< Psalm 106 >

1 Halleluja! Preiset den HERRN, denn er ist freundlich, ja ewiglich währt seine Gnade!
Rəbbə həmd edin! Rəbbə şükür edin, ona görə ki yaxşıdır, Çünki məhəbbəti əbədidir.
2 Wer kann des HERRN Machttaten gebührend preisen und kundtun all seinen Ruhm?
Rəbbin qüdrətli işlərini sözlə demək olarmı? Onu layiqincə həmd edən varmı?
3 Wohl denen, die am Recht festhalten, und dem, der Gerechtigkeit übt zu jeder Zeit!
Nə bəxtiyardır ədalətə bağlananlar, Hər zaman əməlisaleh olanlar!
4 Gedenke meiner, o HERR, mit der Liebe zu deinem Volk, nimm dich meiner an mit deiner Hilfe,
Ya Rəbb, xalqına lütf edərkən məni yada sal, Onları nicata çatdırarkən mənim də qayğıma qal.
5 daß ich schau’ meine Lust am Glück deiner Erwählten, an der Freude deines Volkes Anteil habe und glücklich mich preise mit deinem Eigentumsvolke!
Qoy seçdiklərini bəxtiyar görüm, Millətinin sevinci ilə sevinim, İrsinlə birlikdə fəxr edim.
6 Wir haben gesündigt gleich unsern Vätern, wir haben gefehlt und gottlos gehandelt.
Ata-babamız kimi biz də günaha batmışıq, Biz də şər iş görməklə təqsirkar olmuşuq.
7 Unsre Väter in Ägypten achteten nicht auf deine Wunder, gedachten nicht der Fülle deiner Gnadenerweise, waren widerspenstig gegen den Höchsten schon am Schilfmeer;
Misirdə olanda ata-babamız Sənin xariqələrini anlamadı, Bol məhəbbətini yada salmadı, Dəniz kənarında, Qırmızı dənizdə Sənə qarşı üsyankar oldu.
8 dennoch half er ihnen um seines Namens willen, um seine Heldenkraft zu erweisen.
Amma Rəbb qüdrətini göstərmək üçün Onları ismi naminə qurtardı.
9 Er schalt das Schilfmeer: da ward es trocken, und er ließ sie ziehn durch die Fluten wie über die Trift.
Onun məzəmmətindən Qırmızı dəniz qurudu, Çöldən keçdikləri kimi onları dərin yerdən keçirtdi.
10 So rettete er sie aus der Hand des Verfolgers und erlöste sie aus der Gewalt des Feindes:
İsrailliləri onlara nifrət edənin əlindən qurtardı, Onları düşməninin əlindən xilas etdi.
11 die Fluten bedeckten ihre Bedränger, nicht einer von ihnen blieb übrig.
Yağıları sular basdı, Bir nəfər də qalmadı.
12 Da glaubten sie an seine Worte, besangen seinen Ruhm.
O zaman Rəbbin sözlərinə inandılar, Onu həmdlə tərənnüm etdilər.
13 Doch schnell vergaßen sie seine Taten und warteten seinen Ratschluß nicht ab;
Lakin Rəbbin əməllərini tez unutdular, Ondan məsləhət almadılar.
14 sie fröhnten ihrem Gelüst in der Wüste und versuchten Gott in der Einöde:
Onlar səhrada iştahaya düşdülər, Çöllükdə Allahı sınağa çəkdilər.
15 da gewährte er ihnen ihr Verlangen, sandte aber die Seuche gegen ihr Leben.
O da istədiklərini verdi, Lakin onlara azar göndərdi.
16 Dann wurden sie eifersüchtig auf Mose im Lager, auf Aaron, den Geweihten des HERRN:
Düşərgədə Musaya, Rəbb üçün təqdis olunan Haruna paxıllıq etdilər,
17 da tat die Erde sich auf und verschlang Dathan und begrub die ganze Rotte Abirams,
Torpaq yarılıb Datanı uddu, Aviramla yoldaşlarını yerə batırdı.
18 Feuer verbrannte ihre Rotte, Flammen verzehrten die Frevler.
Yoldaşlarının içinə alov saldı, Bu, pisləri yandırıb-yaxdı.
19 Sie machten sich ein Kalb am Horeb und warfen vor einem Gußbild sich nieder
Xorevdə bir dana heykəli düzəltdilər, Tökmə bir bütə səcdə etdilər.
20 und vertauschten so die Herrlichkeit ihres Gottes mit dem Bildnis eines Stieres, der Gras frißt.
Allahın əvəzinə Otyeyən buğanın surətinə şərəf verdilər.
21 Sie hatten Gott, ihren Retter, vergessen, der große Dinge getan in Ägypten,
Onları qurtaran Allahı – Misirdə böyük möcüzələr yaradanı,
22 Wunderzeichen im Lande Hams, furchtbare Taten am Schilfmeer.
Ham ölkəsində xariqələr göstərəni, Qırmızı dənizdə zəhmli işlər görəni unutdular.
23 Da gedachte er sie zu vertilgen, wenn nicht Mose, sein Auserwählter, mit Fürbitte vor ihn hingetreten wäre, um seinen Grimm vom Vernichten abzuwenden.
Rəbb onları yox etmək üçün niyyətini söylədi, Onu məhvedici qəzəbindən döndərmək üçün Seçdiyi Musa Onun qarşısına gəldi.
24 Sodann verschmähten sie das herrliche Land und schenkten seiner Verheißung keinen Glauben,
Sonra o gözəl diyara da xor baxdılar, Rəbbin vədinə inanmadılar.
25 sondern murrten in ihren Zelten, gehorchten nicht der Weisung des HERRN.
Çadırlarında giley-güzar etdilər, Rəbbin səsini eşitmədilər.
26 Da erhob er seine Hand gegen sie zum Schwur, sie in der Wüste niederzuschlagen,
Buna görə Rəbb and içdi: Meyitlərini çöllərə sərəcək,
27 ihre Nachkommen unter die Heiden niederzuwerfen und sie rings zu zerstreuen in die Länder.
Övladlarını millətlər arasına səpələyəcək, Onları ölkələr arasında darmadağın edəcək.
28 Dann hängten sie sich an den Baal-Peor und aßen Opferfleisch der toten (Götzen)
Onlar Peordakı Baala səcdə etməyə gəldilər, Ölü bütə verilən qurban ətindən yedilər.
29 und erbitterten ihn durch ihr ganzes Tun. Als nun ein Sterben unter ihnen ausbrach,
Bu işlər Rəbbin qəzəbinə gəldi, Aralarına vəba töküldü.
30 trat Pinehas auf und hielt Gericht: da wurde dem Sterben Einhalt getan.
Onda Pinxas qalxıb buna müdaxilə etdi, Beləliklə, vəba çəkilib getdi.
31 Das wurde ihm angerechnet zur Gerechtigkeit von Geschlecht zu Geschlecht in Ewigkeit. –
Bu, nəsillər boyu, əbədilik Onun üçün salehlik sayıldı.
32 Dann erregten sie Gottes Zorn am Haderwasser, und Mose erging es übel um ihretwillen;
Onlar Meriva suları kənarında Rəbbi qəzəbləndirdilər, Buna görə Musanın başına qəza gəldi:
33 denn weil sie dem Geiste Gottes widerstrebten, hatte er unbedacht mit seinen Lippen geredet.
Onlar Musanın ruhunu incitdilər, O da düşünülməmiş sözlər dedi.
34 Sie vertilgten auch die Völker nicht, von denen der HERR es ihnen geboten,
Rəbbin əmrini yerinə yetirmədilər, Dediyi xalqları məhv etmədilər.
35 sondern traten mit den Heiden in Verkehr und gewöhnten sich an deren (böses) Tun
Əksinə, həmin millətlərə qarışdılar, Adət-ənənələrini öyrənib onlara əməl etdilər.
36 und dienten ihren Götzen: die wurden ihnen zum Fallstrick.
Onların bütlərinə ibadət edərək Özlərini bu tələyə saldılar.
37 Ja, sie opferten ihre Söhne und ihre Töchter den bösen Geistern
Oğul-qızlarını Cinlərə qurban verdilər.
38 und vergossen unschuldig Blut [das Blut ihrer Söhne und Töchter, die sie den Götzen Kanaans opferten]: so wurde das Land durch Blutvergießen entweiht.
Oğul-qızlarının günahsız qanını tökdülər, Onları Kənan bütlərinə qurban verdilər, Ölkəni qana bulaşdırdılar.
39 Sie wurden unrein durch ihr Verhalten und verübten Abfall durch ihr Tun. –
Belə işlərlə murdarlandılar, Öz əməlləri ilə xəyanətə satıldılar.
40 Da entbrannte der Zorn des HERRN gegen sein Volk, und Abscheu fühlte er gegen sein Erbe;
Rəbb xalqına qarşı qəzəbindən yandı, Öz irsini iyrənc bir şey sandı.
41 er ließ sie in die Hand der Heiden fallen, so daß ihre Hasser über sie herrschten;
Onları millətlərə təslim etdi, Onlara nifrət edənlər üzərlərində hakim oldu.
42 ihre Feinde bedrängten sie hart, so daß sie sich beugen mußten unter deren Hand.
Düşmənləri onları zülm altına saldılar, Onlara tabe olaraq əl altında qaldılar.
43 Oftmals zwar befreite er sie, doch sie blieben widerspenstig gegen seinen Ratschluß und sanken immer tiefer durch ihre Schuld.
Rəbb dəfələrlə onları azad etmişdi, Amma pisniyyətli olduqları üçün üsyankar olmuşdular, Bu insanları öz günahları alçaltdı.
44 Er aber nahm sich ihrer Drangsal an, sooft er ihr Wehgeschrei hörte,
Lakin O, fəryadlarını eşidəndə Onların əziyyətinə baxdı.
45 und gedachte seines Bundes ihnen zugut, fühlte Mitleid nach seiner großen Güte
Bu insanlarla bağladığı əhdini yada saldı, Bol məhəbbəti naminə rəhmini göstərdi.
46 und ließ sie Erbarmen finden bei allen, die sie gefangen hielten.
Onları əsir edənlərin Qəlbinə mərhəmət saldı.
47 O hilf uns, HERR, unser Gott, und bring uns wieder zusammen aus den Heiden, damit wir deinem heiligen Namen danken, uns glücklich preisen, deinen Ruhm zu künden!
Ey Allahımız Rəbb, bizi qurtar, Bizi millətlərin arasından topla. Müqəddəs isminə şükür edək, Biz fəxrlə Sənə həmd söyləyək.
48 Gepriesen sei der HERR, der Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit! Und alles Volk sage »Amen!« Halleluja!
Alqış olsun İsrailin Allahı Rəbbə Əzəldən sonsuza qədər! Qoy bütün xalq söyləsin «Amin!» Rəbbə həmd edin!

< Psalm 106 >