Psalm 116

1 Ich liebe den HERRN, denn er hat erhört mein flehentlich Rufen;

خداوند را دوست می‌دارم زیرا ناله و فریاد مرا می‌شنود

2 ja, er hat sein Ohr mir zugeneigt: ich will zu ihm rufen mein Leben lang!

و به درخواست من گوش می‌دهد، پس تا آخر عمر، نزد او دعا خواهم کرد.

3 Umschlungen hatten mich des Todes Netze und die Ängste der Unterwelt mich befallen, in Drangsal und Kummer war ich geraten. (Sheol h7585)

خطر مرگ بر من سایه افکنده بود و مایوس و غمگین بودم، (Sheol h7585)

4 Da rief ich den Namen des HERRN an: »Ach, HERR, errette meine Seele!«

سپس نام خداوند را خواندم و فریاد زدم: «آه ای خداوند، مرا نجات بده!»

5 Gnädig ist der HERR und gerecht, und unser Gott ist voll Erbarmens;

او چه خوب و مهربان است! آری، خدای ما رحیم است.

6 der HERR schützt den, der unbeirrt ihm traut: ich war schwach geworden, aber er half mir.

خداوند افراد ساده‌دل و فروتن را حفظ می‌کند. من با خطر روبرو بودم، ولی او مرا نجات داد.

7 Kehre zurück, meine Seele, zu deiner Ruhe, denn der HERR hat Gutes an dir getan!

ای جان من، آسوده باش، زیرا خداوند در حق من خوبی کرده است!

8 Ja, du hast mein Leben vom Tode errettet, meine Augen vom Weinen, meinen Fuß vom Anstoß;

او مرا از مرگ نجات داد و اشکهایم را پاک کرد و نگذاشت پایم بلغزد،

9 ich werde noch wandeln vor dem HERRN in den Landen des Lebens.

تا بتوانم در این دنیا در حضور خداوند زیست کنم.

10 Ich habe Glauben gehalten, wenn ich auch sagte: »Ich bin gar tief gebeugt«;

به تو ایمان داشتم، پس گفتم: «سخت پریشانم!»

11 in meiner Verzagtheit hab’ ich gesagt: »Die Menschen sind Lügner allesamt.«

در اضطراب خود به تو فریاد برآوردم: «همه دروغ می‌گویند!»

12 Wie soll ich dem HERRN vergelten alles, was er mir Gutes getan?

اما اینک در برابر همهٔ خوبی‌هایی که خداوند برای من کرده است، چه می‌توانم به او بدهم؟

13 Den Becher des Heils will ich erheben und den Namen des HERRN anrufen;

پیالۀ نجات را بلند خواهم کرد و نام خداوند را که مرا نجات داده، سپاس خواهم گفت.

14 meine Gelübde will ich bezahlen dem HERRN, ja angesichts seines ganzen Volkes.

در حضور قوم او نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد.

15 Kostbar ist in den Augen des HERRN der Tod seiner Frommen.

جانهای مقدّسان خداوند نزد او عزیزند، پس او نخواهد گذاشت آنها از بین بروند.

16 Ach, HERR, ich bin ja dein Knecht, ich bin dein Knecht, der Sohn deiner Magd; meine Bande hast du gelöst:

ای خداوند، من بندهٔ تو و پسر کنیز تو هستم. تو مرا از چنگ مرگ رها ساختی.

17 dir will ich Dankopfer bringen und den Namen des HERRN anrufen;

قربانی شکرگزاری را به حضورت تقدیم می‌کنم و نام تو را گرامی می‌دارم.

18 meine Gelübde will ich bezahlen dem HERRN, ja angesichts seines ganzen Volkes,

در حضور تمام مردم اسرائیل و در خانهٔ تو که در اورشلیم است، نذرهای خود را ادا خواهم نمود. سپاس بر خداوند!

19 in den Vorhöfen am Hause des HERRN, in deiner Mitte, Jerusalem! Halleluja!