Markus 12
1 Er begann dann in Gleichnissen zu ihnen zu reden: »Ein Mann legte einen Weinberg an, umgab ihn mit einem Zaun, grub eine Kelter darin, baute einen Wachtturm, verpachtete ihn an Weingärtner und ging außer Landes.
ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅନବ୍ଜଙ୍ବରନ୍ ବାତ୍ତେ ବରେଞ୍ଜି । “ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାନ୍ ତୁବ୍ଲେ କୋତ୍ତାନ୍ ଏର୍ରେ ତରେନ୍ ଆରି ଦ୍ରାକ୍ୟାଜନ୍ ଞାଲ୍ଞାଲନ୍ ଆସନ୍ ଅବୟ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାଡୋଙ୍କାନ୍ ଗାୟ୍ଲୋଙ୍ ଗାୟ୍ଲେ ଜରଗେସିଙନ୍ ତୁବେନ୍, ଆରି ଅର୍ରମରଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ତି ଆ କୋତ୍ତା ବାଗାନ୍ ତିୟ୍ଲୋଙ୍ ତିୟ୍ଲେ ବଡେସାନ୍ ଜିରେନ୍ ।
2 Zu rechter Zeit sandte er dann einen Knecht zu den Weingärtnern, um seinen Teil der Früchte des Weinbergs von den Weingärtnern in Empfang zu nehmen.
ତିକ୍କି ଅର୍ରମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାନ୍ ଆଜଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଆ ବନନ୍ତାନ୍ ଆଞନାଙ୍ ଆସନ୍ ଆଡିନ୍ନାଇଙନ୍ ଆନିନ୍ ଅବୟ୍ କମ୍ୱାରିରନ୍ଆଡଙ୍ ଆମଙଞ୍ଜି ଆପ୍ପାୟ୍ଲାୟ୍ ।
3 Die aber ergriffen den Knecht, mißhandelten ihn und schickten ihn mit leeren Händen zurück.
ବନ୍ଡ ଅର୍ରମରଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଞମ୍ଲେ ତିଡେଞ୍ଜି କି ଆରିକ୍କାସିନ୍ ଆପ୍ପାୟେଞ୍ଜି ।
4 Da sandte er nochmals einen anderen Knecht zu ihnen; auch diesem zerschlugen sie den Kopf und beschimpften ihn.
ଆନିନ୍ ଆରି, ଆମଙଞ୍ଜି ଆରି ଅବୟ୍ କମ୍ୱାରିମରନ୍ ଆପ୍ପାୟ୍ଲାୟ୍; ଆନିଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ନିୟ୍ ପପ୍ତାବବେଞ୍ଜି ଆରି ଅଲ୍ଲଗନ୍ଡ୍ରୟ୍ ଏମ୍ମେଏଞ୍ଜି ।
5 Er sandte noch einen anderen, den sie töteten, und noch viele andere (sandte er), von denen sie die einen mißhandelten, die anderen töteten.
ଆନିନ୍ ଆରି ଅବୟ୍ନେଆଡଙ୍ ଆପ୍ପାୟ୍ଲାୟ୍; ଆନିଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ନିୟ୍ ସମ୍ୱବେଞ୍ଜି । ସିଲତ୍ତେ ଆନିନ୍ ଆରି ଗୋଗୋୟ୍ନେଡମ୍ ଆପ୍ପାୟ୍ଲାଜି; ଲାଙ୍ଲେନ୍ନେଆଡଙ୍ ଆନିଞ୍ଜି ତିଡେଞ୍ଜି ଆରି ଲାଙ୍ଲେନ୍ନେଆଡଙ୍ ସମ୍ୱବେଞ୍ଜି ।
6 Nun hatte er noch einen einzigen, seinen geliebten Sohn; den sandte er zuletzt auch noch zu ihnen, weil er dachte: ›Sie werden sich doch vor meinem Sohne scheuen.‹
ଆରି ଆମଙନ୍ ଆ ଡନୁଙ୍ୟମ୍ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ ତୁମ୍ ଡକୋଏନ୍ । ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଆନିଞ୍ଜି ମାନ୍ନେତଜି, ଅବ୍ଡିସୟ୍ଲେ ଆନିନ୍ ଆତନିକ୍କି ଆଡିଡ୍ ଆମଙଞ୍ଜି ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ଆଡଙ୍ ଆପ୍ପାୟେନ୍ ।
7 Jene Weingärtner aber sagten zueinander: ›Dieser ist der Erbe; kommt, wir wollen ihn töten; dann wird das Erbgut uns gehören.‹
ବନ୍ଡ ତି ଅର୍ରମରଞ୍ଜି ତର୍ଡମ୍ କଡାଡ଼ିଲଞ୍ଜି, ‘କେନ୍ ତ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍, ୟବା କେନ୍ ଆନିନ୍ ଏରବ୍ବୁବା; ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ କୋତ୍ତାନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଡେଡେଲଙ୍ତନ୍ ।’
8 So ergriffen sie ihn denn, schlugen ihn tot und warfen ihn vor den Weinberg hinaus.
ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଞମ୍ଲୋଙ୍ ଞମ୍ଲେ ତିଡେଞ୍ଜି କି ରବ୍ବୁଏଞ୍ଜି, ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାନ୍ ସିଲଡ୍ ଅମ୍ଡୁଙ୍ଡାଲେ ଡୁଆରାନ୍ ସେଡେଞ୍ଜି ।”
9 Was wird nun der Herr des Weinbergs tun? Er wird kommen und die Weingärtner umbringen und wird den Weinberg an andere vergeben. –
“ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ କୋତ୍ତାମରନ୍ ଇନି ଏଙ୍ଗାନେ? ଆନିନ୍ ଜିର୍ରେ ବାଗାଅର୍ମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଇୟ୍ତାୟ୍ ରବ୍ବୁଆଜେଜି ଆରି ଆନ୍ନାମର୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାନ୍ ବାଗାନ୍ ଇୟ୍ତାୟ୍ ତିୟେଜି ।
10 Habt ihr nicht auch dieses Schriftwort gelesen: ›Der Stein, den die Bauleute verworfen haben, der ist zum Eckstein geworden;
ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଡରମ୍ମ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ କେନ୍ ଆ ବର୍ନେ ନିୟ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଏପଡ଼େନେ ପଙ୍? ‘ଗୁସିଂମରଞ୍ଜି ଅଙ୍ଗା ଅରେଙ୍ ବାସ୍ସେଏଞ୍ଜି, ତିଆତେ କୁନେନ୍ ଆ ମୁଡ଼ ଅରେଙ୍ ଡେଲୋ;
11 durch den Herrn ist er das geworden, und ein Wunder ist er in unsern Augen?‹«
ପ୍ରବୁନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ କେନ୍ଆତେ ଡେଏନ୍, ଆରି ତିଆତେ ଗନିୟ୍ଗିୟ୍ଲୋଙ୍ଲେନ୍ ସରାନ୍ନିଡାନ୍ ।’”
12 Da hätten sie ihn am liebsten festgenommen, fürchteten sich jedoch vor dem Volk; sie hatten nämlich wohl gemerkt, daß er das Gleichnis gegen sie gerichtet hatte. So ließen sie denn von ihm ab und entfernten sich.
ତିଆସନ୍ ଜିଉଦି ଆମ୍ମୁଙ୍ଗଡ୍ମରଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଞମ୍ଞମନ୍ ଆସନ୍ ଏରେଞ୍ଜି ଗୋଜେଞ୍ଜି, ବନ୍ଡ ଆନିଞ୍ଜି ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବତଙେଞ୍ଜି; ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ତି ଅନବ୍ଜଙ୍ବରନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ସେଙ୍ଲେ ବର୍ରନେ ଗାମ୍ଲେ ଆନିଞ୍ଜି ଜନାଏଞ୍ଜି, ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅମ୍ରେଙ୍ଡାଲେ ଜିରେଞ୍ଜି ।
13 Sie sandten darauf einige von den Pharisäern und den Anhängern des Herodes zu ihm, um ihn durch einen Ausspruch zu fangen.
ଜିସୁନ୍ ଆ ସରିଡ୍ସିଡ୍ବର୍ ଞମ୍ଞମନ୍ ଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ପାରୁସିଞ୍ଜି ଡ ଏରୋଦ ରାଜାନ୍ ଆ ଡଡ଼ ଆ ମନ୍ରାଜି ଲାଙ୍ଲେନ୍ନେ ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଆପ୍ପାୟ୍ଲାଜି ।
14 Jene kamen also und sagten zu ihm: »Meister, wir wissen, daß du wahrhaftig bist und auf niemand Rücksicht nimmst; denn du siehst die Person nicht an, sondern lehrst den Weg Gottes mit Wahrhaftigkeit. Ist es recht, daß man dem Kaiser Steuer entrichtet, oder nicht? Sollen wir sie entrichten oder nicht?«
ଆନିଞ୍ଜି ଜିର୍ରେ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବରେଜି, “ଏ ଞନଙ୍ତିୟ୍ମର୍, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଜନା, ଆମନ୍ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ଆରି ଆନ୍ନିଙ୍ଆଡଙ୍ ଅଃବ୍ବତଙେ; ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆମନ୍ ମନ୍ରାନ୍ଆଡଙ୍ ଅଃଡ୍ଡୁଲ୍ମଡେ, ଆରି ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଆସନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଇସ୍ସୁମ୍ ଞନଙନ୍ ତିୟ୍ତେ । ଇନ୍ଲେନ୍ଆଡଙ୍ ବର୍ରେନ୍, କାଇସରନ୍ଆଡଙ୍ ପାନୁନ୍ ଏତିୟାୟ୍ ଅଡ଼େ ଇଜ୍ଜା?”
15 Da er nun ihre Heuchelei durchschaute, antwortete er ihnen: »Warum versucht ihr mich? Reicht mir einen Denar, damit ich ihn ansehe!«
ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ ଆ ଇସ୍କତ୍ତାଞ୍ଜି ଜନାଡାଲେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ “ବରେଞ୍ଜି, ଇନିବା ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଏମାଲ୍ତିଁୟ୍? ଅବୟ୍ ଆ ଗୁଣ୍ଡାଡାବନ୍ ଅମଙ୍ଞେନ୍ ପାଙାୟ୍ବା, ଞେନ୍ ତିଆତେ ଗିୟ୍ତାୟ୍ ।”
16 Als sie ihm nun einen (Denar) gereicht hatten, fragte er sie: »Wessen Bild und Aufschrift ist das hier?« Sie antworteten ihm: »Des Kaisers.«
ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ତିଆତେ ପାଙ୍ଲାଜି । ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “କେନ୍ ତେନ୍ନେ ଆନା ଆ ମୁକ୍କା ଆରି ଆନା ଆଞୁମ୍ ଡକୋ?” ଆନିଞ୍ଜି ଗାମେଞ୍ଜି “କାଇସରନ୍ଆତେ ।”
17 Da sagte Jesus zu ihnen: »So gebt dem Kaiser, was dem Kaiser zusteht, und Gott, was Gott zusteht!« Und sie gerieten in Staunen über ihn.
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଗାମେନ୍, “ଅଙ୍ଗାତେ କାଇସରନ୍ଆତେ ତିଆତେ କାଇସରନ୍ ତିୟ୍ବା; ଆରି ଅଙ୍ଗାତେ ଇସ୍ୱରନ୍ଆତେ ତିଆତେ ଇସ୍ୱରନ୍ ତିୟ୍ବା ।” ତିଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ ଆ ବର୍ନେଲୋଙ୍ ଆକ୍ରାନ୍ ସାନ୍ନି ଡେଏଞ୍ଜି ।
18 Es traten dann Sadduzäer zu ihm, die da behaupten, es gebe keine Auferstehung, und legten ihm folgende Frage vor:
ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ୟନର୍ମେଙନ୍ ଇଜ୍ଜା ଆଗ୍ରାମ୍ତେଞ୍ଜି ଆ ସାଦୁକିଜି ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବରେଜି;
19 »Meister, Mose hat uns vorgeschrieben: ›Wenn einem sein Bruder stirbt und eine Frau hinterläßt, aber kein Kind zurückläßt, so soll sein Bruder die Frau heiraten und für seinen Bruder das Geschlecht fortpflanzen.‹
“ଏ ଞନଙ୍ତିୟ୍ମର୍, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଆସନ୍ ମୋସାନ୍ ଇଡେନ୍, ଅନ୍ନିଙ୍ ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଏର୍କନୋଡନନ୍ ରବୁଏନ୍, ଆରି ଆ ଡୁକ୍ରିନ୍ ଆମେଙ୍ ଡକୋଏନ୍ ଡେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆ ଓବ୍ବାନ୍, ତି ଜୁଆର୍ବଜନ୍ ବୟନ୍ ବିବାଡାଲନ୍ ଆରବୁମର୍ ଆସନ୍ ପସିଜନ୍ କୋଡେତୋ ।
20 Nun waren da sieben Brüder; der erste nahm eine Frau, ließ aber bei seinem Tode keine Kinder zurück.
ଗିଜା, ସାତ ବନୋଞାଙ୍ ଡକୋଏଞ୍ଜି; ଆପର୍ତମ୍ମୁମର୍ ଅବୟ୍ ଆଇମରନ୍ ବୟନ୍ ବିବାଲନେ, ବନ୍ଡ ଏର୍କନୋଡନନ୍ ଓବ୍ବାମରନ୍ ରବୁଏନ୍,
21 Da heiratete sie der zweite, starb aber auch, ohne Kinder zu hinterlassen; der dritte ebenso,
ତିକ୍କି ଆ ସନଣ୍ଡୋଙ୍ମର୍ ଆ ବୋଞାଙନ୍ ଆ ଡୁକ୍ରି ବୟନ୍ ବିବାଲନେ, ବନ୍ଡ ଆନିନ୍ ନିୟ୍ ଏର୍କନୋଡନନ୍ ରବୁଏନ୍, ଆରି ଆ ସନଣ୍ଡୋଙ୍ମର୍ ନିୟ୍ ଏତ୍ତେଲେ ମା ବିବାଲନ୍,
22 und alle sieben hinterließen keine Kinder; zuletzt nach allen starb auch die Frau.
ଆରି ସାତଜଣଞ୍ଜି ତି ଆଇମରନ୍ ବୟନ୍ ଅବୟ୍ନେ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଅବୟ୍ନେ ବିବାଲଞ୍ଜି, ବନ୍ଡ ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଏର୍କନୋଡନନ୍ ରବୁଏଞ୍ଜି; ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଆତନିକ୍କି ତି ଆଇମରନ୍ ନିୟ୍ ରବୁଏନ୍ ।
23 In der Auferstehung nun, wenn sie auferstehen: wem von ihnen wird sie dann als Frau angehören? Alle sieben haben sie ja zur Frau gehabt.«
ତିଆସନ୍ ଅଙ୍ଗା ଡିନ୍ନା ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ୟର୍ମେଙ୍ଲେ ଡୋତଞ୍ଜି, ତିଆଡିଡ୍ ଆନିଞ୍ଜିଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ତି ଆଇମରନ୍ ଆନା ଆ ଡୁକ୍ରି ଡେତେ? ଆନିଞ୍ଜି ତ ସାତଜଣଞ୍ଜି ତି ଆଇମରନ୍ ବୟନ୍ ବିବାଲଞ୍ଜି ।”
24 Jesus antwortete ihnen: »Befindet ihr euch nicht deshalb im Irrtum, weil ihr die (heiligen) Schriften und die Kraft Gottes nicht kennt?
ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଗାମେନ୍, “ଡରମ୍ମ ସାସ୍ତ୍ରନ୍ ଡ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ବୋର୍ସା ଏଃଜ୍ଜନାଏନ୍ ଆସନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆଡ଼ଆୟ୍ତବେନ୍ ।
25 Denn wenn sie von den Toten auferstehen, dann heiraten sie weder, noch werden sie verheiratet, sondern sie sind wie Engel im Himmel.
ତିଆସନ୍ ଆରବୁମରଞ୍ଜି ୟର୍ମେଙେଞ୍ଜି ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଆରି ଅଃଞାଙ୍ବୟ୍ନେଜି କି ଅଃସୁଉଂନେଜି, ଆର୍ପାୟ୍ ରୁଆଙ୍ ପାଙ୍ଲଙ୍ବର୍ମରଞ୍ଜି ଅନ୍ତମ୍ ଡକୋତଞ୍ଜି ।
26 Was aber die Auferweckung der Toten betrifft: habt ihr nicht im Buche Moses bei der Erzählung vom Dornbusch gelesen, wie Gott zu Mose die Worte gesprochen hat: ›Ich bin der Gott Abrahams, der Gott Isaaks und der Gott Jakobs‹?
ବନ୍ଡ ଆରବୁମରଞ୍ଜି ୟର୍ମେଙ୍ତଜି, ତି ଆ ବର୍ନେ ମୋସାନ୍ ଆ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙ୍ ଆଡୁଡୁନ୍ ଆ ଜାଡ଼ିଆ ଆ ବର୍ନେ ଏର୍ପଡ଼େନେ ପଙ୍? ତେତ୍ତେ ଏନ୍ନେଲେ ଆଇଡିଡନ୍ ଡକୋ, ଇସ୍ୱରନ୍ ମୋସାନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, ‘ଞେନ୍ ଅବ୍ରାମନ୍ ଆ ଇସ୍ୱର, ଇସାକନ୍ ଆ ଇସ୍ୱର ଆରି ଜାକୁବନ୍ ଆ ଇସ୍ୱର ।’
27 Gott ist doch nicht der Gott von Toten, sondern von Lebenden. Ihr seid arg im Irrtum!«
ଇସ୍ୱରନ୍ ଆରବୁମରଞ୍ଜି ଆ ଇସ୍ୱର ତଡ୍, ଆର୍ପାୟ୍ ଆମେଙ୍ମରଞ୍ଜି ଆ ଇସ୍ୱର । ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆଡ଼ଡମ୍ଲବେନ୍ ।”
28 Da trat einer von den Schriftgelehrten hinzu, der ihnen zugehört hatte, wie sie miteinander verhandelten; und da er wußte, daß Jesus ihnen treffend geantwortet hatte, fragte er ihn: »Welches Gebot ist das erste von allen?«
ତିଆଡିଡ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଆରଲ୍ଞାଙ୍ତମେଞ୍ଜି ଅବୟ୍ ସାସ୍ତ୍ରିନ୍ ଅମ୍ଡଙେନ୍, ଆରି ଜିସୁନ୍ ମନଙ୍ଡମ୍ ଆ ବର୍ନେ ବାତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜାଲଙେଞ୍ଜି ଗାମ୍ଲେ ଜନାଡାଲେ, ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବରେ, “କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ଜି ସିଲଡ୍ ଅଙ୍ଗା ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ ସୋଡ଼ା?”
29 Jesus antwortete: »Das erste ist: ›Höre, Israel: der Herr, unser Gott, ist Herr allein,
ଜିସୁନ୍ ଜାଲଙେନ୍, “ଅଡ଼୍କୋନ୍ ସିଲଡ୍ ସୋଡ଼ା ବନାଞନ୍ କେନ୍ଆତେ, ‘ଏ ଇସ୍ରାଏଲ୍ମର୍ଜି, ଅମ୍ଡଙ୍ବା, ପ୍ରବୁ ଇସ୍ୱରଲେନ୍ ତୁମ୍ ଆବୟ୍ନେନ୍ ପ୍ରବୁ ।
30 und du sollst den Herrn, deinen Gott, lieben mit deinem ganzen Herzen, mit deiner ganzen Seele, mit deinem ganzen Denken und mit aller deiner Kraft!‹
ଆରି, ଆମ୍ୱେନ୍ ସମ୍ପରା ଉଗର୍ବେନ୍, ସମ୍ପରା ପରାନ୍ନାବେନ୍, ସମ୍ପରା ମନ୍ନବେନ୍ ଡ ସମ୍ପରା ବୋର୍ସାବେନ୍ ତିୟ୍ଲେ ପ୍ରବୁ ଇସ୍ୱରବେନ୍ଆଡଙ୍ ଡୁଙ୍ୟମ୍ବା ।’
31 An zweiter Stelle steht dieses (Gebot): ›Du sollst deinen Nächsten lieben wie dich selbst!‹ Kein anderes Gebot steht höher als diese beiden.«
ଆରି ଅବୟ୍ ବନାଞନ୍ କେନ୍ଆତେ, ‘ଆମ୍ୱେନ୍ ତୟ୍ଲିସିଂମର୍ବେନ୍ଆଡଙ୍ ଆମ୍ୱେନ୍ଡମ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଡୁଙ୍ୟମ୍ବା ।’ କେନ୍ ବାଗୁ ବନାଞଞ୍ଜି ସିଲଡ୍ ଆରି ଅନ୍ନିଙ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ ସୋଡ଼ା ତଡ୍ ।”
32 Da sagte der Schriftgelehrte zu ihm: »Meister, mit Recht hast du der Wahrheit gemäß gesagt, daß Gott nur einer ist und es keinen anderen außer ihm gibt;
ସିଲତ୍ତେ ତି ସାସ୍ତ୍ରିନ୍ ଗାମେନ୍, “ଏ ଞନଙ୍ତିୟ୍ମର୍ ତିଆତେ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍, ଇସ୍ୱରନ୍ ଆବୟନ୍ ଡକୋ, ଆନିନ୍ ଅମ୍ରେଙ୍ଲେ ଆରି ଆନ୍ନିଙ୍ ତଡ୍, କେନ୍ଆତେ ଆମନ୍ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ବର୍ରନେ ।
33 und ihn mit ganzem Herzen und aus voller Überzeugung und mit ganzer Kraft lieben und den Nächsten wie sich selbst lieben, das ist weit mehr wert als alle Brandopfer und die Opfer überhaupt.«
ଆରି ଅଡ଼୍କୋ ତନୋମ୍ମୋଡନ୍ ଡ ଅନମଙନ୍ ଆତ୍ରିୟ୍ତବନ୍ ସିଲଡ୍, ସମ୍ପରା ଉଗରନ୍, ସମ୍ପରା ବୁଡ୍ଡିନ୍, ସମ୍ପରା ବୋର୍ସାନ୍ ତିୟ୍ଲେ ଇସ୍ୱରନ୍ଆଡଙ୍ ଡନୁଙ୍ୟମନ୍ ଡ ତୟ୍ଲିସିଂମରନ୍ଆଡଙ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ଡମ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଡନୁଙ୍ୟମନ୍ ସୋଡ଼ା ।”
34 Als Jesus ihn so verständig antworten hörte, sagte er zu ihm: »Du bist nicht weit vom Reiche Gottes entfernt.« Und niemand wagte fortan noch, Fragen an ihn zu richten.
ସାସ୍ତ୍ରିନ୍, ଆ ବୁଡ୍ଡିନ୍ ବାତ୍ତେ ଜାଲଙ୍ଲିଁୟ୍ ଗାମ୍ଲେ ଜିସୁନ୍ ଜନାଡାଲେ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଗାମେନ୍, “ଆମନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ରାଜ୍ୟ ସିଲଡ୍ ସଙାୟ୍ ତଡ୍ ।” ତି ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆରି ଆନ୍ନିଙ୍ଜା ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ଆ ବର୍ନେ ବର୍ବରନ୍ ଆସନ୍ ଅଃନ୍ନୋମଙ୍ଲଜି ।
35 Jesus warf dann, während er im Tempel lehrte, die Frage auf: »Wie können die Schriftgelehrten behaupten, daß Christus Davids Sohn sei?
ଜିସୁନ୍ ସରେବାସିଂଲୋଙନ୍ ଞନଙନ୍ ଆତ୍ରିୟେନ୍ ଆଡିଡ୍, ଆନିନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅବୟ୍ ବର୍ନେନ୍ ବରେଞ୍ଜି, “କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଦାଉଦନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ ଗାମ୍ଲେ ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି ଏଙ୍ଗାଲେ ବର୍ତଞ୍ଜି?
36 David selbst hat doch im heiligen Geist gesagt: ›Der Herr hat zu meinem Herrn gesagt: Setze dich zu meiner Rechten, bis ich deine Feinde hinlege zum Schemel deiner Füße.‹
ଆନିନ୍ଡମ୍ ଦାଉଦନ୍ ମଡ଼ିର୍ ପୁରାଡ଼ାନ୍ ବାତ୍ତେ ଅବ୍ନୁୟୁବ୍ଡାଲନ୍ ବର୍ରନେ, ‘ପ୍ରବୁନ୍ ପ୍ରବୁଞେନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, ଞେନ୍ ଅଙ୍ଗା ଜାୟ୍ ବନେରାନମ୍ଜିଆଡଙ୍ ତାଲ୍ଜଙ୍ନମ୍ ଆ ଜାୟ୍ତା ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଡକ୍କୋଆଜି, ତି ଜାୟ୍ ଅର୍ଜଡ଼ୋମ୍ଗଡ୍ଞେନ୍ ତଙ୍କୁମ୍ଲେ ଡକୋନା ।’
37 David selbst nennt ihn ›Herr‹: wie kann er da sein Sohn sein?« Und die große Volksmenge hörte ihm gern zu.
ଦାଉଦନ୍ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ଆଡଙ୍ ‘ପ୍ରବୁ’ ଗାମେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆସ୍ରେଡାଏନ୍ ଆ କ୍ରିସ୍ଟ ଏଙ୍ଗାଲେ ଦାଉଦନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ ଅଲ୍ଡେଏ?”
38 Und in seiner Belehrung sagte er: »Hütet euch vor den Schriftgelehrten, die es lieben, in langen Gewändern einherzugehen und auf den Märkten gegrüßt zu werden;
ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଉଗୁରିୟ୍ ଜିସୁନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଅମ୍ଡଙ୍ଲେ ଡକୋଲଞ୍ଜି । ଆରି ଜିସୁନ୍ ଞନଙନ୍ ଆତ୍ରିୟେନ୍ ଆଡିଡ୍ ବର୍ରନେ, “ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଆବ୍ବୟ୍ଲନ୍ ଡକୋନାବା । ଆନିଞ୍ଜି ଡେଙ୍ଗାରାଡମନ୍ ଆ ଅଙ୍ଗି ରଲନ୍ ଅଡ଼େତ୍ତେ ଅଡ଼େନ୍ନେ ବନୁଲ୍ଲେନ୍ ଆସନ୍ ଡ ସୟ୍ତାରେଙନ୍ ଅବ୍ଲୋମ୍ଲୋମ୍ନେନ୍ ଆସନ୍ ଲଡୟ୍ତଜି,
39 die die Ehrensitze in den Synagogen und die obersten Plätze bei den Gastmählern beanspruchen;
ଆନିଞ୍ଜି ରନୁକ୍କୁସିଂଲୋଙନ୍ ସୋଡ଼ା ତରଙ୍କୁମନ୍ ଡ ବୁଜିରେଙନ୍ ମନଙ୍ କୁର୍ସିଲୋଙନ୍ ତନଙ୍କୁମନ୍ ଆସନ୍ ଲଡୟ୍ତଜି,
40 die die Häuser der Witwen verschlingen und zum Schein lange Gebete verrichten. Sie werden ein um so strengeres Gericht erfahren.«
ଆନିଞ୍ଜି ଜୁଆର୍ବଜଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବୁର୍ଡଡାଲେ ଆନର୍ଜେଞ୍ଜି ପାଙ୍ତଜି ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ଅବ୍ତୁୟ୍ଡାଲନ୍ ଗୋଗୋୟ୍ ପାର୍ତନାତଞ୍ଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଗୋଗୋୟ୍ ପନବ୍ରଡନ୍ ଞାଙ୍ତଜି ।”
41 Als er sich dann dem Opferkasten gegenüber hingesetzt hatte, sah er zu, wie das Volk Geld in den Kasten einwarf, und viele Reiche taten viel hinein.
ଜିସୁନ୍ ସରେବାସିଙନ୍ ଆ ତନିୟ୍ତିୟ୍ ପେଡ଼ିନ୍ ଆ ତୁୟାୟ୍ ତଙ୍କୁମ୍ଡାଲେ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଏଙ୍ଗାଲେ ତନିୟ୍ତିୟ୍ ପେଡ଼ିଲୋଙନ୍ ଡାବ୍ବୋନ୍ ପିଡ୍ତଜି, ତିଆତେ ଗିୟ୍ଗିଜେଞ୍ଜି । ତିଆଡିଡ୍ ଗମାଙ୍ମରଞ୍ଜି ଅର୍ଗୋୟ୍ ଅର୍ଗୋୟ୍ ଡାବ୍ବୋନ୍ ପିଡେଞ୍ଜି,
42 Da kam auch eine arme Witwe und legte zwei Scherflein hinein, die einen Pfennig ausmachen.
ଆରି, ଅବୟ୍ ଡୋଲେୟ୍ ଜୁଆର୍ବଜନ୍, ବାଗୁ ଆ ଗୁଣ୍ଡାଡାବନ୍ ତନିୟ୍ତିୟ୍ ପେଡ଼ିଲୋଙନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ପିଡେ । ତି ବାଗୁ ଗୁଣ୍ଡାଡାବନ୍ ଆ ମୁଲ୍ୟ ବତଙ୍କା ସିଲଡ୍ ନିୟ୍ ଅସୋୟ୍ ।
43 Da rief er seine Jünger herbei und sagte zu ihnen: »Wahrlich ich sage euch: Diese arme Witwe hat mehr eingelegt als alle, die etwas in den Opferkasten getan haben.
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଓଡ୍ଡେଡାଲେଲେ ବରେଞ୍ଜି, “ଞେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ବର୍ତବେନ୍, ତନିୟ୍ତିୟ୍ ପେଡ଼ିଲୋଙନ୍ ଡାବ୍ବୋନ୍ ଆପ୍ରିଡେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ସିଲଡ୍ କେନ୍ ଡୋଲେୟ୍ ଜୁଆର୍ବଜନ୍ ଗୋଗୋୟ୍ ପିଡେନ୍,
44 Denn jene haben alle von ihrem Überfluß eingelegt, sie aber hat aus ihrer Dürftigkeit heraus alles, was sie besaß, eingelegt, ihren ganzen Lebensunterhalt.«
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନ୍ନାମରଞ୍ଜି ଆନର୍ଜେଲୋଙଞ୍ଜି ସିଲଡ୍ ଅସୋୟ୍ ଅସୋୟ୍ ପିଡେଞ୍ଜି, ବନ୍ଡ କେନ୍ ଜୁଆର୍ବଜନ୍ ଆ ଡୋଲେଜିଙନ୍ ଆ ପରାନ୍ନାନ୍ ଆନବ୍ମେଙ୍ ଆସନ୍ ଆମଙନ୍ ଡିଅଙ୍ଗା ଡକୋଏନ୍, ତିଆତେ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ପିଡାଜେନ୍ ।”
