Aionian Verses
Alle seine Söhne und alle seine Töchter bemühten sich zwar, ihn zu trösten, aber er wies jeden Trost zurück und sagte: »Nein, im Trauerkleid will ich zu meinem Sohn in die Unterwelt hinabfahren!« So beweinte ihn sein Vater. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Doch Jakob entgegnete: »Mein Sohn soll nicht mit euch hinabziehen! Sein rechter Bruder ist tot, und er ist allein übriggeblieben; wenn ihm ein Unfall auf dem Wege zustieße, den ihr ziehen müßt, so würdet ihr mein graues Haar mit Herzeleid in die Unterwelt bringen!« (Sheol h7585)
(parallel missing)
Wenn ihr mir nun auch diesen noch wegnehmt und ihm ein Unglück zustößt, so werdet ihr mein graues Haar mit Jammer in die Unterwelt hinabbringen!‹ (Sheol h7585)
(parallel missing)
und müßte er sehen, daß der Knabe nicht da ist, so würde er sterben, und deine Knechte hätten wirklich das graue Haar deines Knechtes, unsers Vaters, mit Herzeleid in die Unterwelt hinabgebracht! (Sheol h7585)
(parallel missing)
wenn aber der HERR etwas noch nie Vorgekommenes geschehen läßt und der Erdboden seinen Mund auftut und sie mit allem, was ihnen gehört, verschlingt, so daß sie lebendig in das Totenreich hinabfahren, so werdet ihr daran erkennen, daß diese Männer Verächter des HERRN gewesen sind!« (Sheol h7585)
(parallel missing)
lebend fuhren sie mit allem, was sie besaßen, in das Totenreich hinab, die Erde schloß sich über ihnen, und sie waren aus der Mitte der Gemeinde verschwunden. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Denn ein Feuer ist durch meinen Zorn entbrannt und hat bis in die Tiefen der Unterwelt gelodert; es hat die Erde samt ihrem Ertrag verzehrt und die Grundfesten der Berge in Flammen gesetzt. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Der HERR tötet und macht lebendig, er stößt ins Totenreich hinab und führt herauf; (Sheol h7585)
(parallel missing)
die Netze des Totenreichs umfingen mich, die Schlingen des Todes fielen über mich. (Sheol h7585)
(parallel missing)
So handle nun nach deiner Weisheit und laß sein graues Haar nicht in Frieden in das Totenreich hinabfahren! (Sheol h7585)
(parallel missing)
Nunmehr aber laß du ihn nicht ungestraft! Du bist ja ein kluger Mann und wirst schon wissen, wie du mit ihm zu verfahren hast, um sein graues Haar blutbefleckt in das Totenreich hinabfahren zu lassen.« (Sheol h7585)
(parallel missing)
Wie eine Wolke sich auflöst und zergeht, so kommt auch, wer ins Totenreich hinabgefahren ist, nicht wieder herauf: (Sheol h7585)
(parallel missing)
Himmelhoch ist sie – was kannst du denn erreichen? Tiefer als das Totenreich ist sie – wie weit reicht denn dein Wissen? (Sheol h7585)
(parallel missing)
»O wenn du mich doch im Totenreiche verwahrtest, mich dort verbergen wolltest, bis dein Zorn sich gelegt hätte, mir eine Frist bestimmtest und dann meiner gedächtest! (Sheol h7585)
(parallel missing)
Wenn ich schon das Totenreich als meine Behausung erwarte, in der Finsternis mir mein Lager schon ausgebreitet habe, (Sheol h7585)
(parallel missing)
Zu den Riegeln des Totenreichs fährt sie (die Hoffnung) hinab, wenn zugleich (für den Leib) im Staube Ruhe sein wird.« (Sheol h7585)
(parallel missing)
Sie verbringen im Wohlergehen ihre Tage und fahren in Ruhe zum Totenreich hinab. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Wie Dürre und Sonnenglut die Schneewasser wegraffen, ebenso das Totenreich die, welche gesündigt haben. (Sheol h7585)
(parallel missing)
nackt liegt das Totenreich vor ihm da und unverhüllt der Abgrund. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Denn im Tode gedenkt man deiner nicht: im Totenreich – wer singt da dein Lob? (Sheol h7585)
(parallel missing)
Die Frevler fahren zur Unterwelt hinab, alle Heidenvölker, die Gottes vergessen; (Sheol h7585)
(parallel missing)
Denn du gibst meine Seele dem Totenreich nicht preis, du läßt deinen Frommen nicht schaun die Vernichtung. (Sheol h7585)
(parallel missing)
die Netze des Totenreichs umfingen mich schon, die Schlingen des Todes fielen über mich. (Sheol h7585)
(parallel missing)
O HERR, du hast meine Seele aus dem Totenreich heraufgeführt, hast mich am Leben erhalten, so daß ich nicht ins Grab bin gesunken. (Sheol h7585)
(parallel missing)
HERR, laß mich nicht enttäuscht werden, denn ich rufe dich an! Laß die Frevler enttäuscht werden, laß sie, zum Schweigen gebracht, in die Unterwelt fahren! (Sheol h7585)
(parallel missing)
Wie Schafe werden sie ins Totenreich versetzt; der Tod weidet sie, und über sie herrschen die Frommen am Morgen; dem Totenreich zur Vernichtung fällt ihre Gestalt anheim, so daß ihr keine Wohnung bleibt. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Aber Gott wird meine Seele erlösen aus des Totenreichs Gewalt, denn er wird mich annehmen. (SELA) (Sheol h7585)
(parallel missing)
Möge der Tod sie ereilen, mögen sie lebend zur Unterwelt fahren! Denn Bosheit herrscht in ihrer Wohnstatt, in ihrem Herzen. (Sheol h7585)
(parallel missing)
denn deine Gnade ist groß gegen mich gewesen: du hast meine Seele errettet aus der Tiefe des Totenreichs. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Denn meine Seele ist mit Leiden gesättigt, und mein Leben naht sich dem Totenreich. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Wo ist ein Mensch, der leben bleibt und den Tod nicht sieht, seine Seele errettet vor des Totenreichs Macht? (Sheol h7585)
(parallel missing)
Umschlungen hatten mich des Todes Netze und die Ängste der Unterwelt mich befallen, in Drangsal und Kummer war ich geraten. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Führe ich auf zum Himmel, so wärst du da, und lagert’ ich mich in der Unterwelt, so wärst du dort; (Sheol h7585)
(parallel missing)
Wie einer das Erdreich furcht und aufreißt, so sind unsere Gebeine hingestreut für den Rachen der Unterwelt. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Wir wollen sie verschlingen wie das Totenreich, lebendig und mit Haut und Haaren, wie solche, die in die Grube hinabgefahren sind! (Sheol h7585)
(parallel missing)
Ihre Füße steigen zum Tode hinab, ihre Schritte sind geradeswegs zur Unterwelt gerichtet. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Ihr Haus bildet den Eingang zur Unterwelt, Wege, die zu den Kammern des Todes hinabführen. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Und er bedenkt nicht, daß die Totengeister dort hausen, daß in den Tiefen des Totenreichs die von ihr beherbergten Gäste weilen. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Unterwelt und Abgrund liegen offen vor dem HERRN: um wieviel mehr die Herzen der Menschenkinder! – (Sheol h7585)
(parallel missing)
Der Weg des Lebens geht für den Einsichtigen aufwärts, damit er dem Totenreich drunten fernbleibe. – (Sheol h7585)
(parallel missing)
Du wirst es mit der Rute schlagen und dadurch sein Leben vor dem Totenreich bewahren. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Unterwelt und Abgrund sind unersättlich; ebenso werden auch die Augen des Menschen nicht satt. – (Sheol h7585)
(parallel missing)
nämlich das Totenreich und der unfruchtbare Mutterschoß, die Erde, die des Wassers nie satt wird, und das Feuer, das niemals sagt: »Genug!« (Sheol h7585)
(parallel missing)
Alles, was deine Hand mit deiner Kraft zu leisten vermag, das tu; denn in der Unterwelt, wohin dein Weg geht, gibt es kein Schaffen und keine Überlegung mehr, weder Erkenntnis noch Weisheit. (Sheol h7585)
(parallel missing)
»O lege mich an dein Herz wie einen Siegelring, wie einen Siegelring an deinen Arm! Denn stark wie der Tod ist die Liebe und ihre Leidenschaft hart wie die Unterwelt; ihre Gluten sind Feuergluten, ihre Flammen wie Flammen Gottes. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Darum öffnet das Totenreich seinen Schlund gar weit und sperrt seinen Rachen ins Maßlose auf, damit hinabfahre Jerusalems Herrlichkeit und sein Getümmel, sein Gewühl und wer lustig darin jubelt. (Sheol h7585)
(parallel missing)
»Erbitte dir ein Zeichen vom HERRN, deinem Gott: fordere es tief aus der Unterwelt drunten oder oben aus der Höhe!« (Sheol h7585)
(parallel missing)
Das Totenreich drunten gerät in Aufregung um deinetwillen, in Erwartung deiner Ankunft: es stört die Schatten deinetwegen auf, alle, die vordem die Häupter der Erde waren, und macht von ihren Thronsesseln aufstehen alle Könige der Völkerschaften. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Hinabgestürzt ins Totenreich ist dein Prunk, das Getön deiner Harfen! Maden bilden das Lager unter dir, und Würmer sind deine Decke!« (Sheol h7585)
(parallel missing)
Nun aber bist du ins Totenreich hinabgestürzt, in den hintersten Winkel der Grube! (Sheol h7585)
(parallel missing)
Weil ihr gesagt habt: »Wir haben einen Bund mit dem Tode geschlossen und mit dem Totenreich ein Abkommen getroffen: wenn die Geißel mit ihrer Sturmflut hereinbricht, wird sie uns nicht erreichen; wir haben ja die Lüge zu unserm Schirmdach gemacht und uns in Trug geborgen« – (Sheol h7585)
(parallel missing)
Dann wird euer Bund mit dem Tode hinfällig werden und euer Abkommen mit dem Totenreich abgetan sein: wenn die Geißel mit ihrer Sturmflut hereinbricht, werdet ihr von ihr zermalmt werden. (Sheol h7585)
(parallel missing)
»Ich dachte schon: ›Im Mittag meines Lebens muß ich eingehen in die Pforten des Totenreiches, bin des Restes meiner Jahre beraubt.‹ (Sheol h7585)
(parallel missing)
Denn nicht die Unterwelt preist dich, nicht der Tod verkündet dein Lob, nicht die in die Gruft Hinabgefahrenen hoffen auf deine Treue; (Sheol h7585)
(parallel missing)
Auch bist du mit Öl zum Moloch gezogen und hast wohlriechende Salben in Menge mitgenommen, hast deine Boten weithin gesandt und dich erniedrigt bis zur Unterwelt. (Sheol h7585)
(parallel missing)
So hat Gott der HERR gesprochen: »An dem Tage, als sie in das Totenreich hinabfuhr, ließ ich die unterirdische Flut sich in Trauer um sie hüllen und hielt ihre Strömung zurück, so daß die reichlichen Wasser gehemmt wurden; den Libanon hüllte ich ihretwegen in ein Trauergewand, und alle Bäume des Gefildes mußten ihretwegen verschmachten. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Durch das Gedröhn ihres Sturzes machte ich die Völker erzittern, als ich sie in das Totenreich hinabsinken ließ zu den in die Grube Hinabgefahrenen; da trösteten sich im unterirdischen Lande alle Bäume Edens, die erlesensten und schönsten auf dem Libanon, alle, die vom Wasser getränkt wurden. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Auch sie mußten mit ihr in das Totenreich hinabfahren zu den vom Schwert Durchbohrten, die vordem als ihre Helfer in ihrem Schatten gewohnt hatten inmitten der Völker. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Da werden die Vornehmsten unter den tapferen Kriegern mitten aus dem Totenreich heraus ihm samt seinen Helfern zurufen: Sie sind herabgekommen, sie liegen da, die Unbeschnittenen, vom Schwert erschlagen!‹« (Sheol h7585)
(parallel missing)
Sie liegen nicht bei den in der Vorzeit gefallenen Helden, die in ihrer vollen Kriegswehr in das Totenreich hinabgefahren sind, denen man ihre Schwerter unter das Haupt und ihre Schilde auf die Gebeine gelegt hat, weil einstmals ein Schrecken vor ihrer Heldenkraft im Lande der Lebenden geherrscht hat. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Aus der Gewalt des Totenreiches sollte ich sie befreien, vom Tode sie loskaufen? Nein, wo sind deine Seuchen, o Tod? Wo ist deine Pest, o Unterwelt? Mitleid ist meinen Augen unbekannt! (Sheol h7585)
(parallel missing)
Wenn sie in die Unterwelt einbrechen, wird meine Hand sie von dort zurückholen; und wenn sie in den Himmel hinaufsteigen, will ich sie auch von dort hinabstürzen; (Sheol h7585)
(parallel missing)
»Gerufen habe ich aus meiner Bedrängnis zum HERRN, da hat er mich erhört; aus dem Schoß der Unterwelt habe ich um Hilfe geschrien, da hast du mein Rufen vernommen. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Und nunmehr – so steht’s: Der Wein trügt; der übermütige Mann, der ruht nicht, er, der seinen gierigen Rachen weit aufsperrt wie die Unterwelt und unersättlich ist wie der Tod, so daß er alle Völker an sich rafft und alle Völkerschaften in sich aufnimmt. (Sheol h7585)
(parallel missing)
Ich dagegen sage euch: Wer seinem Bruder auch nur zürnt, der soll dem Gericht verfallen sein; und wer zu seinem Bruder ›Dummkopf‹ sagt, soll dem Hohen Rat verfallen sein; und wer ›du Narr‹ zu ihm sagt, soll der Feuerhölle verfallen sein. (Geenna g1067)
കിന്ത്വഹം യുഷ്മാൻ വദാമി, യഃ കശ്ചിത് കാരണം വിനാ നിജഭ്രാത്രേ കുപ്യതി, സ വിചാരസഭായാം ദണ്ഡാർഹോ ഭവിഷ്യതി; യഃ കശ്ചിച്ച സ്വീയസഹജം നിർബ്ബോധം വദതി, സ മഹാസഭായാം ദണ്ഡാർഹോ ഭവിഷ്യതി; പുനശ്ച ത്വം മൂഢ ഇതി വാക്യം യദി കശ്ചിത് സ്വീയഭ്രാതരം വക്തി, തർഹി നരകാഗ്നൗ സ ദണ്ഡാർഹോ ഭവിഷ്യതി| (Geenna g1067)
Wenn dich also dein rechtes Auge ärgert, so reiß es aus und wirf es weg von dir; denn es ist besser für dich, daß eines deiner Glieder (dir) verloren geht, als daß dein ganzer Leib in die Hölle geworfen wird. (Geenna g1067)
തസ്മാത് തവ ദക്ഷിണം നേത്രം യദി ത്വാം ബാധതേ, തർഹി തന്നേത്രമ് ഉത്പാട്യ ദൂരേ നിക്ഷിപ, യസ്മാത് തവ സർവ്വവപുഷോ നരകേ നിക്ഷേപാത് തവൈകാങ്ഗസ്യ നാശോ വരം| (Geenna g1067)
Und wenn deine rechte Hand dich ärgert, so haue sie ab und wirf sie weg von dir; denn es ist besser für dich, daß eines deiner Glieder (dir) verloren geht, als daß dein ganzer Leib in die Hölle geworfen wird. – (Geenna g1067)
യദ്വാ തവ ദക്ഷിണഃ കരോ യദി ത്വാം ബാധതേ, തർഹി തം കരം ഛിത്ത്വാ ദൂരേ നിക്ഷിപ, യതഃ സർവ്വവപുഷോ നരകേ നിക്ഷേപാത് ഏകാങ്ഗസ്യ നാശോ വരം| (Geenna g1067)
Fürchtet euch dabei nicht vor denen, die wohl den Leib töten, aber die Seele nicht zu töten vermögen; fürchtet euch vielmehr vor dem, der die Macht hat, sowohl die Seele als den Leib in der Hölle zu verderben! – (Geenna g1067)
യേ കായം ഹന്തും ശക്നുവന്തി നാത്മാനം, തേഭ്യോ മാ ഭൈഷ്ട; യഃ കായാത്മാനൗ നിരയേ നാശയിതും, ശക്നോതി, തതോ ബിഭീത| (Geenna g1067)
Und du, Kapernaum, wirst doch nicht etwa bis zum Himmel erhöht werden? Nein, bis zur Totenwelt wirst du hinabgestoßen werden. Denn wenn in Sodom die Wunder geschehen wären, die in dir geschehen sind, so stände es noch heutigen Tages. (Hadēs g86)
അപരഞ്ച ബത കഫർനാഹൂമ്, ത്വം സ്വർഗം യാവദുന്നതോസി, കിന്തു നരകേ നിക്ഷേപ്സ്യസേ, യസ്മാത് ത്വയി യാന്യാശ്ചര്യ്യാണി കർമ്മണ്യകാരിഷത, യദി താനി സിദോമ്നഗര അകാരിഷ്യന്ത, തർഹി തദദ്യ യാവദസ്ഥാസ്യത്| (Hadēs g86)
Auch wenn jemand ein Wort gegen den Menschensohn ausspricht, wird es ihm vergeben werden; wer aber gegen den heiligen Geist spricht, dem wird es weder in dieser Weltzeit noch in der künftigen vergeben werden. (aiōn g165)
യോ മനുജസുതസ്യ വിരുദ്ധാം കഥാം കഥയതി, തസ്യാപരാധസ്യ ക്ഷമാ ഭവിതും ശക്നോതി, കിന്തു യഃ കശ്ചിത് പവിത്രസ്യാത്മനോ വിരുദ്ധാം കഥാം കഥയതി നേഹലോകേ ന പ്രേത്യ തസ്യാപരാധസ്യ ക്ഷമാ ഭവിതും ശക്നോതി| (aiōn g165)
Wo sodann unter die Dornen gesät worden ist, das bedeutet einen Menschen, der das Wort wohl hört, bei dem aber die weltlichen Sorgen und der Betrug des Reichtums das Wort ersticken, so daß es ohne Frucht bleibt. (aiōn g165)
അപരം കണ്ടകാനാം മധ്യേ ബീജാന്യുപ്താനി തദർഥ ഏഷഃ; കേനചിത് കഥായാം ശ്രുതായാം സാംസാരികചിന്താഭി ർഭ്രാന്തിഭിശ്ച സാ ഗ്രസ്യതേ, തേന സാ മാ വിഫലാ ഭവതി| (aiōn g165)
der Feind ferner, der das Unkraut gesät hat, ist der Teufel; die Ernte ist das Ende dieser Weltzeit, und die Schnitter sind Engel. (aiōn g165)
വന്യയവസാനി പാപാത്മനഃ സന്താനാഃ| യേന രിപുണാ താന്യുപ്താനി സ ശയതാനഃ, കർത്തനസമയശ്ച ജഗതഃ ശേഷഃ, കർത്തകാഃ സ്വർഗീയദൂതാഃ| (aiōn g165)
Wie nun das Unkraut gesammelt und im Feuer verbrannt wird, so wird es auch am Ende der Weltzeit der Fall sein: (aiōn g165)
യഥാ വന്യയവസാനി സംഗൃഹ്യ ദാഹ്യന്തേ, തഥാ ജഗതഃ ശേഷേ ഭവിഷ്യതി; (aiōn g165)
So wird es auch am Ende der Weltzeit zugehen: Die Engel werden ausgehen und die Bösen aus der Mitte der Gerechten absondern (aiōn g165)
തഥൈവ ജഗതഃ ശേഷേ ഭവിഷ്യതി, ഫലതഃ സ്വർഗീയദൂതാ ആഗത്യ പുണ്യവജ്ജനാനാം മധ്യാത് പാപിനഃ പൃഥക് കൃത്വാ വഹ്നികുണ്ഡേ നിക്ഷേപ്സ്യന്തി, (aiōn g165)
Und nun sage auch ich dir: Du bist Petrus (Fels, d. h. Felsenmann), und auf diesem Felsen will ich meine Gemeinde erbauen, und die Pforten des Totenreiches sollen sie nicht überwältigen. (Hadēs g86)
അതോഽഹം ത്വാം വദാമി, ത്വം പിതരഃ (പ്രസ്തരഃ) അഹഞ്ച തസ്യ പ്രസ്തരസ്യോപരി സ്വമണ്ഡലീം നിർമ്മാസ്യാമി, തേന നിരയോ ബലാത് താം പരാജേതും ന ശക്ഷ്യതി| (Hadēs g86)
Wenn nun deine Hand oder dein Fuß dich ärgert, so haue sie ab und wirf sie von dir! Es ist besser für dich, verstümmelt oder lahm ins Leben einzugehen, als daß du beide Hände oder beide Füße hast und in das ewige Feuer geworfen wirst. (aiōnios g166)
തസ്മാത് തവ കരശ്ചരണോ വാ യദി ത്വാം ബാധതേ, തർഹി തം ഛിത്ത്വാ നിക്ഷിപ, ദ്വികരസ്യ ദ്വിപദസ്യ വാ തവാനപ്തവഹ്നൗ നിക്ഷേപാത്, ഖഞ്ജസ്യ വാ ഛിന്നഹസ്തസ്യ തവ ജീവനേ പ്രവേശോ വരം| (aiōnios g166)
Und wenn dein Auge dich ärgert, so reiße es aus und wirf es von dir! Es ist besser für dich, einäugig ins Leben einzugehen, als daß du beide Augen hast und ins Feuer der Hölle geworfen wirst. (Geenna g1067)
അപരം തവ നേത്രം യദി ത്വാം ബാധതേ, തർഹി തദപ്യുത്പാവ്യ നിക്ഷിപ, ദ്വിനേത്രസ്യ നരകാഗ്നൗ നിക്ഷേപാത് കാണസ്യ തവ ജീവനേ പ്രവേശോ വരം| (Geenna g1067)
Da trat einer an ihn heran und fragte ihn: »Meister, was muß ich Gutes tun, um ewiges Leben zu erlangen?« (aiōnios g166)
അപരമ് ഏക ആഗത്യ തം പപ്രച്ഛ, ഹേ പരമഗുരോ, അനന്തായുഃ പ്രാപ്തും മയാ കിം കിം സത്കർമ്മ കർത്തവ്യം? (aiōnios g166)
Und jeder, der um meines Namens willen Brüder oder Schwestern, Vater oder Mutter, Weib oder Kinder, Äcker oder Häuser verlassen hat, wird vielmal Wertvolleres empfangen und ewiges Leben erben. (aiōnios g166)
അന്യച്ച യഃ കശ്ചിത് മമ നാമകാരണാത് ഗൃഹം വാ ഭ്രാതരം വാ ഭഗിനീം വാ പിതരം വാ മാതരം വാ ജായാം വാ ബാലകം വാ ഭൂമിം പരിത്യജതി, സ തേഷാം ശതഗുണം ലപ്സ്യതേ, അനന്തായുമോഽധികാരിത്വഞ്ച പ്രാപ്സ്യതി| (aiōnios g166)
und als er einen einzelnen Feigenbaum am Wege stehen sah, ging er zu ihm hin, fand aber nichts anderes an ihm als Blätter. Da sagte er zu ihm: »Nie mehr soll noch Frucht von dir kommen in Ewigkeit!«, und der Feigenbaum verdorrte sofort. (aiōn g165)
തതോ മാർഗപാർശ്വ ഉഡുമ്ബരവൃക്ഷമേകം വിലോക്യ തത്സമീപം ഗത്വാ പത്രാണി വിനാ കിമപി ന പ്രാപ്യ തം പാദപം പ്രോവാച, അദ്യാരഭ്യ കദാപി ത്വയി ഫലം ന ഭവതു; തേന തത്ക്ഷണാത് സ ഉഡുമ്ബരമാഹീരുഹഃ ശുഷ്കതാം ഗതഃ| (aiōn g165)
Wehe euch, Schriftgelehrte und Pharisäer, ihr Heuchler! Denn ihr durchreist Land und Meer, um einen einzigen Glaubensgenossen zu gewinnen; und wenn er es geworden ist, macht ihr aus ihm ein Kind der Hölle, das doppelt so schlimm ist als ihr selbst. (Geenna g1067)
കഞ്ചന പ്രാപ്യ സ്വതോ ദ്വിഗുണനരകഭാജനം തം കുരുഥ| (Geenna g1067)
Ihr Schlangen, ihr Otternbrut! Wie wollt ihr dem Strafgericht der Hölle entrinnen?!« (Geenna g1067)
രേ ഭുജഗാഃ കൃഷ്ണഭുജഗവംശാഃ, യൂയം കഥം നരകദണ്ഡാദ് രക്ഷിഷ്യധ്വേ| (Geenna g1067)
Als er sich dann auf dem Ölberg niedergesetzt hatte, traten die Jünger, als sie für sich allein waren, an ihn mit der Bitte heran: »Sage uns doch: wann wird dies geschehen? Und welches ist das Zeichen deiner Ankunft und der Vollendung der Weltzeit?« (aiōn g165)
അനന്തരം തസ്മിൻ ജൈതുനപർവ്വതോപരി സമുപവിഷ്ടേ ശിഷ്യാസ്തസ്യ സമീപമാഗത്യ ഗുപ്തം പപ്രച്ഛുഃ, ഏതാ ഘടനാഃ കദാ ഭവിഷ്യന്തി? ഭവത ആഗമനസ്യ യുഗാന്തസ്യ ച കിം ലക്ഷ്മ? തദസ്മാൻ വദതു| (aiōn g165)
Alsdann wird er auch zu denen auf seiner linken Seite sagen: ›Hinweg von mir, ihr Verfluchten, in das ewige Feuer, das für den Teufel und seine Engel bereitet ist! (aiōnios g166)
പശ്ചാത് സ വാമസ്ഥിതാൻ ജനാൻ വദിഷ്യതി, രേ ശാപഗ്രസ്താഃ സർവ്വേ, ശൈതാനേ തസ്യ ദൂതേഭ്യശ്ച യോഽനന്തവഹ്നിരാസാദിത ആസ്തേ, യൂയം മദന്തികാത് തമഗ്നിം ഗച്ഛത| (aiōnios g166)
Und diese werden in die ewige Strafe gehen, die Gerechten aber in das ewige Leben.« (aiōnios g166)
പശ്ചാദമ്യനന്തശാസ്തിം കിന്തു ധാർമ്മികാ അനന്തായുഷം ഭോക്തും യാസ്യന്തി| (aiōnios g166)
und lehrt sie alles halten, was ich euch geboten habe. Und wisset wohl: Ich bin bei euch alle Tage bis ans Ende der Weltzeit!« (aiōn g165)
പശ്യത, ജഗദന്തം യാവത് സദാഹം യുഷ്മാഭിഃ സാകം തിഷ്ഠാമി| ഇതി| (aiōn g165)
Mark 4:18 (മാർകഃ 4:18)
(parallel missing)
യേ ജനാഃ കഥാം ശൃണ്വന്തി കിന്തു സാംസാരികീ ചിന്താ ധനഭ്രാന്തി ർവിഷയലോഭശ്ച ഏതേ സർവ്വേ ഉപസ്ഥായ താം കഥാം ഗ്രസന്തി തതഃ മാ വിഫലാ ഭവതി (aiōn g165)
doch die weltlichen Sorgen und der Betrug des Reichtums und die sonstigen Gelüste dringen in sie ein und ersticken das Wort: so bleibt es ohne Frucht. (aiōn g165)
(parallel missing)
Und wenn deine Hand dich ärgert, so haue sie ab! Es ist besser für dich, verstümmelt in das Leben einzugehen, als daß du deine beiden Hände hast und in die Hölle kommst, in das unauslöschliche Feuer. (Geenna g1067)
(parallel missing)
Mark 9:44 (മാർകഃ 9:44)
(parallel missing)
യസ്മാത് യത്ര കീടാ ന മ്രിയന്തേ വഹ്നിശ്ച ന നിർവ്വാതി, തസ്മിൻ അനിർവ്വാണാനലനരകേ കരദ്വയവസ്തവ ഗമനാത് കരഹീനസ്യ സ്വർഗപ്രവേശസ്തവ ക്ഷേമം| (Geenna g1067)
Und wenn dein Fuß dich ärgert, so haue ihn ab! Es ist besser für dich, als Lahmer in das Leben einzugehen, als daß du deine beiden Füße hast und in die Hölle geworfen wirst. (Geenna g1067)
(parallel missing)
Mark 9:46 (മാർകഃ 9:46)
(parallel missing)
യതോ യത്ര കീടാ ന മ്രിയന്തേ വഹ്നിശ്ച ന നിർവ്വാതി, തസ്മിൻ ഽനിർവ്വാണവഹ്നൗ നരകേ ദ്വിപാദവതസ്തവ നിക്ഷേപാത് പാദഹീനസ്യ സ്വർഗപ്രവേശസ്തവ ക്ഷേമം| (Geenna g1067)
Und wenn dein Auge dich ärgert, so reiße es aus! Es ist besser für dich, einäugig in das Reich Gottes einzugehen, als daß du beide Augen hast und in die Hölle geworfen wirst, (Geenna g1067)
(parallel missing)
Mark 9:48 (മാർകഃ 9:48)
(parallel missing)
തസ്മിന ഽനിർവ്വാണവഹ്നൗ നരകേ ദ്വിനേത്രസ്യ തവ നിക്ഷേപാദ് ഏകനേത്രവത ഈശ്വരരാജ്യേ പ്രവേശസ്തവ ക്ഷേമം| (Geenna g1067)
Als er dann (wieder) aufbrach, um weiterzuwandern, lief einer auf ihn zu, warf sich vor ihm auf die Knie nieder und fragte ihn: »Guter Meister, was muß ich tun, um ewiges Leben zu erben?« (aiōnios g166)
അഥ സ വർത്മനാ യാതി, ഏതർഹി ജന ഏകോ ധാവൻ ആഗത്യ തത്സമ്മുഖേ ജാനുനീ പാതയിത്വാ പൃഷ്ടവാൻ, ഭോഃ പരമഗുരോ, അനന്തായുഃ പ്രാപ്തയേ മയാ കിം കർത്തവ്യം? (aiōnios g166)
Da rief er dem Baume die Worte zu: »Nie mehr in Ewigkeit soll jemand eine Frucht von dir essen!« Und seine Jünger hörten es. (aiōn g165)
അദ്യാരഭ്യ കോപി മാനവസ്ത്വത്തഃ ഫലം ന ഭുഞ്ജീത; ഇമാം കഥാം തസ്യ ശിഷ്യാഃ ശുശ്രുവുഃ| (aiōn g165)
und er wird als König über das Haus Jakobs in alle Ewigkeit herrschen, und sein Königtum wird kein Ende haben.« (aiōn g165)
തഥാ സ യാകൂബോ വംശോപരി സർവ്വദാ രാജത്വം കരിഷ്യതി, തസ്യ രാജത്വസ്യാന്തോ ന ഭവിഷ്യതി| (aiōn g165)
Luke 1:54 (ലൂകഃ 1:54)
(parallel missing)
ഇബ്രാഹീമി ച തദ്വംശേ യാ ദയാസ്തി സദൈവ താം| സ്മൃത്വാ പുരാ പിതൃണാം നോ യഥാ സാക്ഷാത് പ്രതിശ്രുതം| (aiōn g165)
wie er es unsern Vätern verheißen hat, dem Abraham und seinen Nachkommen in Ewigkeit.« (aiōn g165)
(parallel missing)
So hat er es durch den Mund seiner heiligen Propheten von alters her verheißen: (aiōn g165)
(parallel missing)
Diese baten ihn nun, er möchte ihnen nicht gebieten, in den Abgrund zu fahren. (Abyssos g12)
അഥ ഭൂതാ വിനയേന ജഗദുഃ, ഗഭീരം ഗർത്തം ഗന്തും മാജ്ഞാപയാസ്മാൻ| (Abyssos g12)
Und du, Kapernaum, wirst doch nicht etwa bis zum Himmel erhöht werden? Nein, bis zum Totenreich wirst du hinabgestoßen werden! (Hadēs g86)
ഹേ കഫർനാഹൂമ്, ത്വം സ്വർഗം യാവദ് ഉന്നതാ കിന്തു നരകം യാവത് ന്യഗ്ഭവിഷ്യസി| (Hadēs g86)
Da trat ein Gesetzeslehrer auf, um ihn zu versuchen, und fragte: »Meister, was muß ich tun, um ewiges Leben zu ererben?« (aiōnios g166)
അനന്തരമ് ഏകോ വ്യവസ്ഥാപക ഉത്ഥായ തം പരീക്ഷിതും പപ്രച്ഛ, ഹേ ഉപദേശക അനന്തായുഷഃ പ്രാപ്തയേ മയാ കിം കരണീയം? (aiōnios g166)
Ich will euch aber angeben, vor wem ihr euch zu fürchten habt: Fürchtet euch vor dem, der die Macht besitzt zu töten und dann auch noch in die Hölle zu werfen! Ja, ich sage euch: Vor diesem fürchtet euch! – (Geenna g1067)
തർഹി കസ്മാദ് ഭേതവ്യമ് ഇത്യഹം വദാമി, യഃ ശരീരം നാശയിത്വാ നരകം നിക്ഷേപ്തും ശക്നോതി തസ്മാദേവ ഭയം കുരുത, പുനരപി വദാമി തസ്മാദേവ ഭയം കുരുത| (Geenna g1067)
Und der Herr lobte den unehrlichen Verwalter, daß er klug gehandelt habe; denn – sagte er – »die Kinder dieser Weltzeit sind im Verkehr mit ihresgleichen klüger als die Kinder des Lichts. (aiōn g165)
തേനൈവ പ്രഭുസ്തമയഥാർഥകൃതമ് അധീശം തദ്ബുദ്ധിനൈപുണ്യാത് പ്രശശംസ; ഇത്ഥം ദീപ്തിരൂപസന്താനേഭ്യ ഏതത്സംസാരസ്യ സന്താനാ വർത്തമാനകാലേഽധികബുദ്ധിമന്തോ ഭവന്തി| (aiōn g165)
Auch ich sage euch: Macht euch Freunde mit dem ungerechten Mammon, damit, wenn er euch ausgeht, ihr Aufnahme in den ewigen Hütten findet.« (aiōnios g166)
അതോ വദാമി യൂയമപ്യയഥാർഥേന ധനേന മിത്രാണി ലഭധ്വം തതോ യുഷ്മാസു പദഭ്രഷ്ടേഷ്വപി താനി ചിരകാലമ് ആശ്രയം ദാസ്യന്തി| (aiōnios g166)
Als dieser nun im Totenreich, wo er Qualen litt, seine Augen aufschlug, erblickte er Abraham in der Ferne und Lazarus in seinem Schoß. (Hadēs g86)
പശ്ചാത് സ ധനവാനപി മമാര, തം ശ്മശാനേ സ്ഥാപയാമാസുശ്ച; കിന്തു പരലോകേ സ വേദനാകുലഃ സൻ ഊർദ്ധ്വാം നിരീക്ഷ്യ ബഹുദൂരാദ് ഇബ്രാഹീമം തത്ക്രോഡ ഇലിയാസരഞ്ച വിലോക്യ രുവന്നുവാച; (Hadēs g86)
Hierauf richtete ein Oberster die Frage an ihn: »Guter Meister, was muß ich tun, um ewiges Leben zu ererben?« (aiōnios g166)
അപരമ് ഏകോധിപതിസ്തം പപ്രച്ഛ, ഹേ പരമഗുരോ, അനന്തായുഷഃ പ്രാപ്തയേ മയാ കിം കർത്തവ്യം? (aiōnios g166)
Da sagte Jesus zu ihnen: »Die Kinder der jetzigen Weltzeit heiraten und werden verheiratet; (aiōn g165)
തദാ യീശുഃ പ്രത്യുവാച, ഏതസ്യ ജഗതോ ലോകാ വിവഹന്തി വാഗ്ദത്താശ്ച ഭവന്തി (aiōn g165)
diejenigen aber, welche würdig befunden worden sind, an jener Weltzeit und an der Auferstehung der Toten teilzunehmen, die heiraten weder noch werden sie verheiratet; (aiōn g165)
കിന്തു യേ തജ്ജഗത്പ്രാപ്തിയോഗ്യത്വേന ഗണിതാം ഭവിഷ്യന്തി ശ്മശാനാച്ചോത്ഥാസ്യന്തി തേ ന വിവഹന്തി വാഗ്ദത്താശ്ച ന ഭവന്തി, (aiōn g165)
damit alle, die (an ihn) glauben, in ihm ewiges Leben haben. (aiōnios g166)
തസ്മാദ് യഃ കശ്ചിത് തസ്മിൻ വിശ്വസിഷ്യതി സോഽവിനാശ്യഃ സൻ അനന്തായുഃ പ്രാപ്സ്യതി| (aiōnios g166)
Denn so sehr hat Gott die Welt geliebt, daß er seinen eingeborenen Sohn hingegeben hat, damit alle, die an ihn glauben, nicht verloren gehen, sondern ewiges Leben haben. (aiōnios g166)
ഈശ്വര ഇത്ഥം ജഗദദയത യത് സ്വമദ്വിതീയം തനയം പ്രാദദാത് തതോ യഃ കശ്ചിത് തസ്മിൻ വിശ്വസിഷ്യതി സോഽവിനാശ്യഃ സൻ അനന്തായുഃ പ്രാപ്സ്യതി| (aiōnios g166)
Wer an den Sohn glaubt, hat ewiges Leben; wer aber dem Sohne ungehorsam bleibt, wird das Leben nicht zu sehen bekommen, sondern der Zorn Gottes bleibt auf ihn gerichtet.« (aiōnios g166)
യഃ കശ്ചിത് പുത്രേ വിശ്വസിതി സ ഏവാനന്തമ് പരമായുഃ പ്രാപ്നോതി കിന്തു യഃ കശ്ചിത് പുത്രേ ന വിശ്വസിതി സ പരമായുഷോ ദർശനം ന പ്രാപ്നോതി കിന്ത്വീശ്വരസ്യ കോപഭാജനം ഭൂത്വാ തിഷ്ഠതി| (aiōnios g166)
Nunmehr empfängt der Schnitter Lohn, und zwar dadurch, daß er Frucht sammelt zu ewigem Leben, damit beide sich gemeinsam freuen, der Sämann und der Schnitter. (aiōnios g166)
യശ്ഛിനത്തി സ വേതനം ലഭതേ അനന്തായുഃസ്വരൂപം ശസ്യം സ ഗൃഹ്ലാതി ച, തേനൈവ വപ്താ ഛേത്താ ച യുഗപദ് ആനന്ദതഃ| (aiōnios g166)
Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Wer mein Wort hört und dem glaubt, der mich gesandt hat, der hat ewiges Leben und kommt nicht ins Gericht, sondern ist aus dem Tode ins Leben hinübergegangen. (aiōnios g166)
യുഷ്മാനാഹം യഥാർഥതരം വദാമി യോ ജനോ മമ വാക്യം ശ്രുത്വാ മത്പ്രേരകേ വിശ്വസിതി സോനന്തായുഃ പ്രാപ്നോതി കദാപി ദണ്ഡബാജനം ന ഭവതി നിധനാദുത്ഥായ പരമായുഃ പ്രാപ്നോതി| (aiōnios g166)
Ihr durchforscht (wohl) die (heiligen) Schriften, weil ihr in ihnen ewiges Leben zu haben vermeint, und sie sind es auch wirklich, die von mir Zeugnis ablegen; (aiōnios g166)
ധർമ്മപുസ്തകാനി യൂയമ് ആലോചയധ്വം തൈ ർവാക്യൈരനന്തായുഃ പ്രാപ്സ്യാമ ഇതി യൂയം ബുധ്യധ്വേ തദ്ധർമ്മപുസ്തകാനി മദർഥേ പ്രമാണം ദദതി| (aiōnios g166)
Verschafft euch doch nicht die Speise, die vergänglich ist, sondern die Speise, die für das ewige Leben vorhält und die der Menschensohn euch geben wird; denn diesen hat Gott der Vater besiegelt.« (aiōnios g166)
ക്ഷയണീയഭക്ഷ്യാർഥം മാ ശ്രാമിഷ്ട കിന്ത്വന്തായുർഭക്ഷ്യാർഥം ശ്രാമ്യത, തസ്മാത് താദൃശം ഭക്ഷ്യം മനുജപുത്രോ യുഷ്മാഭ്യം ദാസ്യതി; തസ്മിൻ താത ഈശ്വരഃ പ്രമാണം പ്രാദാത്| (aiōnios g166)
Denn das ist der Wille meines Vaters, daß jeder, der den Sohn sieht und an ihn glaubt, ewiges Leben habe, und ich werde ihn am jüngsten Tage auferwecken.« (aiōnios g166)
യഃ കശ്ചിൻ മാനവസുതം വിലോക്യ വിശ്വസിതി സ ശേഷദിനേ മയോത്ഥാപിതഃ സൻ അനന്തായുഃ പ്രാപ്സ്യതി ഇതി മത്പ്രേരകസ്യാഭിമതം| (aiōnios g166)
Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Wer da glaubt, hat ewiges Leben! (aiōnios g166)
അഹം യുഷ്മാൻ യഥാർഥതരം വദാമി യോ ജനോ മയി വിശ്വാസം കരോതി സോനന്തായുഃ പ്രാപ്നോതി| (aiōnios g166)
Ich bin das lebendige Brot, das aus dem Himmel herabgekommen ist: wenn jemand von diesem Brote ißt, so wird er ewiglich leben; und zwar ist das Brot, das ich (zu essen) geben werde, mein Fleisch, (das ich geben werde) für das Leben der Welt.« (aiōn g165)
യജ്ജീവനഭക്ഷ്യം സ്വർഗാദാഗച്ഛത് സോഹമേവ ഇദം ഭക്ഷ്യം യോ ജനോ ഭുങ്ക്ത്തേ സ നിത്യജീവീ ഭവിഷ്യതി| പുനശ്ച ജഗതോ ജീവനാർഥമഹം യത് സ്വകീയപിശിതം ദാസ്യാമി തദേവ മയാ വിതരിതം ഭക്ഷ്യമ്| (aiōn g165)
wer (dagegen) mein Fleisch ißt und mein Blut trinkt, der hat ewiges Leben, und ich werde ihn am jüngsten Tage auferwecken. (aiōnios g166)
യോ മമാമിഷം സ്വാദതി മമ സുധിരഞ്ച പിവതി സോനന്തായുഃ പ്രാപ്നോതി തതഃ ശേഷേഽഹ്നി തമഹമ് ഉത്ഥാപയിഷ്യാമി| (aiōnios g166)
Von solcher Beschaffenheit ist das Brot, das aus dem Himmel herabgekommen ist; es ist nicht von der Art, wie die Väter es gegessen haben und gestorben sind; nein, wer dieses Brot ißt, wird leben in Ewigkeit.« (aiōn g165)
യദ്ഭക്ഷ്യം സ്വർഗാദാഗച്ഛത് തദിദം യന്മാന്നാം സ്വാദിത്വാ യുഷ്മാകം പിതരോഽമ്രിയന്ത താദൃശമ് ഇദം ഭക്ഷ്യം ന ഭവതി ഇദം ഭക്ഷ്യം യോ ഭക്ഷതി സ നിത്യം ജീവിഷ്യതി| (aiōn g165)
Simon Petrus antwortete ihm: »Herr, zu wem sollten wir gehen? Du hast Worte ewigen Lebens; (aiōnios g166)
തതഃ ശിമോൻ പിതരഃ പ്രത്യവോചത് ഹേ പ്രഭോ കസ്യാഭ്യർണം ഗമിഷ്യാമഃ? (aiōnios g166)
Der Knecht aber bleibt nicht für immer im Hause, der Sohn dagegen bleibt für immer darin. (aiōn g165)
ദാസശ്ച നിരന്തരം നിവേശനേ ന തിഷ്ഠതി കിന്തു പുത്രോ നിരന്തരം തിഷ്ഠതി| (aiōn g165)
Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Wenn jemand mein Wort bewahrt, wird er den Tod in Ewigkeit nicht sehen.« (aiōn g165)
അഹം യുഷ്മഭ്യമ് അതീവ യഥാർഥം കഥയാമി യോ നരോ മദീയം വാചം മന്യതേ സ കദാചന നിധനം ന ദ്രക്ഷ്യതി| (aiōn g165)
Da entgegneten ihm die Juden: »Jetzt wissen wir sicher, daß du von einem bösen Geist besessen bist. Abraham ist gestorben und (ebenso) die Propheten, und du behauptest: ›Wenn jemand mein Wort bewahrt, wird er den Tod in Ewigkeit nicht schmecken.‹ (aiōn g165)
യിഹൂദീയാസ്തമവദൻ ത്വം ഭൂതഗ്രസ്ത ഇതീദാനീമ് അവൈഷ്മ| ഇബ്രാഹീമ് ഭവിഷ്യദ്വാദിനഞ്ച സർവ്വേ മൃതാഃ കിന്തു ത്വം ഭാഷസേ യോ നരോ മമ ഭാരതീം ഗൃഹ്ലാതി സ ജാതു നിധാനാസ്വാദം ന ലപ്സ്യതേ| (aiōn g165)
Von der Weltzeit an hat man noch nicht vernommen, daß jemand einem Blindgeborenen die Augen aufgetan hat. (aiōn g165)
കോപി മനുഷ്യോ ജന്മാന്ധായ ചക്ഷുഷീ അദദാത് ജഗദാരമ്ഭാദ് ഏതാദൃശീം കഥാം കോപി കദാപി നാശൃണോത്| (aiōn g165)
und wer da lebt und an mich glaubt, wird in Ewigkeit nicht sterben! Glaubst du das?« (aiōn g165)
യഃ കശ്ചന ച ജീവൻ മയി വിശ്വസിതി സ കദാപി ന മരിഷ്യതി, അസ്യാം കഥായാം കിം വിശ്വസിഷി? (aiōn g165)
Wer sein Leben liebt, verliert es; wer aber sein Leben in dieser Welt haßt, wird es zu ewigem Leben bewahren. (aiōnios g166)
യോ ജനേ നിജപ്രാണാൻ പ്രിയാൻ ജാനാതി സ താൻ ഹാരയിഷ്യതി കിന്തു യേ ജന ഇഹലോകേ നിജപ്രാണാൻ അപ്രിയാൻ ജാനാതി സേനന്തായുഃ പ്രാപ്തും താൻ രക്ഷിഷ്യതി| (aiōnios g166)
Da entgegnete ihm die Volksmenge: »Wir haben aus dem Gesetz gehört, daß Christus in Ewigkeit (am Leben) bleibt; wie kannst du da behaupten, der Menschensohn müsse erhöht werden? Wer ist denn dieser Menschensohn?« (aiōn g165)
തദാ ലോകാ അകഥയൻ സോഭിഷിക്തഃ സർവ്വദാ തിഷ്ഠതീതി വ്യവസ്ഥാഗ്രന്ഥേ ശ്രുതമ് അസ്മാഭിഃ, തർഹി മനുഷ്യപുത്രഃ പ്രോത്ഥാപിതോ ഭവിഷ്യതീതി വാക്യം കഥം വദസി? മനുഷ്യപുത്രോയം കഃ? (aiōn g165)
und ich weiß, daß sein Auftrag ewiges Leben bedeutet. Was ich also rede, das rede ich so, wie der Vater es mir gesagt hat.« (aiōnios g166)
തസ്യ സാജ്ഞാ അനന്തായുരിത്യഹം ജാനാമി, അതഏവാഹം യത് കഥയാമി തത് പിതാ യഥാജ്ഞാപയത് തഥൈവ കഥയാമ്യഹമ്| (aiōnios g166)
Petrus entgegnete ihm: »Nun und nimmer sollst du mir die Füße waschen!« Jesus antwortete ihm: »Wenn ich dich nicht wasche, so hast du keinen Anteil an mir.« (aiōn g165)
തതഃ പിതരഃ കഥിതവാൻ ഭവാൻ കദാപി മമ പാദൗ ന പ്രക്ഷാലയിഷ്യതി| യീശുരകഥയദ് യദി ത്വാം ന പ്രക്ഷാലയേ തർഹി മയി തവ കോപ്യംശോ നാസ്തി| (aiōn g165)
und ich werde den Vater bitten, und er wird euch einen anderen Helfer geben, damit er bis in Ewigkeit bei euch sei: (aiōn g165)
തതോ മയാ പിതുഃ സമീപേ പ്രാർഥിതേ പിതാ നിരന്തരം യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം സ്ഥാതുമ് ഇതരമേകം സഹായമ് അർഥാത് സത്യമയമ് ആത്മാനം യുഷ്മാകം നികടം പ്രേഷയിഷ്യതി| (aiōn g165)
Du hast ihm ja Macht über alles Fleisch verliehen, damit er allen, die du ihm gegeben hast, ewiges Leben gebe. (aiōnios g166)
ത്വം യോല്ലോകാൻ തസ്യ ഹസ്തേ സമർപിതവാൻ സ യഥാ തേഭ്യോഽനന്തായു ർദദാതി തദർഥം ത്വം പ്രാണിമാത്രാണാമ് അധിപതിത്വഭാരം തസ്മൈ ദത്തവാൻ| (aiōnios g166)
Darin besteht aber das ewige Leben, daß sie dich, den allein wahren Gott, und den du gesandt hast, Jesus Christus, erkennen. (aiōnios g166)
യസ്ത്വമ് അദ്വിതീയഃ സത്യ ഈശ്വരസ്ത്വയാ പ്രേരിതശ്ച യീശുഃ ഖ്രീഷ്ട ഏതയോരുഭയോഃ പരിചയേ പ്രാപ്തേഽനന്തായു ർഭവതി| (aiōnios g166)
denn du wirst meine Seele nicht im Totenreich belassen und nicht zugeben, daß dein Heiliger die Verwesung sieht. (Hadēs g86)
പരലോകേ യതോ ഹേതോസ്ത്വം മാം നൈവ ഹി ത്യക്ഷ്യസി| സ്വകീയം പുണ്യവന്തം ത്വം ക്ഷയിതും നൈവ ദാസ്യസി| ഏവം ജീവനമാർഗം ത്വം മാമേവ ദർശയിഷ്യസി| (Hadēs g86)
so hat er vorausschauend von der Auferstehung Christi geredet, daß dieser nämlich weder dem Totenreich überlassen worden ist noch sein Leib die Verwesung gesehen hat. (Hadēs g86)
ഇതി ജ്ഞാത്വാ ദായൂദ് ഭവിഷ്യദ്വാദീ സൻ ഭവിഷ്യത്കാലീയജ്ഞാനേന ഖ്രീഷ്ടോത്ഥാനേ കഥാമിമാം കഥയാമാസ യഥാ തസ്യാത്മാ പരലോകേ ന ത്യക്ഷ്യതേ തസ്യ ശരീരഞ്ച ന ക്ഷേഷ്യതി; (Hadēs g86)
Diesen muß allerdings der Himmel aufnehmen bis zu den Zeiten der Wiederherstellung alles dessen, was Gott durch den Mund seiner heiligen Propheten von der Urzeit her verkündet hat. (aiōn g165)
കിന്തു ജഗതഃ സൃഷ്ടിമാരഭ്യ ഈശ്വരോ നിജപവിത്രഭവിഷ്യദ്വാദിഗണോന യഥാ കഥിതവാൻ തദനുസാരേണ സർവ്വേഷാം കാര്യ്യാണാം സിദ്ധിപര്യ്യന്തം തേന സ്വർഗേ വാസഃ കർത്തവ്യഃ| (aiōn g165)
Da erklärten ihnen Paulus und Barnabas mit Freimut: »Euch (Juden) mußte das Wort Gottes zuerst verkündigt werden; weil ihr es aber zurückstoßt und euch selbst des ewigen Lebens nicht für würdig erachtet, so wenden wir uns nunmehr zu den Heiden! (aiōnios g166)
തതഃ പൗലബർണബ്ബാവക്ഷോഭൗ കഥിതവന്തൗ പ്രഥമം യുഷ്മാകം സന്നിധാവീശ്വരീയകഥായാഃ പ്രചാരണമ് ഉചിതമാസീത് കിന്തും തദഗ്രാഹ്യത്വകരണേന യൂയം സ്വാൻ അനന്തായുഷോഽയോഗ്യാൻ ദർശയഥ, ഏതത്കാരണാദ് വയമ് അന്യദേശീയലോകാനാം സമീപം ഗച്ഛാമഃ| (aiōnios g166)
Als die Heiden das hörten, freuten sie sich und priesen das Wort des Herrn; und alle, soweit sie zum ewigen Leben verordnet waren, wurden gläubig. (aiōnios g166)
തദാ കഥാമീദൃശീം ശ്രുത്വാ ഭിന്നദേശീയാ ആഹ്ലാദിതാഃ സന്തഃ പ്രഭോഃ കഥാം ധന്യാം ധന്യാമ് അവദൻ, യാവന്തോ ലോകാശ്ച പരമായുഃ പ്രാപ്തിനിമിത്തം നിരൂപിതാ ആസൻ തേ വ്യശ്വസൻ| (aiōnios g166)
wie es von Ewigkeit her kund geworden ist.‹ (aiōn g165)
ആ പ്രഥമാദ് ഈശ്വരഃ സ്വീയാനി സർവ്വകർമ്മാണി ജാനാതി| (aiōn g165)
Sein unsichtbares Wesen läßt sich ja doch seit Erschaffung der Welt an seinen Werken mit dem geistigen Auge deutlich ersehen, nämlich seine ewige Macht und göttliche Größe. Daher gibt es keine Entschuldigung für sie, (aïdios g126)
ഫലതസ്തസ്യാനന്തശക്തീശ്വരത്വാദീന്യദൃശ്യാന്യപി സൃഷ്ടികാലമ് ആരഭ്യ കർമ്മസു പ്രകാശമാനാനി ദൃശ്യന്തേ തസ്മാത് തേഷാം ദോഷപ്രക്ഷാലനസ്യ പന്ഥാ നാസ്തി| (aïdios g126)
Romans 1:24 (രോമിണഃ 1:24)
(parallel missing)
ഇത്ഥം ത ഈശ്വരസ്യ സത്യതാം വിഹായ മൃഷാമതമ് ആശ്രിതവന്തഃ സച്ചിദാനന്ദം സൃഷ്ടികർത്താരം ത്യക്ത്വാ സൃഷ്ടവസ്തുനഃ പൂജാം സേവാഞ്ച കൃതവന്തഃ; (aiōn g165)
denn sie haben die Wahrheit Gottes mit der Lüge vertauscht und Anbetung und Verehrung dem Geschaffenen erwiesen anstatt dem Schöpfer, der da gepriesen ist in Ewigkeit. Amen. (aiōn g165)
(parallel missing)
nämlich ewiges Leben (wird er geben) denen, welche im guten Werk standhaft ausharrend, nach Herrlichkeit, Ehre und Unvergänglichkeit trachten; (aiōnios g166)
വസ്തുതസ്തു യേ ജനാ ധൈര്യ്യം ധൃത്വാ സത്കർമ്മ കുർവ്വന്തോ മഹിമാ സത്കാരോഽമരത്വഞ്ചൈതാനി മൃഗയന്തേ തേഭ്യോഽനന്തായു ർദാസ്യതി| (aiōnios g166)
damit, gleichwie die Sünde königlich geherrscht hat durch den Tod, so auch die Gnade ihre Königsherrschaft ausübe durch (gottgewirkte) Gerechtigkeit zum ewigen Leben durch Jesus Christus, unsern Herrn. (aiōnios g166)
തേന മൃത്യുനാ യദ്വത് പാപസ്യ രാജത്വമ് അഭവത് തദ്വദ് അസ്മാകം പ്രഭുയീശുഖ്രീഷ്ടദ്വാരാനന്തജീവനദായിപുണ്യേനാനുഗ്രഹസ്യ രാജത്വം ഭവതി| (aiōnios g166)
Jetzt dagegen, wo ihr von der Sünde frei und Knechte Gottes geworden seid, habt ihr als eure Frucht die Heiligung und als Endergebnis das ewige Leben. (aiōnios g166)
കിന്തു സാമ്പ്രതം യൂയം പാപസേവാതോ മുക്താഃ സന്ത ഈശ്വരസ്യ ഭൃത്യാഽഭവത തസ്മാദ് യുഷ്മാകം പവിത്രത്വരൂപം ലഭ്യമ് അനന്തജീവനരൂപഞ്ച ഫലമ് ആസ്തേ| (aiōnios g166)
Denn der Sold, den die Sünde zahlt, ist der Tod, die Gnadengabe Gottes aber ist das ewige Leben in Christus Jesus, unserm Herrn. (aiōnios g166)
യതഃ പാപസ്യ വേതനം മരണം കിന്ത്വസ്മാകം പ്രഭുണാ യീശുഖ്രീഷ്ടേനാനന്തജീവനമ് ഈശ്വരദത്തം പാരിതോഷികമ് ആസ്തേ| (aiōnios g166)
denen die Erzväter angehören und aus denen der Messias dem Fleische nach stammt: der da Gott über allem ist, gepriesen in Ewigkeit! Amen. (aiōn g165)
തത് കേവലം നഹി കിന്തു സർവ്വാധ്യക്ഷഃ സർവ്വദാ സച്ചിദാനന്ദ ഈശ്വരോ യഃ ഖ്രീഷ്ടഃ സോഽപി ശാരീരികസമ്ബന്ധേന തേഷാം വംശസമ്ഭവഃ| (aiōn g165)
oder: ›Wer wird in den Abgrund hinabsteigen?‹ – nämlich um Christus von den Toten heraufzuholen« –, (Abyssos g12)
കോ വാ പ്രേതലോകമ് അവരുഹ്യ ഖ്രീഷ്ടം മൃതഗണമധ്യാദ് ആനേഷ്യതീതി വാക് മനസി ത്വയാ ന ഗദിതവ്യാ| (Abyssos g12)
Denn Gott hat alle zusammen in Ungehorsam verschlossen, um allen Erbarmen widerfahren zu lassen. (eleēsē g1653)
ഈശ്വരഃ സർവ്വാൻ പ്രതി കൃപാം പ്രകാശയിതും സർവ്വാൻ അവിശ്വാസിത്വേന ഗണയതി| (eleēsē g1653)
Denn von ihm und durch ihn und zu ihm sind alle Dinge: ihm gebührt die Ehre in Ewigkeit! Amen. (aiōn g165)
യതോ വസ്തുമാത്രമേവ തസ്മാത് തേന തസ്മൈ ചാഭവത് തദീയോ മഹിമാ സർവ്വദാ പ്രകാശിതോ ഭവതു| ഇതി| (aiōn g165)
Gestaltet eure Lebensführung nicht nach der Weise dieser Weltzeit, sondern wandelt euch um durch die Erneuerung eures Sinnes, damit ihr ein sicheres Urteil darüber gewinnt, welches der Wille Gottes sei, nämlich das Gute und (Gott) Wohlgefällige und Vollkommene. (aiōn g165)
അപരം യൂയം സാംസാരികാ ഇവ മാചരത, കിന്തു സ്വം സ്വം സ്വഭാവം പരാവർത്യ നൂതനാചാരിണോ ഭവത, തത ഈശ്വരസ്യ നിദേശഃ കീദൃഗ് ഉത്തമോ ഗ്രഹണീയഃ സമ്പൂർണശ്ചേതി യുഷ്മാഭിരനുഭാവിഷ്യതേ| (aiōn g165)
Ihm aber, der die Kraft hat, euch (im Glauben) fest zu machen nach meiner Heilsverkündigung und der Predigt von Jesus Christus nach der Offenbarung des Geheimnisses, das ewige Zeiten hindurch verschwiegen geblieben, (aiōnios g166)
പൂർവ്വകാലികയുഗേഷു പ്രച്ഛന്നാ യാ മന്ത്രണാധുനാ പ്രകാശിതാ ഭൂത്വാ ഭവിഷ്യദ്വാദിലിഖിതഗ്രന്ഥഗണസ്യ പ്രമാണാദ് വിശ്വാസേന ഗ്രഹണാർഥം സദാതനസ്യേശ്വരസ്യാജ്ഞയാ സർവ്വദേശീയലോകാൻ ജ്ഞാപ്യതേ, (aiōnios g166)
jetzt aber bekanntgegeben und auch durch prophetische Schriften nach dem Auftrage des ewigen Gottes bei allen Heidenvölkern verkündigt worden ist, um Glaubensgehorsam (bei ihnen) zu wirken: (aiōnios g166)
തസ്യാ മന്ത്രണായാ ജ്ഞാനം ലബ്ധ്വാ മയാ യഃ സുസംവാദോ യീശുഖ്രീഷ്ടമധി പ്രചാര്യ്യതേ, തദനുസാരാദ് യുഷ്മാൻ ധർമ്മേ സുസ്ഥിരാൻ കർത്തും സമർഥോ യോഽദ്വിതീയഃ (aiōnios g166)
ihm, dem allein weisen Gott, sei durch Jesus Christus die Herrlichkeit in alle Ewigkeit! Amen. (aiōn g165)
സർവ്വജ്ഞ ഈശ്വരസ്തസ്യ ധന്യവാദോ യീശുഖ്രീഷ്ടേന സന്തതം ഭൂയാത്| ഇതി| (aiōn g165)
Wo ist denn ein Weiser? Wo ein Gelehrter? Wo ein Forscher dieser Weltzeit? Hat Gott nicht die Weisheit der Welt als Torheit hingestellt? (aiōn g165)
ജ്ഞാനീ കുത്ര? ശാസ്ത്രീ വാ കുത്ര? ഇഹലോകസ്യ വിചാരതത്പരോ വാ കുത്ര? ഇഹലോകസ്യ ജ്ഞാനം കിമീശ്വരേണ മോഹീകൃതം നഹി? (aiōn g165)
Was wir aber vortragen, ist dennoch Weisheit – bei den Vollkommenen, jedoch nicht die Weisheit dieser Weltzeit, auch nicht die der Machthaber dieser Weltzeit, die dem Untergang verfallen: (aiōn g165)
വയം ജ്ഞാനം ഭാഷാമഹേ തച്ച സിദ്ധലോകൈ ർജ്ഞാനമിവ മന്യതേ, തദിഹലോകസ്യ ജ്ഞാനം നഹി, ഇഹലോകസ്യ നശ്വരാണാമ് അധിപതീനാം വാ ജ്ഞാനം നഹി; (aiōn g165)
nein, wir tragen Gottes geheimnisvolle, verborgene Weisheit vor, die Gott vor allen Weltzeiten zu unserer Verherrlichung vorherbestimmt hat. (aiōn g165)
കിന്തു കാലാവസ്ഥായാഃ പൂർവ്വസ്മാദ് യത് ജ്ഞാനമ് അസ്മാകം വിഭവാർഥമ് ഈശ്വരേണ നിശ്ചിത്യ പ്രച്ഛന്നം തന്നിഗൂഢമ് ഈശ്വരീയജ്ഞാനം പ്രഭാഷാമഹേ| (aiōn g165)
Diese (Weisheit) hat keiner von den Machthabern dieser Weltzeit erkannt; denn hätten sie sie erkannt, so hätten sie den Herrn der Herrlichkeit nicht ans Kreuz geschlagen; (aiōn g165)
ഇഹലോകസ്യാധിപതീനാം കേനാപി തത് ജ്ഞാനം ന ലബ്ധം, ലബ്ധേ സതി തേ പ്രഭാവവിശിഷ്ടം പ്രഭും ക്രുശേ നാഹനിഷ്യൻ| (aiōn g165)
Niemand betrüge sich selbst! Wenn jemand unter euch in (den Dingen) dieser Weltzeit weise zu sein vermeint, so muß er erst ein Tor werden, um dann wirklich zur Weisheit zu gelangen; (aiōn g165)
കോപി സ്വം ന വഞ്ചയതാം| യുഷ്മാകം കശ്ചന ചേദിഹലോകസ്യ ജ്ഞാനേന ജ്ഞാനവാനഹമിതി ബുധ്യതേ തർഹി സ യത് ജ്ഞാനീ ഭവേത് തദർഥം മൂഢോ ഭവതു| (aiōn g165)
Darum, wenn Speise meinem Bruder zum Anstoß wird, so will ich in Ewigkeit kein Fleisch genießen, um meinem Bruder kein Ärgernis zu bereiten. (aiōn g165)
അതോ ഹേതോഃ പിശിതാശനം യദി മമ ഭ്രാതു ർവിഘ്നസ്വരൂപം ഭവേത് തർഹ്യഹം യത് സ്വഭ്രാതു ർവിഘ്നജനകോ ന ഭവേയം തദർഥം യാവജ്ജീവനം പിശിതം ന ഭോക്ഷ്യേ| (aiōn g165)
Dies alles ist jenen aber vorbildlicherweise widerfahren und ist niedergeschrieben worden zur Warnung für uns, denen das Ende der Weltzeiten nahe bevorsteht. (aiōn g165)
താൻ പ്രതി യാന്യേതാനി ജഘടിരേ താന്യസ്മാകം നിദർശനാനി ജഗതഃ ശേഷയുഗേ വർത്തമാനാനാമ് അസ്മാകം ശിക്ഷാർഥം ലിഖിതാനി ച ബഭൂവുഃ| (aiōn g165)
weil in ihnen der Gott dieser Weltzeit das Denkvermögen der Ungläubigen verdunkelt hat, damit ihnen das helle Licht der Heilsbotschaft von der Herrlichkeit Christi, der das Ebenbild Gottes ist, nicht leuchte. (aiōn g165)
യത ഈശ്വരസ്യ പ്രതിമൂർത്തി ര്യഃ ഖ്രീഷ്ടസ്തസ്യ തേജസഃ സുസംവാദസ്യ പ്രഭാ യത് താൻ ന ദീപയേത് തദർഥമ് ഇഹ ലോകസ്യ ദേവോഽവിശ്വാസിനാം ജ്ഞാനനയനമ് അന്ധീകൃതവാൻ ഏതസ്യോദാഹരണം തേ ഭവന്തി| (aiōn g165)
Denn die augenblickliche, leicht wiegende Last unserer Leiden bringt uns in überschwenglicher Weise über alles Maß hinaus ein ewiges Vollgewicht von Herrlichkeit ein, (aiōnios g166)
ക്ഷണമാത്രസ്ഥായി യദേതത് ലഘിഷ്ഠം ദുഃഖം തദ് അതിബാഹുല്യേനാസ്മാകമ് അനന്തകാലസ്ഥായി ഗരിഷ്ഠസുഖം സാധയതി, (aiōnios g166)
weil wir den Blick nicht auf das Sichtbare, sondern auf das Unsichtbare richten; denn das Sichtbare ist zeitlich, das Unsichtbare aber bleibt ewig. (aiōnios g166)
യതോ വയം പ്രത്യക്ഷാൻ വിഷയാൻ അനുദ്ദിശ്യാപ്രത്യക്ഷാൻ ഉദ്ദിശാമഃ| യതോ ഹേതോഃ പ്രത്യക്ഷവിഷയാഃ ക്ഷണമാത്രസ്ഥായിനഃ കിന്ത്വപ്രത്യക്ഷാ അനന്തകാലസ്ഥായിനഃ| (aiōnios g166)
Wir wissen ja, daß, wenn unser irdisches Haus, das Leibeszelt, abgebrochen sein wird, wir einen von Gott bereiteten Bau erhalten, ein nicht von Menschenhänden hergestelltes, ewiges Haus im Himmel. (aiōnios g166)
അപരമ് അസ്മാകമ് ഏതസ്മിൻ പാർഥിവേ ദൂഷ്യരൂപേ വേശ്മനി ജീർണേ സതീശ്വരേണ നിർമ്മിതമ് അകരകൃതമ് അസ്മാകമ് അനന്തകാലസ്ഥായി വേശ്മൈകം സ്വർഗേ വിദ്യത ഇതി വയം ജാനീമഃ| (aiōnios g166)
wie geschrieben steht: »Er hat reichlich ausgeteilt, hat den Armen gespendet; seine Gerechtigkeit bleibt ewig bestehen.« (aiōn g165)
ഏതസ്മിൻ ലിഖിതമാസ്തേ, യഥാ, വ്യയതേ സ ജനോ രായം ദുർഗതേഭ്യോ ദദാതി ച| നിത്യസ്ഥായീ ച തദ്ധർമ്മഃ (aiōn g165)
Der Gott und Vater des Herrn Jesus, der in alle Ewigkeit Hochgelobte, weiß, daß ich nicht lüge. (aiōn g165)
മയാ മൃഷാവാക്യം ന കഥ്യത ഇതി നിത്യം പ്രശംസനീയോഽസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ താത ഈശ്വരോ ജാനാതി| (aiōn g165)
der sich für unsere Sünden hingegeben hat, um uns aus der gegenwärtigen bösen Welt zu erretten, nach dem Willen unsers Gottes und Vaters. (aiōn g165)
അസ്മാകം താതേശ്വരേസ്യേച്ഛാനുസാരേണ വർത്തമാനാത് കുത്സിതസംസാരാദ് അസ്മാൻ നിസ്താരയിതും യോ (aiōn g165)
Diesem sei die Ehre in alle Ewigkeit. Amen. (aiōn g165)
യീശുരസ്മാകം പാപഹേതോരാത്മോത്സർഗം കൃതവാൻ സ സർവ്വദാ ധന്യോ ഭൂയാത്| തഥാസ്തു| (aiōn g165)
Denn wer auf sein Fleisch sät, wird vom Fleisch Verderben ernten; wer aber auf den Geist sät, wird vom Geist ewiges Leben ernten. (aiōnios g166)
സ്വശരീരാർഥം യേന ബീജമ് ഉപ്യതേ തേന ശരീരാദ് വിനാശരൂപം ശസ്യം ലപ്സ്യതേ കിന്ത്വാത്മനഃ കൃതേ യേന ബീജമ് ഉപ്യതേ തേനാത്മതോഽനന്തജീവിതരൂപം ശസ്യം ലപ്സ്യതേ| (aiōnios g166)
hocherhaben über jede (andere) Herrschaft und Gewalt, über jede Macht und Hoheit, überhaupt über jeden Namen, der nicht nur in dieser, sondern auch in der zukünftigen Weltzeit genannt wird. (aiōn g165)
അധിപതിത്വപദം ശാസനപദം പരാക്രമോ രാജത്വഞ്ചേതിനാമാനി യാവന്തി പദാനീഹ ലോകേ പരലോകേ ച വിദ്യന്തേ തേഷാം സർവ്വേഷാമ് ഊർദ്ധ്വേ സ്വർഗേ നിജദക്ഷിണപാർശ്വേ തമ് ഉപവേശിതവാൻ, (aiōn g165)
Ephesians 2:1 (ഇഫിഷിണഃ 2:1)
(parallel missing)
പുരാ യൂയമ് അപരാധൈഃ പാപൈശ്ച മൃതാഃ സന്തസ്താന്യാചരന്ത ഇഹലോകസ്യ സംസാരാനുസാരേണാകാശരാജ്യസ്യാധിപതിമ് (aiōn g165)
in denen ihr einst wandeltet, abhängig vom Zeitgeist dieser Welt, abhängig von dem Machthaber, der die Gewalt über die Luft hat, dem Geist, der gegenwärtig in den Söhnen des Ungehorsams wirksam ist, – (aiōn g165)
(parallel missing)
um in den kommenden Weltzeiten den überschwenglichen Reichtum seiner Gnade durch die Gütigkeit gegen uns in Christus Jesus zu erweisen. (aiōn g165)
ഇത്ഥം സ ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാസ്മാൻ പ്രതി സ്വഹിതൈഷിതയാ ഭാവിയുഗേഷു സ്വകീയാനുഗ്രഹസ്യാനുപമം നിധിം പ്രകാശയിതുമ് ഇച്ഛതി| (aiōn g165)
und allen Aufklärung darüber zu geben, welche Bewandtnis es mit der Verwirklichung des Geheimnisses hat, das von Urzeiten in Gott, dem Schöpfer aller Dinge, verborgen gewesen ist, (aiōn g165)
കാലാവസ്ഥാതഃ പൂർവ്വസ്മാച്ച യോ നിഗൂഢഭാവ ഈശ്വരേ ഗുപ്ത ആസീത് തദീയനിയമം സർവ്വാൻ ജ്ഞാപയാമി| (aiōn g165)
Diesen Vorsatz, den er von Ewigkeit her gefaßt hatte, hat er zur Ausführung gebracht in Christus Jesus, unserm Herrn, (aiōn g165)
(parallel missing)
Ephesians 3:12 (ഇഫിഷിണഃ 3:12)
(parallel missing)
പ്രാപ്തവന്തസ്തമസ്മാകം പ്രഭും യീശും ഖ്രീഷ്ടമധി സ കാലാവസ്ഥായാഃ പൂർവ്വം തം മനോരഥം കൃതവാൻ| (aiōn g165)
ihm gebührt die Ehre in der Gemeinde und in Christus Jesus bis hinaus auf alle Geschlechter aller Zeiten der Ewigkeit! Amen. (aiōn g165)
ഖ്രീഷ്ടയീശുനാ സമിതേ ർമധ്യേ സർവ്വേഷു യുഗേഷു തസ്യ ധന്യവാദോ ഭവതു| ഇതി| (aiōn g165)
Denn wir haben nicht mit Wesen von Fleisch und Blut zu kämpfen, sondern mit den (überirdischen) Mächten, mit den (teuflischen) Gewalten, mit den Beherrschern dieser Welt der Finsternis, mit den bösen Geisterwesen in der Himmelswelt. (aiōn g165)
യതഃ കേവലം രക്തമാംസാഭ്യാമ് ഇതി നഹി കിന്തു കർതൃത്വപരാക്രമയുക്തൈസ്തിമിരരാജ്യസ്യേഹലോകസ്യാധിപതിഭിഃ സ്വർഗോദ്ഭവൈ ർദുഷ്ടാത്മഭിരേവ സാർദ്ധമ് അസ്മാഭി ര്യുദ്ധം ക്രിയതേ| (aiōn g165)
Unserm Gott und Vater aber sei die Ehre in alle Ewigkeit! (aiōn g165)
അസ്മാകം പിതുരീശ്വരസ്യ ധന്യവാദോഽനന്തകാലം യാവദ് ഭവതു| ആമേൻ| (aiōn g165)
nämlich das Geheimnis, das, seitdem es Weltzeiten und Menschengeschlechter gibt, verborgen gewesen, jetzt aber seinen Heiligen geoffenbart worden ist. (aiōn g165)
തത് നിഗൂഢം വാക്യം പൂർവ്വയുഗേഷു പൂർവ്വപുരുഷേഭ്യഃ പ്രച്ഛന്നമ് ആസീത് കിന്ത്വിദാനീം തസ്യ പവിത്രലോകാനാം സന്നിധൗ തേന പ്രാകാശ്യത| (aiōn g165)
Diese werden als Strafe ewiges Verderben erleiden fern vom Angesicht des Herrn und fern von der Herrlichkeit seiner Kraft, (aiōnios g166)
തേ ച പ്രഭോ ർവദനാത് പരാക്രമയുക്തവിഭവാച്ച സദാതനവിനാശരൂപം ദണ്ഡം ലപ്സ്യന്തേ, (aiōnios g166)
Er selbst aber, unser Herr Jesus Christus, und Gott, unser Vater, der uns geliebt und uns einen ewigen Trost und eine gute Hoffnung in Gnaden geschenkt hat, (aiōnios g166)
അസ്മാകം പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്താത ഈശ്വരശ്ചാർഥതോ യോ യുഷ്മാസു പ്രേമ കൃതവാൻ നിത്യാഞ്ച സാന്ത്വനാമ് അനുഗ്രഹേണോത്തമപ്രത്യാശാഞ്ച യുഷ്മഭ്യം ദത്തവാൻ (aiōnios g166)
Aber gerade deshalb ist mir Barmherzigkeit widerfahren, weil Christus Jesus an mir als dem ersten die ganze Fülle seiner Langmut erweisen wollte, um an mir vorbildlich darzustellen, was für Menschen künftighin durch den Glauben an ihn zum ewigen Leben gelangen würden. (aiōnios g166)
തേഷാം പാപിനാം മധ്യേഽഹം പ്രഥമ ആസം കിന്തു യേ മാനവാ അനന്തജീവനപ്രാപ്ത്യർഥം തസ്മിൻ വിശ്വസിഷ്യന്തി തേഷാം ദൃഷ്ടാന്തേ മയി പ്രഥമേ യീശുനാ ഖ്രീഷ്ടേന സ്വകീയാ കൃത്സ്നാ ചിരസഹിഷ്ണുതാ യത് പ്രകാശ്യതേ തദർഥമേവാഹമ് അനുകമ്പാം പ്രാപ്തവാൻ| (aiōnios g166)
Ihm aber, dem Könige der Weltzeiten, dem unvergänglichen, unsichtbaren, alleinigen Gott, sei Ehre und Verherrlichung in alle Ewigkeiten! Amen. (aiōn g165)
അനാദിരക്ഷയോഽദൃശ്യോ രാജാ യോഽദ്വിതീയഃ സർവ്വജ്ഞ ഈശ്വരസ്തസ്യ ഗൗരവം മഹിമാ ചാനന്തകാലം യാവദ് ഭൂയാത്| ആമേൻ| (aiōn g165)
Kämpfe den guten Kampf des Glaubens, ergreife das ewige Leben, zu dem du berufen bist und für das du das herrliche Bekenntnis vor vielen Zeugen abgelegt hast. (aiōnios g166)
വിശ്വാസരൂപമ് ഉത്തമയുദ്ധം കുരു, അനന്തജീവനമ് ആലമ്ബസ്വ യതസ്തദർഥം ത്വമ് ആഹൂതോ ഽഭവഃ, ബഹുസാക്ഷിണാം സമക്ഷഞ്ചോത്തമാം പ്രതിജ്ഞാം സ്വീകൃതവാൻ| (aiōnios g166)
der allein Unsterblichkeit besitzt, der da wohnt in einem unzugänglichen Licht, den kein Mensch gesehen hat noch zu sehen vermag: ihm gebührt Ehre und Macht! Amen. (aiōnios g166)
അമരതായാ അദ്വിതീയ ആകരഃ, അഗമ്യതേജോനിവാസീ, മർത്ത്യാനാം കേനാപി ന ദൃഷ്ടഃ കേനാപി ന ദൃശ്യശ്ച| തസ്യ ഗൗരവപരാക്രമൗ സദാതനൗ ഭൂയാസ്താം| ആമേൻ| (aiōnios g166)
Denen, die Reichtum in der jetzigen Weltzeit besitzen, schärfe ein, daß sie sich nicht überheben und ihre Hoffnung nicht auf die Unsicherheit des Reichtums setzen, sondern auf Gott, der uns alles reichlich zum Genießen darbietet. (aiōn g165)
ഇഹലോകേ യേ ധനിനസ്തേ ചിത്തസമുന്നതിം ചപലേ ധനേ വിശ്വാസഞ്ച ന കുർവ്വതാം കിന്തു ഭോഗാർഥമ് അസ്മഭ്യം പ്രചുരത്വേന സർവ്വദാതാ (aiōn g165)
der uns errettet hat und berufen mit einer heiligen Berufung, nicht auf Grund unserer Werke, sondern nach seinem Vorsatz und nach seiner Gnade, die uns in Christus Jesus vor ewigen Zeiten verliehen, (aiōnios g166)
സോഽസ്മാൻ പരിത്രാണപാത്രാണി കൃതവാൻ പവിത്രേണാഹ്വാനേനാഹൂതവാംശ്ച; അസ്മത്കർമ്മഹേതുനേതി നഹി സ്വീയനിരൂപാണസ്യ പ്രസാദസ്യ ച കൃതേ തത് കൃതവാൻ| സ പ്രസാദഃ സൃഷ്ടേഃ പൂർവ്വകാലേ ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാസ്മഭ്യമ് അദായി, (aiōnios g166)
Deshalb ertrage ich auch alles standhaft um der Auserwählten willen, damit auch sie das Heil, das in Christus Jesus (begründet) ist, samt der ewigen Herrlichkeit erlangen. (aiōnios g166)
ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാ യദ് അനന്തഗൗരവസഹിതം പരിത്രാണം ജായതേ തദഭിരുചിതൈ ർലോകൈരപി യത് ലഭ്യേത തദർഥമഹം തേഷാം നിമിത്തം സർവ്വാണ്യേതാനി സഹേ| (aiōnios g166)
denn Demas hat mich aus Liebe zur jetzigen Weltzeit verlassen und ist nach Thessalonike abgereist, Crescens nach Galatien, Titus nach Dalmatien; (aiōn g165)
യതോ ദീമാ ഐഹികസംസാരമ് ഈഹമാനോ മാം പരിത്യജ്യ ഥിഷലനീകീം ഗതവാൻ തഥാ ക്രീഷ്കി ർഗാലാതിയാം ഗതവാൻ തീതശ്ച ദാൽമാതിയാം ഗതവാൻ| (aiōn g165)
Der Herr wird mich auch fernerhin vor allen Anschlägen der Bosheit behüten und mich hinüberretten in sein himmlisches Reich: ihm sei die Ehre in alle Ewigkeit! Amen. (aiōn g165)
അപരം സർവ്വസ്മാദ് ദുഷ്കർമ്മതഃ പ്രഭു ർമാമ് ഉദ്ധരിഷ്യതി നിജസ്വർഗീയരാജ്യം നേതും മാം താരയിഷ്യതി ച| തസ്യ ധന്യവാദഃ സദാകാലം ഭൂയാത്| ആമേൻ| (aiōn g165)
Titus 1:1 (തീതഃ 1:1)
(parallel missing)
അനന്തജീവനസ്യാശാതോ ജാതായാ ഈശ്വരഭക്തേ ര്യോഗ്യസ്യ സത്യമതസ്യ യത് തത്വജ്ഞാനം യശ്ച വിശ്വാസ ഈശ്വരസ്യാഭിരുചിതലോകൈ ർലഭ്യതേ തദർഥം (aiōnios g166)
(bestellt) aufgrund der Hoffnung des ewigen Lebens, das der untrügliche Gott (schon) vor ewigen Zeiten verheißen hat – (aiōnios g166)
(parallel missing)
indem sie uns dazu erzieht, dem gottlosen Wesen und den weltlichen Begierden abzusagen und besonnen, gerecht und gottselig (schon) in der gegenwärtigen Weltzeit zu leben, (aiōn g165)
സ ചാസ്മാൻ ഇദം ശിക്ഷ്യതി യദ് വയമ് അധർമ്മം സാംസാരികാഭിലാഷാംശ്ചാനങ്ഗീകൃത്യ വിനീതത്വേന ന്യായേനേശ്വരഭക്ത്യാ ചേഹലോകേ ആയു ര്യാപയാമഃ, (aiōn g165)
damit wir durch seine Gnade gerechtgesprochen und unserer Hoffnung gemäß Erben des ewigen Lebens würden. (aiōnios g166)
ഇത്ഥം വയം തസ്യാനുഗ്രഹേണ സപുണ്യീഭൂയ പ്രത്യാശയാനന്തജീവനസ്യാധികാരിണോ ജാതാഃ| (aiōnios g166)
Vielleicht ist er nämlich nur deswegen eine Zeitlang (von dir) getrennt gewesen, damit du ihn auf ewig wieder erhieltest, (aiōnios g166)
കോ ജാനാതി ക്ഷണകാലാർഥം ത്വത്തസ്തസ്യ വിച്ഛേദോഽഭവദ് ഏതസ്യായമ് അഭിപ്രായോ യത് ത്വമ് അനന്തകാലാർഥം തം ലപ്സ്യസേ (aiōnios g166)
hat er am Ende dieser Tage zu uns geredet im Sohn, den er zum Erben von allem eingesetzt, durch den er auch die Weltzeiten geschaffen hat. (aiōn g165)
സ ഏതസ്മിൻ ശേഷകാലേ നിജപുത്രേണാസ്മഭ്യം കഥിതവാൻ| സ തം പുത്രം സർവ്വാധികാരിണം കൃതവാൻ തേനൈവ ച സർവ്വജഗന്തി സൃഷ്ടവാൻ| (aiōn g165)
aber in bezug auf den Sohn: »Dein Thron, o Gott, steht fest in alle Ewigkeit, und der Stab der Geradheit ist der Stab deiner Königsherrschaft. (aiōn g165)
കിന്തു പുത്രമുദ്ദിശ്യ തേനോക്തം, യഥാ, "ഹേ ഈശ്വര സദാ സ്ഥായി തവ സിംഹാസനം ഭവേത്| യാഥാർഥ്യസ്യ ഭവേദ്ദണ്ഡോ രാജദണ്ഡസ്ത്വദീയകഃ| (aiōn g165)
wie er auch an einer anderen Stelle sagt: »Du bist Priester in Ewigkeit nach der Ordnung Melchisedeks.« (aiōn g165)
തദ്വദ് അന്യഗീതേഽപീദമുക്തം, ത്വം മൽകീഷേദകഃ ശ്രേണ്യാം യാജകോഽസി സദാതനഃ| (aiōn g165)
Nachdem er so zur Vollendung gelangt war, ist er für alle, die ihm gehorsam sind, der Urheber ewigen Heils geworden, (aiōnios g166)
ഇത്ഥം സിദ്ധീഭൂയ നിജാജ്ഞാഗ്രാഹിണാം സർവ്വേഷാമ് അനന്തപരിത്രാണസ്യ കാരണസ്വരൂപോ ഽഭവത്| (aiōnios g166)
mit der Belehrung über Waschungen und Handauflegung, über Totenauferstehung und ewiges Gericht. (aiōnios g166)
അനന്തകാലസ്ഥായിവിചാരാജ്ഞാ ചൈതൈഃ പുനർഭിത്തിമൂലം ന സ്ഥാപയന്തഃ ഖ്രീഷ്ടവിഷയകം പ്രഥമോപദേശം പശ്ചാത്കൃത്യ സിദ്ധിം യാവദ് അഗ്രസരാ ഭവാമ| (aiōnios g166)
und das köstliche Gotteswort und die Kräfte der zukünftigen Welt gekostet haben (aiōn g165)
ഈശ്വരസ്യ സുവാക്യം ഭാവികാലസ്യ ശക്തിഞ്ചാസ്വദിതവന്തശ്ച തേ ഭ്രഷ്ട്വാ യദി (aiōn g165)
wohin Jesus als Vorläufer uns zum Heil hineingegangen ist, insofern er »Hoherpriester nach der Ordnung Melchisedeks« geworden ist in Ewigkeit. (aiōn g165)
തത്രൈവാസ്മാകമ് അഗ്രസരോ യീശുഃ പ്രവിശ്യ മൽകീഷേദകഃ ശ്രേണ്യാം നിത്യസ്ഥായീ യാജകോഽഭവത്| (aiōn g165)
Denn ihm wird bezeugt: »Du bist Priester in Ewigkeit nach der Ordnung Melchisedeks.« (aiōn g165)
യത ഈശ്വര ഇദം സാക്ഷ്യം ദത്തവാൻ, യഥാ, "ത്വം മക്ലീഷേദകഃ ശ്രേണ്യാം യാജകോഽസി സദാതനഃ| " (aiōn g165)
dieser dagegen mit einem Eidschwur von seiten dessen, der zu ihm spricht: »Geschworen hat der Herr, und es wird ihn nicht gereuen: du bist Priester in Ewigkeit« –: (aiōn g165)
(parallel missing)
Hebrews 7:22 (ഇബ്രിണഃ 7:22)
(parallel missing)
"പരമേശ ഇദം ശേപേ ന ച തസ്മാന്നിവർത്സ്യതേ| ത്വം മൽകീഷേദകഃ ശ്രേണ്യാം യാജകോഽസി സദാതനഃ| " (aiōn g165)
hier aber ist es ein solcher, der, weil er »in Ewigkeit« bleibt, ein nie wechselndes Priestertum im Besitz hat. (aiōn g165)
കിന്ത്വസാവനന്തകാലം യാവത് തിഷ്ഠതി തസ്മാത് തസ്യ യാജകത്വം ന പരിവർത്തനീയം| (aiōn g165)
Denn das (mosaische) Gesetz bestellt zu Hohenpriestern Menschen, die mit Schwachheit behaftet sind; das Wort des Eidschwurs dagegen, der erst nach dem Gesetz erfolgt ist, setzt einen Sohn ein, der für die Ewigkeit vollendet ist. (aiōn g165)
യതോ വ്യവസ്ഥയാ യേ മഹായാജകാ നിരൂപ്യന്തേ തേ ദൗർബ്ബല്യയുക്താ മാനവാഃ കിന്തു വ്യവസ്ഥാതഃ പരം ശപഥയുക്തേന വാക്യേന യോ മഹായാജകോ നിരൂപിതഃ സോ ഽനന്തകാലാർഥം സിദ്ധഃ പുത്ര ഏവ| (aiōn g165)
auch nicht mittels des Blutes von Böcken und Kälbern, sondern mittels seines eigenen Blutes ein für allemal in das (himmlische) Heiligtum eingetreten und hat eine ewiggültige Erlösung ausfindig gemacht. (aiōnios g166)
ഛാഗാനാം ഗോവത്സാനാം വാ രുധിരമ് അനാദായ സ്വീയരുധിരമ് ആദായൈകകൃത്വ ഏവ മഹാപവിത്രസ്ഥാനം പ്രവിശ്യാനന്തകാലികാം മുക്തിം പ്രാപ്തവാൻ| (aiōnios g166)
um wieviel mehr wird das Blut Christi, der kraft ewigen Geistes sich selbst als ein fehlerloses Opfer Gott dargebracht hat, unser Gewissen von toten Werken reinigen, damit wir dem lebendigen Gott dienen! (aiōnios g166)
തർഹി കിം മന്യധ്വേ യഃ സദാതനേനാത്മനാ നിഷ്കലങ്കബലിമിവ സ്വമേവേശ്വരായ ദത്തവാൻ, തസ്യ ഖ്രീഷ്ടസ്യ രുധിരേണ യുഷ്മാകം മനാംസ്യമരേശ്വരസ്യ സേവായൈ കിം മൃത്യുജനകേഭ്യഃ കർമ്മഭ്യോ ന പവിത്രീകാരിഷ്യന്തേ? (aiōnios g166)
Und aus diesem Grunde ist er auch der Mittler eines neuen Bundes, damit aufgrund eines Todes, der zum Erlaß der während der Dauer des ersten Bundes begangenen Übertretungen erfolgt ist, die Berufenen das verheißene Gut des ewigen Erbes empfangen sollten. (aiōnios g166)
സ നൂതനനിയമസ്യ മധ്യസ്ഥോഽഭവത് തസ്യാഭിപ്രായോഽയം യത് പ്രഥമനിയമലങ്ഘനരൂപപാപേഭ്യോ മൃത്യുനാ മുക്തൗ ജാതായാമ് ആഹൂതലോകാ അനന്തകാലീയസമ്പദഃ പ്രതിജ്ഞാഫലം ലഭേരൻ| (aiōnios g166)
sonst hätte er ja seit Erschaffung der Welt oftmals leiden müssen. So aber ist er nur einmal am Ende der Weltzeiten offenbar geworden, um die Sünde durch sein Opfer aufzuheben. (aiōn g165)
കർത്തവ്യേ സതി ജഗതഃ സൃഷ്ടികാലമാരഭ്യ ബഹുവാരം തസ്യ മൃത്യുഭോഗ ആവശ്യകോഽഭവത്; കിന്ത്വിദാനീം സ ആത്മോത്സർഗേണ പാപനാശാർഥമ് ഏകകൃത്വോ ജഗതഃ ശേഷകാലേ പ്രചകാശേ| (aiōn g165)
Durch Glauben erkennen wir, daß die Welt durch Gottes Wort ins Dasein gerufen worden ist; es sollte eben das jetzt Sichtbare nicht aus dem sinnlich Wahrnehmbaren entstanden sein. (aiōn g165)
അപരമ് ഈശ്വരസ്യ വാക്യേന ജഗന്ത്യസൃജ്യന്ത, ദൃഷ്ടവസ്തൂനി ച പ്രത്യക്ഷവസ്തുഭ്യോ നോദപദ്യന്തൈതദ് വയം വിശ്വാസേന ബുധ്യാമഹേ| (aiōn g165)
Jesus Christus ist gestern und heute derselbe und (ist’s auch = bleibt’s auch) in Ewigkeit! – (aiōn g165)
യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടഃ ശ്വോഽദ്യ സദാ ച സ ഏവാസ്തേ| (aiōn g165)
Der Gott des Friedens aber, der den großen Hirten der Schafe, unsern Herrn Jesus, von den Toten heraufgeführt hat durch das Blut des ewigen Bundes, (aiōnios g166)
അനന്തനിയമസ്യ രുധിരേണ വിശിഷ്ടോ മഹാൻ മേഷപാലകോ യേന മൃതഗണമധ്യാത് പുനരാനായി സ ശാന്തിദായക ഈശ്വരോ (aiōnios g166)
der möge euch in allem Guten zur Ausrichtung seines Willens ausrüsten und in uns das wirken, was (vor) ihm wohlgefällig ist, durch Jesus Christus, dem die Herrlichkeit gebührt in alle Ewigkeit! Amen. (aiōn g165)
നിജാഭിമതസാധനായ സർവ്വസ്മിൻ സത്കർമ്മണി യുഷ്മാൻ സിദ്ധാൻ കരോതു, തസ്യ ദൃഷ്ടൗ ച യദ്യത് തുഷ്ടിജനകം തദേവ യുഷ്മാകം മധ്യേ യീശുനാ ഖ്രീഷ്ടേന സാധയതു| തസ്മൈ മഹിമാ സർവ്വദാ ഭൂയാത്| ആമേൻ| (aiōn g165)
Auch die Zunge ist ein Feuer; als der Inbegriff der Ungerechtigkeit steht die Zunge unter unsern Gliedern da, sie, die den ganzen Leib befleckt, die sowohl das (rollende) Rad des Seins in Brand setzt als auch (selbst) von der Hölle in Brand gesetzt wird. (Geenna g1067)
രസനാപി ഭവേദ് വഹ്നിരധർമ്മരൂപപിഷ്ടപേ| അസ്മദങ്ഗേഷു രസനാ താദൃശം സന്തിഷ്ഠതി സാ കൃത്സ്നം ദേഹം കലങ്കയതി സൃഷ്ടിരഥസ്യ ചക്രം പ്രജ്വലയതി നരകാനലേന ജ്വലതി ച| (Geenna g1067)
ihr seid ja nicht aus vergänglichem, sondern aus unvergänglichem Samen wiedergeboren, nämlich durch das lebendige und ewigbleibende Wort Gottes. (aiōn g165)
യസ്മാദ് യൂയം ക്ഷയണീയവീര്യ്യാത് നഹി കിന്ത്വക്ഷയണീയവീര്യ്യാദ് ഈശ്വരസ്യ ജീവനദായകേന നിത്യസ്ഥായിനാ വാക്യേന പുനർജന്മ ഗൃഹീതവന്തഃ| (aiōn g165)
das Wort des Herrn aber bleibt in Ewigkeit«. Dies ist aber das Wort, das euch als Heilsbotschaft verkündigt worden ist. (aiōn g165)
കിന്തു വാക്യം പരേശസ്യാനന്തകാലം വിതിഷ്ഠതേ| തദേവ ച വാക്യം സുസംവാദേന യുഷ്മാകമ് അന്തികേ പ്രകാശിതം| (aiōn g165)
Redet jemand, so seien seine Worte wie Aussprüche Gottes; hat jemand Dienste (als Diakon) zu leisten, so (tue er es) in der Kraft, die Gott verleiht, damit in allen Fällen Gott verherrlicht werde durch Jesus Christus: sein ist die Herrlichkeit und die Macht in alle Ewigkeit. Amen. (aiōn g165)
യോ വാക്യം കഥയതി സ ഈശ്വരസ്യ വാക്യമിവ കഥയതു യശ്ച പരമ് ഉപകരോതി സ ഈശ്വരദത്തസാമർഥ്യാദിവോപകരോതു| സർവ്വവിഷയേ യീശുഖ്രീഷ്ടേനേശ്വരസ്യ ഗൗരവം പ്രകാശ്യതാം തസ്യൈവ ഗൗരവം പരാക്രമശ്ച സർവ്വദാ ഭൂയാത്| ആമേന| (aiōn g165)
Der Gott aller Gnade aber, der uns berufen hat zu seiner ewigen Herrlichkeit in Christus, der wird euch nach einer kurzen Leidenszeit vollbereiten, festigen, stärken und gründen. (aiōnios g166)
ക്ഷണികദുഃഖഭോഗാത് പരമ് അസ്മഭ്യം ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാ സ്വകീയാനന്തഗൗരവദാനാർഥം യോഽസ്മാൻ ആഹൂതവാൻ സ സർവ്വാനുഗ്രാഹീശ്വരഃ സ്വയം യുഷ്മാൻ സിദ്ധാൻ സ്ഥിരാൻ സബലാൻ നിശ്ചലാംശ്ച കരോതു| (aiōnios g166)
Sein ist die Macht in alle Ewigkeit! Amen. (aiōn g165)
തസ്യ ഗൗരവം പരാക്രമശ്ചാനന്തകാലം യാവദ് ഭൂയാത്| ആമേൻ| (aiōn g165)
denn auf diese Weise wird euch der Eingang in das ewige Reich unsers Herrn und Retters Jesus Christus gewährt werden. (aiōnios g166)
യതോ ഽനേന പ്രകാരേണാസ്മാകം പ്രഭോസ്ത്രാതൃ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാനന്തരാജ്യസ്യ പ്രവേശേന യൂയം സുകലേന യോജയിഷ്യധ്വേ| (aiōnios g166)
Gott hat ja nicht einmal gegen sündige Engel Schonung geübt, sondern hat sie in den tiefsten Abgrund hinabgestoßen, hinein in Ketten der Finsternis, wo sie für das Gericht aufbewahrt werden. (Tartaroō g5020)
ഈശ്വരഃ കൃതപാപാൻ ദൂതാൻ ന ക്ഷമിത്വാ തിമിരശൃങ്ഖലൈഃ പാതാലേ രുദ്ധ്വാ വിചാരാർഥം സമർപിതവാൻ| (Tartaroō g5020)
Wachst vielmehr in der Gnade und Erkenntnis unsers Herrn und Erretters Jesus Christus! Ihm gebührt die Herrlichkeit sowohl jetzt als auch für den Tag der Ewigkeit! (aiōn g165)
കിന്ത്വസ്മാകം പ്രഭോസ്ത്രാതു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാനുഗ്രഹേ ജ്ഞാനേ ച വർദ്ധധ്വം| തസ്യ ഗൗരവമ് ഇദാനീം സദാകാലഞ്ച ഭൂയാത്| ആമേൻ| (aiōn g165)
und das Leben ist offenbar geworden, und wir haben (es) gesehen und bezeugen und verkündigen euch das ewige Leben, das beim Vater war und uns offenbar geworden ist –, (aiōnios g166)
സ ജീവനസ്വരൂപഃ പ്രകാശത വയഞ്ച തം ദൃഷ്ടവന്തസ്തമധി സാക്ഷ്യം ദദ്മശ്ച, യശ്ച പിതുഃ സന്നിധാവവർത്തതാസ്മാകം സമീപേ പ്രകാശത ച തമ് അനന്തജീവനസ്വരൂപം വയം യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയാമഃ| (aiōnios g166)
und die Welt vergeht samt ihrer Lust; wer aber den Willen Gottes tut, der bleibt in Ewigkeit. (aiōn g165)
സംസാരസ്തദീയാഭിലാഷശ്ച വ്യത്യേതി കിന്തു യ ഈശ്വരസ്യേഷ്ടം കരോതി സോ ഽനന്തകാലം യാവത് തിഷ്ഠതി| (aiōn g165)
und das ist eben die Verheißung, die er uns gegeben hat: das ewige Leben. (aiōnios g166)
സ ച പ്രതിജ്ഞയാസ്മഭ്യം യത് പ്രതിജ്ഞാതവാൻ തദ് അനന്തജീവനം| (aiōnios g166)
Jeder, der seinen Bruder haßt, ist ein Menschenmörder, und ihr wißt, daß kein Menschenmörder ewiges Leben als bleibenden Besitz in sich trägt. (aiōnios g166)
യഃ കശ്ചിത് സ്വഭ്രാതരം ദ്വേഷ്ടി സം നരഘാതീ കിഞ്ചാനന്തജീവനം നരഘാതിനഃ കസ്യാപ്യന്തരേ നാവതിഷ്ഠതേ തദ് യൂയം ജാനീഥ| (aiōnios g166)
Und dies Zeugnis lautet so: »Gott hat uns ewiges Leben gegeben, und dieses Leben ist in seinem Sohne vorhanden. (aiōnios g166)
തച്ച സാക്ഷ്യമിദം യദ് ഈശ്വരോ ഽസ്മഭ്യമ് അനന്തജീവനം ദത്തവാൻ തച്ച ജീവനം തസ്യ പുത്രേ വിദ്യതേ| (aiōnios g166)
Dies habe ich euch, die ihr an den Namen des Sohnes Gottes glaubt, geschrieben, damit ihr wißt, daß ihr ewiges Leben habt. (aiōnios g166)
ഈശ്വരപുത്രസ്യ നാമ്നി യുഷ്മാൻ പ്രത്യേതാനി മയാ ലിഖിതാനി തസ്യാഭിപ്രായോ ഽയം യദ് യൂയമ് അനന്തജീവനപ്രാപ്താ ഇതി ജാനീയാത തസ്യേശ്വരപുത്രസ്യ നാമ്നി വിശ്വസേത ച| (aiōnios g166)
Wir wissen aber (auch), daß der Sohn Gottes gekommen ist und uns Einsicht verliehen hat, damit wir den Wahrhaftigen erkennen; und wir sind in dem Wahrhaftigen, (indem wir) in seinem Sohne Jesus Christus (sind). Dieser ist der wahrhaftige Gott und ewiges Leben. (aiōnios g166)
അപരമ് ഈശ്വരസ്യ പുത്ര ആഗതവാൻ വയഞ്ച യയാ തസ്യ സത്യമയസ്യ ജ്ഞാനം പ്രാപ്നുയാമസ്താദൃശീം ധിയമ് അസ്മഭ്യം ദത്തവാൻ ഇതി ജാനീമസ്തസ്മിൻ സത്യമയേ ഽർഥതസ്തസ്യ പുത്രേ യീശുഖ്രീഷ്ടേ തിഷ്ഠാമശ്ച; സ ഏവ സത്യമയ ഈശ്വരോ ഽനന്തജീവനസ്വരൂപശ്ചാസ്തി| (aiōnios g166)
um der Wahrheit willen, die dauernd in uns wohnt und in unserer Mitte sein wird in Ewigkeit. (aiōn g165)
സത്യമതാദ് യുഷ്മാസു മമ പ്രേമാസ്തി കേവലം മമ നഹി കിന്തു സത്യമതജ്ഞാനാം സർവ്വേഷാമേവ| യതഃ സത്യമതമ് അസ്മാസു തിഷ്ഠത്യനന്തകാലം യാവച്ചാസ്മാസു സ്ഥാസ്യതി| (aiōn g165)
daß er ferner die Engel, die ihren Herrschaftsbereich nicht bewahrt, sondern ihre eigene Wohnstätte verlassen hatten, für den großen Gerichtstag mit ewigen Fesseln in der Finsternis drunten verwahrt hat. (aïdios g126)
യേ ച സ്വർഗദൂതാഃ സ്വീയകർതൃത്വപദേ ന സ്ഥിത്വാ സ്വവാസസ്ഥാനം പരിത്യക്തവന്തസ്താൻ സ മഹാദിനസ്യ വിചാരാർഥമ് അന്ധകാരമയേ ഽധഃസ്ഥാനേ സദാസ്ഥായിഭി ർബന്ധനൈരബധ്നാത്| (aïdios g126)
Wie Sodom und Gomorrha nebst den umliegenden Städten, die in gleicher Weise wie diese in Unzucht gelebt und (Wesen von) andersartigem Fleisch nachgestellt haben, stehen sie als warnendes Beispiel da, indem sie die Strafe ewigen Feuers zu erleiden haben. (aiōnios g166)
അപരം സിദോമമ് അമോരാ തന്നികടസ്ഥനഗരാണി ചൈതേഷാം നിവാസിനസ്തത്സമരൂപം വ്യഭിചാരം കൃതവന്തോ വിഷമമൈഥുനസ്യ ചേഷ്ടയാ വിപഥം ഗതവന്തശ്ച തസ്മാത് താന്യപി ദൃഷ്ടാന്തസ്വരൂപാണി ഭൂത്വാ സദാതനവഹ്നിനാ ദണ്ഡം ഭുഞ്ജതേ| (aiōnios g166)
wilde Meereswogen, die ihre eigenen Schändlichkeiten ausschäumen, Irrsterne, denen die dunkelste Finsternis in (alle) Ewigkeit aufbewahrt ist. (aiōn g165)
സ്വകീയലജ്ജാഫേണോദ്വമകാഃ പ്രചണ്ഡാഃ സാമുദ്രതരങ്ഗാഃ സദാകാലം യാവത് ഘോരതിമിരഭാഗീനി ഭ്രമണകാരീണി നക്ഷത്രാണി ച ഭവന്തി| (aiōn g165)
und bewahret euch dadurch in der Liebe Gottes, voll zuversichtlichen Wartens auf die Barmherzigkeit unsers Herrn Jesus Christus, (die euch) zum ewigen Leben (führen wird)! (aiōnios g166)
ഈശ്വരസ്യ പ്രേമ്നാ സ്വാൻ രക്ഷത, അനന്തജീവനായ ചാസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ കൃപാം പ്രതീക്ഷധ്വം| (aiōnios g166)
ihm, dem alleinigen Gott, der durch unsern Herrn Jesus Christus unser Retter ist – ihm gebührt Herrlichkeit und Erhabenheit, Macht und Gewalt (wie) vor aller Weltzeit, (so) auch jetzt und in alle Ewigkeit! Amen. (aiōn g165)
യോ ഽസ്മാകമ് അദ്വിതീയസ്ത്രാണകർത്താ സർവ്വജ്ഞ ഈശ്വരസ്തസ്യ ഗൗരവം മഹിമാ പരാക്രമഃ കർതൃത്വഞ്ചേദാനീമ് അനന്തകാലം യാവദ് ഭൂയാത്| ആമേൻ| (aiōn g165)
und uns zu einer Königsherrschaft gemacht hat, zu Priestern für seinen Gott und Vater: sein ist die Herrlichkeit und die Macht in alle Ewigkeit! Amen. (aiōn g165)
യോ ഽസ്മാസു പ്രീതവാൻ സ്വരുധിരേണാസ്മാൻ സ്വപാപേഭ്യഃ പ്രക്ഷാലിതവാൻ തസ്യ പിതുരീശ്വരസ്യ യാജകാൻ കൃത്വാസ്മാൻ രാജവർഗേ നിയുക്തവാംശ്ച തസ്മിൻ മഹിമാ പരാക്രമശ്ചാനന്തകാലം യാവദ് വർത്തതാം| ആമേൻ| (aiōn g165)
Und jedesmal, wenn die vier Lebewesen Preis und Ehre und Danksagung dem darbringen, der auf dem Throne sitzt, dem, der in alle Ewigkeit lebt, (aiōn g165)
ഇത്ഥം തൈഃ പ്രാണിഭിസ്തസ്യാനന്തജീവിനഃ സിംഹാസനോപവിഷ്ടസ്യ ജനസ്യ പ്രഭാവേ ഗൗരവേ ധന്യവാദേ ച പ്രകീർത്തിതേ (aiōn g165)
werfen sich die vierundzwanzig Ältesten vor dem auf dem Throne Sitzenden nieder und beten den an, der in alle Ewigkeit lebt, und legen ihre Kronen vor dem Throne nieder mit den Worten: (aiōn g165)
തേ ചതുർവിംശതിപ്രാചീനാ അപി തസ്യ സിംഹാസനോപവിഷ്ടസ്യാന്തികേ പ്രണിനത്യ തമ് അനന്തജീവിനം പ്രണമന്തി സ്വീയകിരീടാംശ്ച സിംഹാസനസ്യാന്തികേ നിക്ഷിപ്യ വദന്തി, (aiōn g165)
Und die ganze Schöpfung im Himmel und auf der Erde und unter der Erde und auf dem Meere und alles, was in ihnen lebt, hörte ich rufen: »Dem, der auf dem Throne sitzt, und dem Lamm (gebühren) Lobpreis und Ehre, Herrlichkeit und Macht in alle Ewigkeit.« (aiōn g165)
അപരം സ്വർഗമർത്ത്യപാതാലസാഗരേഷു യാനി വിദ്യന്തേ തേഷാം സർവ്വേഷാം സൃഷ്ടവസ്തൂനാം വാഗിയം മയാ ശ്രുതാ, പ്രശംസാം ഗൗരവം ശൗര്യ്യമ് ആധിപത്യം സനാതനം| സിംഹസനോപവിഷ്ടശ്ച മേഷവത്സശ്ച ഗച്ഛതാം| (aiōn g165)
Da sah ich hin und erblickte ein fahles Roß, und der auf ihm sitzende (Reiter), der hieß ›der Tod‹, und das Totenreich bildete sein Gefolge; und es wurde ihnen die Macht über den vierten Teil der Erde gegeben, die (Menschen) durch das Schwert und Hunger, durch Pest und durch die wilden Tiere der Erde zu Tode zu bringen. (Hadēs g86)
തതഃ പാണ്ഡുരവർണ ഏകോ ഽശ്വോ മയാ ദൃഷ്ടഃ, തദാരോഹിണോ നാമ മൃത്യുരിതി പരലോകശ്ച തമ് അനുചരതി ഖങ്ഗേന ദുർഭിക്ഷേണ മഹാമാര്യ്യാ വന്യപശുഭിശ്ച ലോകാനാം ബധായ പൃഥിവ്യാശ്ചതുർഥാംശസ്യാധിപത്യം തസ്മാ അദായി| (Hadēs g86)
und riefen: »Amen! Lobpreis und Herrlichkeit, Weisheit und Danksagung, Ehre, Macht und Stärke (gebühren) unserm Gott in alle Ewigkeit! Amen.« (aiōn g165)
തഥാസ്തു ധന്യവാദശ്ച തേജോ ജ്ഞാനം പ്രശംസനം| ശൗര്യ്യം പരാക്രമശ്ചാപി ശക്തിശ്ച സർവ്വമേവ തത്| വർത്തതാമീശ്വരേഽസ്മാകം നിത്യം നിത്യം തഥാസ്ത്വിതി| (aiōn g165)
Und der fünfte Engel stieß in die Posaune: da sah ich einen Stern, der vom Himmel auf die Erde gefallen war; und der Schlüssel zum Schlund des Abgrundes wurde ihm gegeben. (Abyssos g12)
തതഃ പരം സപ്തമദൂതേന തൂര്യ്യാം വാദിതായാം ഗഗനാത് പൃഥിവ്യാം നിപതിത ഏകസ്താരകോ മയാ ദൃഷ്ടഃ, തസ്മൈ രസാതലകൂപസ്യ കുഞ്ജികാദായി| (Abyssos g12)
Er schloß also den Schlund des Abgrundes auf: da stieg Rauch aus dem Schlunde empor wie der Rauch eines großen Ofens, und die Sonne und die Luft wurden durch den Rauch des Schlundes verfinstert. (Abyssos g12)
തേന രസാതലകൂപേ മുക്തേ മഹാഗ്നികുണ്ഡസ്യ ധൂമ ഇവ ധൂമസ്തസ്മാത് കൂപാദ് ഉദ്ഗതഃ| തസ്മാത് കൂപധൂമാത് സൂര്യ്യാകാശൗ തിമിരാവൃതൗ| (Abyssos g12)
Als König haben sie über sich den Engel des Abgrundes, der auf hebräisch ›Abaddon‹, auf griechisch ›Apollyon‹ heißt. (Abyssos g12)
തേഷാം രാജാ ച രസാതലസ്യ ദൂതസ്തസ്യ നാമ ഇബ്രീയഭാഷയാ അബദ്ദോൻ യൂനാനീയഭാഷയാ ച അപല്ലുയോൻ അർഥതോ വിനാശക ഇതി| (Abyssos g12)
und schwur bei dem, der in alle Ewigkeit lebt, der den Himmel geschaffen hat und was in ihm ist, die Erde und was auf ihr ist und das Meer und was in ihm ist: »Es wird hinfort kein Verzug mehr sein, (aiōn g165)
അപരം സ്വർഗാദ് യസ്യ രവോ മയാശ്രാവി സ പുന ർമാം സമ്ഭാവ്യാവദത് ത്വം ഗത്വാ സമുദ്രമേദിന്യോസ്തിഷ്ഠതോ ദൂതസ്യ കരാത് തം വിസ്തീർണ ക്ഷുദ്രഗ്രന്ഥം ഗൃഹാണ, തേന മയാ ദൂതസമീപം ഗത്വാ കഥിതം ഗ്രന്ഥോ ഽസൗ ദീയതാം| (aiōn g165)
Wenn sie dann mit ihrem Zeugnis zum Abschluß gekommen sind, wird das Tier, das aus dem Abgrund heraufsteigt, mit ihnen kämpfen und wird sie besiegen und sie töten; (Abyssos g12)
അപരം തയോഃ സാക്ഷ്യേ സമാപ്തേ സതി രസാതലാദ് യേനോത്ഥിതവ്യം സ പശുസ്താഭ്യാം സഹ യുദ്ധ്വാ തൗ ജേഷ്യതി ഹനിഷ്യതി ച| (Abyssos g12)
Nun stieß der siebte Engel in die Posaune: da ließen sich laute Stimmen im Himmel vernehmen, die riefen: »Die Königsherrschaft über die Welt ist an unsern Herrn und seinen Gesalbten gekommen, und er wird (fortan) als König in alle Ewigkeit herrschen!« (aiōn g165)
അനന്തരം സപ്തദൂതേന തൂര്യ്യാം വാദിതായാം സ്വർഗ ഉച്ചൈഃ സ്വരൈർവാഗിയം കീർത്തിതാ, രാജത്വം ജഗതോ യദ്യദ് രാജ്യം തദധുനാഭവത്| അസ്മത്പ്രഭോസ്തദീയാഭിഷിക്തസ്യ താരകസ്യ ച| തേന ചാനന്തകാലീയം രാജത്വം പ്രകരിഷ്യതേ|| (aiōn g165)
Dann sah ich einen anderen Engel hoch oben mitten am Himmel fliegen, der den Bewohnern der Erde und allen Völkerschaften und Stämmen, Sprachen und Völkern eine ewiggültige Heilsbotschaft zuverlässig zu verkündigen hatte. (aiōnios g166)
അനന്തരമ് ആകാശമധ്യേനോഡ്ഡീയമാനോ ഽപര ഏകോ ദൂതോ മയാ ദൃഷ്ടഃ സോ ഽനന്തകാലീയം സുസംവാദം ധാരയതി സ ച സുസംവാദഃ സർവ്വജാതീയാൻ സർവ്വവംശീയാൻ സർവ്വഭാഷാവാദിനഃ സർവ്വദേശീയാംശ്ച പൃഥിവീനിവാസിനഃ പ്രതി തേന ഘോഷിതവ്യഃ| (aiōnios g166)
und der Rauch von ihrer Peinigung steigt in alle Ewigkeit auf, und sie haben keine Ruhe bei Tag und bei Nacht, sie die das Tier und sein Bild anbeten, und alle, die das Malzeichen seines Namens an sich tragen!« (aiōn g165)
തേഷാം യാതനായാ ധൂമോ ഽനന്തകാലം യാവദ് ഉദ്ഗമിഷ്യതി യേ ച പശും തസ്യ പ്രതിമാഞ്ച പൂജയന്തി തസ്യ നാമ്നോ ഽങ്കം വാ ഗൃഹ്ലന്തി തേ ദിവാനിശം കഞ്ചന വിരാമം ന പ്രാപ്സ്യന്തി| (aiōn g165)
Da gab eins von den vier Lebewesen den sieben Engeln sieben goldene Schalen, die mit dem Zorn des in alle Ewigkeit lebenden Gottes gefüllt waren; (aiōn g165)
അപരം ചതുർണാം പ്രാണിനാമ് ഏകസ്തേഭ്യഃ സപ്തദൂതേഭ്യഃ സപ്തസുവർണകംസാൻ അദദാത്| (aiōn g165)
Das Tier, das du gesehen hast, ist (schon früher) dagewesen und ist (jetzt) nicht mehr (da); doch wird es aus dem Abgrund wieder heraufsteigen und ins Verderben fahren; da werden dann die Bewohner der Erde sich verwundern, die, deren Name nicht eingeschrieben steht im Buch des Lebens seit Grundlegung der Welt, wenn sie sehen, daß das Tier (schon früher) dagewesen war und (jetzt) nicht mehr da ist und (nunmehr) wieder da sein wird. (Abyssos g12)
ത്വയാ ദൃഷ്ടോ ഽസൗ പശുരാസീത് നേദാനീം വർത്തതേ കിന്തു രസാതലാത് തേനോദേതവ്യം വിനാശശ്ച ഗന്തവ്യഃ| തതോ യേഷാം നാമാനി ജഗതഃ സൃഷ്ടികാലമ് ആരഭ്യ ജീവനപുസ്തകേ ലിഖിതാനി ന വിദ്യന്തേ തേ പൃഥിവീനിവാസിനോ ഭൂതമ് അവർത്തമാനമുപസ്ഥാസ്യന്തഞ്ച തം പശും ദൃഷ്ട്വാശ്ചര്യ്യം മംസ്യന്തേ| (Abyssos g12)
Und zum zweitenmal riefen sie: »Halleluja! Und der Rauch von ihr steigt in alle Ewigkeit auf!« (aiōn g165)
പുനരപി തൈരിദമുക്തം യഥാ, ബ്രൂത പരേശ്വരം ധന്യം യന്നിത്യം നിത്യമേവ ച| തസ്യാ ദാഹസ്യ ധൂമോ ഽസൗ ദിശമൂർദ്ധ്വമുദേഷ്യതി|| (aiōn g165)
Da wurde das Tier gegriffen und mit ihm der Lügenprophet, der die Wunderzeichen vor seinen Augen getan und dadurch die verführt hatte, welche das Malzeichen des Tieres trugen und sein Bild anbeteten; bei lebendigem Leibe wurden beide in den Feuersee geworfen, der mit Schwefel brennt. (Limnē Pyr g3041 g4442)
Dann sah ich einen Engel aus dem Himmel herabkommen, der den Schlüssel zum Abgrund und eine große Kette in seiner Hand hatte. (Abyssos g12)
തതഃ പരം സ്വർഗാദ് അവരോഹൻ ഏകോ ദൂതോ മയാ ദൃഷ്ടസ്തസ്യ കരേ രമാതലസ്യ കുഞ്ജികാ മഹാശൃങ്ഖലഞ്ചൈകം തിഷ്ഠതഃ| (Abyssos g12)
warf ihn in den Abgrund, verschloß den Eingang und brachte über ihm ein Siegel an, damit er die Völker nicht mehr verführe, bis die tausend Jahre zu Ende sind; danach muß er auf kurze Zeit noch einmal freigelassen werden. (Abyssos g12)
അപരം രസാതലേ തം നിക്ഷിപ്യ തദുപരി ദ്വാരം രുദ്ധ്വാ മുദ്രാങ്കിതവാൻ യസ്മാത് തദ് വർഷസഹസ്രം യാവത് സമ്പൂർണം ന ഭവേത് താവദ് ഭിന്നജാതീയാസ്തേന പുന ർന ഭ്രമിതവ്യാഃ| തതഃ പരമ് അൽപകാലാർഥം തസ്യ മോചനേന ഭവിതവ്യം| (Abyssos g12)
Und das Meer gab die Toten zurück, die es barg, und der Tod und das Totenreich gaben die Toten heraus, die sich in ihnen befanden, und sie wurden alle nach ihren Werken gerichtet; (Hadēs g86)
തദാനീം സമുദ്രേണ സ്വാന്തരസ്ഥാ മൃതജനാഃ സമർപിതാഃ, മൃത്യുപരലോകാഭ്യാമപി സ്വാന്തരസ്ഥാ മൃതജനാഃ സർമിപതാഃ, തേഷാഞ്ചൈകൈകസ്യ സ്വക്രിയാനുയായീ വിചാരഃ കൃതഃ| (Hadēs g86)
Es wird dort auch keine Nacht mehr geben, und man bedarf keines Lampenlichts und keines Sonnenlichts; denn Gott der Herr wird ihnen leuchten, und sie werden als Könige in alle Ewigkeit herrschen. (aiōn g165)
തദാനീം രാത്രിഃ പുന ർന ഭവിഷ്യതി യതഃ പ്രഭുഃ പരമേശ്വരസ്താൻ ദീപയിഷ്യതി തേ ചാനന്തകാലം യാവദ് രാജത്വം കരിഷ്യന്തേ| (aiōn g165)
