Sprueche 5

1 Mein Sohn, merke auf meine Weisheit und leihe meiner Einsicht dein Ohr,

ای پسرم، به سخنان حکیمانهٔ من گوش کن و به بصیرت من توجه نما.

2 um Besonnenheit zu beobachten und damit deine Lippen Erkenntnis bewahren.

آنگاه خواهی دانست چگونه درست رفتار کنی، و سخنان تو نشان خواهد داد که از دانایی برخوردار هستی.

3 Denn von Honigseim triefen die Lippen der fremden Frau, und glätter als Öl ist ihr Gaumen;

زن بدکاره چرب زبان است و سخنان او مانند عسل شیرین می‌باشد؛

4 aber zuletzt ist sie bitter wie Wermut, scharf wie ein zweischneidiges Schwert.

ولی عاقبت جز تلخی و درد چیزی برای تو باقی نمی‌گذارد.

5 Ihre Füße steigen zum Tode hinab, ihre Schritte sind geradeswegs zur Unterwelt gerichtet. (Sheol h7585)

زن بدکاره تو را به سوی مرگ و جهنم می‌کشاند، (Sheol h7585)

6 Damit du nicht den Weg des Lebens einschlägst, sind ihre Bahnen unstet, ohne daß du es merkst.

زیرا او از راه زندگی منحرف شده و سرگردان است و نمی‌داند به کجا می‌رود.

7 Nun denn, mein Sohn, höre auf mich und weiche nicht ab von den Worten meines Mundes!

ای جوانان، به من گوش دهید و آنچه را که می‌خواهم به شما بگویم هرگز فراموش نکنید:

8 Halte deinen Weg fern von ihr und nahe dich nicht der Tür ihres Hauses,

از چنین زنی دوری کنید. حتی به در خانه‌اش هم نزدیک نشوید،

9 damit du nicht anderen deine Ehre hingeben mußt und (den Ertrag) deiner Jahre einem unerbittlichen (Rächer);

مبادا در دام وسوسه‌هایش گرفتار شوید و حیثیت خود را از دست بدهید و بقیه عمر خویش را صرف کسی کنید که رحم و شفقت ندارد.

10 damit nicht Fremde sich an deinem Vermögen sättigen und dein mühsam Erworbenes nicht in das Haus eines andern kommt,

مبادا غریبه‌ها اموال شما را تصاحب نمایند و ثمرهٔ زحمت شما از آن دیگران شود،

11 und du nicht schließlich seufzen mußt, wenn dir Leib und Fleisch dahingeschwunden ist,

و عاقبت بیمار شده، از شدت درماندگی بنالید

12 und du klagen mußt: »Ach, warum habe ich die Zucht gehaßt, und warum hat mein Herz die Warnung mißachtet!

و بگویید: «کاش که گوش می‌دادم! کاش که تسلیم هوسهایم نمی‌شدم!

13 Warum habe ich nicht auf die Stimme meiner Lehrer gehört und meinen Erziehern kein Gehör geschenkt!

چرا به نصایح معلمانم گوش ندادم؟ چرا به سخنان ایشان توجه نکردم؟

14 Beinahe wäre ich ganz ins Verderben geraten inmitten der Gerichtsversammlung und in der Gemeinde!«

اکنون باید پیش همه رسوا و سرافکنده باشم.»

15 Trinke Wasser nur aus deiner eigenen Zisterne und Quellwasser aus deinem eigenen Born!

پسرم، نسبت به همسر خود وفادار باش و تنها نسبت به او عشق بورز.

16 Sollen deine Quellen sich auf die Straße ergießen, deine Wasserbäche auf die freien Plätze?

چرا باید از زنان هرزهٔ خیابانی صاحب بچه شوی؟

17 Nein, dir allein sollen sie angehören und keinem Fremden neben dir.

فرزندان تو باید تنها مال خودت باشند و نباید غریبه‌ها در آنان سهمی داشته باشند.

18 Dein Brunnquell möge gesegnet sein, daß du am Weibe deiner Jugend dich erfreust!

پس با زنت خوش باش و از همسر خود که در ایام جوانی با او ازدواج کرده‌ای لذت ببر.

19 Das liebreizende Reh, die anmutige Gazelle – ihr Busen möge dich allezeit ergötzen, in ihrer Liebe sei immerdar trunken!

دلبریها و آغوش او تو را کافی باشد، و قلب تو فقط از عشق او سرشار گردد.

20 Denn warum wolltest du, mein Sohn, an einer Fremden dich ergötzen und den Busen einer anderen umarmen? –

چرا باید به زن بدکاره دل ببندی و زنی را که به تو تعلق ندارد در آغوش بگیری؟

21 Denn vor den Augen des HERRN liegen die Wege eines jeden offen da, und auf alle seine Pfade gibt er acht.

خداوند به دقت تو را زیر نظر دارد و هر کاری را که انجام می‌دهی می‌سنجد.

22 Die eigenen Verschuldungen fangen ihn, den Gottlosen, und durch die Bande seiner Sünde wird er festgehalten.

گناهان شخص بدکار مانند ریسمان به دورش می‌پیچد و او را گرفتار می‌سازد.

23 Sterben wird ein solcher infolge des Mangels an Zucht und ob seiner großen Torheit zum Sturz hintaumeln.

بلهوسی او باعث مرگش خواهد شد و حماقتش او را به نابودی خواهد کشاند.