Psalm 107
1 »Danket dem HERRN, denn er ist freundlich, ja, ewiglich währt seine Gnade«:
Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:
2 so sollen die vom HERRN Erlösten sprechen, die er befreit hat aus Drangsal
Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,
3 und die er gesammelt aus den Ländern vom Aufgang her und vom Niedergang, vom Norden her und vom Meer.
Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.
4 Sie irrten umher in der Wüste, der Öde, und fanden den Weg nicht zu einer Wohnstatt;
Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;
5 gequält vom Hunger und vom Durst, wollte ihre Seele in ihnen verschmachten.
Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.
6 Da schrien sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
7 und leitete sie auf richtigem Wege, daß sie kamen zu einer bewohnten Ortschaft: –
Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.
8 die mögen danken dem HERRN für seine Güte und für seine Wundertaten an den Menschenkindern,
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
9 daß er die lechzende Seele gesättigt und die hungernde Seele gefüllt hat mit Labung.
Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.
10 Die da saßen in Finsternis und Todesnacht, gefangen in Elend und Eisenbanden –
Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;
11 denn sie hatten Gottes Geboten getrotzt und den Ratschluß des Höchsten verachtet,
Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.
12 so daß er ihren Sinn durch Leiden beugte, daß sie niedersanken und keinen Helfer hatten –;
Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.
13 da schrien sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten;
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
14 er führte sie heraus aus Finsternis und Todesnacht und zersprengte ihre Fesseln: –
Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.
15 die mögen danken dem HERRN für seine Güte und für seine Wundertaten an den Menschenkindern,
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
16 daß er eherne Türen zerbrochen und eiserne Riegel zerschlagen.
Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.
17 Die da krank waren infolge ihres Sündenlebens und wegen ihrer Verfehlungen leiden mußten –
La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;
18 vor jeglicher Speise hatten sie Widerwillen, so daß sie den Pforten des Todes nahe waren –;
Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.
19 da schrien sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten;
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
20 er sandte sein Wort, sie gesund zu machen, und ließ sie aus ihren Gruben entrinnen: –
Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.
21 die mögen danken dem HERRN für seine Güte und für seine Wundertaten an den Menschenkindern;
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
22 sie mögen Opfer des Dankes bringen und seine Taten mit Jubel verkünden!
Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.
23 Die aufs Meer gefahren waren in Schiffen, auf weiten Fluten Handelsgeschäfte trieben,
Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,
24 die haben das Walten des HERRN geschaut und seine Wundertaten auf hoher See.
Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.
25 Denn er gebot und ließ einen Sturm entstehn, der hoch die Wogen des Meeres türmte:
Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:
26 sie stiegen empor zum Himmel und fuhren hinab in die Tiefen, so daß ihr Herz vor Angst verzagte;
Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;
27 sie wurden schwindlig und schwankten wie Trunkne, und mit all ihrer Weisheit war’s zu Ende: –
Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.
28 da schrien sie zum HERRN in ihrer Not, und er befreite sie aus ihren Ängsten;
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.
29 er stillte das Ungewitter zum Säuseln, und das Toben der Wogen verstummte;
Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.
30 da wurden sie froh, daß es still geworden, und er führte sie zum ersehnten Hafen: –
Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.
31 die mögen danken dem HERRN für seine Güte und für seine Wundertaten an den Menschenkindern;
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
32 sie mögen ihn erheben in der Volksgemeinde und im Kreise der Alten ihn preisen!
Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.
33 Er wandelte Ströme zur Wüste und Wasserquellen zu dürrem Land,
Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;
34 fruchtbares Erdreich zu salziger Steppe wegen der Bosheit seiner Bewohner.
Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.
35 Wiederum machte er wüstes Land zum Wasserteich und dürres Gebiet zu Wasserquellen
Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;
36 und ließ dort Hungrige seßhaft werden, so daß sie eine Stadt zum Wohnsitz bauten
Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.
37 und Felder besäten und Weinberge pflanzten, die reichen Ertrag an Früchten brachten;
Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.
38 und er segnete sie, daß sie stark sich mehrten, und ließ ihres Viehs nicht wenig sein.
Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.
39 Dann aber nahmen sie ab und wurden gebeugt durch den Druck des Unglücks und Kummers;
Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,
40 »über Edle goß er Verachtung aus und ließ sie irren in pfadloser Öde«.
Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.
41 Den Armen aber hob er empor aus dem Elend und machte seine Geschlechter wie Kleinviehherden.
Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.
42 »Die Gerechten sehen’s und freuen sich, alle Bosheit aber muß schließen ihren Mund«.
La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.
43 Wer ist weise? Der beachte dies und lerne die Gnadenerweise des HERRN verstehn!
Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.
