Matthaeus 14
1 Zu jener Zeit erhielt der Vierfürst Herodes Kunde von Jesus
तेस बखते चौथाई देशो रे राजे हेरोदेसे यीशुए री चर्चा सुणी,
2 und sagte zu seinen Dienern: »Das ist Johannes der Täufer; der ist von den Toten auferweckt worden; darum sind die Wunderkräfte in ihm wirksam.«
और तेबे तिने आपणे दासा खे बोलेया, “ये यूहन्ना बपतिस्मा देणे वाल़ा ए और मरे रेया बीचा ते जिऊँदा ऊईगा रा, तेबेई तो एसते सामर्था रे काम ओए।”
3 Herodes hatte nämlich den Johannes festnehmen und in Fesseln und ins Gefängnis werfen lassen mit Rücksicht auf Herodias, die Gattin seines Bruders Philippus;
कऊँकि हेरोदेसे, आपणे पाई फिलिप्पुसो री लाड़ी हेरोदियासा री बजअ ते, यूहन्ना पकड़ी की बानेया और जेला रे पाईता था।
4 denn Johannes hatte ihm vorgehalten: »Du darfst sie nicht (zur Frau) haben.«
कऊँकि यूहन्ने तेसखे बोलेया था, “एसा खे राखणा बिधानो रे मुताबिक ताखे ठीक निए।”
5 Er hätte ihn nun am liebsten ums Leben bringen lassen, fürchtete sich aber vor dem Volk, weil dieses ihn für einen Propheten hielt.
इजी री बजअ ते से यूहन्ने खे काणा चाओ था, पर लोका ते डरो था, कऊँकि लोक तेसखे भविष्यबक्ता मानो थे।
6 Als aber der Geburtstag des Herodes gefeiert wurde, tanzte die Tochter der Herodias vor der Festgesellschaft und gefiel dem Herodes so sehr,
पर जेबे हेरोदेसो रा जन्मदिन आया, तेबे हेरोदियासा री बेटिये त्योआरो रे नाची की हेरोदेस खुश करी ता।
7 daß er ihr mit einem Eide zusagte, er wolle ihr jede Bitte gewähren.
तेबे तिने कसम खाई की वचन दित्तेया, “जो कुछ तूँ मांगेगी, मां ताखे देणा।”
8 Da sagte sie, schon vorher von ihrer Mutter dazu angestiftet: »Gib mir hier auf einer Schüssel den Kopf Johannes des Täufers!«
से आपणी आम्मा री सकेल़ी री थी और तेसे बोलेया, “यूहन्ने बपतिस्मे रा सिर थाल़िया रे एथी माखे मंगवाई दे।”
9 Obgleich nun der König mißmutig darüber war, gab er doch wegen seiner Eide und mit Rücksicht auf seine Tischgäste den Befehl, man solle ihn ihr geben;
राजा दु: खी ऊईगा, पर आपणी कसमा री और आपू साथे बैठणे वाल़ेया री बजअ ते, तिने आज्ञा दित्ती कि देई दो।
10 er schickte also (Diener) hin und ließ Johannes im Gefängnis enthaupten.
तेबे तिने जेला रे आपणे मांणूआ खे पेजी की यूहन्ने रा सिर बडवाईता
11 Sein Kopf wurde dann auf einer Schüssel gebracht und dem Mädchen gegeben; die brachte ihn ihrer Mutter.
और तेसरा सिर थाल़िया रे ल्याया और मुन्निया खे दित्तेया और से तिजी खे आपणी आम्मा गे लईगी।
12 Die Jünger des Johannes kamen hierauf, holten den Leichnam und bestatteten ihn; dann gingen sie hin und berichteten es Jesus.
तेबे यूहन्ने रे चेले आए और तेसरी लोथ लई की दबाई ती और यीशुए खे एतेरा समाचार सुणाया।
13 Als Jesus dies hörte, entwich er von dort in einem Boote an einen einsamen Ort, um für sich allein zu sein; doch als die Volksmenge das erfuhr, folgte sie ihm zu Fuß aus den Städten nach.
जेबे यीशुए ये सब सुणेया, तेबे सेयो किस्तिया रे बैठी की सुणसाण जगा रे लग जे चली गे और जेबे लोके ये सुणेया तेबे सेयो नगरो-नगरो रिये हांडी की तिना पीछे आईगे।
14 Als er dann (aus der Einsamkeit) wieder hervorkam und eine große Volksmenge sah, ergriff ihn Mitleid mit ihnen, und er heilte ihre Kranken.
यीशुए निकल़ी की एक बड़ी पीड़ देखी और तिना पाँदे तिना खे तरस आया और तिने तिना रे बमार ठीक कित्ते।
15 Als es aber Abend geworden war, traten seine Jünger zu ihm und sagten: »Die Gegend hier ist öde und die Zeit schon vorgerückt; laß daher das Volk ziehen, damit sie in die Ortschaften gehen und sich Lebensmittel kaufen!«
जेबे साँज ऊई, तेबे तिना रे चेले तिना गे आए और बोलणे लगे, “एती तो सुणसाण जगा ए और देर लगी री ऊणे, तुसे लोका खे बिदा करो, ताकि सेयो जाई की बस्तिया रे आपू खे रोटी खरीदी सको।”
16 Jesus aber erwiderte ihnen: »Sie brauchen nicht wegzugehen: gebt ihr ihnen zu essen!«
यीशुए तिना खे बोलेया, “तिना रा जाणा जरूरी निए, तुसेई इना खे खाणे खे देयो।”
17 Da antworteten sie ihm: »Wir haben hier nichts weiter als fünf Brote und zwei Fische.«
तिने बोलेया, “एती तो आसा गे पाँज रोटिया और दो मछलिया छाडी की कुछ निए।”
18 Er aber sagte: »Bringt sie mir hierher!«
यीशुए बोलेया, “तिना खे मांगे ली आओ।”
19 Er ließ dann die Volksscharen sich auf dem Rasen lagern, nahm die fünf Brote und die beiden Fische, blickte zum Himmel empor, sprach den Lobpreis (Gottes) und brach die Brote; hierauf gab er sie den Jüngern, die Jünger aber teilten sie dem Volke zu.
तेबे तिने लोका खे काओ पाँदे बैठणे खे बोलेया, तेबे तिने सेयो पाँज रोटिया और दो मछलिया लईया और स्वर्गो खे देखेया और धन्यवाद कित्तेया और रोटिया तोड़ी-तोड़ी की चेलेया खे दित्तिया और चेलेया लोका खे।
20 Und sie aßen alle und wurden satt; dann sammelte man die Brocken, die übriggeblieben waren: zwölf Körbe voll.
जेबे सब खाई की रजी गे, तेबे चेलेया जो टुकड़े थे बचे रे तिना रिया बारा टोकरिया परिया और चकिया।
21 Die Zahl derer aber, die gegessen hatten, betrug etwa fünftausend Männer, ungerechnet die Frauen und die Kinder.
खाणे वाल़े जवाणसा और बच्चेया खे छाडी की तकरीबन पाँज ह्जार मर्द थे।
22 Und sogleich nötigte Jesus seine Jünger, ins Boot zu steigen und vor ihm nach dem jenseitigen Ufer hinüberzufahren, damit er inzwischen die Volksscharen entließe.
तेबे यीशुए तेबुई आपणे चेले किस्तिया रे चढ़ाणे खे मजबूर कित्ते कि जदुओ तक आऊँ लोका खे बिदा करूँआ, तुसे तिजी ते पईले पार चली जाओ।
23 Als er das getan hatte, stieg er für sich allein den Berg hinan, um zu beten; und als es Abend geworden war, befand er sich dort allein;
तेबे यीशु लोका खे बिदा करी की प्रार्थना करने खे लग पाह्ड़ो पाँदे चली गे और साँजा तक तेती कल्ले थे।
24 das Boot aber war schon mitten auf dem See und wurde von den Wellen hart bedrängt, denn der Wind stand ihnen entgegen.
तेस बखते किस्ती समुद्रो रे लईरा साथे छूनके खाणे लगी, कऊँकि सामणी अवा थी।
25 In der vierten Nachtwache aber kam Jesus auf sie zu, indem er über den See dahinging.
तेबे यीशु राथियो रे चौथे पइरो रे समुद्रो रे चली की तिना गे आए।
26 Als nun die Jünger ihn so auf dem See wandeln sahen, gerieten sie in Bestürzung, weil sie dachten, es sei ein Gespenst, und sie schrien vor Angst laut auf.
चेले तिना खे समुद्रो रे चलदे ऊए देखी की कबराइगे और बोलणे लगे, “ए तो पूत ए,” और सेयो डरी गे और चिंगणे लगे।
27 Doch Jesus redete sie sogleich mit den Worten an: »Seid getrost: ich bin es; fürchtet euch nicht!«
यीशुए तेबुई तिना साथे गल्ला कित्तिया और बोलेया, “इम्मत राखो, आऊँ ए, डरो नि।”
28 Da antwortete ihm Petrus: »Herr, wenn du es bist, so laß mich über das Wasser zu dir kommen!«
पतरसे तिना खे बोलेया, “ओ प्रभु! जे तुसे ईए, तो माखे आपू गे चली की आऊणे री आज्ञा देयो।”
29 Er erwiderte: »So komm!« Da stieg Petrus aus dem Boot, ging über das Wasser hin und kam auf Jesus zu;
यीशुए बोलेया, “आईजा।” तेबे पतरस किस्तिया ते पाणिए बीचे उतरेया और यीशुए गे जाणे खे पाणिए बीचे चलणे लगेया।
30 doch als er den Sturmwind wahrnahm, wurde ihm angst, und als er unterzusinken begann, rief er laut: »Herr, hilf mir!«
पर से पाणिए खे देखी की जो समुद्रो रे अवा साथे लईरा उठणे लगी री थिया देखी की डरीगा और जेबे डूबणे लगेया, तेबे चींगी की बोलणे लगेया, “ओ प्रभु, माखे बचा।”
31 Sogleich streckte Jesus die Hand aus, faßte ihn und sagte zu ihm: »Du Kleingläubiger! Warum hast du gezweifelt?«
यीशुए फटाफट आपणा आथ आगे कित्तेया और से बचाईता और तेसखे बोलेया, “ओ कम विश्वास करने वाल़े, तैं शक कऊँ कित्तेया?”
32 Als sie dann in das Boot gestiegen waren, legte sich der Wind.
जेबे सेयो किस्तिया रे चढ़ी गे, तेबे अवा रुकी गी।
33 Die Männer im Boot aber warfen sich vor ihm nieder und sagten: »Du bist wahrhaftig Gottes Sohn!«
ये देखी की जो किस्तिया रे थे तिने तिना गे माथा टेकी की बोलेया, “सच्ची तुसे परमेशरो रे पुत्र ए।”
34 Nachdem sie dann (über den See) hinübergefahren waren, kamen sie ans Land nach Gennesaret.
सेयो पार उतरी की गन्नेसरत देशो रे पऊँछे।
35 Sobald die Bewohner dieses Ortes ihn erkannt hatten, schickten sie Boten in die ganze dortige Umgegend, und man brachte alle Kranken zu ihm,
तेथो रे लोके सेयो पछयाणी ले और ओरे-पोरे सबी गे बोलेया और सब लोक बमारा खे तिना गे ल्याए
36 und (diese) baten ihn, nur die Quaste seines Rockes anfassen zu dürfen, und alle, die sie anfaßten, wurden völlig geheilt.
और यीशुए ते प्रार्थना करने लगे कि आसा खे बस आपणे टाले रा पल्ला ई छूणे दे, और जितणेया बी सेयो छूँएं, सब ठीक ऊईगे।
