Matthaeus 24
1 Jesus verließ dann den Tempel und wollte weitergehen; da traten seine Jünger zu ihm heran, um ihn auf den Prachtbau des Tempels aufmerksam zu machen.
அநந்தரம்’ யீஸு² ர்யதா³ மந்தி³ராத்³ ப³ஹி ர்க³ச்ச²தி, ததா³நீம்’ ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ மந்தி³ரநிர்ம்மாணம்’ த³ர்ஸ²யிதுமாக³தா: |
2 Er aber antwortete ihnen mit den Worten: »Ja, jetzt seht ihr dies alles noch. Wahrlich ich sage euch: Es wird hier kein Stein auf dem andern bleiben, der nicht niedergerissen wird!«
ததோ யீஸு²ஸ்தாநுவாச, யூயம்’ கிமேதாநி ந பஸ்²யத²? யுஷ்மாநஹம்’ ஸத்யம்’ வதா³மி, ஏதந்நிசயநஸ்ய பாஷாணைகமப்யந்யபாஷாணேபரி ந ஸ்தா²ஸ்யதி ஸர்வ்வாணி பூ⁴மிஸாத் காரிஷ்யந்தே|
3 Als er sich dann auf dem Ölberg niedergesetzt hatte, traten die Jünger, als sie für sich allein waren, an ihn mit der Bitte heran: »Sage uns doch: wann wird dies geschehen? Und welches ist das Zeichen deiner Ankunft und der Vollendung der Weltzeit?« (aiōn g165)
அநந்தரம்’ தஸ்மிந் ஜைதுநபர்வ்வதோபரி ஸமுபவிஷ்டே ஸி²ஷ்யாஸ்தஸ்ய ஸமீபமாக³த்ய கு³ப்தம்’ பப்ரச்சு²: , ஏதா க⁴டநா: கதா³ ப⁴விஷ்யந்தி? ப⁴வத ஆக³மநஸ்ய யுகா³ந்தஸ்ய ச கிம்’ லக்ஷ்ம? தத³ஸ்மாந் வத³து| (aiōn g165)
4 Jesus antwortete ihnen: »Sehet euch vor, daß niemand euch irreführe!
ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தாநவோசத், அவத⁴த்³வ்வம்’, கோபி யுஷ்மாந் ந ப்⁴ரமயேத்|
5 Denn viele werden unter meinem Namen kommen und behaupten: ›Ich bin der (wiederkehrende) Christus‹, und werden viele irreführen.
ப³ஹவோ மம நாம க்³ரு’ஹ்லந்த ஆக³மிஷ்யந்தி, க்²ரீஷ்டோ(அ)ஹமேவேதி வாசம்’ வத³ந்தோ ப³ஹூந் ப்⁴ரமயிஷ்யந்தி|
6 Ihr werdet ferner von Kriegen und Kriegsgerüchten hören: gebt acht, laßt euch dadurch nicht erschrecken! Denn das muß so kommen, ist aber noch nicht das Ende.
யூயஞ்ச ஸம்’க்³ராமஸ்ய ரணஸ்ய சாட³ம்ப³ரம்’ ஸ்²ரோஷ்யத², அவத⁴த்³வ்வம்’ தேந சஞ்சலா மா ப⁴வத, ஏதாந்யவஸ்²யம்’ க⁴டிஷ்யந்தே, கிந்து ததா³ யுகா³ந்தோ நஹி|
7 Denn ein Volk wird sich gegen das andere erheben und ein Reich gegen das andere; auch Hungersnöte werden eintreten und Erdbeben hier und da stattfinden;
அபரம்’ தே³ஸ²ஸ்ய விபக்ஷோ தே³ஸோ² ராஜ்யஸ்ய விபக்ஷோ ராஜ்யம்’ ப⁴விஷ்யதி, ஸ்தா²நே ஸ்தா²நே ச து³ர்பி⁴க்ஷம்’ மஹாமாரீ பூ⁴கம்பஸ்²ச ப⁴விஷ்யந்தி,
8 dies alles ist aber erst der Anfang der Wehen.«
ஏதாநி து³: கோ²பக்ரமா: |
9 »Hierauf wird man schwere Drangsale über euch bringen und euch töten, und ihr werdet allen Völkern um meines Namens willen verhaßt sein.
ததா³நீம்’ லோகா து³: க²ம்’ போ⁴ஜயிதும்’ யுஷ்மாந் பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யந்தி ஹநிஷ்யந்தி ச, ததா² மம நாமகாரணாத்³ யூயம்’ ஸர்வ்வதே³ஸீ²யமநுஜாநாம்’ ஸமீபே க்⁴ரு’ணார்ஹா ப⁴விஷ்யத²|
10 Alsdann werden viele Anstoß nehmen und sich einander ausliefern und einander hassen.
ப³ஹுஷு விக்⁴நம்’ ப்ராப்தவத்ஸு பரஸ்பரம் ரு’தீயாம்’ க்ரு’தவத்ஸு ச ஏகோ(அ)பரம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி|
11 Auch falsche Propheten werden in großer Zahl auftreten und viele irreführen;
ததா² ப³ஹவோ ம்ரு’ஷாப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந உபஸ்தா²ய ப³ஹூந் ப்⁴ரமயிஷ்யந்தி|
12 und weil die Gesetzlosigkeit überhand nimmt, wird die Liebe in den meisten erkalten;
து³ஷ்கர்ம்மணாம்’ பா³ஹுல்யாஞ்ச ப³ஹூநாம்’ ப்ரேம ஸீ²தலம்’ ப⁴விஷ்யதி|
13 wer jedoch bis ans Ende ausharrt, der wird gerettet werden.
கிந்து ய: கஸ்²சித் ஸே²ஷம்’ யாவத்³ தை⁴ர்ய்யமாஸ்²ரயதே, ஸஏவ பரித்ராயிஷ்யதே|
14 Und diese Heilsbotschaft vom Reich wird auf dem ganzen Erdkreis allen Völkern zum Zeugnis gepredigt werden, und dann wird das Ende kommen.«
அபரம்’ ஸர்வ்வதே³ஸீ²யலோகாந் ப்ரதிமாக்ஷீ ப⁴விதும்’ ராஜஸ்ய ஸு²ப⁴ஸமாசார: ஸர்வ்வஜக³தி ப்ரசாரிஷ்யதே, ஏதாத்³ரு’ஸி² ஸதி யுகா³ந்த உபஸ்தா²ஸ்யதி|
15 »Wenn ihr nun den Greuel der Verwüstung, der vom Propheten Daniel angesagt worden ist, an heiliger Stätte stehen seht – der Leser merke auf! –,
அதோ யத் ஸர்வ்வநாஸ²க்ரு’த்³க்⁴ரு’ணார்ஹம்’ வஸ்து தா³நியேல்ப⁴விஷ்யத்³வதி³நா ப்ரோக்தம்’ தத்³ யதா³ புண்யஸ்தா²நே ஸ்தா²பிதம்’ த்³ரக்ஷ்யத², (ய: பட²தி, ஸ பு³த்⁴யதாம்’)
16 dann sollen die (Gläubigen), die in Judäa sind, ins Gebirge fliehen!
ததா³நீம்’ யே யிஹூதீ³யதே³ஸே² திஷ்ட²ந்தி, தே பர்வ்வதேஷு பலாயந்தாம்’|
17 Wer sich alsdann auf dem Dache befindet, steige nicht erst noch hinab (ins Haus), um seine Habseligkeiten aus dem Hause zu holen;
ய: கஸ்²சித்³ க்³ரு’ஹப்ரு’ஷ்டே² திஷ்ட²தி, ஸ க்³ரு’ஹாத் கிமபி வஸ்த்வாநேதும் அதே⁴ நாவரோஹேத்|
18 und wer auf dem Felde weilt, kehre nicht zurück, um sich noch seinen Mantel zu holen.
யஸ்²ச க்ஷேத்ரே திஷ்ட²தி, ஸோபி வஸ்த்ரமாநேதும்’ பராவ்ரு’த்ய ந யாயாத்|
19 Wehe aber den Frauen, die guter Hoffnung sind, und denen, die ein Kind in jenen Tagen zu nähren haben!
ததா³நீம்’ க³ர்பி⁴ணீஸ்தந்யபாயயித்ரீணாம்’ து³ர்க³தி ர்ப⁴விஷ்யதி|
20 Betet nur, daß eure Flucht nicht in den Winter oder auf den Sabbat falle!
அதோ யஷ்மாகம்’ பலாயநம்’ ஸீ²தகாலே விஸ்²ராமவாரே வா யந்ந ப⁴வேத், தத³ர்த²ம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வம்|
21 Denn es wird alsdann eine schlimme Drangsalszeit eintreten, wie noch keine seit Anfang der Welt bis jetzt dagewesen ist und wie auch keine wieder kommen wird;
ஆ ஜக³தா³ரம்பா⁴த்³ ஏதத்காலபர்ய்யநந்தம்’ யாத்³ரு’ஸ²: கதா³பி நாப⁴வத் ந ச ப⁴விஷ்யதி தாத்³ரு’ஸோ² மஹாக்லேஸ²ஸ்ததா³நீம் உபஸ்தா²ஸ்யதி|
22 und wenn jene Tage nicht verkürzt würden, so würde kein Fleisch gerettet werden; aber um der Auserwählten willen werden jene Tage verkürzt werden.«
தஸ்ய க்லேஸ²ஸ்ய ஸமயோ யதி³ ஹ்ஸ்வோ ந க்ரியேத, தர்ஹி கஸ்யாபி ப்ராணிநோ ரக்ஷணம்’ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நுயாத், கிந்து மநோநீதமநுஜாநாம்’ க்ரு’தே ஸ காலோ ஹ்ஸ்வீகரிஷ்யதே|
23 »Wenn dann jemand zu euch sagt: ›Seht, hier ist Christus!‹ oder: ›Dort (ist er)!‹, so glaubt es nicht!
அபரஞ்ச பஸ்²யத, க்²ரீஷ்டோ(அ)த்ர வித்³யதே, வா தத்ர வித்³யதே, ததா³நீம்’ யதீ³ கஸ்²சித்³ யுஷ்மாந இதி வாக்யம்’ வத³தி, ததா²பி தத் ந ப்ரதீத்|
24 Denn es werden falsche Christusse und falsche Propheten auftreten und werden große Zeichen und Wunder verrichten, um womöglich auch die Auserwählten irrezuführen.
யதோ பா⁴க்தக்²ரீஷ்டா பா⁴க்தப⁴விஷ்யத்³வாதி³நஸ்²ச உபஸ்தா²ய யாநி மஹந்தி லக்ஷ்மாணி சித்ரகர்ம்மாணி ச ப்ரகாஸ²யிஷ்யந்தி, தை ர்யதி³ ஸம்ப⁴வேத் தர்ஹி மநோநீதமாநவா அபி ப்⁴ராமிஷ்யந்தே|
25 Seht, ich habe es euch vorhergesagt. Wenn man also zu euch sagt:
பஸ்²யத, க⁴டநாத: பூர்வ்வம்’ யுஷ்மாந் வார்த்தாம் அவாதி³ஷம்|
26 ›Seht, er ist in der Wüste!‹, so geht nicht hinaus; und (sagt man: ) ›Seht, er ist in den Gemächern (dieses oder jenes Hauses)!‹, so glaubt es nicht!
அத: பஸ்²யத, ஸ ப்ராந்தரே வித்³யத இதி வாக்யே கேநசித் கதி²தேபி ப³ஹி ர்மா க³ச்ச²த, வா பஸ்²யத, ஸோந்த: புரே வித்³யதே, ஏதத்³வாக்ய உக்தேபி மா ப்ரதீத|
27 Denn wie der Blitz vom Osten ausgeht und bis zum Westen leuchtet, so wird es auch mit der Ankunft des Menschensohnes sein;
யதோ யதா² வித்³யுத் பூர்வ்வதி³ஸோ² நிர்க³த்ய பஸ்²சிமதி³ஸ²ம்’ யாவத் ப்ரகாஸ²தே, ததா² மாநுஷபுத்ரஸ்யாப்யாக³மநம்’ ப⁴விஷ்யதி|
28 denn wo das Aas liegt, da sammeln sich die Geier.«
யத்ர ஸ²வஸ்திஷ்ட²தி, தத்ரேவ க்³ரு’த்⁴ரா மிலந்தி|
29 »Sogleich aber nach jener Drangsalszeit wird die Sonne sich verfinstern und der Mond seinen Schein verlieren; die Sterne werden vom Himmel fallen und die Kräfte des Himmels in Erschütterung geraten.
அபரம்’ தஸ்ய க்லேஸ²ஸமயஸ்யாவ்யவஹிதபரத்ர ஸூர்ய்யஸ்ய தேஜோ லோப்ஸ்யதே, சந்த்³ரமா ஜ்யோஸ்நாம்’ ந கரிஷ்யதி, நப⁴ஸோ நக்ஷத்ராணி பதிஷ்யந்தி, க³க³ணீயா க்³ரஹாஸ்²ச விசலிஷ்யந்தி|
30 Und dann wird das Zeichen des Menschensohnes am Himmel erscheinen, und dann werden alle Geschlechter der Erde wehklagen und werden den Menschensohn auf den Wolken des Himmels mit großer Macht und Herrlichkeit kommen sehen.
ததா³நீம் ஆகாஸ²மத்⁴யே மநுஜஸுதஸ்ய லக்ஷ்ம த³ர்ஸி²ஷ்யதே, ததோ நிஜபராக்ரமேண மஹாதேஜஸா ச மேகா⁴ரூட⁴ம்’ மநுஜஸுதம்’ நப⁴ஸாக³ச்ச²ந்தம்’ விலோக்ய ப்ரு’தி²வ்யா: ஸர்வ்வவம்’ஸீ²யா விலபிஷ்யந்தி|
31 Und er wird seine Engel unter lautem Posaunenschall aussenden, und sie werden seine Auserwählten von den vier Windrichtungen her versammeln, von dem einen Himmelsende bis zum andern.
ததா³நீம்’ ஸ மஹாஸ²ப்³தா³யமாநதூர்ய்யா வாத³காந் நிஜதூ³தாந் ப்ரஹேஷ்யதி, தே வ்யோம்ந ஏகஸீமாதோ(அ)பரஸீமாம்’ யாவத் சதுர்தி³ஸ²ஸ்தஸ்ய மநோநீதஜநாந் ஆநீய மேலயிஷ்யந்தி|
32 Vom Feigenbaum aber mögt ihr das Gleichnis lernen: Sobald seine Zweige saftig werden und Blätter hervorwachsen, so erkennt ihr daran, daß der Sommer nahe ist.
உடு³ம்ப³ரபாத³பஸ்ய த்³ரு’ஷ்டாந்தம்’ ஸி²க்ஷத்⁴வம்’; யதா³ தஸ்ய நவீநா: ஸா²கா² ஜாயந்தே, பல்லவாதி³ஸ்²ச நிர்க³ச்ச²தி, ததா³ நிதா³க⁴கால: ஸவிதோ⁴ ப⁴வதீதி யூயம்’ ஜாநீத²;
33 So auch ihr: wenn ihr dies alles seht, so erkennet daran, daß es nahe vor der Tür steht.
தத்³வத்³ ஏதா க⁴டநா த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸ ஸமயோ த்³வார உபாஸ்தா²த்³ இதி ஜாநீத|
34 Wahrlich ich sage euch: Dieses Geschlecht wird nicht vergehen, bis dies alles geschieht.
யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ வதா³மி, இதா³நீந்தநஜநாநாம்’ க³மநாத் பூர்வ்வமேவ தாநி ஸர்வ்வாணி க⁴டிஷ்யந்தே|
35 Himmel und Erde werden vergehen, meine Worte aber werden nimmermehr vergehen.
நபோ⁴மேதி³ந்யோ ர்லுப்தயோரபி மம வாக் கதா³பி ந லோப்ஸ்யதே|
36 Von jenem Tage aber und von jener Stunde hat niemand Kenntnis, auch die Engel im Himmel nicht, auch der Sohn nicht, sondern ganz allein der Vater.
அபரம்’ மம தாதம்’ விநா மாநுஷ: ஸ்வர்க³ஸ்தோ² தூ³தோ வா கோபி தத்³தி³நம்’ தத்³த³ண்ட³ஞ்ச ந ஜ்ஞாபயதி|
37 Denn wie es einst mit den Tagen Noahs gewesen ist, so wird es auch mit der Wiederkunft des Menschensohnes sein.
அபரம்’ நோஹே வித்³யமாநே யாத்³ரு’ஸ²மப⁴வத் தாத்³ரு’ஸ²ம்’ மநுஜஸுதஸ்யாக³மநகாலேபி ப⁴விஷ்யதி|
38 Denn wie sie es in den Tagen vor der Sintflut gehalten haben: sie aßen und tranken, sie heirateten und verheirateten (ihre Töchter) bis zu dem Tage, als Noah in die Arche ging,
ப²லதோ ஜலாப்லாவநாத் பூர்வ்வம்’ யத்³தி³நம்’ யாவத் நோஹ: போதம்’ நாரோஹத், தாவத்காலம்’ யதா² மநுஷ்யா போ⁴ஜநே பாநே விவஹநே விவாஹநே ச ப்ரவ்ரு’த்தா ஆஸந்;
39 und wie sie nichts merkten, bis die Sintflut kam und alle hinwegraffte, ebenso wird es auch mit der Zeit der Ankunft des Menschensohnes der Fall sein.
அபரம் ஆப்லாவிதோயமாக³த்ய யாவத் ஸகலமநுஜாந் ப்லாவயித்வா நாநயத், தாவத் தே யதா² ந விதா³மாஸு: , ததா² மநுஜஸுதாக³மநேபி ப⁴விஷ்யதி|
40 Da werden zwei (Männer zusammen) auf dem Felde sein: der eine wird angenommen, der andere zurückgelassen;
ததா³ க்ஷேத்ரஸ்தி²தயோர்த்³வயோரேகோ தா⁴ரிஷ்யதே, அபரஸ்த்யாஜிஷ்யதே|
41 zwei (Frauen) werden (zusammen) an der Handmühle mahlen: die eine wird angenommen, die andere zurückgelassen.«
ததா² பேஷண்யா பிம்’ஷத்யோருப⁴யோ ர்யோஷிதோரேகா தா⁴ரிஷ்யதே(அ)பரா த்யாஜிஷ்யதே|
42 »Seid also wachsam, denn ihr wißt nicht, an welchem Tage der Herr kommt.
யுஷ்மாகம்’ ப்ரபு⁴: கஸ்மிந் த³ண்ட³ ஆக³மிஷ்யதி, தத்³ யுஷ்மாபி⁴ ர்நாவக³ம்யதே, தஸ்மாத் ஜாக்³ரத: ஸந்தஸ்திஷ்ட²த|
43 Das aber seht ihr ein: Wenn der Hausherr wüßte, in welcher Stunde der Nacht der Dieb kommt, so würde er wach bleiben und keinen Einbruch in sein Haus zulassen.
குத்ர யாமே ஸ்தேந ஆக³மிஷ்யதீதி சேத்³ க்³ரு’ஹஸ்தோ² ஜ்ஞாதும் அஸ²க்ஷ்யத், தர்ஹி ஜாக³ரித்வா தம்’ ஸந்தி⁴ம்’ கர்த்திதும் அவாரயிஷ்யத் தத்³ ஜாநீத|
44 Deshalb haltet auch ihr euch bereit; denn der Menschensohn kommt zu einer Stunde, wo ihr es nicht vermutet.«
யுஷ்மாபி⁴ரவதீ⁴யதாம்’, யதோ யுஷ்மாபி⁴ ர்யத்ர ந பு³த்⁴யதே, தத்ரைவ த³ண்டே³ மநுஜஸுத ஆயாஸ்யதி|
45 »Wer ist demnach der treue und kluge Knecht, den sein Herr über seine Dienerschaft gesetzt hat, damit er ihnen die Speise zu rechter Zeit gebe?
ப்ரபு⁴ ர்நிஜபரிவாராந் யதா²காலம்’ போ⁴ஜயிதும்’ யம்’ தா³ஸம் அத்⁴யக்ஷீக்ரு’த்ய ஸ்தா²பயதி, தாத்³ரு’ஸோ² விஸ்²வாஸ்யோ தீ⁴மாந் தா³ஸ: க: ?
46 Selig ist ein solcher Knecht (zu preisen), den sein Herr bei seiner Rückkehr in solcher Tätigkeit antrifft.
ப்ரபு⁴ராக³த்ய யம்’ தா³ஸம்’ ததா²சரந்தம்’ வீக்ஷதே, ஸஏவ த⁴ந்ய: |
47 Wahrlich ich sage euch: Er wird ihn über seine sämtlichen Güter setzen.
யுஷ்மாநஹம்’ ஸத்யம்’ வதா³மி, ஸ தம்’ நிஜஸர்வ்வஸ்வஸ்யாதி⁴பம்’ கரிஷ்யதி|
48 Wenn aber ein solcher Knecht schlecht ist und in seinem Herzen denkt: ›Mein Herr kommt noch lange nicht!‹,
கிந்து ப்ரபு⁴ராக³ந்தும்’ விலம்ப³த இதி மநஸி சிந்தயித்வா யோ து³ஷ்டோ தா³ஸோ
49 und wenn er seine Mitknechte zu schlagen beginnt und mit den Trunkenen ißt und trinkt,
(அ)பரதா³ஸாந் ப்ரஹர்த்தும்’ மத்தாநாம்’ ஸங்கே³ போ⁴க்தும்’ பாதுஞ்ச ப்ரவர்த்ததே,
50 so wird der Herr eines solchen Knechts an einem Tage kommen, an dem er es nicht erwartet, und zu einer Stunde, die er nicht kennt,
ஸ தா³ஸோ யதா³ நாபேக்ஷதே, யஞ்ச த³ண்ட³ம்’ ந ஜாநாதி, தத்காலஏவ தத்ப்ரபு⁴ருபஸ்தா²ஸ்யதி|
51 und er wird ihn zerhauen lassen und ihm seinen Platz bei den Heuchlern anweisen: dort wird lautes Weinen und Zähneknirschen sein.«
ததா³ தம்’ த³ண்ட³யித்வா யத்ர ஸ்தா²நே ரோத³நம்’ த³ந்தக⁴ர்ஷணஞ்சாஸாதே, தத்ர கபடிபி⁴: ஸாகம்’ தத்³த³ஸா²ம்’ நிரூபயிஷ்யதி|
