< Psalm 130 >
1 Ein Wallfahrtslied. Aus der Tiefe rufe ich, HERR, zu dir:
Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.
2 »Allherr, höre auf meine Stimme,
Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.
3 Wenn du, HERR, Sünden behalten willst, o Allherr, wer kann bestehn!
Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?
4 Doch bei dir ist die Vergebung, auf daß man dich fürchte.
Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.
5 Ich harre des HERRN, meine Seele harrt, und ich warte auf sein Wort;
Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.
6 meine Seele harrt auf den Allherrn sehnsuchtsvoller als Wächter auf den Morgen.
Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.
7 Sehnsuchtsvoller als Wächter auf den Morgen harre, Israel, auf den HERRN! Denn beim HERRN ist die Gnade und Erlösung bei ihm in Fülle,
Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.
8 und er wird Israel erlösen von allen seinen Sünden.
At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.