Psalm 105
1 Preiset den HERRN, ruft seinen Namen an, macht seine Taten unter den Völkern bekannt!
| خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. |
2 Singt ihm, spielet ihm, redet von all seinen Wundern!
| در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. |
3 Rühmt euch seines heiligen Namens! Es mögen herzlich sich freun, die da suchen den HERRN!
| ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! |
4 Fragt nach dem HERRN und seiner Stärke, suchet sein Angesicht allezeit!
| خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. |
5 Gedenkt seiner Wunder, die er getan, seiner Zeichen und der Urteilssprüche seines Mundes,
| عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. |
6 ihr Kinder Abrahams, seines Knechtes, ihr Söhne Jakobs, seine Erwählten!
| ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. |
7 Er, der HERR, ist unser Gott, über die ganze Erde ergehen seine Gerichte.
| او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. |
8 Er gedenkt seines Bundes auf ewig, des Wortes, das er geboten auf tausend Geschlechter,
| عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ |
9 (des Bundes) den er mit Abraham geschlossen, und des Eides, den er Isaak geschworen,
| عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! |
10 den für Jakob er als Satzung bestätigt und für Israel als ewigen Bund,
| او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. |
11 da er sprach: »Dir will ich Kanaan geben, das Land, das ich euch als Erbbesitztum zugeteilt!«
| او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» |
12 Damals waren sie noch ein kleines Häuflein, gar wenige und nur Gäste im Lande;
| بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ |
13 sie mußten wandern von Volk zu Volk, von einem Reich zur andern Völkerschaft;
| میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. |
14 doch keinem gestattete er, sie zu bedrücken, ja Könige strafte er ihretwillen:
| اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: |
15 »Tastet meine Gesalbten nicht an und tut meinen Propheten nichts zuleide!«
| «برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» |
16 Dann, als er Hunger ins Land ließ kommen und jegliche Stütze des Brotes zerbrach,
| خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. |
17 da hatte er schon einen Mann vor ihnen her gesandt: Joseph, der als Sklave verkauft war.
| او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. |
18 Man hatte seine Füße gezwängt in den Stock, in Eisen(-fesseln) war er gelegt,
| پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. |
19 bis zu der Zeit, wo seine Weissagung eintraf und der Ausspruch des HERRN ihn als echt erwies.
| او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. |
20 Da sandte der König und ließ ihn entfesseln, der Völkergebieter, und machte ihn frei;
| آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. |
21 er bestellte ihn über sein Haus zum Herrn, zum Gebieter über sein ganzes Besitztum;
| سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود |
22 er sollte über seine Fürsten schalten nach Belieben und seine höchsten Beamten Weisheit lehren.
| تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. |
23 So kam denn Israel nach Ägypten, und Jakob weilte als Gast im Lande Hams.
| آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. |
24 Da machte Gott sein Volk gar fruchtbar und ließ es stärker werden als seine Bedränger;
| خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. |
25 er wandelte ihren Sinn, sein Volk zu hassen und Arglist an seinen Knechten zu üben.
| اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. |
26 Dann sandte er Mose, seinen Knecht, und Aaron, den er erkoren;
| سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد. |
27 die richteten seine Zeichen unter ihnen aus und die Wunder im Lande Hams:
| موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. |
28 Er sandte Finsternis und ließ es dunkel werden; doch sie achteten nicht auf seine Worte;
| خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. |
29 er verwandelte ihre Gewässer in Blut und ließ ihre Fische sterben;
| او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. |
30 es wimmelte ihr Land von Fröschen bis hinein in ihre Königsgemächer;
| زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. |
31 er gebot, da kamen Bremsenschwärme, Stechfliegen über ihr ganzes Gebiet;
| به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. |
32 er gab ihnen Hagelschauer als Regen, sandte flammendes Feuer in ihr Land;
| به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد |
33 er schlug ihre Reben und Feigenbäume und zerbrach die Bäume in ihrem Gebiet;
| و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد. |
34 er gebot, da kamen die Heuschrecken und die Grillen in zahlloser Menge,
| خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. |
35 die verzehrten alle Gewächse im Land und fraßen die Früchte ihrer Felder.
36 Dann schlug er alle Erstgeburt im Lande, die Erstlinge all ihrer Manneskraft.
| او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت. |
37 Nun ließ er sie ausziehn mit Silber und Gold, und kein Strauchelnder war in seinen Stämmen;
| سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. |
38 Ägypten war ihres Auszugs froh, denn Angst vor ihnen hatte sie befallen.
| مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. |
39 Er breitete Gewölk aus als Decke und Feuer, um ihnen die Nacht zu erhellen;
| خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد. |
40 auf Moses Bitte ließ er Wachteln kommen und sättigte sie mit Himmelsbrot;
| آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. |
41 er spaltete einen Felsen: da rannen Wasser und flossen durch die Steppen als Strom;
| او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. |
42 denn er gedachte seines heiligen Wortes, dachte an Abraham, seinen Knecht.
| زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. |
43 So ließ er sein Volk in Freuden ausziehn, unter Jubel seine Erwählten;
| پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد، |
44 dann gab er ihnen die Länder der Heiden, und was die Völker erworben, das nahmen sie in Besitz,
| و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید |
45 auf daß sie seine Gebote halten möchten und seine Gesetze bewahrten. Halleluja!
| تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! |
