Psalm 105
1 Preiset den HERRN, ruft seinen Namen an, macht seine Taten unter den Völkern bekannt!
Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
2 Singt ihm, spielet ihm, redet von all seinen Wundern!
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
3 Rühmt euch seines heiligen Namens! Es mögen herzlich sich freun, die da suchen den HERRN!
Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
4 Fragt nach dem HERRN und seiner Stärke, suchet sein Angesicht allezeit!
Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
5 Gedenkt seiner Wunder, die er getan, seiner Zeichen und der Urteilssprüche seines Mundes,
Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
6 ihr Kinder Abrahams, seines Knechtes, ihr Söhne Jakobs, seine Erwählten!
Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
7 Er, der HERR, ist unser Gott, über die ganze Erde ergehen seine Gerichte.
Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
8 Er gedenkt seines Bundes auf ewig, des Wortes, das er geboten auf tausend Geschlechter,
Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
9 (des Bundes) den er mit Abraham geschlossen, und des Eides, den er Isaak geschworen,
Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
10 den für Jakob er als Satzung bestätigt und für Israel als ewigen Bund,
Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
11 da er sprach: »Dir will ich Kanaan geben, das Land, das ich euch als Erbbesitztum zugeteilt!«
Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
12 Damals waren sie noch ein kleines Häuflein, gar wenige und nur Gäste im Lande;
Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
13 sie mußten wandern von Volk zu Volk, von einem Reich zur andern Völkerschaft;
Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
14 doch keinem gestattete er, sie zu bedrücken, ja Könige strafte er ihretwillen:
Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
15 »Tastet meine Gesalbten nicht an und tut meinen Propheten nichts zuleide!«
Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
16 Dann, als er Hunger ins Land ließ kommen und jegliche Stütze des Brotes zerbrach,
Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
17 da hatte er schon einen Mann vor ihnen her gesandt: Joseph, der als Sklave verkauft war.
Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
18 Man hatte seine Füße gezwängt in den Stock, in Eisen(-fesseln) war er gelegt,
Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
19 bis zu der Zeit, wo seine Weissagung eintraf und der Ausspruch des HERRN ihn als echt erwies.
Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
20 Da sandte der König und ließ ihn entfesseln, der Völkergebieter, und machte ihn frei;
Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
21 er bestellte ihn über sein Haus zum Herrn, zum Gebieter über sein ganzes Besitztum;
Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
22 er sollte über seine Fürsten schalten nach Belieben und seine höchsten Beamten Weisheit lehren.
Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
23 So kam denn Israel nach Ägypten, und Jakob weilte als Gast im Lande Hams.
Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
24 Da machte Gott sein Volk gar fruchtbar und ließ es stärker werden als seine Bedränger;
Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
25 er wandelte ihren Sinn, sein Volk zu hassen und Arglist an seinen Knechten zu üben.
Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
26 Dann sandte er Mose, seinen Knecht, und Aaron, den er erkoren;
Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
27 die richteten seine Zeichen unter ihnen aus und die Wunder im Lande Hams:
Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
28 Er sandte Finsternis und ließ es dunkel werden; doch sie achteten nicht auf seine Worte;
Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
29 er verwandelte ihre Gewässer in Blut und ließ ihre Fische sterben;
Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
30 es wimmelte ihr Land von Fröschen bis hinein in ihre Königsgemächer;
Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
31 er gebot, da kamen Bremsenschwärme, Stechfliegen über ihr ganzes Gebiet;
Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
32 er gab ihnen Hagelschauer als Regen, sandte flammendes Feuer in ihr Land;
Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
33 er schlug ihre Reben und Feigenbäume und zerbrach die Bäume in ihrem Gebiet;
Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
34 er gebot, da kamen die Heuschrecken und die Grillen in zahlloser Menge,
Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
35 die verzehrten alle Gewächse im Land und fraßen die Früchte ihrer Felder.
I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
36 Dann schlug er alle Erstgeburt im Lande, die Erstlinge all ihrer Manneskraft.
Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
37 Nun ließ er sie ausziehn mit Silber und Gold, und kein Strauchelnder war in seinen Stämmen;
Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
38 Ägypten war ihres Auszugs froh, denn Angst vor ihnen hatte sie befallen.
Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
39 Er breitete Gewölk aus als Decke und Feuer, um ihnen die Nacht zu erhellen;
Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
40 auf Moses Bitte ließ er Wachteln kommen und sättigte sie mit Himmelsbrot;
Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
41 er spaltete einen Felsen: da rannen Wasser und flossen durch die Steppen als Strom;
Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
42 denn er gedachte seines heiligen Wortes, dachte an Abraham, seinen Knecht.
Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
43 So ließ er sein Volk in Freuden ausziehn, unter Jubel seine Erwählten;
Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
44 dann gab er ihnen die Länder der Heiden, und was die Völker erworben, das nahmen sie in Besitz,
I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
45 auf daß sie seine Gebote halten möchten und seine Gesetze bewahrten. Halleluja!
Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
