Psalm 103

1 Von David. Lobe den HERRN, meine Seele,

Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.

2 Lobe den HERRN, meine Seele, und vergiß nicht, was er dir Gutes getan!

Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.

3 Der dir alle deine Schuld vergibt und alle deine Gebrechen heilt;

Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;

4 der dein Leben erlöst vom Verderben, der dich krönt mit Gnade und Erbarmen;

Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:

5 der dein Alter mit guten Gaben sättigt, daß, dem Adler gleich, sich erneut deine Jugend.

Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.

6 Gerechtigkeit übt der HERR, schafft allen Unterdrückten ihr Recht;

Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.

7 er hat Mose seine Wege kundgetan, den Kindern Israel seine Großtaten.

Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.

8 Barmherzig und gnädig ist der HERR, voller Langmut und reich an Güte;

Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.

9 er wird nicht ewig hadern und den Zorn nicht immerdar festhalten;

Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.

10 er handelt nicht mit uns nach unsern Sünden und vergilt uns nicht nach unsern Missetaten;

Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.

11 nein, so hoch der Himmel über der Erde ist, so groß ist seine Gnade über denen, die ihn fürchten;

Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;

12 so fern der Sonnenaufgang ist vom Niedergang, läßt er unsre Verschuldungen fern von uns sein;

A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.

13 wie ein Vater sich über die Kinder erbarmt, so erbarmt der HERR sich derer, die ihn fürchten.

Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.

14 Denn er weiß, welch ein Gebilde wir sind, er denkt daran, daß wir Staub sind.

Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.

15 Der Mensch – dem Grase gleicht seine Lebenszeit, wie die Blume des Feldes, so blüht er:

Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.

16 wenn ein Windstoß über sie hinfährt, ist sie dahin, und ihr Standort weiß nichts mehr von ihr.

Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.

17 Doch die Gnade des HERRN erweist sich von Ewigkeit zu Ewigkeit an denen, die ihn fürchten, und seine Gerechtigkeit besteht für Kindeskinder

Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,

18 bei denen, die seinen Bund bewahren und seiner Gebote gedenken, um sie auszuführen.

Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.

19 Der HERR hat seinen Thron im Himmel festgestellt, und seine Königsmacht umschließt das All.

Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.

20 Lobet den HERRN, ihr seine Engel, ihr starken Helden, die ihr sein Wort vollführt, gehorsam der Stimme seines Gebots!

Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.

21 Lobet den HERRN, alle seine Heerscharen, ihr seine Diener, Vollstrecker seines Willens!

Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.

22 Lobet den HERRN, alle seine Werke an allen Orten seiner Herrschaft! Lobe den HERRN, meine Seele!

Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.