< Psalm 129 >

1 Ein Wallfahrtslied. »Sie haben mich hart bedrängt von meiner Jugend an«
Oluyimba nga balinnya amadaala. Isirayiri ayogere nti, “Bambonyaabonyezza nnyo okuva mu buvubuka bwange.”
2 »sie haben mich hart bedrängt von meiner Jugend an, aber doch mich nicht überwältigt.
Ddala bambonyaabonyezza nnyo okuva mu buvubuka bwange; naye tebampangudde.
3 Auf meinem Rücken haben die Pflüger gepflügt und lange Furchen gezogen;
Newaakubadde ng’omugongo gwange gujjudde enkovu olw’embooko ze bankubye era ne gulabika nga kwe bayisizza ekyuma ekirima,
4 doch der HERR ist gerecht: er hat zerhauen der Gottlosen Stricke.«
kyokka Mukama mutuukirivu; amenyeemenye enjegere z’abakola ebibi.
5 Zuschanden müssen werden und rückwärts weichen alle, die Zion hassen!
Abo bonna abakyawa Sayuuni bagobebwe era bazzibweyo emabega nga baswadde.
6 Sie müssen gleichen dem Gras auf den Dächern, das dürr schon ist, bevor es in Halme schießt,
Babeere ng’omuddo ogumera waggulu ku nnyumba, oguwotoka nga tegunnakula.
7 mit dem der Schnitter seine Hand nicht füllt, noch der Garbenbinder seinen Gewandbausch,
Omukunguzi tagufaako, n’oyo asiba ebinywa agunyooma.
8 und bei dem, wer des Weges vorübergeht, nicht ruft: »Gottes Segen sei über euch! Wir segnen euch im Namen des HERRN!«
Wadde abayitawo baleme kwogera nti, “Omukisa gwa Mukama gube ku mmwe. Tubasabidde omukisa mu linnya lya Mukama.”

< Psalm 129 >