Matthaeus 8
1 Als er dann vom Berge herabgestiegen war, folgten ihm große Volksscharen nach.
யதா³ ஸ பர்வ்வதாத்³ அவாரோஹத் ததா³ ப³ஹவோ மாநவாஸ்தத்பஸ்²சாத்³ வவ்ரஜு: |
2 Da trat ein Aussätziger herzu, warf sich vor ihm nieder und sagte: »Herr, wenn du willst, kannst du mich reinigen.«
ஏக: குஷ்ட²வாந் ஆக³த்ய தம்’ ப்ரணம்ய ப³பா⁴ஷே, ஹே ப்ரபோ⁴, யதி³ ப⁴வாந் ஸம்’மந்யதே, தர்ஹி மாம்’ நிராமயம்’ கர்த்தும்’ ஸ²க்நோதி|
3 Jesus streckte seine Hand aus, faßte ihn an und sagte: »Ich will’s, werde rein!« Da wurde er sogleich von seinem Aussatz rein.
ததோ யீஸு²: கரம்’ ப்ரஸார்ய்ய தஸ்யாங்க³ம்’ ஸ்ப்ரு’ஸ²ந் வ்யாஜஹார, ஸம்மந்யே(அ)ஹம்’ த்வம்’ நிராமயோ ப⁴வ; தேந ஸ தத்க்ஷணாத் குஷ்டே²நாமோசி|
4 Darauf sagte Jesus zu ihm: »Hüte dich, jemandem etwas davon zu sagen! Gehe vielmehr hin, zeige dich dem Priester und bringe die Opfergabe dar, die Mose geboten hat, zum Zeugnis für sie!«
ததோ யீஸு²ஸ்தம்’ ஜகா³த³, அவதே⁴ஹி கதா²மேதாம்’ கஸ்²சித³பி மா ப்³ரூஹி, கிந்து யாஜகஸ்ய ஸந்நிதி⁴ம்’ க³த்வா ஸ்வாத்மாநம்’ த³ர்ஸ²ய மநுஜேப்⁴யோ நிஜநிராமயத்வம்’ ப்ரமாணயிதும்’ மூஸாநிரூபிதம்’ த்³ரவ்யம் உத்ஸ்ரு’ஜ ச|
5 Als er hierauf nach Kapernaum hineinkam, trat ein Hauptmann zu ihm und bat ihn
தத³நந்தரம்’ யீஸு²நா கப²ர்நாஹூம்நாமநி நக³ரே ப்ரவிஷ்டே கஸ்²சித் ஸ²தஸேநாபதிஸ்தத்ஸமீபம் ஆக³த்ய விநீய ப³பா⁴ஷே,
6 mit den Worten: »Herr, mein Diener liegt gelähmt bei mir zu Hause darnieder und leidet schreckliche Schmerzen.«
ஹே ப்ரபோ⁴, மதீ³ய ஏகோ தா³ஸ: பக்ஷாகா⁴தவ்யாதி⁴நா ப்⁴ரு’ஸ²ம்’ வ்யதி²த: , ஸது ஸ²யநீய ஆஸ்தே|
7 Jesus antwortete ihm: »Ich will kommen und ihn heilen.«
ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தஸ்மை கதி²தவாந், அஹம்’ க³த்வா தம்’ நிராமயம்’ கரிஷ்யாமி|
8 Der Hauptmann aber entgegnete: »Herr, ich bin nicht wert, daß du unter mein Dach trittst; nein, gebiete nur mit einem Wort, dann wird mein Diener gesund werden.
தத: ஸ ஸ²தஸேநாபதி: ப்ரத்யவத³த், ஹே ப்ரபோ⁴, ப⁴வாந் யத் மம கே³ஹமத்⁴யம்’ யாதி தத்³யோக்³யபா⁴ஜநம்’ நாஹமஸ்மி; வாங்மாத்ரம் ஆதி³ஸ²து, தேநைவ மம தா³ஸோ நிராமயோ ப⁴விஷ்யதி|
9 Ich bin ja auch ein Mann, der unter höherem Befehl steht, und habe Mannschaften unter mir, und wenn ich zu dem einen sage: ›Gehe!‹, so geht er, und zu dem andern: ›Komm!‹, so kommt er, und zu meinem Diener: ›Tu das!‹, so tut er’s.«
யதோ மயி பரநித்⁴நே(அ)பி மம நிதே³ஸ²வஸ்²யா: கதி கதி ஸேநா: ஸந்தி, தத ஏகஸ்மிந் யாஹீத்யுக்தே ஸ யாதி, தத³ந்யஸ்மிந் ஏஹீத்யுக்தே ஸ ஆயாதி, ததா² மம நிஜதா³ஸே கர்ம்மைதத் குர்வ்வித்யுக்தே ஸ தத் கரோதி|
10 Als Jesus das hörte, verwunderte er sich und sagte zu seinen Begleitern: »Wahrlich ich sage euch: In Israel habe ich bei niemand solchen Glauben gefunden.
ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தஸ்யைதத் வசோ நிஸ²ம்ய விஸ்மயாபந்நோ(அ)பூ⁴த்; நிஜபஸ்²சாத்³கா³மிநோ மாநவாந் அவோச்ச, யுஷ்மாந் தத்²யம்’ வச்மி, இஸ்ராயேலீயலோகாநாம்’ மத்⁴யே(அ)பி நைதாத்³ரு’ஸோ² விஸ்²வாஸோ மயா ப்ராப்த: |
11 Ich sage euch aber: Viele werden von Osten und Westen kommen und sich mit Abraham, Isaak und Jakob im Himmelreich zum Mahl niederlassen;
அந்யச்சாஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, ப³ஹவ: பூர்வ்வஸ்யா: பஸ்²சிமாயாஸ்²ச தி³ஸ² ஆக³த்ய இப்³ராஹீமா இஸ்ஹாகா யாகூபா³ ச ஸாகம் மிலித்வா ஸமுபவேக்ஷ்யந்தி;
12 aber die Söhne des Reiches werden in die Finsternis draußen hinausgestoßen werden; dort wird lautes Weinen und Zähneknirschen sein.«
கிந்து யத்ர ஸ்தா²நே ரோத³நத³ந்தக⁴ர்ஷணே ப⁴வதஸ்தஸ்மிந் ப³ஹிர்பூ⁴ததமிஸ்ரே ராஜ்யஸ்ய ஸந்தாநா நிக்ஷேஸ்யந்தே|
13 Zu dem Hauptmann aber sagte Jesus: »Geh hin! Wie du geglaubt hast, so geschehe dir!« Und sein Diener wurde zur selben Stunde gesund.
தத: பரம்’ யீஸு²ஸ்தம்’ ஸ²தஸேநாபதிம்’ ஜகா³த³, யாஹி, தவ ப்ரதீத்யநுஸாரதோ மங்க³லம்’ பூ⁴யாத்; ததா³ தஸ்மிந்நேவ த³ண்டே³ ததீ³யதா³ஸோ நிராமயோ ப³பூ⁴வ|
14 Als Jesus dann in das Haus des Petrus gekommen war, sah er dessen Schwiegermutter fieberkrank zu Bett liegen.
அநந்தரம்’ யீஸு²: பிதரஸ்ய கே³ஹமுபஸ்தா²ய ஜ்வரேண பீடி³தாம்’ ஸ²யநீயஸ்தி²தாம்’ தஸ்ய ஸ்²வஸ்²ரூம்’ வீக்ஷாஞ்சக்ரே|
15 Er faßte sie bei der Hand, da wich das Fieber von ihr: sie stand auf und bediente ihn (bei der Mahlzeit).
ததஸ்தேந தஸ்யா: கரஸ்ய ஸ்ப்ரு’ஷ்டதவாத் ஜ்வரஸ்தாம்’ தத்யாஜ, ததா³ ஸா ஸமுத்தா²ய தாந் ஸிஷேவே|
16 Als es dann Abend geworden war, brachte man viele Besessene zu ihm, und er trieb die bösen Geister durchs Wort aus und heilte alle, die ein Leiden hatten.
அநந்தரம்’ ஸந்த்⁴யாயாம்’ ஸத்யாம்’ ப³ஹுஸோ² பூ⁴தக்³ரஸ்தமநுஜாந் தஸ்ய ஸமீபம் ஆநிந்யு: ஸ ச வாக்யேந பூ⁴தாந் த்யாஜயாமாஸ, ஸர்வ்வப்ரகாரபீடி³தஜநாம்’ஸ்²ச நிராமயாந் சகார;
17 So sollte sich das Wort des Propheten Jesaja erfüllen, der da sagt: »Er hat unsere Gebrechen hinweggenommen und unsere Krankheiten getragen.«
தஸ்மாத், ஸர்வ்வா து³ர்ப்³ப³லதாஸ்மாகம்’ தேநைவ பரிதா⁴ரிதா| அஸ்மாகம்’ ஸகலம்’ வ்யாதி⁴ம்’ ஸஏவ ஸம்’க்³ரு’ஹீதவாந்| யதே³தத்³வசநம்’ யிஸ²யியப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோக்தமாஸீத், தத்ததா³ ஸப²லமப⁴வத்|
18 Als Jesus sich dann wieder von großen Volksscharen umgeben sah, befahl er, an das jenseitige Ufer des Sees hinüberzufahren.
அநந்தரம்’ யீஸு²ஸ்²சதுர்தி³க்ஷு ஜநநிவஹம்’ விலோக்ய தடிந்யா: பாரம்’ யாதும்’ ஸி²ஷ்யாந் ஆதி³தே³ஸ²|
19 Da trat ein Schriftgelehrter an ihn heran mit den Worten: »Meister, ich will dir folgen, wohin du auch gehst!«
ததா³நீம் ஏக உபாத்⁴யாய ஆக³த்ய கதி²தவாந், ஹே கு³ரோ, ப⁴வாந் யத்ர யாஸ்யதி தத்ராஹமபி ப⁴வத: பஸ்²சாத்³ யாஸ்யாமி|
20 Jesus antwortete ihm: »Die Füchse haben Gruben und die Vögel des Himmels Nester; der Menschensohn aber hat keine Stätte, wo er sein Haupt hinlegen kann.« –
ததோ யீஸு² ர்ஜகா³த³, க்ரோஷ்டு: ஸ்தா²தும்’ ஸ்தா²நம்’ வித்³யதே, விஹாயஸோ விஹங்க³மாநாம்’ நீடா³நி ச ஸந்தி; கிந்து மநுஷ்யபுத்ரஸ்ய ஸி²ர: ஸ்தா²பயிதும்’ ஸ்தா²நம்’ ந வித்³யதே|
21 Ein anderer von seinen Jüngern sagte zu ihm: »Herr, erlaube mir, zuerst noch hinzugehen und meinen Vater zu begraben!«
அநந்தரம் அபர ஏக: ஸி²ஷ்யஸ்தம்’ ப³பா⁴ஷே, ஹே ப்ரபோ⁴, ப்ரத²மதோ மம பிதரம்’ ஸ்²மஸா²நே நிதா⁴தும்’ க³மநார்த²ம்’ மாம் அநுமந்யஸ்வ|
22 Jesus aber antwortete ihm: »Folge du mir nach, und überlaß es den Toten, ihre Toten zu begraben!«
ததோ யீஸு²ருக்தவாந் ம்ரு’தா ம்ரு’தாந் ஸ்²மஸா²நே நித³த⁴து, த்வம்’ மம பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச²|
23 Jesus stieg dann ins Boot, und seine Jünger folgten ihm.
அநந்தரம்’ தஸ்மிந் நாவமாரூடே⁴ தஸ்ய ஸி²ஷ்யாஸ்தத்பஸ்²சாத் ஜக்³மு: |
24 Da erhob sich (plötzlich) ein heftiger Sturm auf dem See, so daß das Boot von den Wellen bedeckt wurde; er selbst aber schlief.
பஸ்²சாத் ஸாக³ரஸ்ய மத்⁴யம்’ தேஷு க³தேஷு தாத்³ரு’ஸ²: ப்ரப³லோ ஜ²ஞ்ப்⁴ஸ²நில உத³திஷ்ட²த், யேந மஹாதரங்க³ உத்தா²ய தரணிம்’ சா²தி³தவாந், கிந்து ஸ நித்³ரித ஆஸீத்|
25 Da traten sie an ihn heran und weckten ihn mit den Worten: »Herr, hilf uns: wir gehen unter!«
ததா³ ஸி²ஷ்யா ஆக³த்ய தஸ்ய நித்³ராப⁴ங்க³ம்’ க்ரு’த்வா கத²யாமாஸு: , ஹே ப்ரபோ⁴, வயம்’ ம்ரியாமஹே, ப⁴வாந் அஸ்மாகம்’ ப்ராணாந் ரக்ஷது|
26 Er aber antwortete ihnen: »Was seid ihr so furchtsam, ihr Kleingläubigen!« Dann stand er auf und bedrohte die Winde und den See; da trat völlige Windstille ein.
ததா³ ஸ தாந் உக்தவாந், ஹே அல்பவிஸ்²வாஸிநோ யூயம்’ குதோ விபீ⁴த²? தத: ஸ உத்தா²ய வாதம்’ ஸாக³ரஞ்ச தர்ஜயாமாஸ, ததோ நிர்வ்வாதமப⁴வத்|
27 Die Leute aber verwunderten sich und sagten: »Was ist das für ein Mann, daß sogar die Winde und der See ihm gehorsam sind!«
அபரம்’ மநுஜா விஸ்மயம்’ விலோக்ய கத²யாமாஸு: , அஹோ வாதஸரித்பதீ அஸ்ய கிமாஜ்ஞாக்³ராஹிணௌ? கீத்³ரு’ஸோ²(அ)யம்’ மாநவ: |
28 Als er hierauf an das jenseitige Ufer in das Gebiet der Gadarener gekommen war, traten ihm zwei von bösen Geistern besessene Männer entgegen, die aus den Gräbern hervorkamen und so gemeingefährliche Menschen waren, daß niemand auf der Straße dort an ihnen vorbeigehen konnte.
அநந்தரம்’ ஸ பாரம்’ க³த்வா கி³தே³ரீயதே³ஸ²ம் உபஸ்தி²தவாந்; ததா³ த்³வௌ பூ⁴தக்³ரஸ்தமநுஜௌ ஸ்²மஸா²நஸ்தா²நாத்³ ப³ஹி ர்பூ⁴த்வா தம்’ ஸாக்ஷாத் க்ரு’தவந்தௌ, தாவேதாத்³ரு’ஸௌ² ப்ரசண்டா³வாஸ்தாம்’ யத் தேந ஸ்தா²நேந கோபி யாதும்’ நாஸ²க்நோத்|
29 Kaum hatten sie ihn erblickt, da schrien sie laut: »Was hast du mit uns vor, du Sohn Gottes? Bist du hergekommen, um uns vor der Zeit zu quälen?«
தாவுசை: கத²யாமாஸது: , ஹே ஈஸ்²வரஸ்ய ஸூநோ யீஸோ², த்வயா ஸாகம் ஆவயோ: க: ஸம்ப³ந்த⁴: ? நிரூபிதகாலாத் ப்ராகே³வ கிமாவாப்⁴யாம்’ யாதநாம்’ தா³தும் அத்ராக³தோஸி?
30 Es befand sich aber in weiter Entfernung von ihnen eine große Herde Schweine auf der Weide.
ததா³நீம்’ தாப்⁴யாம்’ கிஞ்சித்³ தூ³ரே வராஹாணாம் ஏகோ மஹாவ்ரஜோ(அ)சரத்|
31 Da baten ihn die bösen Geister: »Wenn du uns austreiben willst, so laß uns doch in die Schweineherde fahren!«
ததோ பூ⁴தௌ தௌ தஸ்யாந்திகே விநீய கத²யாமாஸது: , யத்³யாவாம்’ த்யாஜயஸி, தர்ஹி வராஹாணாம்’ மத்⁴யேவ்ரஜம் ஆவாம்’ ப்ரேரய|
32 Er antwortete ihnen: »Hinweg mit euch!« Da fuhren sie aus und fuhren in die Schweine hinein, und die ganze Herde stürmte infolgedessen den Abhang hinab in den See und ertrank in den Fluten.
ததா³ யீஸு²ரவத³த் யாதம்’, அநந்தரம்’ தௌ யதா³ மநுஜௌ விஹாய வராஹாந் ஆஸ்²ரிதவந்தௌ, ததா³ தே ஸர்வ்வே வராஹா உச்சஸ்தா²நாத் மஹாஜவேந தா⁴வந்த: ஸாக³ரீயதோயே மஜ்ஜந்தோ மம்ரு: |
33 Die Hirten aber ergriffen die Flucht und berichteten nach ihrer Ankunft in der Stadt den ganzen Vorfall, auch das, was mit den beiden Besessenen vorgegangen war.
ததோ வராஹரக்ஷகா: பலாயமாநா மத்⁴யேநக³ரம்’ தௌ பூ⁴தக்³ரஸ்தௌ ப்ரதி யத்³யத்³ அக⁴டத, தா: ஸர்வ்வவார்த்தா அவத³ந்|
34 Da zog die Einwohnerschaft der ganzen Stadt hinaus, Jesus entgegen, und als sie bei ihm eingetroffen waren, baten sie ihn, er möchte ihr Gebiet verlassen.
ததோ நாக³ரிகா: ஸர்வ்வே மநுஜா யீஸு²ம்’ ஸாக்ஷாத் கர்த்தும்’ ப³ஹிராயாதா: தஞ்ச விலோக்ய ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரிரே ப⁴வாந் அஸ்மாகம்’ ஸீமாதோ யாது|
