Psalm 122

1 Ein Wallfahrtslied Davids. Ich freute mich, als man mir sagte:

Pieśń stopni Dawida. Uradowałem się, gdy mi powiedziano: Pójdziemy do domu PANA.

2 So stehn denn nunmehr unsre Füße in deinen Toren, Jerusalem!

Nasze nogi stanęły w twoich bramach, o Jeruzalem!

3 Jerusalem, du wiedererbaute als eine Stadt, die fest in sich geschlossen,

Jeruzalem, [pięknie] budowane jak miasto, w jedną całość zespolone;

4 wohin die Stämme hinaufziehn, die Stämme des HERRN, nach der für Israel gültigen Weisung, dort den Namen des HERRN zu preisen;

Bo tam wstępują pokolenia, pokolenia PANA, [do] świadectwa Izraela, aby wysławiać imię PANA.

5 denn dort waren einst aufgestellt die Stühle zum Gericht, die Stühle des Hauses Davids.

Tam bowiem są postawione trony sądu, trony domu Dawida.

6 Bringet Jerusalem dar den Friedensgruß: »Heil denen, die dich lieben!

Proście o pokój dla Jeruzalem: Niech się szczęści tym, którzy cię miłują.

7 Friede herrsche vor deinen Mauern, sichere Ruhe in deinen Palästen!«

Niech będzie pokój w twoich murach i spokój w twoich pałacach.

8 Um meiner Brüder und Freunde willen will ich dir Frieden wünschen;

Ze względu na moich braci i dla moich przyjaciół będę teraz ci życzył pokoju.

9 um des Hauses des HERRN, unsres Gottes, willen will ich Segen für dich erbitten.

Ze względu na dom PANA, naszego Boga, będę zabiegał o twoje dobro.