Matthaeus 10
1 Er rief dann seine zwölf Jünger herbei und verlieh ihnen Macht über die unreinen Geister, so daß sie diese auszutreiben und alle Krankheiten und jedes Gebrechen zu heilen vermochten.
அநந்தரம்’ யீஸு² ர்த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாந் ஆஹூயாமேத்⁴யபூ⁴தாந் த்யாஜயிதும்’ ஸர்வ்வப்ரகாரரோகா³ந் பீடா³ஸ்²ச ஸ²மயிதும்’ தேப்⁴ய: ஸாமர்த்²யமதா³த்|
2 Die Namen der zwölf Apostel aber sind folgende: Zuerst Simon, der auch Petrus heißt, und sein Bruder Andreas; sodann Jakobus, der Sohn des Zebedäus, und sein Bruder Johannes;
தேஷாம்’ த்³வாத³ஸ²ப்ரேஷ்யாணாம்’ நாமாந்யேதாநி| ப்ரத²மம்’ ஸி²மோந் யம்’ பிதரம்’ வத³ந்தி, தத: பரம்’ தஸ்ய ஸஹஜ ஆந்த்³ரிய: , ஸிவதி³யஸ்ய புத்ரோ யாகூப்³
3 Philippus und Bartholomäus; Thomas und der Zöllner Matthäus; Jakobus, der Sohn des Alphäus, und Lebbäus (mit dem Beinamen Thaddäus);
தஸ்ய ஸஹஜோ யோஹந்; பி²லிப் ப³ர்த²லமய் தோ²மா: கரஸம்’க்³ராஹீ மதி²: , ஆல்பே²யபுத்ரோ யாகூப்³,
4 Simon, der Kananäer und Judas, der Iskariote, derselbe, der ihn verraten hat.
கிநாநீய: ஸி²மோந், ய ஈஷ்கரியோதீயயிஹூதா³: க்²ரீஷ்டம்’ பரகரே(அ)ர்பயத்|
5 Diese Zwölf sandte Jesus aus, nachdem er ihnen folgende Weisungen gegeben hatte: »Den Weg zu den Heidenvölkern schlagt nicht ein und tretet auch in keine Samariterstadt ein,
ஏதாந் த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாந் யீஸு²: ப்ரேஷயந் இத்யாஜ்ஞாபயத், யூயம் அந்யதே³ஸீ²யாநாம்’ பத³வீம்’ ஸே²மிரோணீயாநாம்’ கிமபி நக³ரஞ்ச ந ப்ரவிஸ்²யே
6 geht vielmehr (nur) zu den verlorenen Schafen des Hauses Israel.
இஸ்ராயேல்கோ³த்ரஸ்ய ஹாரிதா யே யே மேஷாஸ்தேஷாமேவ ஸமீபம்’ யாத|
7 Auf eurer Wanderung predigt: ›Das Himmelreich ist nahe herbeigekommen!‹
க³த்வா க³த்வா ஸ்வர்க³ஸ்ய ராஜத்வம்’ ஸவித⁴மப⁴வத், ஏதாம்’ கதா²ம்’ ப்ரசாரயத|
8 Heilt Kranke, weckt Tote auf, macht Aussätzige rein, treibt böse Geister aus: umsonst habt ihr’s empfangen, umsonst sollt ihr’s auch weitergeben!
ஆமயக்³ரஸ்தாந் ஸ்வஸ்தா²ந் குருத, குஷ்டி²ந: பரிஷ்குருத, ம்ரு’தலோகாந் ஜீவயத, பூ⁴தாந் த்யாஜயத, விநா மூல்யம்’ யூயம் அலப⁴த்⁴வம்’ விநைவ மூல்யம்’ விஸ்²ராணயத|
9 Sucht euch kein Gold, kein Silber, kein Kupfergeld in eure Gürtel zu verschaffen,
கிந்து ஸ்வேஷாம்’ கடிப³ந்தே⁴ஷு ஸ்வர்ணரூப்யதாம்ராணாம்’ கிமபி ந க்³ரு’ஹ்லீத|
10 nehmt keinen Ranzen mit auf den Weg, auch nicht zwei Röcke, keine Schuhe und keinen Stock, denn der Arbeiter ist seines Unterhalts wert.
அந்யச்ச யாத்ராயை சேலஸம்புடம்’ வா த்³விதீயவஸநம்’ வா பாது³கே வா யஷ்டி: , ஏதாந் மா க்³ரு’ஹ்லீத, யத: கார்ய்யக்ரு’த் ப⁴ர்த்தும்’ யோக்³யோ ப⁴வதி|
11 Wo ihr in eine Stadt oder ein Dorf eintretet, da erkundigt euch, wer dort würdig sei (euch zu beherbergen), und bei dem bleibt, bis ihr weiterzieht.
அபரம்’ யூயம்’ யத் புரம்’ யஞ்ச க்³ராமம்’ ப்ரவிஸ²த², தத்ர யோ ஜநோ யோக்³யபாத்ரம்’ தமவக³த்ய யாநகாலம்’ யாவத் தத்ர திஷ்ட²த|
12 Beim Eintritt in das Haus entbietet ihm den Friedensgruß,
யதா³ யூயம்’ தத்³கே³ஹம்’ ப்ரவிஸ²த², ததா³ தமாஸி²ஷம்’ வத³த|
13 und wenn das Haus es verdient, soll der Friede, den ihr ihm gewünscht habt, ihm auch zuteil werden; ist es dessen aber nicht würdig, so soll euer ihm gewünschter Friede zu euch zurückkehren.
யதி³ ஸ யோக்³யபாத்ரம்’ ப⁴வதி, தர்ஹி தத்கல்யாணம்’ தஸ்மை ப⁴விஷ்யதி, நோசேத் ஸாஸீ²ர்யுஷ்மப்⁴யமேவ ப⁴விஷ்யதி|
14 Wo man euch nicht aufnimmt und euren Worten kein Gehör schenkt, da geht aus dem betreffenden Hause oder Orte hinaus und schüttelt den Staub von euren Füßen ab!
கிந்து யே ஜநா யுஷ்மாகமாதித்²யம்’ ந வித³த⁴தி யுஷ்மாகம்’ கதா²ஞ்ச ந ஸ்²ரு’ண்வந்தி தேஷாம்’ கே³ஹாத் புராத்³வா ப்ரஸ்தா²நகாலே ஸ்வபதூ³லீ: பாதயத|
15 Wahrlich ich sage euch: Dem Lande Sodom und Gomorrha wird es am Tage des Gerichts erträglicher ergehen als einer solchen Stadt!
யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ வச்மி விசாரதி³நே தத்புரஸ்ய த³ஸா²த: ஸிதோ³மமோராபுரயோர்த³ஸா² ஸஹ்யதரா ப⁴விஷ்யதி|
16 Bedenket wohl: ich sende euch wie Schafe mitten unter Wölfe; darum seid klug wie die Schlangen und ohne Falsch wie die Tauben!«
பஸ்²யத, வ்ரு’கயூத²மத்⁴யே மேஷ: யதா²விஸ்ததா² யுஷ்மாந ப்ரஹிணோமி, தஸ்மாத்³ யூயம் அஹிரிவ ஸதர்கா: கபோதாஇவாஹிம்’ஸகா ப⁴வத|
17 »Nehmt euch aber vor den Menschen in acht! Denn sie werden euch vor die Gerichtshöfe stellen und in ihren Synagogen euch geißeln;
ந்ரு’ப்⁴ய: ஸாவதா⁴நா ப⁴வத; யதஸ்தை ர்யூயம்’ ராஜஸம்’ஸதி³ ஸமர்பிஷ்யத்⁴வே தேஷாம்’ ப⁴ஜநகே³ஹே ப்ரஹாரிஷ்யத்⁴வே|
18 auch vor Statthalter und Könige werdet ihr um meinetwillen geführt werden, um Zeugnis vor ihnen und den Heidenvölkern abzulegen.
யூயம்’ மந்நாமஹேதோ: ஸா²ஸ்த்ரு’ணாம்’ ராஜ்ஞாஞ்ச ஸமக்ஷம்’ தாநந்யதே³ஸி²நஸ்²சாதி⁴ ஸாக்ஷித்வார்த²மாநேஷ்யத்⁴வே|
19 Wenn man euch nun (den Gerichten) überliefert, so macht euch keine Sorge darüber, wie oder was ihr reden sollt; denn es wird euch in jener Stunde eingegeben werden, was ihr reden sollt;
கிந்த்வித்த²ம்’ ஸமர்பிதா யூயம்’ கத²ம்’ கிமுத்தரம்’ வக்ஷ்யத² தத்ர மா சிந்தயத, யதஸ்ததா³ யுஷ்மாபி⁴ ர்யத்³ வக்தவ்யம்’ தத் தத்³த³ண்டே³ யுஷ்மந்மந: ஸு ஸமுபஸ்தா²ஸ்யதி|
20 nicht ihr seid es ja, die dann reden, sondern der Geist eures Vaters ist es, der in euch redet.
யஸ்மாத் ததா³ யோ வக்ஷ்யதி ஸ ந யூயம்’ கிந்து யுஷ்மாகமந்தரஸ்த²: பித்ராத்மா|
21 Es wird aber ein Bruder den Bruder zum Tode überliefern und ein Vater den Sohn, und Kinder werden gegen ihre Eltern auftreten und sie zum Tode bringen,
ஸஹஜ: ஸஹஜம்’ தாத: ஸுதஞ்ச ம்ரு’தௌ ஸமர்பயிஷ்யதி, அபத்யாகி³ ஸ்வஸ்வபித்ரோ ர்விபக்ஷீபூ⁴ய தௌ கா⁴தயிஷ்யந்தி|
22 und ihr werdet allen um meines Namens willen verhaßt sein; wer aber ausharrt bis ans Ende, der wird errettet werden.
மந்நமஹேதோ: ஸர்வ்வே ஜநா யுஷ்மாந் ரு’தீயிஷ்யந்தே, கிந்து ய: ஸே²ஷம்’ யாவத்³ தை⁴ர்ய்யம்’ க்⁴ரு’த்வா ஸ்தா²ஸ்யதி, ஸ த்ராயிஷ்யதே|
23 Wenn man euch aber in der einen Stadt verfolgt, so flieht in eine andere; denn wahrlich ich sage euch: Ihr werdet mit den Städten Israels noch nicht zu Ende sein, bis der Menschensohn kommt. –
தை ர்யதா³ யூயமேகபுரே தாடி³ஷ்யத்⁴வே, ததா³ யூயமந்யபுரம்’ பலாயத்⁴வம்’ யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ வச்மி யாவந்மநுஜஸுதோ நைதி தாவத்³ இஸ்ராயேல்தே³ஸீ²யஸர்வ்வநக³ரப்⁴ரமணம்’ ஸமாபயிதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத²|
24 Ein Jünger steht nicht über seinem Meister und ein Knecht nicht über seinem Herrn;
கு³ரோ: ஸி²ஷ்யோ ந மஹாந், ப்ரபோ⁴ர்தா³ஸோ ந மஹாந்|
25 ein Jünger muß zufrieden sein, wenn es ihm ergeht wie seinem Meister, und ein Knecht, (wenn es ihm ergeht) wie seinem Herrn. Haben sie den Hausherrn Beelzebul genannt, wieviel mehr werden sie das bei seinen Hausgenossen tun!«
யதி³ ஸி²ஷ்யோ நிஜகு³ரோ ர்தா³ஸஸ்²ச ஸ்வப்ரபோ⁴: ஸமாநோ ப⁴வதி தர்ஹி தத்³ யதே²ஷ்டம்’| சேத்தைர்க்³ரு’ஹபதிர்பூ⁴தராஜ உச்யதே, தர்ஹி பரிவாரா: கிம்’ ததா² ந வக்ஷ்யந்தே?
26 »Fürchtet euch nicht vor ihnen! Denn nichts ist verhüllt, das nicht enthüllt werden wird, und nichts verborgen, das nicht bekannt werden wird.
கிந்து தேப்⁴யோ யூயம்’ மா பி³பீ⁴த, யதோ யந்ந ப்ரகாஸி²ஷ்யதே, தாத்³ரு’க் சா²தி³தம்’ கிமபி நாஸ்தி, யச்ச ந வ்யஞ்சிஷ்யதே, தாத்³ரு’க்³ கு³ப்தம்’ கிமபி நாஸ்தி|
27 Was ich euch im Dunkel sage, das sprecht im Licht aus, und was ihr (von mir) ins Ohr geflüstert hört, das ruft auf den Dächern aus!
யத³ஹம்’ யுஷ்மாந் தமஸி வச்மி தத்³ யுஷ்மாபி⁴ர்தீ³ப்தௌ கத்²யதாம்’; கர்ணாப்⁴யாம்’ யத் ஸ்²ரூயதே தத்³ கே³ஹோபரி ப்ரசார்ய்யதாம்’|
28 Fürchtet euch dabei nicht vor denen, die wohl den Leib töten, aber die Seele nicht zu töten vermögen; fürchtet euch vielmehr vor dem, der die Macht hat, sowohl die Seele als den Leib in der Hölle zu verderben! – (Geenna g1067)
யே காயம்’ ஹந்தும்’ ஸ²க்நுவந்தி நாத்மாநம்’, தேப்⁴யோ மா பை⁴ஷ்ட; ய: காயாத்மாநௌ நிரயே நாஸ²யிதும்’, ஸ²க்நோதி, ததோ பி³பீ⁴த| (Geenna g1067)
29 Kosten nicht zwei Sperlinge beim Einkauf nur ein paar Pfennige? Und doch fällt keiner von ihnen auf die Erde ohne den Willen eures Vaters.
த்³வௌ சடகௌ கிமேகதாம்ரமுத்³ரயா ந விக்ரீயேதே? ததா²பி யுஷ்மத்தாதாநுமதிம்’ விநா தேஷாமேகோபி பு⁴வி ந பததி|
30 Bei euch aber sind auch die Haare auf dem Haupte alle gezählt.
யுஷ்மச்சி²ரஸாம்’ ஸர்வ்வகசா க³ணிதாம்’: ஸந்தி|
31 Darum fürchtet euch nicht! Ihr seid mehr wert als viele Sperlinge. –
அதோ மா பி³பீ⁴த, யூயம்’ ப³ஹுசடகேப்⁴யோ ப³ஹுமூல்யா: |
32 Jeder nun, der sich vor den Menschen zu mir bekennt, zu dem werde auch ich mich vor meinem himmlischen Vater bekennen;
யோ மநுஜஸாக்ஷாந்மாமங்கீ³குருதே தமஹம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²தாதஸாக்ஷாத³ங்கீ³கரிஷ்யே|
33 wer mich aber vor den Menschen verleugnet, den werde auch ich vor meinem himmlischen Vater verleugnen.«
ப்ரு’த்²வ்யாமஹம்’ ஸா²ந்திம்’ தா³துமாக³தஇதி மாநுப⁴வத, ஸா²ந்திம்’ தா³தும்’ ந கிந்த்வஸிம்’|
34 »Denkt nicht, ich sei gekommen, um Frieden auf die Erde zu bringen! Nein, ich bin nicht gekommen, um Frieden zu bringen, sondern das Schwert.
பித்ரு’மாத்ரு’ஸ்²சஸ்²ரூபி⁴: ஸாகம்’ ஸுதஸுதாப³தூ⁴ ர்விரோத⁴யிதுஞ்சாக³தேஸ்மி|
35 Denn ich bin gekommen, ›um den Sohn mit seinem Vater, die Tochter mit ihrer Mutter und die Schwiegertochter mit ihrer Schwiegermutter zu entzweien,
தத: ஸ்வஸ்வபரிவாரஏவ ந்ரு’ஸ²த்ரு ர்ப⁴விதா|
36 und die eigenen Hausgenossen werden einander feindselig gegenüberstehen‹.
ய: பிதரி மாதரி வா மத்தோதி⁴கம்’ ப்ரீயதே, ஸ ந மத³ர்ஹ: ;
37 Wer Vater oder Mutter mehr liebt als mich, ist meiner nicht wert, und wer Sohn oder Tochter mehr liebt als mich, ist meiner nicht wert;
யஸ்²ச ஸுதே ஸுதாயாம்’ வா மத்தோதி⁴கம்’ ப்ரீயதே, ஸேபி ந மத³ர்ஹ: |
38 und wer nicht sein Kreuz auf sich nimmt und mir nachfolgt, ist meiner nicht wert. –
ய: ஸ்வக்ருஸ²ம்’ க்³ரு’ஹ்லந் மத்பஸ்²சாந்நைதி, ஸேபி ந மத³ர்ஹ: |
39 Wer sein Leben findet, wird es verlieren, und wer sein Leben um meinetwillen verliert, der wird es finden.«
ய: ஸ்வப்ராணாநவதி, ஸ தாந் ஹாரயிஷ்யதே, யஸ்து மத்க்ரு’தே ஸ்வப்ராணாந் ஹாரயதி, ஸ தாநவதி|
40 »Wer euch aufnimmt, nimmt mich auf, und wer mich aufnimmt, nimmt den auf, der mich gesandt hat.
யோ யுஷ்மாகமாதித்²யம்’ வித³தா⁴தி, ஸ மமாதித்²யம்’ வித³தா⁴தி, யஸ்²ச மமாதித்²யம்’ வித³தா⁴தி, ஸ மத்ப்ரேரகஸ்யாதித்²யம்’ வித³தா⁴தி|
41 Wer einen Propheten aufnimmt, eben weil er ein Prophet heißt, der wird dafür den Lohn eines Propheten empfangen; und wer einen Gerechten aufnimmt, eben weil er ein Gerechter heißt, der wird dafür den Lohn eines Gerechten empfangen;
யோ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³தி ஜ்ஞாத்வா தஸ்யாதித்²யம்’ வித⁴த்தே, ஸ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந: ப²லம்’ லப்ஸ்யதே, யஸ்²ச தா⁴ர்ம்மிக இதி விதி³த்வா தஸ்யாதித்²யம்’ வித⁴த்தே ஸ தா⁴ர்ம்மிகமாநவஸ்ய ப²லம்’ ப்ராப்ஸ்யதி|
42 und wer einem von diesen geringen Leuten seines Namens wegen, weil er ein Jünger heißt, auch nur einen Becher frischen Wassers zu trinken gibt – wahrlich ich sage euch: Es soll ihm nicht unbelohnt bleiben!«
யஸ்²ச கஸ்²சித் ஏதேஷாம்’ க்ஷுத்³ரநராணாம் யம்’ கஞ்சநைகம்’ ஸி²ஷ்ய இதி விதி³த்வா கம்’ஸைகம்’ ஸீ²தலஸலிலம்’ தஸ்மை த³த்தே, யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ வதா³மி, ஸ கேநாபி ப்ரகாரேண ப²லேந ந வஞ்சிஷ்யதே|
