Psalm 132
1 Ein Wallfahrtslied. Gedenke, HERR, dem David alle seine Mühsal,
Een bedevaartslied. Blijf David gedenken, o Jahweh, En alle moeite, die hij zich troostte,
2 ihm, der dem HERRN einst zuschwor
Omdat hij Jahweh had gezworen, Jakobs Sterke had beloofd:
3 »Wahrlich, ich will mein Wohnzelt nicht betreten, nicht mein Ruhelager besteigen;
Ik zal mijn woontent niet ingaan, Mijn legerstede niet beklimmen,
4 ich will meinen Augen den Schlaf nicht gönnen, nicht Schlummer meinen Augenlidern,
Mijn ogen geen slaap gunnen, Mijn wimpers geen sluimer:
5 bis eine Stätte dem HERRN ich gefunden, eine Wohnung für Jakobs mächtigen Gott!«
Voordat ik een plaats heb gevonden voor Jahweh, Voor Jakobs Sterke een woning!
6 Ja, wir haben von ihr gehört in Ephrath, sie gefunden im Gefilde von Jaar:
Zie, wij hoorden, dat zij in Efráta was, Wij vonden haar weer in de velden van Jáar;
7 »Laßt uns in seine Wohnung treten, uns niederwerfen vor dem Schemel seiner Füße!
Laat ons naar zijn Woning gaan, En ons voor zijn voetbank werpen!
8 Brich auf, o HERR, zu deiner Ruhstatt, du und die Lade (das Sinnbild) deiner Macht!
Jahweh, trek op naar uw rustplaats, Gij zelf en de ark uwer glorie!
9 Laß deine Priester sich kleiden in Gerechtigkeit, und deine Frommen mögen jubeln!
Mogen uw priesters met gerechtigheid worden bekleed, En uw vromen een jubellied zingen!
10 Um deines Knechtes David willen weise das Antlitz deines Gesalbten nicht ab!«
Om wille van David, uw dienaar, Wijs het gebed van uw gezalfde niet af!
11 Geschworen hat der HERR dem David einen Eid, einen wahren Eid, von dem er nicht abgeht: »Von deinen leiblichen Sprossen will einen ich setzen auf deinen Thron.
En Jahweh heeft aan David gezworen, Een trouwe Belofte, waarvan Hij niet afwijkt: Van de vrucht van uw schoot Zet Ik er een op uw troon!
12 Wenn deine Söhne meinen Bund beachten und meine Zeugnisse, die ich sie lehren werde, so sollen auch ihre Söhne für und für sitzen auf deinem Thron.«
En zo uw zonen mijn verbond onderhouden, En de vermaningen, die Ik hun gaf, Dan zullen ook hùn zonen voor eeuwig Op uw troon blijven zitten!
13 Denn der HERR hat Zion erwählt, hat es zu seiner Wohnung begehrt:
Want Jahweh heeft Sion verkoren, En Zich tot woning begeerd!
14 »Dies ist meine Ruhstatt für immer, hier will ich wohnen, weil ich’s so begehrt.
"Hij is mijn rustplaats voor eeuwig; Hier wil Ik wonen, want hèm heb Ik verkoren!
15 Zions Nahrung will ich reichlich segnen, seine Armen sättigen mit Brot;
Zijn mondkost zal Ik ruimschoots zegenen, Zijn armen verzadigen met brood;
16 seine Priester werde in Heil ich kleiden, seine Frommen sollen laut frohlocken.
Zijn priesters zal Ik met heil bekleden. Zijn vromen zullen een jubellied zingen!
17 Dort will ich Davids Macht erblühen lassen; eine Leuchte hab’ ich meinem Gesalbten bereitet.
Hier zal Ik David een Hoorn doen ontspruiten, Een lamp ontsteken voor mijn Gezalfde;
18 Seine Feinde will ich kleiden in Schmach, doch ihm soll auf dem Haupt die Krone glänzen.«
Zijn vijanden zal Ik met schande bedekken, Mijn kroon zal schitteren op zijn hoofd!"
