Psalm 132

1 Ein Wallfahrtslied. Gedenke, HERR, dem David alle seine Mühsal,

Pieśń stopni. Pamiętaj, PANIE, Dawida [i] wszystkie jego utrapienia;

2 ihm, der dem HERRN einst zuschwor

Jak przysiągł PANU [i] ślubował potężnemu [Bogu] Jakuba, [mówiąc]:

3 »Wahrlich, ich will mein Wohnzelt nicht betreten, nicht mein Ruhelager besteigen;

Zaprawdę, nie wejdę do przybytku, do mego domu, i nie wstąpię na posłanie mego łoża;

4 ich will meinen Augen den Schlaf nicht gönnen, nicht Schlummer meinen Augenlidern,

I nie dam zasnąć swoim oczom ani drzemać swoim powiekom;

5 bis eine Stätte dem HERRN ich gefunden, eine Wohnung für Jakobs mächtigen Gott!«

Póki nie znajdę miejsca dla PANA, mieszkania dla potężnego [Boga] Jakuba.

6 Ja, wir haben von ihr gehört in Ephrath, sie gefunden im Gefilde von Jaar:

Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach leśnych.

7 »Laßt uns in seine Wohnung treten, uns niederwerfen vor dem Schemel seiner Füße!

Wejdźmy do jego przybytków, oddajmy pokłon u podnóżka jego stóp.

8 Brich auf, o HERR, zu deiner Ruhstatt, du und die Lade (das Sinnbild) deiner Macht!

Powstań, PANIE, i [wejdź] do miejsca twego odpoczynku, ty i arka twojej mocy.

9 Laß deine Priester sich kleiden in Gerechtigkeit, und deine Frommen mögen jubeln!

Niech twoi kapłani ubiorą się w sprawiedliwość, a twoi święci niech się radują.

10 Um deines Knechtes David willen weise das Antlitz deines Gesalbten nicht ab!«

Ze względu na Dawida, twego sługę, nie odtrącaj oblicza twego pomazańca.

11 Geschworen hat der HERR dem David einen Eid, einen wahren Eid, von dem er nicht abgeht: »Von deinen leiblichen Sprossen will einen ich setzen auf deinen Thron.

Przysiągł PAN Dawidowi prawdę i nie wycofa się z tego: Z owocu twoich bioder posadzę na twoim tronie.

12 Wenn deine Söhne meinen Bund beachten und meine Zeugnisse, die ich sie lehren werde, so sollen auch ihre Söhne für und für sitzen auf deinem Thron.«

Jeśli twoi synowie będą strzegli mojego przymierza i moich świadectw, których ich nauczę, to wtedy i ich synowie aż na wieki będą siedzieli na twoim tronie.

13 Denn der HERR hat Zion erwählt, hat es zu seiner Wohnung begehrt:

PAN bowiem wybrał Syjon i upodobał [go] sobie na mieszkanie:

14 »Dies ist meine Ruhstatt für immer, hier will ich wohnen, weil ich’s so begehrt.

To będzie mój odpoczynek aż na wieki; tu będę mieszkał, bo go sobie upodobałem.

15 Zions Nahrung will ich reichlich segnen, seine Armen sättigen mit Brot;

Będę obficie błogosławił jego żywność, a jego ubogich nasycę chlebem.

16 seine Priester werde in Heil ich kleiden, seine Frommen sollen laut frohlocken.

Jego kapłanów przyodzieję zbawieniem, a jego święci będą wołać radośnie.

17 Dort will ich Davids Macht erblühen lassen; eine Leuchte hab’ ich meinem Gesalbten bereitet.

[Tam] sprawię, że zakwitnie róg Dawida; tam zgotuję pochodnię memu pomazańcowi.

18 Seine Feinde will ich kleiden in Schmach, doch ihm soll auf dem Haupt die Krone glänzen.«

Okryję jego nieprzyjaciół wstydem, ale nad nim rozkwitnie jego korona.