Psalm 106
1 Halleluja! Preiset den HERRN, denn er ist freundlich, ja ewiglich währt seine Gnade!
| هەلیلویا! ستایشی یەزدان بکەن، لەبەر ئەوەی چاکە، خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەتاهەتاییە. |
2 Wer kann des HERRN Machttaten gebührend preisen und kundtun all seinen Ruhm?
| کێ باسی پاڵەوانیێتی یەزدان دەکات؟ کێ بە تەواوی ستایشی ئەو دەکات؟ |
3 Wohl denen, die am Recht festhalten, und dem, der Gerechtigkeit übt zu jeder Zeit!
| خۆزگە دەخوازرێ بەوانەی دادپەروەری پەیڕەو دەکەن، ئەوانەی هەموو کاتێک بە ڕاستودروستی کار دەکەن. |
4 Gedenke meiner, o HERR, mit der Liebe zu deinem Volk, nimm dich meiner an mit deiner Hilfe,
| ئەی یەزدان، لە کاتی ڕەزامەندیت لە گەلەکەت یادم بکەرەوە، لە ڕزگارییەکەت بەسەرم بکەرەوە، |
5 daß ich schau’ meine Lust am Glück deiner Erwählten, an der Freude deines Volkes Anteil habe und glücklich mich preise mit deinem Eigentumsvolke!
| بۆ ئەوەی خۆشگوزەرانی هەڵبژێردراوانت ببینم، بۆ ئەوەی بە دڵخۆشی نەتەوەکەت دڵخۆشبم، بۆ ئەوەی لەگەڵ میراتەکەت شانازی بکەم. |
6 Wir haben gesündigt gleich unsern Vätern, wir haben gefehlt und gottlos gehandelt.
| ئێمە وەک باوباپیران گوناهمان کرد، خراپەمان کرد و بەدکاریمان کرد. |
7 Unsre Väter in Ägypten achteten nicht auf deine Wunder, gedachten nicht der Fülle deiner Gnadenerweise, waren widerspenstig gegen den Höchsten schon am Schilfmeer;
| کاتێک باوکانمان لە میسر بوون، لە پەرجووەکانی تۆ تێنەگەیشتن، یادی گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی تۆیان نەکردەوە، بەڵکو یاخی بوون لەلای دەریا، لەلای دەریای سوور، |
8 dennoch half er ihnen um seines Namens willen, um seine Heldenkraft zu erweisen.
| بەڵام لەبەر ناوی خۆی ڕزگاری کردن، بۆ ئەوەی پاڵەوانیێتی بزانرێت. |
9 Er schalt das Schilfmeer: da ward es trocken, und er ließ sie ziehn durch die Fluten wie über die Trift.
| لە دەریای سووری ڕاخوڕی، وشک بوو، بە ناو قووڵاییەکەیدا بردنی، وەک لە بیابان. |
10 So rettete er sie aus der Hand des Verfolgers und erlöste sie aus der Gewalt des Feindes:
| لە دەست ناحەز ڕزگاری کردن، لە دەست دوژمن کڕینیەوە. |
11 die Fluten bedeckten ihre Bedränger, nicht einer von ihnen blieb übrig.
| ئاو دوژمنانی ئەوانەی داپۆشی، کەسیان دەرباز نەبوون. |
12 Da glaubten sie an seine Worte, besangen seinen Ruhm.
| ئەوسا بڕوایان بە بەڵێنەکانی کرد، گۆرانییان بۆ ستایشی گوت. |
13 Doch schnell vergaßen sie seine Taten und warteten seinen Ratschluß nicht ab;
| بەڵام هەر زوو کردارەکانی ئەویان لەیادچوو، چاوەڕێی ڕاوێژی ئەویان نەکرد. |
14 sie fröhnten ihrem Gelüst in der Wüste und versuchten Gott in der Einöde:
| بەڵکو لە چۆڵەوانی نەوسیان هەستا، لە بیابان خودایان تاقی کردەوە، |
15 da gewährte er ihnen ihr Verlangen, sandte aber die Seuche gegen ihr Leben.
| ئەوەی داوایان کرد، پێیدان، بەڵام نەخۆشی لەڕی بۆ ناردن. |
16 Dann wurden sie eifersüchtig auf Mose im Lager, auf Aaron, den Geweihten des HERRN:
| لە ئۆردوگا بەغیلییان برد بە موسا و بە هارونی تەرخانکراوی یەزدان. |
17 da tat die Erde sich auf und verschlang Dathan und begrub die ganze Rotte Abirams,
| زەوی لێک بووەوە و داتانی قووت دا، بەسەر تاقمەکەی ئەبیرامدا هاتەوەیەک. |
18 Feuer verbrannte ihre Rotte, Flammen verzehrten die Frevler.
| ئاگر بەربووە تاقمەکەیان، گڕ بەدکارانی هەڵلووشی. |
19 Sie machten sich ein Kalb am Horeb und warfen vor einem Gußbild sich nieder
| لە حۆرێڤ گوێرەکەیەکیان دروستکرد، کڕنۆشیان بۆ پەیکەرێکی داڕێژراو برد. |
20 und vertauschten so die Herrlichkeit ihres Gottes mit dem Bildnis eines Stieres, der Gras frißt.
| شکۆیان گۆڕییەوە بە پەیکەری گای گیاخۆر. |
21 Sie hatten Gott, ihren Retter, vergessen, der große Dinge getan in Ägypten,
| خودای ڕزگارکەری خۆیان لەبیر کرد، کە لە میسر کاری مەزنی کردبوو، |
22 Wunderzeichen im Lande Hams, furchtbare Taten am Schilfmeer.
| پەرجووەکان لە وڵاتی حام، کارە سامناکەکان لەلای دەریای سوور. |
23 Da gedachte er sie zu vertilgen, wenn nicht Mose, sein Auserwählter, mit Fürbitte vor ihn hingetreten wäre, um seinen Grimm vom Vernichten abzuwenden.
| ئینجا فەرمووی لەناودەچن، ئەگەر موسای هەڵبژاردەی خۆی، لە کەلێنی شووراکە لە بەرامبەری ڕانەوەستابایە، بۆ ئەوەی نەهێڵێ تووڕەیی ئەو دایانبڕزێنێ. |
24 Sodann verschmähten sie das herrliche Land und schenkten seiner Verheißung keinen Glauben,
| خاکی خۆشییان بە سووک زانی، باوەڕیان بە بەڵێنی ئەو نەکرد. |
25 sondern murrten in ihren Zelten, gehorchten nicht der Weisung des HERRN.
| لەناو خێوەتەکانیاندا کەوتنە بۆڵەبۆڵ، گوێیان لە قسەی یەزدان نەگرت. |
26 Da erhob er seine Hand gegen sie zum Schwur, sie in der Wüste niederzuschlagen,
| ئەویش سوێندی بۆ خواردن، کە لە بیابان بە مردوویی بکەون، |
27 ihre Nachkommen unter die Heiden niederzuwerfen und sie rings zu zerstreuen in die Länder.
| نەوەکانیان لەنێو نەتەوەکان بخات و لە خاکەکان پەرتیان بکات. |
28 Dann hängten sie sich an den Baal-Peor und aßen Opferfleisch der toten (Götzen)
| پەیوەست بوون بە بەعلی پەعۆرەوە، ئەو قوربانییانەیان خوارد کە بۆ بتی مردوو کرابوون. |
29 und erbitterten ihn durch ihr ganzes Tun. Als nun ein Sterben unter ihnen ausbrach,
| بە کردەوەکانیان یەزدانیان پەست کرد، دەرد بەناویاندا بڵاو بووەوە. |
30 trat Pinehas auf und hielt Gericht: da wurde dem Sterben Einhalt getan.
| بەڵام فینەحاس هەستا و کەوتە نێوانەوە و دەرد ڕاگیرا. |
31 Das wurde ihm angerechnet zur Gerechtigkeit von Geschlecht zu Geschlecht in Ewigkeit. –
| بە ڕاستودروستی بۆی دانرا، نەوە دوای نەوە هەتاهەتایە. |
32 Dann erregten sie Gottes Zorn am Haderwasser, und Mose erging es übel um ihretwillen;
| لەلای مێرگی مەریبا یەزدانیان تووڕە کرد و موسا بەهۆی ئەوانە کەوتە ناخۆشی، |
33 denn weil sie dem Geiste Gottes widerstrebten, hatte er unbedacht mit seinen Lippen geredet.
| چونکە کاتێک ئەوان لە ڕۆحی خودا یاخیبوون، قسەی ناشایستەش لە دەمی موسا دەرچوو. |
34 Sie vertilgten auch die Völker nicht, von denen der HERR es ihnen geboten,
| گەلەکانیان لەناونەبرد، وەک یەزدان فەرمانی پێ کردبوون، |
35 sondern traten mit den Heiden in Verkehr und gewöhnten sich an deren (böses) Tun
| بەڵکو لەگەڵ نەتەوەکان تێکەڵاو بوون، فێری نەریتەکانیان بوون. |
36 und dienten ihren Götzen: die wurden ihnen zum Fallstrick.
| بتەکانی ئەوانیان پەرست و بوو بە داو بۆیان. |
37 Ja, sie opferten ihre Söhne und ihre Töchter den bösen Geistern
| کوڕ و کچانی خۆیان بۆ بتەکان سەربڕی. |
38 und vergossen unschuldig Blut [das Blut ihrer Söhne und Töchter, die sie den Götzen Kanaans opferten]: so wurde das Land durch Blutvergießen entweiht.
| خوێنێکی بێتاوانیان ڕشت، خوێنی کوڕ و کچەکانیان، ئەوانەی بۆ بتەکانی کەنعان سەریان بڕین، زەوی پیس بوو بە خوێن. |
39 Sie wurden unrein durch ihr Verhalten und verübten Abfall durch ihr Tun. –
| گڵاو بوون بە کردەوەکانیان، داوێنپیس بوون بە کارەکانیان. |
40 Da entbrannte der Zorn des HERRN gegen sein Volk, und Abscheu fühlte er gegen sein Erbe;
| لەبەر ئەوە تووڕەیی یەزدان بەسەر گەلەکەیدا جۆشا، قێزی لە میراتەکەی بووەوە. |
41 er ließ sie in die Hand der Heiden fallen, so daß ihre Hasser über sie herrschten;
| ژێردەستەی نەتەوەکانی کردن، ناحەزانیان بەسەریاندا زاڵبوون، |
42 ihre Feinde bedrängten sie hart, so daß sie sich beugen mußten unter deren Hand.
| دوژمنەکانیان تەنگیان پێ هەڵچنین، زەلیلی ژێر دەستیان بوون. |
43 Oftmals zwar befreite er sie, doch sie blieben widerspenstig gegen seinen Ratschluß und sanken immer tiefer durch ihre Schuld.
| زۆر جار دەربازی کردن، بەڵام بە ئەنقەست یاخیبوون، داڕووخان بە گوناهەکانیان. |
44 Er aber nahm sich ihrer Drangsal an, sooft er ihr Wehgeschrei hörte,
| بەڵام لە تەنگانەیاندا ئاوڕی لێ دانەوە، کە گوێی لە دەنگی هاواریان بوو. |
45 und gedachte seines Bundes ihnen zugut, fühlte Mitleid nach seiner großen Güte
| لە پێناوی ئەوان پەیمانی خۆی هێنایەوە یاد، بەگوێرەی گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی پاشگەز بووەوە. |
46 und ließ sie Erbarmen finden bei allen, die sie gefangen hielten.
| وای کرد ئەوانەی بە دیل گرتوویانن، سکیان پێیان بسووتێت. |
47 O hilf uns, HERR, unser Gott, und bring uns wieder zusammen aus den Heiden, damit wir deinem heiligen Namen danken, uns glücklich preisen, deinen Ruhm zu künden!
| ئەی یەزدانی پەروەردگارمان، ڕزگارمان بکە، لەنێو نەتەوەکان کۆمان بکەرەوە، بۆ ئەوەی ستایشی ناوی پیرۆزی تۆ بکەین و شانازی بە ستایشکردنی تۆوە بکەین. |
48 Gepriesen sei der HERR, der Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit! Und alles Volk sage »Amen!« Halleluja!
| ستایش بۆ یەزدانی پەروەردگاری ئیسرائیل، لە ئەزەلەوە و بۆ هەتاهەتایە. با هەموو گەل بڵێن: «ئامین!» هەلیلویا! |
