Psalm 129

1 Ein Wallfahrtslied. »Sie haben mich hart bedrängt von meiner Jugend an«

گۆرانی گەشتیاران. «لە گەنجییەتیم زۆر هەراسانیان کردم!» با ئێستا ئیسرائیل بڵێت:

2 »sie haben mich hart bedrängt von meiner Jugend an, aber doch mich nicht überwältigt.

«لە گەنجییەتیم زۆر هەراسانیان کردم! بەڵام بەسەرمدا زاڵ نەبوون.

3 Auf meinem Rücken haben die Pflüger gepflügt und lange Furchen gezogen;

جوتیارەکان جووتیان لەسەر پشتم کرد و هێڵی جووتەکانیان درێژکردەوە.»

4 doch der HERR ist gerecht: er hat zerhauen der Gottlosen Stricke.«

بەڵام یەزدان ڕاستودروستە، پەتی بەدکارانی پچڕاند.

5 Zuschanden müssen werden und rückwärts weichen alle, die Zion hassen!

با هەموو ئەوانەی ڕقیان لە سییۆنە ڕیسوا بن و ببەزن.

6 Sie müssen gleichen dem Gras auf den Dächern, das dürr schon ist, bevor es in Halme schießt,

با بە دەردی گیای سەربان بچن، پێش ئەوەی گەشە بکات وشک دەبێت،

7 mit dem der Schnitter seine Hand nicht füllt, noch der Garbenbinder seinen Gewandbausch,

ئەوەی نە دەستی دروێنەکەر پڕ دەکات و نە باوەشی گیشەکەر.

8 und bei dem, wer des Weges vorübergeht, nicht ruft: »Gottes Segen sei über euch! Wir segnen euch im Namen des HERRN!«

با ئەوانەی بەلایانەوە تێدەپەڕن پێیان نەڵێن: «بەرەکەتی یەزدانتان لێ بێت! بە ناوی یەزدان داوای بەرەکەتتان بۆ دەکەین!»