Matthaeus 17
1 Sechs Tage später nahm Jesus den Petrus, Jakobus und dessen Bruder Johannes mit sich und führte sie abseits auf einen hohen Berg.
அநந்தரம்’ ஷட்³தி³நேப்⁴ய: பரம்’ யீஸு²: பிதரம்’ யாகூப³ம்’ தத்ஸஹஜம்’ யோஹநஞ்ச க்³ரு’ஹ்லந் உச்சாத்³ரே ர்விவிக்தஸ்தா²நம் ஆக³த்ய தேஷாம்’ ஸமக்ஷம்’ ரூபமந்யத் த³தா⁴ர|
2 Da wurde er vor ihren Augen verwandelt: sein Antlitz leuchtete wie die Sonne, und seine Kleider wurden hellglänzend wie das Licht.
தேந ததா³ஸ்யம்’ தேஜஸ்வி, ததா³ப⁴ரணம் ஆலோகவத் பாண்ட³ரமப⁴வத்|
3 Und siehe, es erschienen ihnen Mose und Elia und besprachen sich mit ihm.
அந்யச்ச தேந ஸாகம்’ ஸம்’லபந்தௌ மூஸா ஏலியஸ்²ச தேப்⁴யோ த³ர்ஸ²நம்’ த³த³து: |
4 Da nahm Petrus das Wort und sagte zu Jesus: »Herr, hier sind wir gut aufgehoben! Willst du, so werde ich hier drei Hütten bauen, eine für dich, eine für Mose und eine für Elia.«
ததா³நீம்’ பிதரோ யீஸு²ம்’ ஜகா³த³, ஹே ப்ரபோ⁴ ஸ்தி²திரத்ராஸ்மாகம்’ ஸு²பா⁴, யதி³ ப⁴வதாநுமந்யதே, தர்ஹி ப⁴வத³ர்த²மேகம்’ மூஸார்த²மேகம் ஏலியார்த²ஞ்சைகம் இதி த்ரீணி தூ³ஷ்யாணி நிர்ம்மம|
5 Während er noch redete, überschattete sie plötzlich eine lichte Wolke, und eine Stimme erscholl aus der Wolke, die sprach: »Dies ist mein geliebter Sohn, an dem ich Wohlgefallen gefunden habe: höret auf ihn!«
ஏதத்கத²நகால ஏக உஜ்ஜவல: பயோத³ஸ்தேஷாமுபரி சா²யாம்’ க்ரு’தவாந், வாரிதா³த்³ ஏஷா நப⁴ஸீயா வாக்³ ப³பூ⁴வ, மமாயம்’ ப்ரிய: புத்ர: , அஸ்மிந் மம மஹாஸந்தோஷ ஏதஸ்ய வாக்யம்’ யூயம்’ நிஸா²மயத|
6 Als die Jünger das vernahmen, warfen sie sich auf ihr Angesicht nieder und gerieten in große Furcht;
கிந்து வாசமேதாம்’ ஸ்²ரு’ண்வந்தஏவ ஸி²ஷ்யா ம்ரு’ஸ²ம்’ ஸ²ங்கமாநா ந்யுப்³ஜா ந்யபதந்|
7 doch Jesus trat herzu, faßte sie an und sagte: »Steht auf und fürchtet euch nicht!«
ததா³ யீஸு²ராக³த்ய தேஷாம்’ கா³த்ராணி ஸ்ப்ரு’ஸ²ந் உவாச, உத்திஷ்ட²த, மா பை⁴ஷ்ட|
8 Als sie aber ihre Augen aufschlugen, sahen sie niemand mehr als Jesus allein.
ததா³நீம்’ நேத்ராண்யுந்மீல்ய யீஸு²ம்’ விநா கமபி ந த³த்³ரு’ஸு²: |
9 Als sie dann von dem Berge hinabstiegen, gebot ihnen Jesus: »Erzählt niemand etwas von der Erscheinung, die ihr gesehen habt, bis der Menschensohn von den Toten auferweckt worden ist.«
தத: பரம் அத்³ரேரவரோஹணகாலே யீஸு²ஸ்தாந் இத்யாதி³தே³ஸ², மநுஜஸுதஸ்ய ம்ரு’தாநாம்’ மத்⁴யாது³த்தா²நம்’ யாவந்ந ஜாயதே, தாவத் யுஷ்மாபி⁴ரேதத்³த³ர்ஸ²நம்’ கஸ்மைசித³பி ந கத²யிதவ்யம்’|
10 Da fragten ihn die Jünger: »Wie können denn die Schriftgelehrten behaupten, Elia müsse zuerst kommen?«
ததா³ ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ பப்ரச்சு²: , ப்ரத²மம் ஏலிய ஆயாஸ்யதீதி குத உபாத்⁴யாயைருச்யதே?
11 Er gab ihnen zur Antwort: »Elia kommt allerdings und wird alles wieder in den rechten Stand bringen.
ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவாதீ³த், ஏலிய: ப்ராகே³த்ய ஸர்வ்வாணி ஸாத⁴யிஷ்யதீதி ஸத்யம்’,
12 Ich sage euch aber: Elia ist bereits gekommen, doch sie haben ihn nicht erkannt, sondern sind mit ihm verfahren, wie es ihnen beliebte. Ebenso wird auch der Menschensohn durch sie zu leiden haben.«
கிந்த்வஹம்’ யுஷ்மாந் வச்மி, ஏலிய ஏத்ய க³த: , தே தமபரிசித்ய தஸ்மிந் யதே²ச்ச²ம்’ வ்யவஜஹு: ; மநுஜஸுதேநாபி தேஷாமந்திகே தாத்³ரு’க்³ து³: க²ம்’ போ⁴க்தவ்யம்’|
13 Da verstanden die Jünger, daß er von Johannes dem Täufer zu ihnen gesprochen hatte.
ததா³நீம்’ ஸ மஜ்ஜயிதாரம்’ யோஹநமதி⁴ கதா²மேதாம்’ வ்யாஹ்ரு’தவாந், இத்த²ம்’ தச்சி²ஷ்யா பு³பு³தி⁴ரே|
14 Als sie dann zu der Volksmenge zurückgekommen waren, trat ein Mann an ihn heran, warf sich vor ihm auf die Knie nieder
பஸ்²சாத் தேஷு ஜநநிவஹஸ்யாந்திகமாக³தேஷு கஸ்²சித் மநுஜஸ்தத³ந்திகமேத்ய ஜாநூநீ பாதயித்வா கதி²தவாந்,
15 und sagte: »Herr, erbarme dich meines Sohnes! Er ist fallsüchtig und hat schwer zu leiden; denn oft fällt er ins Feuer und oft auch ins Wasser.
ஹே ப்ரபோ⁴, மத்புத்ரம்’ ப்ரதி க்ரு’பாம்’ வித³தா⁴து, ஸோபஸ்மாராமயேந ப்⁴ரு’ஸ²ம்’ வ்யதி²த: ஸந் புந: புந ர்வஹ்நௌ முஹு ர்ஜலமத்⁴யே பததி|
16 Ich habe ihn schon zu deinen Jüngern gebracht, doch sie haben ihn nicht heilen können.«
தஸ்மாத்³ ப⁴வத: ஸி²ஷ்யாணாம்’ ஸமீபே தமாநயம்’ கிந்து தே தம்’ ஸ்வாஸ்த²ம்’ கர்த்தும்’ ந ஸ²க்தா: |
17 Da antwortete Jesus: »O ihr ungläubige und verkehrte Art von Menschen! Wie lange soll ich noch bei euch sein, wie lange es noch mit euch aushalten? Bringt ihn mir hierher!«
ததா³ யீஸு²: கதி²தவாந் ரே அவிஸ்²வாஸிந: , ரே விபத²கா³மிந: , புந: கதிகாலாந் அஹம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ஸ்தா²ஸ்யாமி? கதிகாலாந் வா யுஷ்மாந் ஸஹிஷ்யே? தமத்ர மமாந்திகமாநயத|
18 Jesus bedrohte alsdann den bösen Geist: da fuhr er von dem Knaben aus, so daß dieser von Stund an gesund war.
பஸ்²சாத்³ யீஸு²நா தர்ஜதஏவ ஸ பூ⁴தஸ்தம்’ விஹாய க³தவாந், தத்³த³ண்ட³ஏவ ஸ பா³லகோ நிராமயோ(அ)பூ⁴த்|
19 Hierauf traten die Jünger zu Jesus, als sie mit ihm allein waren, und fragten: »Warum haben wir den Geist nicht austreiben können?«
தத: ஸி²ஷ்யா கு³ப்தம்’ யீஸு²முபாக³த்ய ப³பா⁴ஷிரே, குதோ வயம்’ தம்’ பூ⁴தம்’ த்யாஜயிதும்’ ந ஸ²க்தா: ?
20 Er antwortete ihnen: »Wegen eures Kleinglaubens! Denn wahrlich ich sage euch: Wenn ihr Glauben wie ein Senfkorn habt und diesem Berge gebietet: ›Rücke von hier weg dorthin!‹, so wird er hinwegrücken, und nichts wird euch unmöglich sein.
யீஸு²நா தே ப்ரோக்தா: , யுஷ்மாகமப்ரத்யயாத்;
21 [Diese Art (von bösen Geistern) aber läßt sich nur durch Gebet und Fasten austreiben.]«
யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ வச்மி யதி³ யுஷ்மாகம்’ ஸர்ஷபைகமாத்ரோபி விஸ்²வாஸோ ஜாயதே, தர்ஹி யுஷ்மாபி⁴ரஸ்மிந் ஸை²லே த்வமித: ஸ்தா²நாத் தத் ஸ்தா²நம்’ யாஹீதி ப்³ரூதே ஸ ததை³வ சலிஷ்யதி, யுஷ்மாகம்’ கிமப்யஸாத்⁴யஞ்ச கர்ம்ம ந ஸ்தா²ஸ்யாதி| கிந்து ப்ரார்த²நோபவாஸௌ விநைதாத்³ரு’ஸோ² பூ⁴தோ ந த்யாஜ்யேத|
22 Während sie dann in Galiläa umherwanderten, sagte Jesus zu ihnen: »Der Menschensohn wird in die Hände der Menschen überliefert werden;
அபரம்’ தேஷாம்’ கா³லீல்ப்ரதே³ஸே² ப்⁴ரமணகாலே யீஸு²நா தே க³தி³தா: , மநுஜஸுதோ ஜநாநாம்’ கரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதே தை ர்ஹநிஷ்யதே ச,
23 sie werden ihn töten, und am dritten Tage wird er auferweckt werden.« Da wurden sie tief betrübt.
கிந்து த்ரு’தீயே(அ)ஹிந ம உத்தா²பிஷ்யதே, தேந தே ப்⁴ரு’ஸ²ம்’ து³: கி²தா ப³பூ⁴வ: |
24 Als sie dann nach Kapernaum zurückgekehrt waren, traten die Einsammler der Tempelsteuer an Petrus heran und fragten ihn: »Entrichtet euer Meister die Doppeldrachme nicht?«
தத³நந்தரம்’ தேஷு கப²ர்நாஹூம்நக³ரமாக³தேஷு கரஸம்’க்³ராஹிண: பிதராந்திகமாக³த்ய பப்ரச்சு²: , யுஷ்மாகம்’ கு³ரு: கிம்’ மந்தி³ரார்த²ம்’ கரம்’ ந த³தா³தி? தத: பிதர: கதி²தவாந் த³தா³தி|
25 Er antwortete: »Doch!« Als er dann ins Haus trat, kam ihm Jesus mit der Frage zuvor: »Was meinst du, Simon? Von wem lassen sich die Könige der Erde Zölle oder Steuern zahlen: von ihren Söhnen oder von Fremden?«
ததஸ்தஸ்மிந் க்³ரு’ஹமத்⁴யமாக³தே தஸ்ய கதா²கத²நாத் பூர்வ்வமேவ யீஸு²ருவாச, ஹே ஸி²மோந், மேதி³ந்யா ராஜாந: ஸ்வஸ்வாபத்யேப்⁴ய: கிம்’ விதே³ஸி²ப்⁴ய: கேப்⁴ய: கரம்’ க்³ரு’ஹ்லந்தி? அத்ர த்வம்’ கிம்’ பு³த்⁴யஸே? தத: பிதர உக்தவாந், விதே³ஸி²ப்⁴ய: |
26 Als jener nun antwortete: »Von den Fremden«, sagte Jesus zu ihm: »So sind die Söhne steuerfrei.
ததா³ யீஸு²ருக்தவாந், தர்ஹி ஸந்தாநா முக்தா: ஸந்தி|
27 Damit wir aber keinen Anstoß bei ihnen erregen, so geh an den See, wirf die Angel aus, und den ersten Fisch, den du heraufziehst, den nimm und öffne ihm das Maul; dann wirst du ein Silberstück finden; das nimm und gib es ihnen (als Abgabe) für mich und dich.«
ததா²பி யதா²ஸ்மாபி⁴ஸ்தேஷாமந்தராயோ ந ஜந்யதே, தத்க்ரு’தே ஜலதே⁴ஸ்தீரம்’ க³த்வா வடி³ஸ²ம்’ க்ஷிப, தேநாதௌ³ யோ மீந உத்தா²ஸ்யதி, தம்’ க்⁴ரு’த்வா தந்முகே² மோசிதே தோலகைகம்’ ரூப்யம்’ ப்ராப்ஸ்யஸி, தத்³ க்³ரு’ஹீத்வா தவ மம ச க்ரு’தே தேப்⁴யோ தே³ஹி|
