Matthaeus 5
1 Als Jesus nun die Volksscharen sah, ging er ins Gebirge hinauf, und nachdem er sich dort gesetzt hatte, traten seine Jünger zu ihm.
அநந்தரம்’ ஸ ஜநநிவஹம்’ நிரீக்ஷ்ய பூ⁴த⁴ரோபரி வ்ரஜித்வா ஸமுபவிவேஸ²|
2 Da tat er seinen Mund auf und lehrte sie mit den Worten:
ததா³நீம்’ ஸி²ஷ்யேஷு தஸ்ய ஸமீபமாக³தேஷு தேந தேப்⁴ய ஏஷா கதா² கத்²யாஞ்சக்ரே|
3 »Selig sind die geistlich Armen, denn ihnen wird das Himmelreich zuteil!
அபி⁴மாநஹீநா ஜநா த⁴ந்யா: , யதஸ்தே ஸ்வர்கீ³யராஜ்யம் அதி⁴கரிஷ்யந்தி|
4 Selig sind die Bekümmerten, denn sie werden getröstet werden! –
கி²த்³யமாநா மநுஜா த⁴ந்யா: , யஸ்மாத் தே ஸாந்த்வநாம்’ ப்ராப்ஸந்தி|
5 Selig sind die Sanftmütigen, denn sie werden das Land ererben!
நம்ரா மாநவாஸ்²ச த⁴ந்யா: , யஸ்மாத் தே மேதி³நீம் அதி⁴கரிஷ்யந்தி|
6 Selig sind, die nach der Gerechtigkeit hungern und dürsten, denn sie werden gesättigt werden! –
த⁴ர்ம்மாய பு³பு⁴க்ஷிதா: த்ரு’ஷார்த்தாஸ்²ச மநுஜா த⁴ந்யா: , யஸ்மாத் தே பரிதர்ப்ஸ்யந்தி|
7 Selig sind die Barmherzigen, denn sie werden Barmherzigkeit erlangen!
க்ரு’பாலவோ மாநவா த⁴ந்யா: , யஸ்மாத் தே க்ரு’பாம்’ ப்ராப்ஸ்யந்தி|
8 Selig sind, die reinen Herzens sind, denn sie werden Gott schauen!
நிர்ம்மலஹ்ரு’த³யா மநுஜாஸ்²ச த⁴ந்யா: , யஸ்மாத் த ஈஸ்²சரம்’ த்³ரக்ஷ்யந்தி|
9 Selig sind die Friedfertigen, denn sie werden Söhne Gottes heißen! –
மேலயிதாரோ மாநவா த⁴ந்யா: , யஸ்மாத் த ஈஸ்²சரஸ்ய ஸந்தாநத்வேந விக்²யாஸ்யந்தி|
10 Selig sind, die um der Gerechtigkeit willen Verfolgung erleiden, denn ihnen wird das Himmelreich zuteil!
த⁴ர்ம்மகாரணாத் தாடி³தா மநுஜா த⁴ந்யா, யஸ்மாத் ஸ்வர்கீ³யராஜ்யே தேஷாமதி⁴கரோ வித்³யதே|
11 Selig seid ihr, wenn man euch um meinetwillen schmäht und verfolgt und euch lügnerisch alles Böse nachredet!
யதா³ மநுஜா மம நாமக்ரு’தே யுஷ்மாந் நிந்த³ந்தி தாட³யந்தி ம்ரு’ஷா நாநாது³ர்வ்வாக்யாநி வத³ந்தி ச, ததா³ யுயம்’ த⁴ந்யா: |
12 Freuet euch darüber und jubelt, denn euer Lohn ist groß im Himmel! Ebenso hat man ja auch die Propheten vor euch verfolgt.«
ததா³ ஆநந்த³த, ததா² ப்⁴ரு’ஸ²ம்’ ஹ்லாத³த்⁴வஞ்ச, யத: ஸ்வர்கே³ பூ⁴யாம்’ஸி ப²லாநி லப்ஸ்யத்⁴வே; தே யுஷ்மாகம்’ புராதநாந் ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோ(அ)பி தாத்³ரு’க்³ அதாட³யந்|
13 »Ihr seid das Salz der Erde! Wenn aber das Salz fade geworden ist, womit soll es wieder gesalzen werden? Es taugt zu nichts mehr, als aus dem Hause geworfen und von den Leuten zertreten zu werden. –
யுயம்’ மேதி³ந்யாம்’ லவணரூபா: , கிந்து யதி³ லவணஸ்ய லவணத்வம் அபயாதி, தர்ஹி தத் கேந ப்ரகாரேண ஸ்வாது³யுக்தம்’ ப⁴விஷ்யதி? தத் கஸ்யாபி கார்ய்யஸ்யாயோக்³யத்வாத் கேவலம்’ ப³ஹி: ப்ரக்ஷேப்தும்’ நராணாம்’ பத³தலேந த³லயிதுஞ்ச யோக்³யம்’ ப⁴வதி|
14 Ihr seid das Licht der Welt! Eine Stadt, die oben auf einem Berge liegt, kann nicht verborgen bleiben.
யூயம்’ ஜக³தி தீ³ப்திரூபா: , பூ⁴த⁴ரோபரி ஸ்தி²தம்’ நக³ரம்’ கு³ப்தம்’ ப⁴விதும்’ நஹி ஸ²க்ஷ்யதி|
15 Man zündet auch nicht ein Licht an und stellt es unter den Scheffel, sondern auf den Leuchter: dann leuchtet es allen, die im Hause sind.
அபரம்’ மநுஜா: ப்ரதீ³பாந் ப்ரஜ்வால்ய த்³ரோணாதோ⁴ ந ஸ்தா²பயந்தி, கிந்து தீ³பாதா⁴ரோபர்ய்யேவ ஸ்தா²பயந்தி, தேந தே தீ³பா கே³ஹஸ்தி²தாந் ஸகலாந் ப்ரகாஸ²யந்தி|
16 Ebenso soll auch euer Licht vor den Menschen leuchten, damit sie eure guten Werke sehen und euren Vater, der im Himmel ist, preisen.«
யேந மாநவா யுஷ்மாகம்’ ஸத்கர்ம்மாணி விலோக்ய யுஷ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²ம்’ பிதரம்’ த⁴ந்யம்’ வத³ந்தி, தேஷாம்’ ஸமக்ஷம்’ யுஷ்மாகம்’ தீ³ப்திஸ்தாத்³ரு’க் ப்ரகாஸ²தாம்|
17 »Denkt nicht, daß ich gekommen sei, das Gesetz oder die Propheten aufzulösen! Ich bin nicht gekommen aufzulösen, sondern zu erfüllen.
அஹம்’ வ்யவஸ்தா²ம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாக்யஞ்ச லோப்தும் ஆக³தவாந், இத்த²ம்’ மாநுப⁴வத, தே த்³வே லோப்தும்’ நாக³தவாந், கிந்து ஸப²லே கர்த்தும் ஆக³தோஸ்மி|
18 Denn wahrlich ich sage euch: Bis Himmel und Erde vergehen, wird vom Gesetz nicht ein einziges Jota und kein Strichlein vergehen, bis alles in Erfüllung gegangen ist.
அபரம்’ யுஷ்மாந் அஹம்’ தத்²யம்’ வதா³மி யாவத் வ்யோமமேதி³ந்யோ ர்த்⁴வம்’ஸோ ந ப⁴விஷ்யதி, தாவத் ஸர்வ்வஸ்மிந் ஸப²லே ந ஜாதே வ்யவஸ்தா²யா ஏகா மாத்ரா பி³ந்து³ரேகோபி வா ந லோப்ஸ்யதே|
19 Wer also ein einziges von diesen Geboten – und wäre es das geringste – auflöst und die Menschen demgemäß lehrt, der wird der Geringste im Himmelreich heißen; wer sie aber tut und (die Menschen) so lehrt, der wird groß im Himmelreich heißen.
தஸ்மாத் யோ ஜந ஏதாஸாம் ஆஜ்ஞாநாம் அதிக்ஷுத்³ராம் ஏகாஜ்ஞாமபீ லம்’க⁴தே மநுஜாம்’ஞ்ச ததை²வ ஸி²க்ஷயதி, ஸ ஸ்வர்கீ³யராஜ்யே ஸர்வ்வேப்⁴ய: க்ஷுத்³ரத்வேந விக்²யாஸ்யதே, கிந்து யோ ஜநஸ்தாம்’ பாலயதி, ததை²வ ஸி²க்ஷயதி ச, ஸ ஸ்வர்கீ³யராஜ்யே ப்ரதா⁴நத்வேந விக்²யாஸ்யதே|
20 Denn ich sage euch: Wenn es mit eurer Gerechtigkeit nicht weit besser bestellt ist als bei den Schriftgelehrten und Pharisäern, so werdet ihr nimmermehr ins Himmelreich eingehen!«
அபரம்’ யுஷ்மாந் அஹம்’ வதா³மி, அத்⁴யாபகபி²ரூஸி²மாநவாநாம்’ த⁴ர்ம்மாநுஷ்டா²நாத் யுஷ்மாகம்’ த⁴ர்ம்மாநுஷ்டா²நே நோத்தமே ஜாதே யூயம் ஈஸ்²வரீயராஜ்யம்’ ப்ரவேஷ்டும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத²|
21 »Ihr habt gehört, daß den Alten geboten worden ist: ›Du sollst nicht töten‹, wer aber tötet, soll dem Gericht verfallen sein.
அபரஞ்ச த்வம்’ நரம்’ மா வதீ⁴: , யஸ்மாத் யோ நரம்’ ஹந்தி, ஸ விசாரஸபா⁴யாம்’ த³ண்டா³ர்ஹோ ப⁴விஷ்யதி, பூர்வ்வகாலீநஜநேப்⁴ய இதி கதி²தமாஸீத், யுஷ்மாபி⁴ரஸ்²ராவி|
22 Ich dagegen sage euch: Wer seinem Bruder auch nur zürnt, der soll dem Gericht verfallen sein; und wer zu seinem Bruder ›Dummkopf‹ sagt, soll dem Hohen Rat verfallen sein; und wer ›du Narr‹ zu ihm sagt, soll der Feuerhölle verfallen sein. (Geenna g1067)
கிந்த்வஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, ய: கஸ்²சித் காரணம்’ விநா நிஜப்⁴ராத்ரே குப்யதி, ஸ விசாரஸபா⁴யாம்’ த³ண்டா³ர்ஹோ ப⁴விஷ்யதி; ய: கஸ்²சிச்ச ஸ்வீயஸஹஜம்’ நிர்ப்³போ³த⁴ம்’ வத³தி, ஸ மஹாஸபா⁴யாம்’ த³ண்டா³ர்ஹோ ப⁴விஷ்யதி; புநஸ்²ச த்வம்’ மூட⁴ இதி வாக்யம்’ யதி³ கஸ்²சித் ஸ்வீயப்⁴ராதரம்’ வக்தி, தர்ஹி நரகாக்³நௌ ஸ த³ண்டா³ர்ஹோ ப⁴விஷ்யதி| (Geenna g1067)
23 Wenn du also deine Opfergabe zum Altar bringst und dich dort erinnerst, daß dein Bruder etwas gegen dich hat,
அதோ வேத்³யா: ஸமீபம்’ நிஜநைவேத்³யே ஸமாநீதே(அ)பி நிஜப்⁴ராதரம்’ ப்ரதி கஸ்மாச்சித் காரணாத் த்வம்’ யதி³ தோ³ஷீ வித்³யஸே, ததா³நீம்’ தவ தஸ்ய ஸ்ம்ரு’தி ர்ஜாயதே ச,
24 so laß deine Gabe dort vor dem Altar und gehe zunächst hin und versöhne dich mit deinem Bruder; alsdann geh hin und opfere deine Gabe!
தர்ஹி தஸ்யா வேத்³யா: ஸமீபே நிஜநைவைத்³யம்’ நிதா⁴ய ததை³வ க³த்வா பூர்வ்வம்’ தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ மில, பஸ்²சாத் ஆக³த்ய நிஜநைவேத்³யம்’ நிவேத³ய|
25 Sei zum Vergleich mit deinem Widersacher ohne Säumen bereit, solange du mit ihm noch auf dem Wege (zum Richter) bist, damit dein Widersacher dich nicht dem Richter übergibt und der Richter dich dem Gerichtsdiener (überantwortet) und du ins Gefängnis gesetzt wirst.
அந்யஞ்ச யாவத் விவாதி³நா ஸார்த்³த⁴ம்’ வர்த்மநி திஷ்ட²ஸி, தாவத் தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ மேலநம்’ குரு; நோ சேத் விவாதீ³ விசாரயிது: ஸமீபே த்வாம்’ ஸமர்பயதி விசாரயிதா ச ரக்ஷிண: ஸந்நிதௌ⁴ ஸமர்பயதி ததா³ த்வம்’ காராயாம்’ ப³த்⁴யேதா²: |
26 Wahrlich ich sage dir: Du wirst von dort sicherlich nicht herauskommen, bis du den letzten Pfennig bezahlt hast.
தர்ஹி த்வாமஹம்’ தத்²த²ம்’ ப்³ரவீமி, ஸே²ஷகபர்த³கே(அ)பி ந பரிஸோ²தி⁴தே தஸ்மாத் ஸ்தா²நாத் கதா³பி ப³ஹிராக³ந்தும்’ ந ஸ²க்ஷ்யஸி|
27 Ihr habt gehört, daß (den Alten) geboten worden ist: ›Du sollst nicht ehebrechen!‹
அபரம்’ த்வம்’ மா வ்யபி⁴சர, யதே³தத்³ வசநம்’ பூர்வ்வகாலீநலோகேப்⁴ய: கதி²தமாஸீத், தத்³ யூயம்’ ஸ்²ருதவந்த: ;
28 Ich dagegen sage euch: Wer eine Ehefrau auch nur mit Begehrlichkeit anblickt, hat damit schon in seinem Herzen Ehebruch an ihr begangen.
கிந்த்வஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, யதி³ கஸ்²சித் காமத: காஞ்சந யோஷிதம்’ பஸ்²யதி, தர்ஹி ஸ மநஸா ததை³வ வ்யபி⁴சரிதவாந்|
29 Wenn dich also dein rechtes Auge ärgert, so reiß es aus und wirf es weg von dir; denn es ist besser für dich, daß eines deiner Glieder (dir) verloren geht, als daß dein ganzer Leib in die Hölle geworfen wird. (Geenna g1067)
தஸ்மாத் தவ த³க்ஷிணம்’ நேத்ரம்’ யதி³ த்வாம்’ பா³த⁴தே, தர்ஹி தந்நேத்ரம் உத்பாட்ய தூ³ரே நிக்ஷிப, யஸ்மாத் தவ ஸர்வ்வவபுஷோ நரகே நிக்ஷேபாத் தவைகாங்க³ஸ்ய நாஸோ² வரம்’| (Geenna g1067)
30 Und wenn deine rechte Hand dich ärgert, so haue sie ab und wirf sie weg von dir; denn es ist besser für dich, daß eines deiner Glieder (dir) verloren geht, als daß dein ganzer Leib in die Hölle geworfen wird. – (Geenna g1067)
யத்³வா தவ த³க்ஷிண: கரோ யதி³ த்வாம்’ பா³த⁴தே, தர்ஹி தம்’ கரம்’ சி²த்த்வா தூ³ரே நிக்ஷிப, யத: ஸர்வ்வவபுஷோ நரகே நிக்ஷேபாத் ஏகாங்க³ஸ்ய நாஸோ² வரம்’| (Geenna g1067)
31 Ferner ist (zu den Alten) gesagt worden: ›Wer seine Ehefrau entläßt, der soll ihr einen Scheidebrief geben!‹
உக்தமாஸ்தே, யதி³ கஸ்²சிந் நிஜஜாயாம்’ பரித்யக்த்தும் இச்ச²தி, தர்ஹி ஸ தஸ்யை த்யாக³பத்ரம்’ த³தா³து|
32 Ich dagegen sage euch: Wer sich von seiner Frau scheidet – außer auf Grund von Unzucht –, der verschuldet es, daß dann Ehebruch mit ihr verübt wird; und wer eine entlassene Frau heiratet, der begeht Ehebruch.
கிந்த்வஹம்’ யுஷ்மாந் வ்யாஹராமி, வ்யபி⁴சாரதோ³ஷே ந ஜாதே யதி³ கஸ்²சிந் நிஜஜாயாம்’ பரித்யஜதி, தர்ஹி ஸ தாம்’ வ்யபி⁴சாரயதி; யஸ்²ச தாம்’ த்யக்தாம்’ ஸ்த்ரியம்’ விவஹதி, ஸோபி வ்யபி⁴சரதி|
33 Ihr habt weiter gehört, daß den Alten geboten worden ist: ›Du sollst nicht falsch schwören‹, ›sollst aber dem Herrn deine Eide erfüllen!‹
புநஸ்²ச த்வம்’ ம்ரு’ஷா ஸ²பத²ம் ந குர்வ்வந் ஈஸ்²சராய நிஜஸ²பத²ம்’ பாலய, பூர்வ்வகாலீநலோகேப்⁴யோ யைஷா கதா² கதி²தா, தாமபி யூயம்’ ஸ்²ருதவந்த: |
34 Ich dagegen sage euch: Ihr sollt überhaupt nicht schwören, weder beim Himmel, denn er ist Gottes Thron,
கிந்த்வஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, கமபி ஸ²பத²ம்’ மா கார்ஷ்ட, அர்த²த: ஸ்வர்க³நாம்நா ந, யத: ஸ ஈஸ்²வரஸ்ய ஸிம்’ஹாஸநம்’;
35 noch bei der Erde, denn sie ist der Schemel seiner Füße, noch bei Jerusalem, denn es ist die Stadt des großen Königs.
ப்ரு’தி²வ்யா நாம்நாபி ந, யத: ஸா தஸ்ய பாத³பீட²ம்’; யிரூஸா²லமோ நாம்நாபி ந, யத: ஸா மஹாராஜஸ்ய புரீ;
36 Auch bei deinem Haupte sollst du nicht schwören, denn du vermagst kein einziges Haar weiß oder schwarz zu machen.
நிஜஸி²ரோநாம்நாபி ந, யஸ்மாத் தஸ்யைகம்’ கசமபி ஸிதம் அஸிதம்’ வா கர்த்தும்’ த்வயா ந ஸ²க்யதே|
37 Eure Rede sei vielmehr ›ja ja – nein nein‹; jeder weitere Zusatz ist vom Übel.
அபரம்’ யூயம்’ ஸம்’லாபஸமயே கேவலம்’ ப⁴வதீதி ந ப⁴வதீதி ச வத³த யத இதோ(அ)தி⁴கம்’ யத் தத் பாபாத்மநோ ஜாயதே|
38 Ihr habt gehört, daß (den Alten) geboten worden ist: ›Auge um Auge und Zahn um Zahn!‹
அபரம்’ லோசநஸ்ய விநிமயேந லோசநம்’ த³ந்தஸ்ய விநிமயேந த³ந்த: பூர்வ்வக்தமித³ம்’ வசநஞ்ச யுஷ்மாபி⁴ரஸ்²ரூயத|
39 Ich dagegen sage euch: Ihr sollt dem Bösen keinen Widerstand leisten; sondern wer dich auf die rechte Wange schlägt, dem halte auch die andere hin,
கிந்த்வஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி யூயம்’ ஹிம்’ஸகம்’ நரம்’ மா வ்யாகா⁴தயத| கிந்து கேநசித் தவ த³க்ஷிணகபோலே சபேடாகா⁴தே க்ரு’தே தம்’ ப்ரதி வாமம்’ கபோலஞ்ச வ்யாகோ⁴டய|
40 und wer mit dir einen Rechtsstreit anfangen und dir den Rock nehmen will, dem überlaß auch noch den Mantel,
அபரம்’ கேநசித் த்வயா ஸார்த்⁴த³ம்’ விவாத³ம்’ க்ரு’த்வா தவ பரிதே⁴யவஸநே ஜிக்⁴ரு’திதே தஸ்மாயுத்தரீயவஸநமபி தே³ஹி|
41 und wer dich zu einer Meile Weges nötigt, mit dem gehe zwei.
யதி³ கஸ்²சித் த்வாம்’ க்ரோஸ²மேகம்’ நயநார்த²ம்’ அந்யாயதோ த⁴ரதி, ததா³ தேந ஸார்த்⁴த³ம்’ க்ரோஸ²த்³வயம்’ யாஹி|
42 Wer dich (um etwas) bittet, dem gib, und wer (Geld) von dir borgen will, den weise nicht ab!
யஸ்²ச மாநவஸ்த்வாம்’ யாசதே, தஸ்மை தே³ஹி, யதி³ கஸ்²சித் துப்⁴யம்’ தா⁴ரயிதும் இச்ச²தி, தர்ஹி தம்’ ப்ரதி பராம்’முகோ² மா பூ⁴: |
43 Ihr habt gehört, daß (den Alten) geboten worden ist; ›Du sollst deinen Nächsten lieben, und deinen Feind hassen!‹
நிஜஸமீபவஸிநி ப்ரேம குரு, கிந்து ஸ²த்ரும்’ ப்ரதி த்³வேஷம்’ குரு, யதே³தத் புரோக்தம்’ வசநம்’ ஏதத³பி யூயம்’ ஸ்²ருதவந்த: |
44 Ich dagegen sage euch: Liebet eure Feinde und betet für eure Verfolger,
கிந்த்வஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, யூயம்’ ரிபுவ்வபி ப்ரேம குருத, யே ச யுஷ்மாந் ஸ²பந்தே, தாந, ஆஸி²ஷம்’ வத³த, யே ச யுஷ்மாந் ரு’தீயந்தே, தேஷாம்’ மங்க³லம்’ குருத, யே ச யுஷ்மாந் நிந்த³ந்தி, தாட³யந்தி ச, தேஷாம்’ க்ரு’தே ப்ரார்த²யத்⁴வம்’|
45 damit ihr euch als Söhne eures himmlischen Vaters erweist. Denn er läßt seine Sonne über Böse und Gute aufgehen und läßt regnen auf Gerechte und Ungerechte.
தத்ர ய: ஸதாமஸதாஞ்சோபரி ப்ரபா⁴கரம் உதா³யயதி, ததா² தா⁴ர்ம்மிகாநாமதா⁴ர்ம்மிகாநாஞ்சோபரி நீரம்’ வர்ஷயதி தாத்³ரு’ஸோ² யோ யுஷ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²: பிதா, யூயம்’ தஸ்யைவ ஸந்தாநா ப⁴விஷ்யத²|
46 Denn wenn ihr (nur) die liebt, die euch lieben, welches Verdienst habt ihr da? Tun das nicht auch die Zöllner?
யே யுஷ்மாஸு ப்ரேம குர்வ்வந்தி, யூயம்’ யதி³ கேவலம்’ தேவ்வேவ ப்ரேம குருத², தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ கிம்’ ப²லம்’ ப⁴விஷ்யதி? சண்டா³லா அபி தாத்³ரு’ஸ²ம்’ கிம்’ ந குர்வ்வந்தி?
47 Und wenn ihr nur eure Freunde grüßt, was tut ihr da Besonderes? Tun das nicht auch die Heiden?
அபரம்’ யூயம்’ யதி³ கேவலம்’ ஸ்வீயப்⁴ராத்ரு’த்வேந நமத, தர்ஹி கிம்’ மஹத் கர்ம்ம குருத²? சண்டா³லா அபி தாத்³ரு’ஸ²ம்’ கிம்’ ந குர்வ்வந்தி?
48 Darum sollt ihr vollkommen sein, wie euer himmlischer Vater vollkommen ist.«
தஸ்மாத் யுஷ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²: பிதா யதா² பூர்ணோ ப⁴வதி, யூயமபி தாத்³ரு’ஸா² ப⁴வத|
