Psalm 103
1 Von David. Lobe den HERRN, meine Seele,
De David. Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj mia tuta internaĵo Lian sanktan nomon.
2 Lobe den HERRN, meine Seele, und vergiß nicht, was er dir Gutes getan!
Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj ne forgesu ĉiujn Liajn bonfarojn.
3 Der dir alle deine Schuld vergibt und alle deine Gebrechen heilt;
Li pardonas ĉiujn viajn pekojn, Li sanigas ĉiujn viajn malsanojn;
4 der dein Leben erlöst vom Verderben, der dich krönt mit Gnade und Erbarmen;
Li savas de la tombo vian vivon, Li kronas vin per boneco kaj favorkoreco;
5 der dein Alter mit guten Gaben sättigt, daß, dem Adler gleich, sich erneut deine Jugend.
Li satigas per bonaĵoj vian maljunan aĝon, Ke via juneco renoviĝas kiel ĉe aglo.
6 Gerechtigkeit übt der HERR, schafft allen Unterdrückten ihr Recht;
La Eternulo faras justecon kaj juĝon al ĉiuj prematoj.
7 er hat Mose seine Wege kundgetan, den Kindern Israel seine Großtaten.
Li sciigis Siajn vojojn al Moseo, Siajn farojn al la Izraelidoj.
8 Barmherzig und gnädig ist der HERR, voller Langmut und reich an Güte;
Favorkora kaj kompatema estas la Eternulo, Longetolerema kaj tre bona.
9 er wird nicht ewig hadern und den Zorn nicht immerdar festhalten;
Ne eterne Li indignas, Kaj ne por ĉiam Li koleras.
10 er handelt nicht mit uns nach unsern Sünden und vergilt uns nicht nach unsern Missetaten;
Ne laŭ niaj pekoj Li agis kun ni, Kaj ne laŭ niaj krimoj Li redonis al ni.
11 nein, so hoch der Himmel über der Erde ist, so groß ist seine Gnade über denen, die ihn fürchten;
Ĉar kiel alte estas la ĉielo super la tero, Tiel granda estas Lia boneco por tiuj, kiuj Lin timas.
12 so fern der Sonnenaufgang ist vom Niedergang, läßt er unsre Verschuldungen fern von uns sein;
Kiel malproksime estas la oriento de la okcidento, Tiel Li malproksimigis de ni niajn pekojn.
13 wie ein Vater sich über die Kinder erbarmt, so erbarmt der HERR sich derer, die ihn fürchten.
Kiel patro korfavoras filojn, Tiel la Eternulo korfavoras tiujn, kiuj Lin timas.
14 Denn er weiß, welch ein Gebilde wir sind, er denkt daran, daß wir Staub sind.
Ĉar Li scias nian esencon; Li memoras, ke ni estas polvo.
15 Der Mensch – dem Grase gleicht seine Lebenszeit, wie die Blume des Feldes, so blüht er:
La tagoj de homo estas kiel herbo; Kiel floro de kampo, tiel li floras.
16 wenn ein Windstoß über sie hinfährt, ist sie dahin, und ihr Standort weiß nichts mehr von ihr.
Pasas super ĝi vento, kaj ĝi jam ne ekzistas; Kaj ĝia loko ĝin jam ne rekonas.
17 Doch die Gnade des HERRN erweist sich von Ewigkeit zu Ewigkeit an denen, die ihn fürchten, und seine Gerechtigkeit besteht für Kindeskinder
Sed la boneco de la Eternulo daŭras eterne al tiuj, kiuj Lin timas, Kaj Lia bonfaremeco iras ĝis la pranepoj,
18 bei denen, die seinen Bund bewahren und seiner Gebote gedenken, um sie auszuführen.
Kiuj observas Lian interligon Kaj memoras Liajn ordonojn por ilin plenumi.
19 Der HERR hat seinen Thron im Himmel festgestellt, und seine Königsmacht umschließt das All.
La Eternulo starigis en la ĉielo Sian tronon; Kaj Lia reĝeco regas ĉion.
20 Lobet den HERRN, ihr seine Engel, ihr starken Helden, die ihr sein Wort vollführt, gehorsam der Stimme seines Gebots!
Benu la Eternulon Liaj anĝeloj, potencaj per sia forto, Kiuj plenumas Lian vorton, Por ke oni obeu la voĉon de Lia vorto.
21 Lobet den HERRN, alle seine Heerscharen, ihr seine Diener, Vollstrecker seines Willens!
Benu la Eternulon ĉiuj Liaj ĉirkaŭantoj, Liaj servantoj, kiuj plenumas Lian volon.
22 Lobet den HERRN, alle seine Werke an allen Orten seiner Herrschaft! Lobe den HERRN, meine Seele!
Benu la Eternulon ĉiuj Liaj kreitaĵoj, En ĉiuj lokoj de Lia regado. Benu, ho mia animo, la Eternulon.
