< Psalm 120 >
1 Ein Wallfahrtslied. Ich rief zum HERRN in meiner Not:
ᾠδὴ τῶν ἀναβαθμῶν πρὸς κύριον ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐκέκραξα καὶ εἰσήκουσέν μου
2 O HERR, errette mich von der Lügenlippe, von der trügerischen Zunge!
κύριε ῥῦσαι τὴν ψυχήν μου ἀπὸ χειλέων ἀδίκων καὶ ἀπὸ γλώσσης δολίας
3 Was wird Er dir jetzt und in Zukunft bescheren, du trügerische Zunge?
τί δοθείη σοι καὶ τί προστεθείη σοι πρὸς γλῶσσαν δολίαν
4 Geschärfte Kriegerpfeile samt Kohlen vom Ginsterstrauch!
τὰ βέλη τοῦ δυνατοῦ ἠκονημένα σὺν τοῖς ἄνθραξιν τοῖς ἐρημικοῖς
5 Wehe mir, daß ich als Fremdling in Mesech weile, daß ich wohne bei den Zelten von Kedar!
οἴμμοι ὅτι ἡ παροικία μου ἐμακρύνθη κατεσκήνωσα μετὰ τῶν σκηνωμάτων Κηδαρ
6 Lange genug schon weile ich hier bei Leuten, die den Frieden hassen.
πολλὰ παρῴκησεν ἡ ψυχή μου
7 Ich bin ganz friedlich gestimmt, doch was ich auch rede: sie gehen auf Krieg aus.
μετὰ τῶν μισούντων τὴν εἰρήνην ἤμην εἰρηνικός ὅταν ἐλάλουν αὐτοῖς ἐπολέμουν με δωρεάν