< Matthaeus 19 >

1 Als Jesus nun diese Reden beendet hatte, brach er aus Galiläa auf und kam in das Gebiet von Judäa auf der anderen Seite des Jordans;
அநந்தரம் ஏதாஸு கதா²ஸு ஸமாப்தாஸு யீஸு² ர்கா³லீலப்ரதே³ஸா²த் ப்ரஸ்தா²ய யர்த³ந்தீரஸ்த²ம்’ யிஹூதா³ப்ரதே³ஸ²ம்’ ப்ராப்த​: |
2 eine große Volksmenge begleitete ihn, und er heilte sie dort.
ததா³ தத்பஸ்²சாத் ஜநநிவஹே க³தே ஸ தத்ர தாந் நிராமயாந் அகரோத்|
3 Da traten Pharisäer an ihn heran, die ihn auf die Probe stellen wollten, und legten ihm die Frage vor: »Darf man seine Frau aus jedem beliebigen Grunde entlassen?«
தத³நந்தரம்’ பி²ரூஸி²நஸ்தத்ஸமீபமாக³த்ய பாரீக்ஷிதும்’ தம்’ பப்ரச்சு²​: , கஸ்மாத³பி காரணாத் நரேண ஸ்வஜாயா பரித்யாஜ்யா ந வா?
4 Er gab ihnen zur Antwort: »Habt ihr nicht gelesen, daß der Schöpfer die Menschen von Anfang an als Mann und Weib geschaffen
ஸ ப்ரத்யுவாச, ப்ரத²மம் ஈஸ்²வரோ நரத்வேந நாரீத்வேந ச மநுஜாந் ஸஸர்ஜ, தஸ்மாத் கதி²தவாந்,
5 und gesagt hat: ›Darum wird ein Mann seinen Vater und seine Mutter verlassen und an seinem Weibe hangen, und die beiden werden ein Fleisch sein‹?
மாநுஷ​: ஸ்வபிதரௌ பரித்யஜ்ய ஸ்வபத்ந்யாம் ஆஸக்ஷ்யதே, தௌ த்³வௌ ஜநாவேகாங்கௌ³ ப⁴விஷ்யத​: , கிமேதத்³ யுஷ்மாபி⁴ ர்ந படி²தம்?
6 Also sind sie nicht mehr zwei, sondern ein Fleisch. Was somit Gott zusammengefügt hat, das soll der Mensch nicht scheiden.«
அதஸ்தௌ புந ர்ந த்³வௌ தயோரேகாங்க³த்வம்’ ஜாதம்’, ஈஸ்²வரேண யச்ச ஸமயுஜ்யத, மநுஜோ ந தத்³ பி⁴ந்த்³யாத்|
7 Sie entgegneten ihm: »Warum hat denn Mose geboten, der Frau einen Scheidebrief auszustellen und sie dann zu entlassen?«
ததா³நீம்’ தே தம்’ ப்ரத்யவத³ந், ததா²த்வே த்யாஜ்யபத்ரம்’ த³த்த்வா ஸ்வாம்’ ஸ்வாம்’ ஜாயாம்’ த்யக்தும்’ வ்யவஸ்தா²ம்’ மூஸா​: கத²ம்’ லிலேக²?
8 Er antwortete ihnen: »Mose hat euch (nur) mit Rücksicht auf eure Herzenshärte gestattet, eure Frauen zu entlassen; aber von Anfang an ist es nicht so gewesen.
தத​: ஸ கதி²தவாந், யுஷ்மாகம்’ மநஸாம்’ காடி²ந்யாத்³ யுஷ்மாந் ஸ்வாம்’ ஸ்வாம்’ ஜாயாம்’ த்யக்தும் அந்வமந்யத கிந்து ப்ரத²மாத்³ ஏஷோ விதி⁴ர்நாஸீத்|
9 Ich sage euch aber: Wer sich von seiner Frau scheidet – außer wegen Unzucht – und eine andere heiratet, der begeht Ehebruch [und wer eine Entlassene heiratet, begeht auch Ehebruch].«
அதோ யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, வ்யபி⁴சாரம்’ விநா யோ நிஜஜாயாம்’ த்யஜேத் அந்யாஞ்ச விவஹேத், ஸ பரதா³ராந் க³ச்ச²தி; யஸ்²ச த்யக்தாம்’ நாரீம்’ விவஹதி ஸோபி பரதா³ரேஷு ரமதே|
10 Da sagten die Jünger zu ihm: »Wenn es mit dem Rechtsverhältnis des Mannes gegenüber seiner Frau so steht, dann ist es nicht geraten, sich zu verheiraten.«
ததா³ தஸ்ய ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ ப³பா⁴ஷிரே, யதி³ ஸ்வஜாயயா ஸாகம்’ பும்’ஸ ஏதாத்³ரு’க் ஸம்ப³ந்தோ⁴ ஜாயதே, தர்ஹி விவஹநமேவ ந ப⁴த்³ரம்’|
11 Er aber antwortete ihnen: »Nicht alle fassen dieses Wort, sondern nur die, denen es gegeben ist.
தத​: ஸ உக்தவாந், யேப்⁴யஸ்தத்ஸாமர்த்²யம்’ ஆதா³யி, தாந் விநாந்ய​: கோபி மநுஜ ஏதந்மதம்’ க்³ரஹீதும்’ ந ஸ²க்நோதி|
12 Es gibt nämlich zur Ehe Untüchtige, die vom Mutterleibe her so geboren worden sind; und es gibt zur Ehe Untüchtige, die von Menschenhand zur Ehe untüchtig gemacht worden sind; und es gibt zur Ehe Untüchtige, die sich selbst um des Himmelreichs willen untüchtig gemacht haben. Wer es zu fassen vermag, der fasse es!«
கதிபயா ஜநநக்லீப³​: கதிபயா நரக்ரு’தக்லீப³​: ஸ்வர்க³ராஜ்யாய கதிபயா​: ஸ்வக்ரு’தக்லீபா³ஸ்²ச ஸந்தி, யே க்³ரஹீதும்’ ஸ²க்நுவந்தி தே க்³ரு’ஹ்லந்து|
13 Hierauf brachte man kleine Kinder zu ihm, damit er ihnen die Hände auflegen und (für sie) beten möchte; die Jünger aber verwiesen es in barscher Weise (denen, die sie brachten).
அபரம் யதா² ஸ ஸி²ஸூ²நாம்’ கா³த்ரேஷு ஹஸ்தம்’ த³த்வா ப்ரார்த²யதே, தத³ர்த²ம்’ தத்ஸமீம்’பம்’ ஸி²ஸ²வ ஆநீயந்த, தத ஆநயித்ரு’ந் ஸி²ஷ்யாஸ்திரஸ்க்ரு’தவந்த​: |
14 Doch Jesus sagte: »Laßt die Kinder (in Frieden) und hindert sie nicht, zu mir zu kommen! Denn für ihresgleichen ist das Himmelreich bestimmt.«
கிந்து யீஸு²ருவாச, ஸி²ஸ²வோ மத³ந்திகம் ஆக³ச்ச²ந்து, தாந் மா வாரயத, ஏதாத்³ரு’ஸா²ம்’ ஸி²ஸூ²நாமேவ ஸ்வர்க³ராஜ்யம்’|
15 Dann legte er ihnen die Hände auf und wanderte von dort weiter.
தத​: ஸ தேஷாம்’ கா³த்ரேஷு ஹஸ்தம்’ த³த்வா தஸ்மாத் ஸ்தா²நாத் ப்ரதஸ்தே²|
16 Da trat einer an ihn heran und fragte ihn: »Meister, was muß ich Gutes tun, um ewiges Leben zu erlangen?« (aiōnios g166)
அபரம் ஏக ஆக³த்ய தம்’ பப்ரச்ச², ஹே பரமகு³ரோ, அநந்தாயு​: ப்ராப்தும்’ மயா கிம்’ கிம்’ ஸத்கர்ம்ம கர்த்தவ்யம்’? (aiōnios g166)
17 Er antwortete ihm: »Was fragst du mich über das Gute? (Nur) einer ist der Gute. Willst du aber ins Leben eingehen, so halte die Gebote.«
தத​: ஸ உவாச, மாம்’ பரமம்’ குதோ வத³ஸி? விநேஸ்²சரம்’ ந கோபி பரம​: , கிந்து யத்³யநந்தாயு​: ப்ராப்தும்’ வாஞ்ச²ஸி, தர்ஹ்யாஜ்ஞா​: பாலய|
18 »Welche?« entgegnete er. Jesus antwortete: »Diese: ›Du sollst nicht töten, nicht ehebrechen, nicht stehlen, nicht falsches Zeugnis ablegen,
ததா³ ஸ ப்ரு’ஷ்டவாந், கா​: கா ஆஜ்ஞா​: ? ததோ யீஸு²​: கதி²தவாந், நரம்’ மா ஹந்யா​: , பரதா³ராந் மா க³ச்சே²​: , மா சோரயே​: , ம்ரு’ஷாஸாக்ஷ்யம்’ மா த³த்³யா​: ,
19 ehre deinen Vater und deine Mutter‹ und ›du sollst deinen Nächsten lieben wie dich selbst.‹«
நிஜபிதரௌ ஸம்’மந்யஸ்வ, ஸ்வஸமீபவாஸிநி ஸ்வவத் ப்ரேம குரு|
20 Der Jüngling erwiderte ihm: »Dies alles habe ich beobachtet: was fehlt mir noch?«
ஸ யுவா கதி²தவாந், ஆ பா³ல்யாத்³ ஏதா​: பாலயாமி, இதா³நீம்’ கிம்’ ந்யூநமாஸ்தே?
21 Jesus antwortete ihm: »Willst du vollkommen sein, so gehe hin, verkaufe dein Hab und Gut und gib (den Erlös) den Armen, so wirst du einen Schatz im Himmel haben; dann komm und folge mir nach!«
ததோ யீஸு²ரவத³த், யதி³ ஸித்³தோ⁴ ப⁴விதும்’ வாஞ்ச²ஸி, தர்ஹி க³த்வா நிஜஸர்வ்வஸ்வம்’ விக்ரீய த³ரித்³ரேப்⁴யோ விதர, தத​: ஸ்வர்கே³ வித்தம்’ லப்ஸ்யஸே; ஆக³ச்ச², மத்பஸ்²சாத்³வர்த்தீ ச ப⁴வ|
22 Als der Jüngling das Wort gehört hatte, ging er betrübt weg; denn er besaß ein großes Vermögen.
ஏதாம்’ வாசம்’ ஸ்²ருத்வா ஸ யுவா ஸ்வீயப³ஹுஸம்பத்தே ர்விஷண​: ஸந் சலிதவாந்|
23 Jesus aber sagte zu seinen Jüngern: »Wahrlich ich sage euch: Für einen Reichen wird es schwer sein, ins Himmelreich einzugehen.
ததா³ யீஸு²​: ஸ்வஸி²ஷ்யாந் அவத³த், த⁴நிநாம்’ ஸ்வர்க³ராஜ்யப்ரவேஸோ² மஹாது³ஷ்கர இதி யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ வதா³மி|
24 Nochmals sage ich euch: Es ist leichter, daß ein Kamel durch ein Nadelöhr hindurchgeht, als daß ein Reicher in das Reich Gottes eingeht.«
புநரபி யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, த⁴நிநாம்’ ஸ்வர்க³ராஜ்யப்ரவேஸா²த் ஸூசீசி²த்³ரேண மஹாங்க³க³மநம்’ ஸுகரம்’|
25 Als die Jünger das hörten, wurden sie ganz bestürzt und sagten: »Ja, wer kann dann gerettet werden?«
இதி வாக்யம்’ நிஸ²ம்ய ஸி²ஷ்யா அதிசமத்க்ரு’த்ய கத²யாமாஸு​: ; தர்ஹி கஸ்ய பரித்ராணம்’ ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி?
26 Jesus aber blickte sie an und sagte zu ihnen: »Bei den Menschen ist dies unmöglich, aber bei Gott ist alles möglich.«
ததா³ ஸ தாந் த்³ரு’ஷ்த்³வா கத²யாமாஸ, தத் மாநுஷாணாமஸ²க்யம்’ ப⁴வதி, கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய ஸர்வ்வம்’ ஸ²க்யம்|
27 Hierauf nahm Petrus das Wort und sagte zu ihm: »Siehe, wir haben alles verlassen und sind dir nachgefolgt: welcher Lohn wird uns also dafür zuteil werden?«
ததா³ பிதரஸ்தம்’ க³தி³தவாந், பஸ்²ய, வயம்’ ஸர்வ்வம்’ பரித்யஜ்ய ப⁴வத​: பஸ்²சாத்³வர்த்திநோ (அ)ப⁴வாம; வயம்’ கிம்’ ப்ராப்ஸ்யாம​: ?
28 Jesus antwortete ihnen: »Wahrlich ich sage euch: Ihr, die ihr mir nachgefolgt seid, werdet bei der Wiedergeburt, wenn der Menschensohn auf dem Thron seiner Herrlichkeit sitzt, gleichfalls auf zwölf Thronen sitzen und die zwölf Stämme Israels richten.
ததோ யீஸு²​: கதி²தவாந், யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ வதா³மி, யூயம்’ மம பஸ்²சாத்³வர்த்திநோ ஜாதா இதி காரணாத் நவீநஸ்ரு’ஷ்டிகாலே யதா³ மநுஜஸுத​: ஸ்வீயைஸ்²சர்ய்யஸிம்’ஹாஸந உபவேக்ஷ்யதி, ததா³ யூயமபி த்³வாத³ஸ²ஸிம்’ஹாஸநேஷூபவிஸ்²ய இஸ்ராயேலீயத்³வாத³ஸ²வம்’ஸா²நாம்’ விசாரம்’ கரிஷ்யத²|
29 Und jeder, der um meines Namens willen Brüder oder Schwestern, Vater oder Mutter, Weib oder Kinder, Äcker oder Häuser verlassen hat, wird vielmal Wertvolleres empfangen und ewiges Leben erben. (aiōnios g166)
அந்யச்ச ய​: கஸ்²சித் மம நாமகாரணாத் க்³ரு’ஹம்’ வா ப்⁴ராதரம்’ வா ப⁴கி³நீம்’ வா பிதரம்’ வா மாதரம்’ வா ஜாயாம்’ வா பா³லகம்’ வா பூ⁴மிம்’ பரித்யஜதி, ஸ தேஷாம்’ ஸ²தகு³ணம்’ லப்ஸ்யதே, அநந்தாயுமோ(அ)தி⁴காரித்வஞ்ச ப்ராப்ஸ்யதி| (aiōnios g166)
30 Viele Erste aber werden Letzte sein und viele Letzte die Ersten.«
கிந்து அக்³ரீயா அநேகே ஜநா​: பஸ்²சாத், பஸ்²சாதீயாஸ்²சாநேகே லோகா அக்³ரே ப⁴விஷ்யந்தி|

< Matthaeus 19 >