< Markus 1 >

1 Die Heilsbotschaft von Jesus Christus, dem Sohne Gottes, hat folgenden Anfang:
ମାହାପୂରୁ ମୀର୍‌ଏସି ଜୀସୁ କ୍ରୀସ୍ତତି ନେହିଁ କାବ୍ରୁ ଇଲେକିଁ ଆ଼ତେ,
2 Wie beim Propheten Jesaja geschrieben steht: »Siehe, ich sende meinen Boten vor dir her, der dir den Weg herrichten soll«;
ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍‌ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍‌ନି ଜିସାୟ ସା଼ସ୍ତେରିତା ଏ଼଼ନିକିଁ ରା଼ସ୍‌କି ଆ଼ହାମାନେ; “ମାହାପୂରୁ ଏଲେଇଞ୍ଜି ମାନେସି, ମେହ୍‌ମୁ ନା଼ନୁ ନା଼ କାବ୍ରୁ ୱେହ୍‌ନାଣାଇଁ ନୀ ନ଼କିତା ପାଣ୍ତିମାଞ୍ଜାଇଁ, ଏ଼ୱାସି ନିଙ୍ଗେତାକି ଜିରୁ ତିୟାରା କିନେସି;
3 »eine Stimme ruft in der Wüste: ›Bereitet den Weg des Herrn, macht gerade seine Pfade!‹« –:
ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ଟା଼ୟୁତା ରଅଣି ହା଼ଡା ୱେ଼ଙ୍ଗିମାନେ, ପ୍ରବୁତି ଜିରୁ ତିୟାରା କିଦୁ, ଏ଼ୱାସି ତା଼କାଲି ତାକି ଜିରୁ ତିୟି କିଦୁ ।”
4 so trat Johannes der Täufer in der Wüste auf, indem er eine Taufe der Buße predigte zur Vergebung der Sünden.
ଏମ୍ବାଟିଏ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀନି ଜହନ ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ଟା଼ୟୁତା ୱା଼ହାନା ବ଼ଲୁ ୱେ଼କ୍‌ହେସି, ଅ଼ଡ଼େ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଜାହାରା ପା଼ପୁଟି ପିସ୍‌ପି ଆୟାଲିତାକି ମ଼ନ ୱେଟ୍‌ହାନା ବାପ୍ତିସ୍ମ ଅ଼ଦୁ, ଆତିହିଁ ମାହାପୂରୁ ମୀ ପା଼ପୁ ମ୍ଣେକ୍‌ହାନେସି ।”
5 Da zog das ganze jüdische Land und auch alle Einwohner Jerusalems zu ihm hinaus und ließen sich von ihm im Jordanfluß taufen, indem sie ihre Sünden bekannten.
ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀହୁଦା ଦେ଼ସା ଇଞ୍ଜାଁ ଜିରୁସାଲମ ଗା଼ଡ଼ାତି ବାରେ ଲ଼କୁ ତାନି ତା଼ଣା ୱା଼ହାଲି ମା଼ଟ୍‌ହେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ତା଼ମ୍ବୁ ତାମି କିତି ପା଼ପୁତି ୱେସାନା ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ଜର୍ଦନ କାଡାତା ବାପ୍ତିସ୍ମ ଅ଼ତେରି ।
6 Johannes trug aber ein Fell von Kamelhaaren und einen ledernen Gurt um seine Hüften; er nährte sich von Heuschrecken und wildem Honig,
ଜହନ ଊଟୁ ବା଼ଣାୟାଁ ତଲେ କେ଼ପିତି ହିମ୍ବରିକା ତୁର୍‌ହିମାଚେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଟେଡେଲିତା ର଼ ତ଼ଲୁତି ବୁଡ଼୍‌ପା ମା଼ଡ଼ା କିହାଁ ଦସା କଡ୍‌ୱିତେସି, ଗପ୍‌ଏରିକା ଅ଼ଡ଼େ ଜା଼ଡ଼ାତି କ୍ରିୟାଁ ଏ଼ୱାଣି କା଼ଦି ମାଚେ ।
7 und seine Predigt lautete: »Nach mir kommt der, welcher stärker ist als ich, für den ich nicht gut genug bin, ihm gebückt seine Schuhriemen aufzulösen.
ଜହନ ଏଲେଇଞ୍ଜି ୱେ଼କ୍‌ହାଲି ମା଼ଟ୍‌ହେସି, “ଆମ୍ବାଆସି ନା଼ କିହାଁ ହା଼ରେକା ବା଼ଡ଼୍‌ୟୁ ଗାଟାସି ଏ଼ୱାସି ନା଼ ଡା଼ୟୁ ୱା଼ହିମାନେସି; ନା଼ନୁ ମେଣ୍ତାକୁତାନା ଏ଼ୱାଣି ସେପୁୟାଁତି ଡ଼଼ର୍କା ଜିକେଏ ହୁକ୍‌ହାଲି ପା଼ଡ଼ାଆ଼ଅଁ ।
8 Ich habe euch (nur) mit Wasser getauft, er aber wird euch mit heiligem Geiste taufen.«
ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ଏ଼ୟୁତଲେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହିମାଞ୍ଜାଇଁ, ସାମା ଏ଼ୱାସି ମିଙ୍ଗେ ସୁଦୁଜୀୱୁ ତଲେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହିୟାନେସି ।”
9 In jenen Tagen begab es sich nun auch, daß Jesus aus Nazareth in Galiläa kam und sich von Johannes im Jordan taufen ließ.
ଏଚିବେ଼ଲାତା ଜୀସୁ ଗାଲିଲିତି ନା଼ଜରିତଟି ୱା଼ହାନା ଜର୍ଦନ କାଡାତା ଜହନ ତା଼ଣାଟି ବାପ୍ତିସ୍ମ ଅ଼ତେସି ।
10 Da, als er gerade aus dem Wasser heraufstieg, sah er (Johannes oder Jesus) den Himmel sich spalten und den Geist wie eine Taube auf ihn herabschweben;
୧୦ଜୀସୁ ଏ଼ୟୁଟି ନିଙ୍ଗା ୱା଼ହିମାଚାଟି ଦେବୁଣିଏ ଲାକପୂରୁ ଦେପି ଆ଼ତେ ଇଞ୍ଜାଁ ସୁଦୁଜୀୱୁ ପା଼ର୍‌ୱା ପଟାଲେହେଁ ତାନି ଲାକ ରେ଼ଚା ୱା଼ହିମାଚାଣି ମେସ୍ତେସି ।
11 und eine Stimme erscholl aus den Himmeln: »Du bist mein geliebter Sohn; an dir habe ich Wohlgefallen gefunden!« –
୧୧ଅ଼ଡ଼େ ଲାକପୂରୁଟି ଈ ହା଼ଡା ଆ଼ତେ, “ନୀନୁ ନା଼ ଜୀୱୁତି ମୀର୍‌ଏଣାତି, ନୀ ତା଼ଣେଏ ନା଼ ହା଼ରେକା ରା଼ହାଁ ମାନେ ।”
12 Und sogleich trieb der Geist ihn in die Wüste hinaus;
୧୨ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ ସୁଦୁଜୀୱୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ଟା଼ୟୁତା ଅ଼ତେ,
13 und er war vierzig Tage lang in der Wüste und wurde vom Satan versucht; er weilte dort bei den wilden Tieren, und die Engel leisteten ihm Dienste.
୧୩ଜୀସୁ ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ଟା଼ୟୁତା ରୀ କ଼ଡ଼ି ଦିନା ପାତେକା ଡ଼ୟାନା ସୟତାନ ତା଼ଣାଟି ତାୟିପାରି କିୱିଆ଼ତେସି; ଏ଼ୱାସି ଜା଼ଡ଼ାତି ଜ଼ନ୍ତ ତଲେ ଡ଼ୟିତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଲାକପୂରୁତି ଦୂତୁୟାଁ ୱା଼ହାନା ଏ଼ୱାଣି ସେ଼ବା କିହିମାଚୁ ।
14 Nachdem dann Johannes ins Gefängnis gesetzt war, begab Jesus sich nach Galiläa und verkündete dort die Heilsbotschaft Gottes
୧୪ଜହନଇଁ କାୟିଦି ଇଲୁତା ଇଟାଲିଏ ଜୀସୁ ଗାଲିଲିତା ୱା଼ତେସି ଇଞ୍ଜାଁ ମାହାପୂରୁତି ନେହିଁ କାବ୍ରୁ ୱେ଼କ୍‌ହେସି ।
15 mit den Worten: »Die Zeit ist erfüllt und das Reich Gottes nahe herbeigekommen; tut Buße und glaubt an die Heilsbotschaft!«
୧୫“କା଼ଲା ଏଜିମାଞ୍ଜାନେ, ଲାକପୂରୁ ରା଼ଜି ଏଗାୱା଼ହିମାନେ, ପା଼ପୁତି ପିସାନା ମ଼ନ ୱେଟ୍‌ଦୁ ଇଞ୍ଜାଁ ମାହାପୂରୁତି ନେହିଁ କାବ୍ରୁତି ନାମାଦୁ ।”
16 Als Jesus nun (eines Tages) am Ufer des Galiläischen Sees hinging, sah er Simon und Andreas, den Bruder Simons, die Netze im See auswerfen; sie waren nämlich Fischer.
୧୬ଜୀସୁ ଗାଲିଲି ସାମ୍‌ଦୁରି ଗାଟୁଟି ହାଜିମାଚାଟି ସିମନ ଅ଼ଡ଼େ ତାମି ତାୟି ଆନ୍ଦ୍ରିୟଇଁ ସାମ୍‌ଦୁରିତା ମୀଣ୍‌କା ଜା଼ଲା ମେତ୍‌ହି ମାଚାଣି ମେସ୍ତେସି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାରି ମୀଣ୍‌କା ଆହ୍‌ନାରି ମାଚେରି ।
17 Da sagte Jesus zu ihnen: »Kommt, folgt mir nach, ich will euch zu Menschenfischern machen!«
୧୭ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ହା଼ଟାନା ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ ଜେ଼ଚ ୱା଼ଦୁ ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ଲ଼କୁଣି ଆହ୍‌ନାଣି ଜା଼ପ୍‌ହାଇଁ ।”
18 Sogleich ließen sie ihre Netze liegen und folgten ihm nach.
୧୮ଏ଼ୱାରି ଦେବୁଣିଏ ଜା଼ଲାୟାଁ ପିସାନା ଜୀସୁତି ଜେ଼ଚ ହାଚେରି ।
19 Als er dann ein wenig weitergegangen war, sah er Jakobus, den Sohn des Zebedäus, und seinen Bruder Johannes, die, ebenfalls im Boot, ihre Netze instand setzten.
୧୯ଏଚେଟିଏ ଜୀସୁ ହିରେ ହେକ ହାଜାଲିଏ ଜେବଦି ମୀର୍‌କା ଜାକୁବ ଇଞ୍ଜାଁ ତାମି ତାୟି ଜହନଇଁ ଡଂଗତା ଜା଼ଲା ମୁଦା କିହିମାଚାଣି ମେସ୍ତେସି ।
20 Sogleich berief er sie; da ließen sie ihren Vater Zebedäus mit den Lohnknechten im Boot und folgten ihm nach.
୨୦ମେସ୍‌ପନିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ହା଼ଟିତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ତାମି ଆ଼ବା ଜେବଦିଇଁ ହ଼ଲିୟାଙ୍ଗା ତଲେ ଡଂଗତା ପିସାନା ଜୀସୁ ଜେ଼ଚ ହାଚେରି ।
21 Sie begaben sich dann nach Kapernaum hinein; und sogleich am (nächsten) Sabbat ging er in die Synagoge und lehrte.
୨୧ଜୀସୁ ଅ଼ଡ଼େ ତାମି ସୀସୁୟାଁ କପର୍‌ନାହୁମ ଗା଼ଡ଼ାତା ୱା଼ତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଅ଼ର ନେ଼ଚୁ ଜ଼ମିନି ଦିନା ମାଚାକି ଜୀସୁ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁତା ହାଜାନା ଜା଼ପ୍‌ହାଲି ମା଼ଟ୍‌ହେସି ।
22 Da waren sie über seine Lehre betroffen; denn er lehrte sie wie einer, der Vollmacht hat, ganz anders als die Schriftgelehrten.
୨୨ଲ଼କୁ ତାନି ଜା଼ପ୍‌ନାଣି ୱେଞ୍ଜାନା କାବା ଆ଼ହାହାଚେରି; ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ସା଼ସ୍ତେରି ୱେହନାରି ଲେହେଁ ଜା଼ପ୍‌ଆନା ଅଦିକାରା ବେଟାଆ଼ହାମାନି ଲେହେଁ ଜା଼ପ୍‌ହି ମାଚେସି ।
23 Nun war da gerade in ihrer Synagoge ein Mann mit einem unreinen Geist behaftet; der schrie auf
୨୩ଜୀସୁ ଜା଼ପ୍‌ହି ମାଚିବେ଼ଲାତା ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁଟି ର଼ ବୂତୁ ଆଲ୍‌ଗା ମାଚାସି କା଼ଲୱି ଆ଼ହିଁ ଏଲେଇଚେସି,
24 und rief: »Was willst du von uns, Jesus von Nazareth? Du bist gekommen, um uns zu verderben! Ich weiß von dir, wer du bist: der Heilige Gottes!«
୨୪“ଏ଼ ନା଼ଜରିତତି ଜୀସୁ ନୀ ତଲେ ମାଙ୍ଗେ ଏ଼ନି କାମା ମାନେ, ନୀନୁ କି ମାଙ୍ଗେ ନା଼ସା କିହାଲି ଇମ୍ବାଆଁ ୱା଼ହାମାଞ୍ଜି? ନୀନୁ ଆମ୍ବାଆତି ନା଼ନୁ ପୁଞ୍ଜାମାଇଁ; ନୀନୁ ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣାଟି ୱା଼ହାମାନି ଏ଼ ସୁଦୁ ମାଣ୍‌ସିତି ।”
25 Jesus bedrohte ihn mit den Worten: »Verstumme und fahre aus von ihm!«
୨୫ଜୀସୁ ଏ଼ଦାନି ଦାକା ହୀହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ପାଲେଏ ଆ଼ମୁ ଇଞ୍ଜାଁ ଈୱାଣି ତା଼ଣାଟି ହ଼ଚାହାଲାମୁ ।”
26 Da riß der unreine Geist den Mann (in Krämpfen) hin und her und fuhr dann mit einem lauten Schrei von ihm aus.
୨୬ଏଚେଟିଏ ଏ଼ ପ଼ଲ୍‌ଆ ବୂତୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମୁଡ଼ୁମାଡ଼ା କିହାନା, କାଜା ଗିୟାଁତଲେ କିର୍‌ଡ଼ିହିଁ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ହ଼ଚାହାଚେ ।
27 Da gerieten sie allesamt in Staunen, so daß sie sich miteinander besprachen und sich befragten: »Was ist dies? Eine neue Lehre mit (göttlicher) Vollmacht! Auch den unreinen Geistern gebietet er, und sie gehorchen ihm!«
୨୭ଏମ୍ବାଟିଏ ବାରେଜା଼ଣା ହା଼ରେକା କାବା ଆ଼ତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଇଲେକିଁ ଜ଼ଲ୍‌କି ଆ଼ତେରି, “ଈଦି ଏ଼ନିଲେହେଁତାୟି? ଈଦି ଅଦିକାରା ବେଟାଆ଼ହାମାନି ଲେହେଁତି ପୁଃନି ଜା଼ପ୍‌ନାୟି, ଏ଼ୱାସି ପ଼ଲ୍‌ଆ ବୂତୁୟାଁଇଁ ଜିକେଏ ହୁକୁମି ହୀହିମାନେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱି ଏ଼ୱାଣି କାତା ଆସିମାନୁ ।”
28 Und der Ruf von ihm verbreitete sich alsbald überall in der ganzen umliegenden Landschaft Galiläa.
୨୮ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାସି କିତି କାମାତି କାବ୍ରୁ ଏ଼ ରେ଼ଟୁଏ ଗାଲିଲି ରା଼ଜିତି ସା଼ରିୱାକିତି ନା଼ସ୍‌କାଣାଁ ୱେ଼ଙ୍ଗାହାଚେ ।
29 Sobald sie dann die Synagoge verlassen hatten, begaben sie sich in Begleitung des Jakobus und Johannes in das Haus des Simon und Andreas.
୨୯ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁଟି ହ଼ଚାନା ଜାକୁବ ଅ଼ଡ଼େ ଜହନ ତଲେ ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ ସିମନ ଇଞ୍ଜାଁ ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ଇଜ ହାଚେରି ।
30 Die Schwiegermutter Simons aber lag dort fieberkrank zu Bett, was man ihm sogleich von ihr mitteilte.
୩୦ସିମନ ପ଼ୟା ନ଼ମେରି ତାକି ଡୂରାମାଚେ, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ଦାଣି କାତା ରେ଼ଟୁଏ ଜୀସୁଇଁ ୱେସ୍ତେରି ।
31 Er trat nun zu ihr, faßte sie bei der Hand und richtete sie auf; da wich das Fieber sogleich von ihr, und sie wartete ihnen (bei der Mahlzeit) auf.
୩୧ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାସି ଡାଗେ ହାଜାନା ତାନି କେୟୁ ଆସାନା ଏ଼ଦାନି ନିକ୍‌ହେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ଦାନି ନ଼ମେରି ପିସ୍ତେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ଦି ଏ଼ୱାରି ସେ଼ବା କିତେ ।
32 Als es dann Abend geworden und die Sonne untergegangen war, brachte man alle Kranken und Besessenen zu ihm,
୩୨ମିଡ଼୍‌ଅଲା ବେ଼ଲା ୱେ଼ଡ଼ା କୂଡ୍‌ହାଲିଏ ଲ଼କୁ ର଼ଗ ଗାଟାରାଇଁ ଇଞ୍ଜାଁ ବୂତୁୟାଁ ଆଲ୍‌ଗା ମାଚାରାଇଁ ଜୀସୁ ତା଼ଣା ତାତେରି,
33 und die ganze Stadt war an der Tür versammelt.
୩୩ଇଞ୍ଜାଁ ଗା଼ଡ଼ାତାରି ବାରେ ଜୀସୁ ମାଚି ଇଲୁ ଦୁୱେରିତା ରୁଣ୍ତା ଆ଼ତେରି ।
34 Und er heilte viele, die an Krankheiten aller Art litten, und trieb viele böse Geister aus, ließ dabei aber die Geister nicht reden, weil sie ihn kannten.
୩୪ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ବାରେଲେହେଁତି ର଼ଗ ଗାଟାରାଇଁ ନେହିଁ କିତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼ରେକା ବୂତୁଣି ପିସ୍‌ପି କିତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ବୂତୁୟାଁଣି ଜ଼ଲାଲି ହୀଆତେସି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପୁଞ୍ଜିମାଚୁ ।
35 Frühmorgens aber, als es noch ganz dunkel war, stand er auf, verließ das Haus und begab sich an einen einsamen Ort, wo er betete.
୩୫ୱେ଼ୟାଆ ମାଚାଟିଏ ଆନ୍ଦେରି ମାଞ୍ଜା ମାଞ୍ଜାନା ଏ଼ୱାସି ନିଙ୍ଗା ହ଼ଚା ହାଜାନା ର଼ ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ଟା଼ୟୁତା ହାଜାନା ପ୍ରା଼ତାନା କିହିମାଚେସି ।
36 Simon jedoch und seine Genossen eilten ihm nach,
୩୬ସିମନ ଇଞ୍ଜାଁ ତାନି ଆଟ୍‌ହିତାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପାରାଲି ମା଼ଟ୍‌ହେରି,
37 und als sie ihn gefunden hatten, sagten sie zu ihm: »Alle suchen dich!«
୩୭ଏ଼ୱାଣାଇଁ ବେଟାଆ଼ହାନା ଏଲେଇଚେରି, “ବାରେଜା଼ଣା ନିଙ୍ଗେ ପାରିମାଞ୍ଜାନେରି ।”
38 Er aber antwortete ihnen: »Wir wollen anderswohin in die benachbarten Ortschaften gehen, damit ich auch dort die Botschaft ausrichte; denn dazu bin ich ausgezogen.«
୩୮ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ୱା଼ଦୁ ମା଼ର ଏଟ୍‌କା ଗା଼ଡ଼ାତା, ଇଚିହିଁ ଦାରିମାରି ନା଼ସ୍‌କାଣାଁ ହାନ; ଏମ୍ବାଆଁ ଜିକେଏ ନା଼ନୁ ମାହାପୂରୁତି ବ଼ଲୁ ୱେ଼କ୍‌ଇଁ, ଇଚିହିଁ ଏ଼ଦାଆଁତାକି ନା଼ନୁ ୱା଼ହାମାଇଁ ।”
39 So wanderte er denn in ganz Galiläa umher, indem er in ihren Synagogen predigte und die bösen Geister austrieb.
୩୯ଇଞ୍ଜାଁ ଜୀସୁ ବାରେ ଗାଲିଲି ନା଼ସ୍‌କାଣାଁ ରେ଼ଜି ରେ଼ଜିହିଁ ଏ଼ୱାରି ବାରେ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲ୍‌କାଣା ମାହାପୂରୁ ବ଼ଲୁ ୱେ଼କ୍‌ହେସି ଇଞ୍ଜାଁ ବୂତୁୟାଁଣି ପିସ୍‌ପି କିତେସି ।
40 Da kam ein Aussätziger zu ihm, fiel vor ihm auf die Knie nieder und bat ihn flehentlich mit den Worten: »Wenn du willst, kannst du mich reinigen.«
୪୦ଏମ୍ବାଟିଏ ର଼ କାଜା ର଼ଗ ଗାଟାସି ଜୀସୁ ତା଼ଣା ୱା଼ହାନା ମେଣ୍ତାକୁତାନା ବାତିମା଼ଲିହିଁ ଜୀସୁଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନୀନୁ ମ଼ନ କିତିହିଁ ନାଙ୍ଗେ ନେହିଁ କିହାଲି ଆ଼ଡାଦି ।”
41 Jesus hatte Mitleid mit ihm, streckte seine Hand aus, faßte ihn an und sagte zu ihm: »Ich will’s: werde rein!«
୪୧ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ କାର୍ମା ମେସ୍ତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ କେୟୁ ଦା଼ସାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଡୀଗାନା ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ମ଼ନ କିହିମାଇଁ ନୀନୁ ନେହିଁଆ଼ମୁ ।”
42 Da verschwand der Aussatz sogleich von ihm, und er wurde rein.
୪୨ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି କାଜା ର଼ଗ ଗୁଚାଆ଼ତେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ନେହିଁଆ଼ତେସି ।
43 Jesus aber gab ihm strenge Weisung, hieß ihn auf der Stelle weggehen
୪୩ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଜାଣ୍ତେ ହୁକୁମି ହୀହାନା ୱେସା ପାଣ୍ତିତେସି,
44 und sagte zu ihm: »Hüte dich, jemandem etwas davon zu sagen! Gehe vielmehr hin, zeige dich dem Priester und bringe für deine Reinigung das Opfer dar, das Mose geboten hat, zum Zeugnis für sie!«
୪୪“ଜାଗ୍ରାତା ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ଏ଼ନାଆଁ ୱେହ୍‌ଆନି, ସାମା ହାଲାମୁ ଇଞ୍ଜାଁ ପୂଜେରା ତା଼ଣା ହାଜାନା ନିଙ୍ଗ ତ଼ସାକଡାମୁ, ଇଞ୍ଜାଁ ମ଼ସା ଆମିନି ମେ଼ରା ହୀହାମାନେସି ଏ଼ଦାଆଁ ଲ଼କୁ ନ଼କିତା ନେହିଁ ଆ଼ତାକି ସା଼କି ହୀନିଲେହେଁ ହେର୍‌ପାମୁ ।”
45 Als jener aber weggegangen war, fing er an, vielfach davon zu erzählen und die Sache überall bekannt zu machen, so daß Jesus nicht mehr offen in eine Stadt hineingehen konnte, sondern sich draußen an einsamen Orten aufhalten mußte; und doch kamen die Leute von allen Seiten her zu ihm.
୪୫ସାମା ଏ଼ୱାସି ପାଙ୍ଗାତା ହାଜାନା ତା଼ନୁ ନେହିଁ ଆ଼ତି କାତାତି ସା଼ରିୱାକି ୱେ଼କ୍‌ହାଲି ମା଼ଟ୍‌ହେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଜୀସୁ ଆମିନି ଗା଼ଡ଼ାତା ପୁଣ୍‌ମ୍ବେ ହ଼ଡାଲି ଆ଼ଡାଆତେସି, ସାମା ପାଙ୍ଗାତା ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ଟା଼ସ୍କାଣା ଡ଼ୟିତେସି; ଅ଼ଡ଼େ ସା଼ରି ୱାକିଟି ଲ଼କୁ ଜୀସୁ ତା଼ଣା ୱା଼ହାଲି ମା଼ଟ୍‌ହେରି ।

< Markus 1 >