun.
Η βασιλεία σου βασιλεία πάντων των αιώνων, και η δεσποτεία σου εν πάση γενεά και γενεά.
14 Der HERR stützt alle Fallenden und richtet alle Gebeugten auf.
Ο Κύριος υποστηρίζει πάντας τους πίπτοντας και ανορθοί πάντας τους κεκυρτωμένους.
15 Aller Augen warten auf dich, und du gibst ihnen ihre Speise zu seiner Zeit;
Οι οφθαλμοί πάντων αποβλέπουσι προς σέ· και συ δίδεις εις αυτούς την τροφήν αυτών εν καιρώ.
16 du tust deine Hand auf und sättigst alles, was lebt, mit Wohlgefallen.
Ανοίγεις την χείρα σου και χορταίνεις την επιθυμίαν παντός ζώντος.
17 Gerecht ist der HERR in all seinem Walten und liebreich in all seinem Tun.
Δίκαιος ο Κύριος εν πάσαις ταις οδοίς αυτού και αγαθός εν πάσι τοις έργοις αυτού.
18 Der HERR ist nahe allen, die ihn anrufen, allen, die ihn in Treue anrufen;
Ο Κύριος είναι πλησίον πάντων των επικαλουμένων αυτόν· πάντων των επικαλουμένων αυτόν εν αληθεία.
19 er erfüllt das Begehren derer, die ihn fürchten, er hört ihr Schreien und hilft ihnen.
Εκπληροί την επιθυμίαν των φοβουμένων αυτόν, και της κραυγής αυτών εισακούει και σώζει αυτούς.
20 Der HERR behütet alle, die ihn lieben, doch alle Frevler rottet er aus.
Ο Κύριος φυλάττει πάντας τους αγαπώντας αυτόν· θέλει δε εξολοθρεύσει πάντας τους ασεβείς.
21 Mein Mund soll verkünden den Lobpreis des HERRN, und alles Fleisch soll preisen seinen heiligen Namen immer und ewig!
Το στόμα μου θέλει λαλεί την αίνεσιν του Κυρίου· και πάσα σαρξ ας ευλογή το όνομα το άγιον αυτού εις τον αιώνα και εις τον αιώνα.
