Sprueche 9
1 Die Weisheit hat sich ihr Haus gebaut, hat ihre sieben Säulen aufgerichtet;
Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
2 sie hat ihr Schlachtvieh geschlachtet, ihren Wein gemischt, auch ihre Tafel zugerüstet;
Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
3 sie hat ihre Mägde ausgesandt und läßt oben auf den höchsten Punkten der Stadt die Einladung ergehen:
A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
4 »Wer einfältig ist, kehre hier ein!« Und den Unverständigen läßt sie sagen:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
5 »Kommt her, eßt von meinem Brot und trinkt von dem Wein, den ich gemischt habe!
Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
6 Laßt die Torheit fahren, damit ihr lebt, und geht einher auf dem Wege der Einsicht!« –
Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
7 Wer einen Spötter zurechtweist, zieht sich Beschimpfung zu, und wer einen Gottlosen tadelt, hat Schande davon.
Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
8 Tadle den Spötter nicht, sonst wird er dich hassen; tadle den Weisen, so wird er dich liebgewinnen.
Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
9 Gib dem Weisen, so wird er noch weiser werden; belehre den Gerechten, so wird er an Wissen zunehmen.
Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
10 Die Furcht des HERRN ist der Anfang der Weisheit, und die Erkenntnis des heiligen (Gottes) ist Einsicht. –
Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
11 »Denn durch mich werden deiner Tage viele werden und die Jahre deines Lebens sich mehren.
Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
12 Wenn du weise bist, so bist du es zu deinem eigenen Besten; bist du aber ein Spötter, so hast du es allein zu tragen.«
Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
13 Frau Torheit ist ein leidenschaftliches Geschöpf, die reine Beschränktheit und kennt keine Scham;
Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
14 sie sitzt am Eingang ihres Hauses, auf einem Thron hoch oben in der Stadt,
A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
15 um die des Weges Vorübergehenden einzuladen, alle, die auf ihren Pfaden geradeaus wandeln:
Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
16 »Wer einfältig ist, der kehre hier ein!« Und zu den Unverständigen sagt sie:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
17 »Gestohlenes Wasser ist süß, und heimlich verzehrtes Brot schmeckt köstlich!«
Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
