Psalm 132

1 Ein Wallfahrtslied. Gedenke, HERR, dem David alle seine Mühsal,

۱ سرود درجات ای خداوند برای داود به یاد آور، همه مذلتهای او را.

2 ihm, der dem HERRN einst zuschwor

۲ چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قادر مطلق یعقوب نذر نمود

3 »Wahrlich, ich will mein Wohnzelt nicht betreten, nicht mein Ruhelager besteigen;

۳ که به خیمه خانه خود هرگز داخل نخواهم شد، و بر بستر تختخواب خود برنخواهم آمد.

4 ich will meinen Augen den Schlaf nicht gönnen, nicht Schlummer meinen Augenlidern,

۴ خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه پینکی به مژگان خویش،

5 bis eine Stätte dem HERRN ich gefunden, eine Wohnung für Jakobs mächtigen Gott!«

۵ تا مکانی برای خداوندپیدا کنم و مسکنی برای قادر مطلق یعقوب.

6 Ja, wir haben von ihr gehört in Ephrath, sie gefunden im Gefilde von Jaar:

۶ اینک ذکر آن را در افراته شنیدیم و آن را درصحرای یعاریم یافتیم.

7 »Laßt uns in seine Wohnung treten, uns niederwerfen vor dem Schemel seiner Füße!

۷ به مسکن های او داخل شویم و نزد قدمگاه وی پرستش نماییم.

8 Brich auf, o HERR, zu deiner Ruhstatt, du und die Lade (das Sinnbild) deiner Macht!

۸ ‌ای خداوند به آرامگاه خود برخیز و بیا، تو و تابوت قوت تو.

9 Laß deine Priester sich kleiden in Gerechtigkeit, und deine Frommen mögen jubeln!

۹ کاهنان تو به عدالت ملبس شوند ومقدسانت ترنم نمایند.

10 Um deines Knechtes David willen weise das Antlitz deines Gesalbten nicht ab!«

۱۰ به‌خاطر بنده خودداود، روی مسیح خود را برمگردان.

11 Geschworen hat der HERR dem David einen Eid, einen wahren Eid, von dem er nicht abgeht: »Von deinen leiblichen Sprossen will einen ich setzen auf deinen Thron.

۱۱ خداوند برای داود به راستی قسم خورد و از آن برنخواهدگشت که «از ثمره صلب تو بر تخت تو خواهم گذاشت.

12 Wenn deine Söhne meinen Bund beachten und meine Zeugnisse, die ich sie lehren werde, so sollen auch ihre Söhne für und für sitzen auf deinem Thron.«

۱۲ اگر پسران تو عهد مرا نگاه دارند وشهادتم را که بدیشان می‌آموزم، پسران ایشان نیزبر کرسی تو تا به ابد خواهند نشست.»

13 Denn der HERR hat Zion erwählt, hat es zu seiner Wohnung begehrt:

۱۳ زیرا که خداوند صهیون را برگزیده است وآن را برای مسکن خویش مرغوب فرموده.

14 »Dies ist meine Ruhstatt für immer, hier will ich wohnen, weil ich’s so begehrt.

۱۴ «این است آرامگاه من تا ابدالاباد. اینجا ساکن خواهم بود زیرا در این رغبت دارم.

15 Zions Nahrung will ich reichlich segnen, seine Armen sättigen mit Brot;

۱۵ آذوقه آن را هرآینه برکت خواهم داد و فقیرانش را به نان سیر خواهم ساخت،

16 seine Priester werde in Heil ich kleiden, seine Frommen sollen laut frohlocken.

۱۶ و کاهنانش را به نجات ملبس خواهم ساخت و مقدسانش هرآینه ترنم خواهند نمود.

17 Dort will ich Davids Macht erblühen lassen; eine Leuchte hab’ ich meinem Gesalbten bereitet.

۱۷ در آنجا شاخ داود را خواهم رویانید و چراغی برای مسیح خود آماده خواهم ساخت.

18 Seine Feinde will ich kleiden in Schmach, doch ihm soll auf dem Haupt die Krone glänzen.«

۱۸ دشمنان او را به خجالت ملبس خواهم ساخت و تاج او بر وی شکوفه خواهدآورد.»