< Psalm 126 >

1 Ein Wallfahrtslied. Als der HERR einst Zions Mißgeschick wandte,
Ɔsoroforo dwom. Bere a Awurade de Sion fi nnommum san bae no, yɛyɛɛ sɛ wɔn a wɔsosoo adae.
2 Damals war unser Mund voll Lachens und unsre Zunge voll Jubels; damals sagte man unter den Heiden: »Der HERR hat Großes an ihnen getan!«
Ɔserew hyɛɛ yɛn anom ma, anigye nnwom hyɛɛ yɛn tɛkrɛma so ma. Na wɔkaa wɔ amanaman no mu se, “Awurade ayɛ nneɛma akɛse ama wɔn.”
3 Ja, Großes hatte der HERR an uns getan: wie waren wir fröhlich!
Awurade ayɛ nneɛma akɛse ama yɛn, na anigye ahyɛ yɛn ma.
4 Wende, o HERR, unser Mißgeschick gleich den Bächen im Mittagsland!
Awurade, san fa yɛn siade ma yɛn, te sɛ nsuwansuwa a ɛwɔ Negeb no.
5 Die mit Tränen säen, werden mit Jubel ernten.
Wɔn a wodua no nusu mu no de anigye nnwom betwa.
6 Wohl schreitet man weinend dahin, wenn man trägt den Samen zur Aussaat; doch jubelnd kehrt man heim, mit Garben beladen.
Wɔn a wɔde osu fi adi so aba a wɔrekodua no, de anigye nnwom bɛsan aba a wɔsoso nnɔbae afiafi.

< Psalm 126 >