Psalm 136
1 Danket dem HERRN, denn er ist freundlich, ja, ewiglich währt seine Gnade!
Wysławiajcież Pana, albowiem jest dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 Danket dem Gott der Götter – ja, ewiglich währt seine Gnade!
Wysławiajcież Boga nad bogami; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
3 Danket dem Herrn der Herren – ja, ewiglich währt seine Gnade!
Wysławiajcież Pana nad panami; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
4 Ihm, der große Wunder tut, er allein: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
Tego, który sam czyni cuda wielkie; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
5 der den Himmel mit Weisheit geschaffen: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
Który mądrze niebiosa uczynił; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
6 der die Erde über den Wassern ausgebreitet: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
Który rozciągnął ziemię na wodach; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
7 der die großen Lichter geschaffen: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
Który uczynił światła wielkie; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
8 die Sonne zur Herrschaft am Tage: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
Słońce, aby panowało we dnie; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
9 den Mond und die Sterne zur Herrschaft bei Nacht: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
Miesiąc i gwiazdy, aby panowały w nocy; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
10 Ihm, der Ägypten schlug an seinen Erstgeburten: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
Który poraził Egipczan na pierworodnych ich; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
11 und Israel aus ihrer Mitte führte: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
Który wywiódł Izraela z pośrodku ich; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
12 mit starker Hand und hocherhobnem Arm: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
W ręce mocnej i w ramieniu wyciągnionem; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
13 der das Schilfmeer in zwei Teile zerschnitt: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
Który rozdzielił morze Czerwone na rozdziały; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
14 und Israel mitten hindurchziehen ließ: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
I przeprowadził lud Izraelski pośrodkiem jego; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
15 und den Pharao und sein Heer ins Schilfmeer stürzte: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
I wrzucił Faraona z wojskiem jego w morze Czerwone; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
16 Ihm, der sein Volk durch die Wüste führte: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
Który prowadził lud swój przez puszczę; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
17 der große Könige schlug: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
Który poraził królów wielkich; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
18 und mächtige Könige tötete: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
I pobił królów możnych; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
19 Sihon, den König der Amoriter: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
Sehona; króla Amorejskiego; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
20 und Og, den König von Basan: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
I Oga, króla Basańskiego; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
21 und ihr Land als Erbbesitz hingab: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
I dał ziemię ich w dziedzictwo; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
22 als Erbbesitz seinem Knechte Israel: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
W dziedzictwo Izraelowi, słudze swemu; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
23 ihm, der in unsrer Erniedrigung unser gedachte: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
Który w uniżeniu naszem pamięta na nas; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
24 und uns von unsern Drängern befreite: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
I wybawił nas od nieprzyjaciół naszych; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
25 der Nahrung allen Geschöpfen gibt: – ja, ewiglich währt seine Gnade!
Który daje pokarm wszelkiemu ciału; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
26 Danket dem Gott des Himmels: ja, ewiglich währt seine Gnade!
Wysławiajcież Boga niebios; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
